含义的翻译 章 拜格勒 - 僧伽罗语古兰经简明注释。 - 页码 31 - 《古兰经》合辑

段: 197

اَلْحَجُّ اَشْهُرٌ مَّعْلُوْمٰتٌ ۚ— فَمَنْ فَرَضَ فِیْهِنَّ الْحَجَّ فَلَا رَفَثَ وَلَا فُسُوْقَ وَلَا جِدَالَ فِی الْحَجِّ ؕ— وَمَا تَفْعَلُوْا مِنْ خَیْرٍ یَّعْلَمْهُ اللّٰهُ ؔؕ— وَتَزَوَّدُوْا فَاِنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوٰی ؗ— وَاتَّقُوْنِ یٰۤاُولِی الْاَلْبَابِ ۟

හජ් සමය සැවොම දන්නා මාසය. එනම් එය ෂව්වාල් මාසයේ ආරම්භ වී දුල් හිජ්ජා මාසයේ ආරම්භ දින දහයත් සමග අවසන් වේ. මෙම මාස වල කවරෙකුට හජ් අනිවාර්ය වී ඒ සඳහා ඔහු අධිෂ්ඨාන කළේ ද සංසර්ගයේ යෙදීම හා ඒ සඳහා වූ පෙර ඇසුර එම කාලය තුළ ඔහුට තහනම් වන්නේය. පාපකම් සිදු කොට අල්ලාහ්ට අකීකරු වීමෙන් ප්රවේශම් වී එහි ගෞරවය තහවුරු කළ යුතුය. හජ් සමය හා එම ස්ථානය ඉමහත් ගෞරවයට ලක් විය යුත්තකි. එහි කෝපය හා නොමනා විවාදයට ඉඩ දෙන වාද කිරීම් තහනම්ය. නුඹලා යම් යහපතක් කරන්නේද ඒ ගැන අල්ලාහ් මැනවින් දන්නේය. ඒ සඳහා ඔහු නුඹලාට ප්රතිඵල පිරිනමනු ඇත. හජ් වගකීම ඉටු කිරීම සඳහා අවශ්ය ආහාරපාන හා කළමනා පොදි බැඳ ගනු. එසේ තම අවශ්යතාව සඳහා පොදි බැඳගන්නා සියලු දෑට වඩා උතුම් වනුයේ තක්වා හෙවත් අල්ලාහ් පිළිබඳ වූ මතකය හා බැතිමත්භාවයයි. එහෙයින් මනා බුද්ධිය ඇත්තනි, නුඹලා මාගේ නියෝග පිළිපැද මා තහනම් කළ දැයින් වැළකී මට බිය වනු.

段: 198

لَیْسَ عَلَیْكُمْ جُنَاحٌ اَنْ تَبْتَغُوْا فَضْلًا مِّنْ رَّبِّكُمْ ؕ— فَاِذَاۤ اَفَضْتُمْ مِّنْ عَرَفٰتٍ فَاذْكُرُوا اللّٰهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ ۪— وَاذْكُرُوْهُ كَمَا هَدٰىكُمْ ۚ— وَاِنْ كُنْتُمْ مِّنْ قَبْلِهٖ لَمِنَ الضَّآلِّیْنَ ۟

හජ් සමය තුළ අනුමත ව්යාපාර කටයුතු හරහා ධනය ඉපැයීම නුඹලා කෙරෙහි වරදක් නැත. හජ් මස නව වැනි දින අරෆාවෙහි රැදී සිටීමෙන් පසු ඉන් පිටත් ව දස වැනි දින රාත්රියේ මුස්දලිෆා බලා යන්නේ නම් තස්බීහ් හෙවත් සුබ්හානල්ලා යැයි අල්ලාහ්ව සුවිශුද්ධ කරනු. තහ්ලීල් හෙවත් ලා ඉලාහ ඉල්ලල්ලාහ් යැයි පවසා අල්ලාහ් ට පමණක් දේවත්වය පුද කරනු. මුස්දලිෆාවෙහි අල් මෂ්අරිල් හරාම් නම් ස්ථානයේ ප්රාර්ථනාවේ නිරත වනු. උදාර ඉස්ලාම් දහම වෙත අල්ලාහ් නුඹලාට මගපෙන්වා තීබීම හා ඔහුගේ නිවසෙහි හජ් වන්දනා ඉටු කිරීමට මගපෙන්වා තිබීම හේතුවෙන් නුඹලා අල්ලාහ් ව සිහිපත් කරනු. මීට පෙර නුඹලා එහි පිළිවෙත් පිළිබඳ සැලකිල්ලෙන් පසු වූයේ නැත.

段: 199

ثُمَّ اَفِیْضُوْا مِنْ حَیْثُ اَفَاضَ النَّاسُ وَاسْتَغْفِرُوا اللّٰهَ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ غَفُوْرٌ رَّحِیْمٌ ۟

අරෆාවෙහි රැඳී නොසිටින ඇතැම් අඥාන ජනයා සිදු කරන්නාක් මෙන් නොව ඉබ්රාහීම් (අලය්හිස් සලාම්) තුමා අනුගමනය කළ ජනයා සිදු කරන්නාක් මෙන් අරෆාහි රැඳී සිට පසුව ඉන් ඉවත් ව යනු. අල්ලාහ් ආගමානුගත කළ දෑ ඉටු කිරීමෙහි සිදු වූ අඩුපාඩු සඳහා නුඹලා අල්ලාහ්ගෙන් සමාව අයැද සිටිනු. සැබැවින්ම අල්ලාහ් ඔහුගෙන් පාප සමාව අයැද සිටින තම ගැත්තන් ප්රිය කරන්නේය. ඔහු ඔවුන් වෙත මහා කාරුණිකය.

段: 200

فَاِذَا قَضَیْتُمْ مَّنَاسِكَكُمْ فَاذْكُرُوا اللّٰهَ كَذِكْرِكُمْ اٰبَآءَكُمْ اَوْ اَشَدَّ ذِكْرًا ؕ— فَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَّقُوْلُ رَبَّنَاۤ اٰتِنَا فِی الدُّنْیَا وَمَا لَهٗ فِی الْاٰخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ ۟

නුඹලා හජ් කටයුතු නිමා කළ විට නුඹලා නුඹලාගේ මුතුන්මිත්තන් සාඩම්භරයෙන් මෙනෙහි කරනවාක් මෙන් හෝ ඊටත් වඩා වැඩියෙන් නුඹලා අල්ලාහ් මෙනෙහි කරනු. ඔහුට ප්රශංසා කරනු. නුඹලා භුක්ති විඳින සියලු ආශිර්වාදයන් නුඹලාට හිමි වූයේ ඔහුගෙනි. නමුත් ජනයා විවිධ මත දරති. ඔවුන් අතර මෙලොව ජීවිතයට පමණක් මුල් තැන දී සත්යය විශ්වාස නොකරන දෙවියන්ට ආදේශ තබන ප්රතික්ෂේප කරන්නන් ද වෙති. මෙලොව ජීවිතයේ නීරෝගිකම ධනය හා දරුවන් වැනි සුව සම්පත් හා අලංකාරය පමණක් මිස වෙනත් කිසිවක් ඔවුහු තම පරමාධිපතිගෙන් අයැද නොසිටිති. ඔවුන් මතු ලොව පිටුපා මෙලොව පමණක් තම ආශාව බවට පත් කර ගත් බැවින් මතු ලොවෙහි දෙවියන් විශ්වාස කරන ගැත්තන්හට සූදානම් කර ඇති කිසිදු භාග්යයක් ඔවුනට හිමි නැත.

段: 201

وَمِنْهُمْ مَّنْ یَّقُوْلُ رَبَّنَاۤ اٰتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَّفِی الْاٰخِرَةِ حَسَنَةً وَّقِنَا عَذَابَ النَّارِ ۟

එම මිනිසුන් අතර මතු ලොව විශ්වාස කරන දේව විශ්වාසවන්ත පිරිසක් ද වෙති. ඔවුන් ස්වර්ග ජයග්රහණය හා නිරා ගින්නේ දඬුවමින් ආරක්ෂාව පතා තම පරමාධිපතිගෙන් ඉල්ලා සිටිනවාක් මෙන්ම මෙලොව සැපත හා එහි දැහැමි ක්රියාවන් සිදු කිරීම ගැන ද තම පරමාධිපතිගෙන් ඉල්ලා සිටිති.

段: 202

اُولٰٓىِٕكَ لَهُمْ نَصِیْبٌ مِّمَّا كَسَبُوْا ؕ— وَاللّٰهُ سَرِیْعُ الْحِسَابِ ۟

ඔවුහු මෙලොව හා මතු ලොව යන දෙකෙහිම යහපත අයැද සිටින්නන් වෙති. දැහැමි ක්රියාවන් තුළින් මෙලොව ඔවුන් උපයා ගත් දෑ සඳහා ඉමහත් කුසලින් කොටසක් ඔවුනට ඇත. තවද අල්ලාහ් එම ක්රියාවන් පිළිබඳ විනිශ්චය කිරීමෙහි ඉතා වේගවත්ය.

这业中每段经文的优越:

• يجب على المؤمن التزود في سفر الدنيا وسفر الآخرة، ولذلك ذكر الله أن خير الزاد هو التقوى.

•මෙලොව හා මතු ලොව ගමනෙහි පොදි බැඳ ගැනීම දෙවියන් පිළිබඳ විශ්වාස කරන්නා කෙරෙහි අනිවාර්යය වේ. එය අල්ලාහ් ව මෙනෙහි කිරීමෙන් සිදු විය යුත්තකි. සැබැවින්ම එසේ පොදි බැඳ ගන්නා දෑ අතරින් වඩාත් උතුම් වන්නේ අල්ලාහ් පිළිබඳ වූ බියබැතිමත්කමය.

• مشروعية الإكثار من ذكر الله تعالى عند إتمام نسك الحج.

•හජ් වන්දනාව සම්පූර්ණ කරන අවස්ථාවේ අධික ලෙස අල්ලාහ් ව මෙනෙහි කිරීම ආගමානුගත කර ඇත.

• اختلاف مقاصد الناس؛ فمنهم من جعل همّه الدنيا، فلا يسأل ربه غيرها، ومنهم من يسأله خير الدنيا والآخرة، وهذا هو الموفَّق.

•මිනසුන්ගේ බලාපොරොත්තු විවිධය. ඔවුන් අතර තම ආශාව මෙලොව පමණක් බවට පත් කර ගත් අය වෙති. ඒ හැර ඔවුන් වෙනත් කිසිවක් පරමාධිපතිගෙන් ඉල්ලා සිටින්නේ නැත. එමෙන්ම මෙලොව හා මතු ලොව යන දෙකෙහිම යහපත පතන්නන් ද වෙති. එයයි වඩාත් ගැළපෙන ක්රමවේදය වනුයේ.