含义的翻译 段 92 章 讨拜 - 菲律宾（他加禄语）版古兰经简明注释，古兰经注释中心发行。 - 《古兰经》合辑

段: 92

وَلَا عَلَى ٱلَّذِينَ إِذَا مَآ أَتَوۡكَ لِتَحۡمِلَهُمۡ قُلۡتَ لَآ أَجِدُ مَآ أَحۡمِلُكُمۡ عَلَيۡهِ تَوَلَّواْ وَّأَعۡيُنُهُمۡ تَفِيضُ مِنَ ٱلدَّمۡعِ حَزَنًا أَلَّا يَجِدُواْ مَا يُنفِقُونَ

Walang kasalanan, gayon din, sa mga nagpapaiwan buhat sa iyo na kung dumating sila sa iyo, O Sugo, ay humihiling sila ng maipasasakay mo sana sa kanila na mga hayop ngunit nagsabi ka sa kanila: "Hindi ako nakatatagpo ng mga hayop na maipasasakay ko sa inyo." Tumalikod sila palayo sa iyo habang ang mga mata nila ay dinadaluyan ng luha dala ng panghihinayang na sila ay hindi nakatagpo ng maigugugol nila mula sa ganang sarili nila o mula sa ganang iyo.

这业中每段经文的优越:

• المجاهدون سيحصِّلون الخيرات في الدنيا، وإن فاتهم هذا فلهم الفوز بالجنة والنجاة من العذاب في الآخرة.

Ang mga nakikibaka ay magtatamo ng mga kabutihan sa Mundo. Kung nakaalpas sa kanila ito, ukol sa kanila ang pagtamo ng Paraiso at ang pagkaligtas mula sa pagdurusa sa Kabilang-buhay.

• الأصل أن المحسن إلى الناس تكرمًا منه لا يؤاخَذ إن وقع منه تقصير.

Ang pangunahing panuntunan ay ang tagagawa ng maganda sa mga tao bilang pagpaparangal mula sa kanya ay hindi masisisi kung may naganap man mula sa kanya na isang pagkukulang.

• أن من نوى الخير، واقترن بنيته الجازمة سَعْيٌ فيما يقدر عليه، ثم لم يقدر- فإنه يُنَزَّل مَنْزِلة الفاعل له.

Na ang sinumang naglayon ng kabutihan at may naugnay sa layunin niyang desidido na isang pagsisikap ayon sa nakakayanan niya, pagkatapos hindi niya nagawa, tunay na siya ay ilalagay sa kalagayan ng nakagawa niyon.

• الإسلام دين عدل ومنطق؛ لذلك أوجب العقوبة والمأثم على المنافقين المستأذنين وهم أغنياء ذوو قدرة على الجهاد بالمال والنفس.

Ang Islām ay relihiyon ng katarungan at lohika. Dahil doon, inobliga nito ang kaparusahan at ang kasalanan para sa mga mapagpaimbabaw na mga humihingi ng pahintulot [na umiwas sa pakikibaka] gayong sila ay mga mayaman na may mga kakayahan sa pakikibaka sa pamamagitan ng yaman at sarili.