የይዘት ትርጉም ምዕራፍ ሱረቱ አል መዓሪጅ - የአዘርባይጃን ትርጉም - ዓሊይ ኻን ሞሳይፍ - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

əl-Məaric

አንቀጽ: 1

سَأَلَ سَآئِلُۢ بِعَذَابٖ وَاقِعٖ

İstəyən kimsə baş verəcək əzabı istədi –

አንቀጽ: 2

لِّلۡكَٰفِرِينَ لَيۡسَ لَهُۥ دَافِعٞ

(bunu) kafirlər üçün istədi. Onu (o əzabı kafirlərdən) dəf edəcək bir kimsə yoxdur.

አንቀጽ: 3

مِّنَ ٱللَّهِ ذِي ٱلۡمَعَارِجِ

(O əzab), uca məqamlar sahibi olan Allahdandır.

አንቀጽ: 4

تَعۡرُجُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ وَٱلرُّوحُ إِلَيۡهِ فِي يَوۡمٖ كَانَ مِقۡدَارُهُۥ خَمۡسِينَ أَلۡفَ سَنَةٖ

Mələklər və Ruh (Cəbrail) Allaha doğru müddəti əlli min ilə bərabər bir gündə yüksələrlər.

አንቀጽ: 5

فَٱصۡبِرۡ صَبۡرٗا جَمِيلًا

(Ey Peyğəmbər!) Sən gözəl bir səbirlə səbir et!

አንቀጽ: 6

إِنَّهُمۡ يَرَوۡنَهُۥ بَعِيدٗا

Onlar (kafirlər) o əzabı uzaq olduğunu görürlər.

አንቀጽ: 7

وَنَرَىٰهُ قَرِيبٗا

Biz isə onun yaxın olduğunu görürük.

አንቀጽ: 8

يَوۡمَ تَكُونُ ٱلسَّمَآءُ كَٱلۡمُهۡلِ

O gün göy əridilmiş mədən kimi olacaqdır.

አንቀጽ: 9

وَتَكُونُ ٱلۡجِبَالُ كَٱلۡعِهۡنِ

Dağlar da (didilmiş) yun kimi olacaqdır.

አንቀጽ: 10

وَلَا يَسۡـَٔلُ حَمِيمٌ حَمِيمٗا

Dost dostun halını soruşmayacaqdır.

አንቀጽ: 11

يُبَصَّرُونَهُمۡۚ يَوَدُّ ٱلۡمُجۡرِمُ لَوۡ يَفۡتَدِي مِنۡ عَذَابِ يَوۡمِئِذِۭ بِبَنِيهِ

Onlar bir-birini görəcəklər. Günahkar o günün əzabından qurtarmaq üçün fidyə vermək istəyər – öz oğullarını,

አንቀጽ: 12

وَصَٰحِبَتِهِۦ وَأَخِيهِ

zövcəsini və qardaşını,

አንቀጽ: 13

وَفَصِيلَتِهِ ٱلَّتِي تُـٔۡوِيهِ

(Çətin gündə) ona sığınacaq verən qohum-əqrabasını

አንቀጽ: 14

وَمَن فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗا ثُمَّ يُنجِيهِ

və yer üzündə olanların hamısını (fidyə versin) özünü (Allahın əzabından) xilas etsin.

አንቀጽ: 15

كَلَّآۖ إِنَّهَا لَظَىٰ

Xeyr! O, alovlu Oddur –

አንቀጽ: 16

نَزَّاعَةٗ لِّلشَّوَىٰ

başın dərisini sıyırıb çıxaran (bir od).

አንቀጽ: 17

تَدۡعُواْ مَنۡ أَدۡبَرَ وَتَوَلَّىٰ

(O od) çağırır (haqqa) arxa çevirəni, (ondan) üz döndərəni

አንቀጽ: 18

وَجَمَعَ فَأَوۡعَىٰٓ

və (mal-dövlət) yığıb saxlayanı.

አንቀጽ: 19

۞ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ خُلِقَ هَلُوعًا

Həqiqətən, insan (mal-dövlətə) çox həris yaradılmışdır.

አንቀጽ: 20

إِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ جَزُوعٗا

Ona (yoxsulluq və xəstəlik kimi) bir şər toxunduqda özündən çıxar.

አንቀጽ: 21

وَإِذَا مَسَّهُ ٱلۡخَيۡرُ مَنُوعًا

Ona bir xeyir nəsib olduqda isə (Allah yolunda xərcləməkdən) xəsislik edər.

አንቀጽ: 22

إِلَّا ٱلۡمُصَلِّينَ

Yalnız namaz qılanlardan başqa.

አንቀጽ: 23

ٱلَّذِينَ هُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِهِمۡ دَآئِمُونَ

O kəslər ki, namazlarında daimidirlər.

አንቀጽ: 24

وَٱلَّذِينَ فِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ مَّعۡلُومٞ

O kəslər ki, onların mallarında bəlli bir haqq var –

አንቀጽ: 25

لِّلسَّآئِلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ

dilənən və (həya edib istəmədiyinə görə) məhrum qalan kimsə üçün.

አንቀጽ: 26

وَٱلَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

O kəslər ki, Din gününü təsdiq edirlər.

አንቀጽ: 27

وَٱلَّذِينَ هُم مِّنۡ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشۡفِقُونَ

O kəslər ki, Rəbbinin əzabından qorxurlar.

አንቀጽ: 28

إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمۡ غَيۡرُ مَأۡمُونٖ

Çünki Rəbbinin əzabından əmin olmaq olmaz.

አንቀጽ: 29

وَٱلَّذِينَ هُمۡ لِفُرُوجِهِمۡ حَٰفِظُونَ

O kəslər ki, ayıb yerlərini (zinadan) qoruyurlar –

አንቀጽ: 30

إِلَّا عَلَىٰٓ أَزۡوَٰجِهِمۡ أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُهُمۡ فَإِنَّهُمۡ غَيۡرُ مَلُومِينَ

yalnız zövcələrindən və sahib olduqları cariyələrdən başqa. Onlar (buna görə) qınanmazlar.

አንቀጽ: 31

فَمَنِ ٱبۡتَغَىٰ وَرَآءَ ذَٰلِكَ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡعَادُونَ

Bundan artığını istəyənlər isə həddi aşanlardır.

አንቀጽ: 32

وَٱلَّذِينَ هُمۡ لِأَمَٰنَٰتِهِمۡ وَعَهۡدِهِمۡ رَٰعُونَ

O kəslər ki, əmanətlərinə və əhdlərinə riayət edirlər.

.

አንቀጽ: 33

وَٱلَّذِينَ هُم بِشَهَٰدَٰتِهِمۡ قَآئِمُونَ

O kəslər ki, şahidliklərində doğrudurlar.

አንቀጽ: 34

وَٱلَّذِينَ هُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِهِمۡ يُحَافِظُونَ

O kəslər ki, namazlarını qoruyarlar (namazlarını layiqincə əda edərlər).

አንቀጽ: 35

أُوْلَٰٓئِكَ فِي جَنَّٰتٖ مُّكۡرَمُونَ

Onlar Cənnətlərdə hörmət göstəriləcək kimsələrdir.

አንቀጽ: 36

فَمَالِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ قِبَلَكَ مُهۡطِعِينَ

(Ey Peyğəmbər!) Sənə doğru tələsən kafirlərə nə olub belə –

አንቀጽ: 37

عَنِ ٱلۡيَمِينِ وَعَنِ ٱلشِّمَالِ عِزِينَ

sağdan-soldan dəstə-dəstə (ətrafına yığışırlar)?

አንቀጽ: 38

أَيَطۡمَعُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُدۡخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٖ

Yoxsa onların hər biri Nəim cənnətinə daxil olacağına ümidmi edir?!

አንቀጽ: 39

كَلَّآۖ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّمَّا يَعۡلَمُونَ

Xeyr! (Bu mümkün deyil!) Biz onları bildikləri şeydən (bir qətrə nütfədən) xəlq etdik.

አንቀጽ: 40

فَلَآ أُقۡسِمُ بِرَبِّ ٱلۡمَشَٰرِقِ وَٱلۡمَغَٰرِبِ إِنَّا لَقَٰدِرُونَ

And içirəm məşriqlərin və məğriblərin Rəbbinə! Biz doğrudan da, (elə bir) qüdrətə malikik ki, –

አንቀጽ: 41

عَلَىٰٓ أَن نُّبَدِّلَ خَيۡرٗا مِّنۡهُمۡ وَمَا نَحۡنُ بِمَسۡبُوقِينَ

onları daha yaxşıları ilə əvəz edə bilərik. (Bunda) qarşımıza çıxa bilən tapılmaz.

አንቀጽ: 42

فَذَرۡهُمۡ يَخُوضُواْ وَيَلۡعَبُواْ حَتَّىٰ يُلَٰقُواْ يَوۡمَهُمُ ٱلَّذِي يُوعَدُونَ

(Ey Peyğəmbər!) Vədə olunduqları günə qovuşanadək onları tərk et, qoy (batil inanclarına) dalsınlar və əylənsinlər.

አንቀጽ: 43

يَوۡمَ يَخۡرُجُونَ مِنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ سِرَاعٗا كَأَنَّهُمۡ إِلَىٰ نُصُبٖ يُوفِضُونَ

O gün onlar (dünyada ibadət etdikləri) bütlərə can atırmışlar kimi qəbirlərdən tələm-tələsik çıxacaqlar.

አንቀጽ: 44

خَٰشِعَةً أَبۡصَٰرُهُمۡ تَرۡهَقُهُمۡ ذِلَّةٞۚ ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلَّذِي كَانُواْ يُوعَدُونَ

(O gün onların) gözləri qorxu içində olacaq, özlərini də zillət bürüyəcəkdir. Bu onlara vəd edilmiş (Qiyamət) günüdür!