የይዘት ትርጉም ምዕራፍ አል ሓቃህ - የቁርአን አጭር ማብራርያ ትርጉም በቂርጊዝኛ ቋንቋ - የገፅ ቁጥር 567 - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

አንቀጽ: 9

وَجَآءَ فِرۡعَوۡنُ وَمَن قَبۡلَهُۥ وَٱلۡمُؤۡتَفِكَٰتُ بِٱلۡخَاطِئَةِ

Фараон жана андан мурунку коомдор жана жер астын-үстүн болуп азапталган Луттун коомунун шаары ширк жана күнөөлөрдү кылуу сыяктуу туура эмес иштерди жасашты.

አንቀጽ: 10

فَعَصَوۡاْ رَسُولَ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَهُمۡ أَخۡذَةٗ رَّابِيَةً

Алардын баарысы аларга жиберилген пайгамбарына каршы чыгышты жана аны жалганга чыгарышты. Ошондо Аллах аларды түбүнө жете тургандай деңгээлде ашыкча күч менен кармады.

አንቀጽ: 11

إِنَّا لَمَّا طَغَا ٱلۡمَآءُ حَمَلۡنَٰكُمۡ فِي ٱلۡجَارِيَةِ

Суу көтөрүлүп чектен ашканда, Биз Өз буйругубуз менен силерди белдеринде көтөрүп жүргөн адамдарды Нух жасаган сүзүүчү кемеге салдык, алар силерди көтүүрүлөр болду.

አንቀጽ: 12

لِنَجۡعَلَهَا لَكُمۡ تَذۡكِرَةٗ وَتَعِيَهَآ أُذُنٞ وَٰعِيَةٞ

Биз ал кемени жана анын окуясын каапырлардын жок кылынышына жана ыймандуулардын куткарылышына далил болсун деп жана аны куйма кулак адам укканда жаттап алсын деп сабак кылдык.

አንቀጽ: 13

فَإِذَا نُفِخَ فِي ٱلصُّورِ نَفۡخَةٞ وَٰحِدَةٞ

Сурнай тартууга жоопкер болгон периште бир жолу үйлөгөндө, (ал сурнайдын экинчи жолу тартылуусу)

አንቀጽ: 14

وَحُمِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ وَٱلۡجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةٗ وَٰحِدَةٗ

Жер менен тоолор көтөрүлөт жана алар бир жолу катуу быркырап талкаланып, жер менен тоолордун бөлүкчөлөрүн бөлүп салат.

አንቀጽ: 15

فَيَوۡمَئِذٖ وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ

Ушулардын баары болгон күнү кыямат болот.

አንቀጽ: 16

وَٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَهِيَ يَوۡمَئِذٖ وَاهِيَةٞ

Ал күндө периштелер түшүү үчүн асман ачылат. Ошол күнү ал алсыз болот, ага чейин бекем жана кубаттуу эле.

አንቀጽ: 17

وَٱلۡمَلَكُ عَلَىٰٓ أَرۡجَآئِهَاۚ وَيَحۡمِلُ عَرۡشَ رَبِّكَ فَوۡقَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ ثَمَٰنِيَةٞ

Ал эми анын чет жакаларында периштелер болот. Ошол улуу күндө Раббиңдин Аршын сегиз жакын периштелери көтөрөт.

አንቀጽ: 18

يَوۡمَئِذٖ تُعۡرَضُونَ لَا تَخۡفَىٰ مِنكُمۡ خَافِيَةٞ

Оо, адамдар! Ошол күндө Аллахтын алдына турасыңар. Силерде кандай гана сыр болбосун, ал Аллахка жашыруун калбайт. Тескерисинче, Аллах аны Билүүчү жана Кабардар.

አንቀጽ: 19

فَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ فَيَقُولُ هَآؤُمُ ٱقۡرَءُواْ كِتَٰبِيَهۡ

Кимге иш-аракеттери жазылган китеби оң тарабынан берилсе, ал сүйүнгөнүнөн мындай деп айтат: «Мынакей! Менин иш-аракеттер жазылган китебимди алып окугула.

አንቀጽ: 20

إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَٰقٍ حِسَابِيَهۡ

Мен дүйнөдө кайра тирилеримди жана сыйлыгыма жолугарымды анык билчүмүн».

አንቀጽ: 21

فَهُوَ فِي عِيشَةٖ رَّاضِيَةٖ

Ал түбөлүк жыргалчылыкты көргөндө көңүлдөгүдөй жашоодо болот.

አንቀጽ: 22

فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٖ

Орду жана даражасы бийик бейиште болот.

አንቀጽ: 23

قُطُوفُهَا دَانِيَةٞ

Анын мөмө-жемиштери аны үзүүчүгө жакын болот.

አንቀጽ: 24

كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيٓـَٔۢا بِمَآ أَسۡلَفۡتُمۡ فِي ٱلۡأَيَّامِ ٱلۡخَالِيَةِ

Аларга сый-урмат катары: «Дүйнөдөгү өткөн күндөрдө кылган жакшылык иштериңер себептүү эч кандай зыян тартпастан жегиле жана ичкиле» – деп айтылат.

አንቀጽ: 25

وَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِشِمَالِهِۦ فَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُوتَ كِتَٰبِيَهۡ

Ал эми кимге иш-аракеттери жазылган китеби сол тарабынан берилсе, анда ал катуу өкүнүчтөн мындай деп айтат: «Аттиң-ай, мага амал китебим берилбей эле койсо экен. Ал жакта мени азапка татыктуу кылган жамандык иштерим бар.

አንቀጽ: 26

وَلَمۡ أَدۡرِ مَا حِسَابِيَهۡ

Аттиң-ай, сурагым кандай болорун билбей калсам экен.

አንቀጽ: 27

يَٰلَيۡتَهَا كَانَتِ ٱلۡقَاضِيَةَ

Аттиң, мен өлгөн өлүм, андан кийин кайра тирилүү болбогон өлүм болуп калса кана!

አንቀጽ: 28

مَآ أَغۡنَىٰ عَنِّي مَالِيَهۡۜ

Мал-мүлкүм мени Аллахтын азабынан эч коргой албады.

አንቀጽ: 29

هَلَكَ عَنِّي سُلۡطَٰنِيَهۡ

Эч кандай далилим калбады жана мен таянган күч-кубат да, кадыр-барк да жок болду».

አንቀጽ: 30

خُذُوهُ فَغُلُّوهُ

Ага айтылат: «Эй, периштелер! Аны кармагыла да, колун мойнуна байлагыла.

አንቀጽ: 31

ثُمَّ ٱلۡجَحِيمَ صَلُّوهُ

Анан аны тозокко киргизгиле, ал анын ысыктык азабын тартсын.

አንቀጽ: 32

ثُمَّ فِي سِلۡسِلَةٖ ذَرۡعُهَا سَبۡعُونَ ذِرَاعٗا فَٱسۡلُكُوهُ

Андан соң узундугу жетимиш чыканак болгон чынжырга киргизгиле».

አንቀጽ: 33

إِنَّهُۥ كَانَ لَا يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ ٱلۡعَظِيمِ

Анткени ал улуу Аллахка ыйман келтирген жок.

አንቀጽ: 34

وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

Башкаларды бей-бечарага тамак берүүгө чакырган жок.

አንቀጽ: 35

فَلَيۡسَ لَهُ ٱلۡيَوۡمَ هَٰهُنَا حَمِيمٞ

Эми кыямат күнү аны азаптан коргогон жакыны болбойт.

ከአንቀጾቹ የምንማራቸዉ ቁም ነገሮች:

• المِنَّة التي على الوالد مِنَّة على الولد تستوجب الشكر.

Атага берилген жакшылык – балага берилген жакшылык болуп эсептелет. Ал үчүн шүгүр келтирүү керек.

• إطعام الفقير والحض عليه من أسباب الوقاية من عذاب النار.

Бей-бечарага тамак берүү жана ошол ишке чакыруу – тозок азабынан сактаган себептерден.

• شدة عذاب يوم القيامة تستوجب التوقي منه بالإيمان والعمل الصالح.

Кыямат күндөгү азаптын катаалдыгы ыйман жана жакшылык иштер менен коргонууну талап кылат.