የይዘት ትርጉም አንቀጽ 100 ምዕራፍ አል-በቀራህ - የቁርኣን ጥቅል ማብራርያ ትርጉም በፋርስኛ ቋንቋ - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

አንቀጽ: 100

اَوَكُلَّمَا عٰهَدُوْا عَهْدًا نَّبَذَهٗ فَرِیْقٌ مِّنْهُمْ ؕ— بَلْ اَكْثَرُهُمْ لَا یُؤْمِنُوْنَ ۟

یکی از صفات ناپسند یهودیان این است که هرگاه پیمانی از آنها گرفته شد- از جمله ایمان به نبوت محمد صلی الله علیه وسلم که تورات بر آن دلالت دارد- گروهی از آنها آن را شکستند، بلکه اکثر این یهودیان به آنچه الله متعال نازل فرموده است ایمان واقعی نمی‌آورند؛ زیرا ایمان، بر وفای به عهد حمل می‌شود.

ከአንቀጾቹ የምንማራቸዉ ቁም ነገሮች:

• المؤمن الحق يرجو ما عند الله من النعيم المقيم، ولهذا يفرح بلقاء الله ولا يخشى الموت.

مؤمن واقعی به نعمت‌های همیشگی الله امید دارد و به همین منظور، به دیدار الله مشتاق است و از مرگ نمی‌هراسد.

• حِرص اليهود على الحياة الدنيا حتى لو كانت حياة حقيرة مهينة غير كريمة.

حرص یهود بر زندگی دنیا، حتی اگر زندگی پست و خفت‌آوری باشد.

• أنّ من عادى أولياء الله المقربين منه فقد عادى الله تعالى.

هرکس با دوستان مقرب الله دشمنی کند، در واقع با الله متعال دشمنی کرده است.

• إعراض اليهود عن نبوة محمد صلى الله عليه وسلم بعدما عرفوا تصديقه لما في أيديهم من التوراة.

رویگردانی یهودیان از نبوت محمد -صلی الله علیه وسلم-، بعد از آن بود که دانستند توراتی که همراه دارند، مورد تایید پیامبر است.

• أنَّ من لم ينتفع بعلمه صح أن يوصف بالجهل؛ لأنه شابه الجاهل في جهله.

هرکس از علم خویش بهره نبرد، سزاوار است که به جهل و نادانی توصیف شود؛ زیرا جاهل در جهل خویش با او شبیه است.