අර්ථ කථනය වාක්‍යය 100 පරිච්ඡේදය සූරා අල් බකරා - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 100

اَوَكُلَّمَا عٰهَدُوْا عَهْدًا نَّبَذَهٗ فَرِیْقٌ مِّنْهُمْ ؕ— بَلْ اَكْثَرُهُمْ لَا یُؤْمِنُوْنَ ۟

یکی از صفات ناپسند یهودیان این است که هرگاه پیمانی از آنها گرفته شد- از جمله ایمان به نبوت محمد صلی الله علیه وسلم که تورات بر آن دلالت دارد- گروهی از آنها آن را شکستند، بلکه اکثر این یهودیان به آنچه الله متعال نازل فرموده است ایمان واقعی نمی‌آورند؛ زیرا ایمان، بر وفای به عهد حمل می‌شود.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• المؤمن الحق يرجو ما عند الله من النعيم المقيم، ولهذا يفرح بلقاء الله ولا يخشى الموت.

مؤمن واقعی به نعمت‌های همیشگی الله امید دارد و به همین منظور، به دیدار الله مشتاق است و از مرگ نمی‌هراسد.

• حِرص اليهود على الحياة الدنيا حتى لو كانت حياة حقيرة مهينة غير كريمة.

حرص یهود بر زندگی دنیا، حتی اگر زندگی پست و خفت‌آوری باشد.

• أنّ من عادى أولياء الله المقربين منه فقد عادى الله تعالى.

هرکس با دوستان مقرب الله دشمنی کند، در واقع با الله متعال دشمنی کرده است.

• إعراض اليهود عن نبوة محمد صلى الله عليه وسلم بعدما عرفوا تصديقه لما في أيديهم من التوراة.

رویگردانی یهودیان از نبوت محمد -صلی الله علیه وسلم-، بعد از آن بود که دانستند توراتی که همراه دارند، مورد تایید پیامبر است.

• أنَّ من لم ينتفع بعلمه صح أن يوصف بالجهل؛ لأنه شابه الجاهل في جهله.

هرکس از علم خویش بهره نبرد، سزاوار است که به جهل و نادانی توصیف شود؛ زیرا جاهل در جهل خویش با او شبیه است.