ترجمة معاني آية 258 سورة البقرة - الترجمة الجورجية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 258

أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِي حَآجَّ إِبۡرَٰهِـۧمَ فِي رَبِّهِۦٓ أَنۡ ءَاتَىٰهُ ٱللَّهُ ٱلۡمُلۡكَ إِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ رَبِّيَ ٱلَّذِي يُحۡيِۦ وَيُمِيتُ قَالَ أَنَا۠ أُحۡيِۦ وَأُمِيتُۖ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ فَإِنَّ ٱللَّهَ يَأۡتِي بِٱلشَّمۡسِ مِنَ ٱلۡمَشۡرِقِ فَأۡتِ بِهَا مِنَ ٱلۡمَغۡرِبِ فَبُهِتَ ٱلَّذِي كَفَرَۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ

ნუთუ არ გინახავს იგი, ვინც იბრაჰიმს თავის ღმერთზე ეკამათებოდა, რაკი ალლაჰმა მას მეფობა უწყალობა? – როცა იბრაჰიმმა უთხრა: ჩემი ღმერთი ის არის, ვინც აცოცხლებს და აკვდინებსო, მან მიუგო: ,,მეც ვაცოცხლებ და ვაკვდინებ“. იბრაჰიმმა უთხრა: ჭეშმარიტად, ალლაჰს მზე აღმოსავლეთიდან ამოჰყავს, შენ კი დასავლეთიდან ამოიყვანეო. მაშინ გაწბილდა იგი – ურწმუნო (ენა ჩაუვარდა მას)... და უთუოდ, არ დააკვალიანებს ალლაჰი უსამართლო ხალხს ჭეშმარიტ გზაზე.