ترجمة معاني آية 152 سورة الشعراء - الترجمة الكردية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 152

ٱلَّذِينَ يُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا يُصۡلِحُونَ

ئەوانەی خراپەکاری لەسەر زەوی دەکەن، بەوەی گوناھ و تاوانی تێدا بڵاو دەکەنەوە، وە خۆشیان چاک ناکەن و کردەوەی باش ئەنجام نادەن بەوەی پابەند نابن بەتاعەت و گوێڕایەڵی اللە تەعالاوە.

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• توالي النعم مع الكفر استدراج للهلاك.

خێر و بێر و نیعمەت و بەخششی لە دوای یەک، لەگەڵ کوفر و بێباوەڕی خاوەنەکەی تەنھا بۆ ڕاکێشان و پەلکێشکردنیەتی بۆ تیاچوون و لەناو بردنی.

• التذكير بالنعم يُرتجى منه الإيمان والعودة إلى الله من العبد.

بیرخستنەوەی نیعمەت و بەخششەکانی پەروەردگار، ئومێدی باوەڕھێنان و گەڕانەوەی بەندەی لێ دەکرێت بۆ لای اللە تەعالا.

• المعاصي هي سبب الفساد في الأرض.

گوناھ و تاوان ھۆکاری خراپ بوون و تێکچوونی زەوییە.