ترجمة معاني آية 206 سورة الشعراء - الترجمة الكردية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 206

ثُمَّ جَآءَهُم مَّا كَانُواْ يُوعَدُونَ

پاش ئەو ساڵانەی کە لە ناز و نیعمەتی اللە دا ژیان، ئەو ھەڕەشە و سزایەی بەڵێنیان پێدرابوو دابەزییە سەریان.

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• كلما تعمَّق المسلم في اللغة العربية، كان أقدر على فهم القرآن.

ھەرچەند مرۆڤی موسڵمان قووڵ بێتەوە لە زمانی عەرەبی و فێری ببێت، ھێندەیش توانای تێگەیشتنی مانا و مەبەستەکانی قورئانی زیاتر دەبێت.

• الاحتجاج على المشركين بما عند المُنْصِفين من أهل الكتاب من الإقرار بأن القرآن من عند الله.

بەڵگە ھێنانەوە لەسەر موشریک و بت پەرستەکان بەھەندێک کەسی بە ویژدانی ئەھلی کیتاب، بەوەی دان دەنێن قورئانی پیرۆز لەلایەن اللە تەعالاوە دابەزیووە بۆ سەر موحەممەد.

• ما يناله الكفار من نعم الدنيا استدراج لا كرامة.

ئەوەی بێباوەڕان بە دەستی دەھێنن لە ناز و نیعمەتی دونیا، تەنھا پەلکێش و کەمەنکێش کردنیانە بۆ زیاتر ڕۆچوون لە بێباوەڕیدا، نەک پێدانی ئەو ناز و نیعمەتانە ڕیزی اللە تەعالا بێت بۆ ئەوان.