ترجمة معاني آية 14 سورة العنكبوت - الترجمة الكردية الكرمانجية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 14

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ فَلَبِثَ فِيهِمۡ أَلۡفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمۡسِينَ عَامٗا فَأَخَذَهُمُ ٱلطُّوفَانُ وَهُمۡ ظَٰلِمُونَ

14. و ب سویند مە نووح، پێغەمبەر هنارتە دەڤ ملەتێ وی، ڤێجا هزار كێم پێنجی سالان، ما د ناڤ واندا [بەردەوام گازی وان دكر، د گەل هندێ ژی ژ بلی كێمەكێ، كەسێ دی باوەری پێ نەئینا و بەردەوام ئەزیەتا وی دهاتەكرن و وی سەبر دكێشا، ڤێجا دڤێت، هەی موحەممەد، تو پتر بێنا خۆ فرەهـ بكەی، چونكی ئەڤە چەندەكا كێمە تو د ناڤ ملەتێ خۆدا، د گەل هندێ ژی هەژمارا ئەوێت باوەری ب تە ئینایی، گەلەكن]، ڤێجا ئەو ب بەر تۆفانێ [ئاڤا بۆش و گەلەك] كەڤتن، و ئەو یێت ستەمكار بوون.