ترجمة معاني آية 45 سورة العنكبوت - الترجمة الكردية الكرمانجية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 45

ٱتۡلُ مَآ أُوحِيَ إِلَيۡكَ مِنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَأَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَۖ إِنَّ ٱلصَّلَوٰةَ تَنۡهَىٰ عَنِ ٱلۡفَحۡشَآءِ وَٱلۡمُنكَرِۗ وَلَذِكۡرُ ٱللَّهِ أَكۡبَرُۗ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ مَا تَصۡنَعُونَ

45. [هەی موحەممەد] هەر وەحییەكا بۆ تە ژ ڤێ قورئانێ هاتی، بخوینە [بخوینە و باوەر پێ بكە، و بكە كار]، و [وەسا] نڤێژێ بكە [وەكی فەرمانا تە پێ هاتییە كرن]، ب ڕاستی نڤێژ بەرێ مرۆڤی ژ هەمی گونەهێت زێدەپیس، و كریارێت نە د گەل سروشتێ مرۆڤان، و كریارێت كرێت و نەشرین [ئەوێت شەریعەتی دورست نەكرین] وەردگێریت، و نڤێژ ژ هەمی پەرستنێت دی مەزنترە، و خودێ دزانیت كا هوین چ دكەن.