ترجمة معاني آية 30 سورة التوبة - الترجمة الكردية الكرمانجية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 30

وَقَالَتِ ٱلۡيَهُودُ عُزَيۡرٌ ٱبۡنُ ٱللَّهِ وَقَالَتِ ٱلنَّصَٰرَى ٱلۡمَسِيحُ ٱبۡنُ ٱللَّهِۖ ذَٰلِكَ قَوۡلُهُم بِأَفۡوَٰهِهِمۡۖ يُضَٰهِـُٔونَ قَوۡلَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَبۡلُۚ قَٰتَلَهُمُ ٱللَّهُۖ أَنَّىٰ يُؤۡفَكُونَ

30. و جوهییان گۆت: عوزەیر كوڕێ خودێیە، و فەلەیان گۆت: عیسا كوڕێ خودێیە، ئەڤە گۆتنا وانە ئەو ب دەڤێ خۆ [ڤێ] دبێژن [بێ نیشان و بێ بەلگە و گۆترە]، چاڤ ل وان دكەن یێت بەری وان گاور بوویین [د چەرخ و سەردەمێت بۆریدا وەكی یۆنان و ڕۆمانان]، خودێ وان بكوژیت [لەعنەتان ل وان بكەت]، چاوا ئەو بەرێ خۆ ژ هەقییێ وەردگێڕن بۆ پویچییێ‌؟!