ترجمة معاني آية 37 سورة التوبة - الترجمة الكردية الكرمانجية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 37

إِنَّمَا ٱلنَّسِيٓءُ زِيَادَةٞ فِي ٱلۡكُفۡرِۖ يُضَلُّ بِهِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يُحِلُّونَهُۥ عَامٗا وَيُحَرِّمُونَهُۥ عَامٗا لِّيُوَاطِـُٔواْ عِدَّةَ مَا حَرَّمَ ٱللَّهُ فَيُحِلُّواْ مَا حَرَّمَ ٱللَّهُۚ زُيِّنَ لَهُمۡ سُوٓءُ أَعۡمَٰلِهِمۡۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

37. ب ڕاستی گیرۆكرنا [پاشئێخستنا] ڕویمەتا مەهێ بۆ مەهەكا دی [ئانكو گوهۆڕینا وان هەیڤێت خودان ڕویمەت و شەڕ تێدا حەرام ب هندەك مەهێت دی، دا ڕویمەتێ وێ بشكێنن] زێدەبوونە د گاورییێدا، ئەوێت گاوربوویین پێ بەرزە و گومڕا دبن، سالەكێ حەلال دكەن و سالا دی حەرام دكەن، دا هندی وێ هەژمارێ لێ بكەن یا خودێ حەرامكری، ڤێجا ئەو ب ڤێ كریارا خۆ حەرامێ خودێ حەلال دكەن. كارێ وان یێ خراب یێ بۆ وان هاتییە خەملاندن، و خودێ ب خۆ ژی ئەوێت گاور ڕاستەڕێ ناكەت.