ترجمة معاني سورة القيامة - الترجمة المقدونية - موسوعة القرآن الكريم

سورة القيامة - ЕЛ КИЈАМЕ(Крајот на светот)

آية: 1

لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ

1. Се колнам во Денот во којшто Крајот на светот ќе настапи

آية: 2

وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ

2. и се колнам во душата која себеси се кори.

آية: 3

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ

3. Зарем човекот мисли дека нема никогаш да ги собереме коските негови?

آية: 4

بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ

4. Напротив, Ние можеме повторно да ги создадеме и врвовите на неговите прсти.

آية: 5

بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ

5. Но, човекот додека е жив сака да греши,

آية: 6

يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ

6. па прашува: „Кога Крајот на светот ќе биде?“

آية: 7

فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ

7. Кога погледот од страв ќе се вкочани

آية: 8

وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ

8. и Месечината ќе се затемни

آية: 9

وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ

9. и Сонцето и Месечината ќе се спојат па сјајот ќе го изгубат -

آية: 10

يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ

10. тој ден човекот ќе повика: „Каде да се бега?“

آية: 11

كَلَّا لَا وَزَرَ

11. Никаде! Засолниште нема.

آية: 12

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ

12. Тој ден е враќањето кон твојот Господар,

آية: 13

يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ

13. тој ден човекот за тоа што го подготвил и за тоа што го пропуштил ќе биде известен,

آية: 14

بَلِ ٱلۡإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةٞ

14. самиот човек против себеси ќе сведочи,

آية: 15

وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ

15. макар и оправданијата свои да ги изнесува.

آية: 16

لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓ

16. Не изговарај го Куранот со јазикот свој за што побргу да го запомниш,

آية: 17

إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ

17. Ние сме должни да го собереме за ти да го читаш.

آية: 18

فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ

18. А кога го читаме, ти следи го читањето негово,

آية: 19

ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥ

19. а потоа, Ние сме должни да го објасниме.

آية: 20

كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ

20. Навистина, вие овој минлив свет го сакате,

آية: 21

وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

21. а за оној другиот не се грижите.

آية: 22

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ

22. Тој Ден некои лица блескави ќе бидат,

آية: 23

إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ

23. во Господарот свој ќе гледаат.

آية: 24

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ

24. Тој ден некои лица темни ќе бидат,

آية: 25

تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ

25. ќе знаат дека ќе ги снајде голема несреќа!

آية: 26

كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ

26. Внимавај, кога душата ќе дојде в грло

آية: 27

وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ

27. и ќе се викне: „Кој ќе го излечи?“

آية: 28

وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ

28. и тој ќе се увери дека тоа е Часот на разделбата

آية: 29

وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ

29. и ногата до нога ќе се свитка.

آية: 30

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ

30. Тој ден кон Господарот твој приведувањето ќе биде:

آية: 31

فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ

31. „Не веруваше и не клањаше,

آية: 32

وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ

32. туку негираше и грбот го вртеше,

آية: 33

ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ

33. а потоа кај своите горделиво заминуваше.“

آية: 34

أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ

34. Тешко тебе! Тешко тебе!

آية: 35

ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ

35. И уште еднаш: Тешко тебе! Тешко тебе!

آية: 36

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى

36. Зарем човекот мисли дека без одговорност оставен ќе биде?

آية: 37

أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ

37. Зарем не беше капка семе која се вметнува,

آية: 38

ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ

38. потоа грутка на којашто тогаш Тој размер ѝ одреди и складен лик ѝ направи,

آية: 39

فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ

39. и од него тогаш пар, маж и жена, создаде,

آية: 40

أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ

40. и зарем Тој не е во можност мртвите да ги оживее?