ترجمة معاني سورة النبإ - الترجمة المقدونية - موسوعة القرآن الكريم

سورة النبإ - ЕН НЕБЕ(Вест)

آية: 1

عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ

1. За што тие едни со други се прашуваат?

آية: 2

عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ

2. За Веста голема,

آية: 3

ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ

3. за којашто тие различни мислења имаат.

آية: 4

كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

4. Не треба така, тие ќе дознаат сигурно!

آية: 5

ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

5. И уште еднаш, не треба така, тие ќе дознаат сигурно!

آية: 6

أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا

6. Зарем Земјата не ја направивме постела,

آية: 7

وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا

7. и планините столбови,

آية: 8

وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا

8. и вас како парови ве создадовме,

آية: 9

وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا

9. и сонот ваш за починка го направивме,

آية: 10

وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا

10. и ноќта како покривка ја дадовме,

آية: 11

وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا

11. и денот за заработување го одредивме,

آية: 12

وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا

12. и над вас седум силни^[256] соѕидавме,

[256] Небеса.

آية: 13

وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا

13. и светилка^[257] што пламти поставивме?

[257] Сонце.

آية: 14

وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا

14. Ние од облаците обилна вода спуштаме

آية: 15

لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا

15. и со нејзина помош правиме да растат житото и растенијата,

آية: 16

وَجَنَّٰتٍ أَلۡفَافًا

16. и градините густи.

آية: 17

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا

17. Денот суден е навистина веќе одреден,

آية: 18

يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا

18. Денот кога во рогот ќе се дувне, па вие, сè група по група ќе доаѓате,

آية: 19

وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا

19. и небото ќе се отвори и многу порти ќе има,

آية: 20

وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا

20. и планините ќе се здробат и привидение ќе биде.

آية: 21

إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا

21. Џехенемот заседа ќе стане,

آية: 22

لِّلطَّٰغِينَ مَـَٔابٗا

22. за насилниците место на враќање

آية: 23

لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا

23. каде што вечно ќе останат:

آية: 24

لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا

24. во него свежина нема да осетат, ниту пијалак ќе вкусат,

آية: 25

إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا

25. освен жешка вода и течности,

آية: 26

جَزَآءٗ وِفَاقًا

26. казна прикладна.

آية: 27

إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا

27. Тие не очекуваа дека ќе полагаат сметка

آية: 28

وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا

28. и доказите Наши претерано ги негираа,

آية: 29

وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا

29. а Ние сè избројавме и запишавме –

آية: 30

فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا

30. па трпете, мачењето сè полошо ќе ви го направиме!

آية: 31

إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا

31. А на богобојазливите местото на спасот им припаѓа:

آية: 32

حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا

32. градини и лозја,

آية: 33

وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا

33. и девици млади, со години исти,

آية: 34

وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا

34. и пехари полни.

آية: 35

لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّٰبٗا

35. Таму празни приказни и невистини нема да слушаат,

آية: 36

جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا

36. тоа им е награда од Господарот твој, дар доволен.

آية: 37

رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا

37. Господарот на небесата и на Земјата и на тоа што е меѓу нив, Милостивиот, Кому од страв нема да може да Му се прозбори

آية: 38

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا

38. на Денот кога Џибрил и мелеците ќе бидат во редови наредени, кога само оној на кого Милостивиот ќе му дозволи ќе зборува, а вистината ќе ја каже.

آية: 39

ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا

39. Тоа е Вистинитиот ден, па кој сака, враќањето кон Господарот свој ќе го прифати.

آية: 40

إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا

40. Ние на блиска казна ве предупредуваме, на Денот во кој човек делата на рацете свои ќе ги види, а неверникот ќе извика: „Камо среќа прашина да останев!“