ترجمة معاني آية 48 سورة مريم - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 48

وَاَعْتَزِلُكُمْ وَمَا تَدْعُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ وَاَدْعُوْا رَبِّیْ ۖؗ— عَسٰۤی اَلَّاۤ اَكُوْنَ بِدُعَآءِ رَبِّیْ شَقِیًّا ۟

او زه ډډه کوم ستاسې نه او ډډه کوم ستاسې د معبودانو نه هغه چې تاسې یې بندګي کوئ پرته له الله تعالی نه، او زه رابلم خپل رب لره یوازې چې هیڅ شی ورسره نه شریکوم، امید دی چې ما نه به څه منعه نه کړي کله یې چې زه راوبلم، نو زه به د هغه په رابللو باندې بد بخته شم.

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• لما كان اعتزال إبراهيم لقومه مشتركًا فيه مع سارة، ناسب أن يذكر هبتهما المشتركة وحفيدهما، ثم جاء ذكر إسماعيل مستقلًّا مع أن الله وهبه إياه قبل إسحاق.

هر کله چې ابراهیم علیه السلام د ساره سره یو ځای له خپل قوم څخه جلا کېده ، نو مناسب وه چې د دې دواړو (ګډه) تحفه او مشترکه (ګډ) لمسی یاد کړل شي، بیا د اسماعیل یادونه یواځې وشوه سره لدې نه چې الله تعالی ورته دا د اسحاق نه مخکې وربښلی و.

• التأدب واللطف والرفق في محاورة الوالدين واختيار أفضل الأسماء في مناداتهما.

ادب او نرمي کول د مور او پلار سره په خبرو کې او اختیار د غوره نومونو هغوی دواړو ته د اواز کولو په وخت کې.

• المعاصي تمنع العبد من رحمة الله، وتغلق عليه أبوابها، كما أن الطاعة أكبر الأسباب لنيل رحمته.

ګناهونه انسان د الله تعالی د رحمت نه بندوي، او په هغه باندې د رحمت دروازې بندوي، لکه څرنګه چې نیکي د الله تعالی د رحمت د حاصلولو لوی سبب دی.

• وعد الله كل محسن أن ينشر له ثناءً صادقًا بحسب إحسانه، وإبراهيم عليه السلام وذريته من أئمة المحسنين.

الله تعالی د هر یو نیکي کوونکي سره وعده کړې چې هغه لره به د هغه د نیکۍ په اندازه نیک یاد په خلکو کې خپروي ، او ابراهیم -علیه السلام- او د هغه اولادونه د نیکانو د امامانو څخه دي.