ترجمة معاني سورة الحشر - الترجمة البشتوية - مركز رواد الترجمة - رقم الصفحة 546 - موسوعة القرآن الكريم

آية: 4

ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ شَآقُّوا اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗ ۚ— وَمَنْ یُّشَآقِّ اللّٰهَ فَاِنَّ اللّٰهَ شَدِیْدُ الْعِقَابِ ۟

دا ځكه چې هغوى د الله او د هغه د رسول دښمني كړې او هر څوك چې له الله سره دښمني كوي نو الله په رېښتيا سخت عذاب وركوونكى دى.

آية: 5

مَا قَطَعْتُمْ مِّنْ لِّیْنَةٍ اَوْ تَرَكْتُمُوْهَا قَآىِٕمَةً عَلٰۤی اُصُوْلِهَا فَبِاِذْنِ اللّٰهِ وَلِیُخْزِیَ الْفٰسِقِیْنَ ۟

تاسي چې د خرما كومې ونې ووهلې يا مو څه پر خپلو بېخونو ولاړې پرېښودې، نو دا (ټول) د الله په حكم سره و او د دې لپاره هم چې فاسقان رسوا كړي.

آية: 6

وَمَاۤ اَفَآءَ اللّٰهُ عَلٰی رَسُوْلِهٖ مِنْهُمْ فَمَاۤ اَوْجَفْتُمْ عَلَیْهِ مِنْ خَیْلٍ وَّلَا رِكَابٍ وَّلٰكِنَّ اللّٰهَ یُسَلِّطُ رُسُلَهٗ عَلٰی مَنْ یَّشَآءُ ؕ— وَاللّٰهُ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ قَدِیْرٌ ۟

او هغه مالونه چې راګرځولي دي الله تعالی په رسول خپل باندې د دوی نه، نو تاسي خو پر هغه نه اسونه ځغلولي او نه اوښان، خو الله چې پر هر چا وغواړي خپل رسولان برلاسي كوي او الله په هر څه ځواکمن دى.

آية: 7

مَاۤ اَفَآءَ اللّٰهُ عَلٰی رَسُوْلِهٖ مِنْ اَهْلِ الْقُرٰی فَلِلّٰهِ وَلِلرَّسُوْلِ وَلِذِی الْقُرْبٰی وَالْیَتٰمٰی وَالْمَسٰكِیْنِ وَابْنِ السَّبِیْلِ ۙ— كَیْ لَا یَكُوْنَ دُوْلَةً بَیْنَ الْاَغْنِیَآءِ مِنْكُمْ ؕ— وَمَاۤ اٰتٰىكُمُ الرَّسُوْلُ فَخُذُوْهُ ۚ— وَمَا نَهٰىكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوْا ۚ— وَاتَّقُوا اللّٰهَ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ شَدِیْدُ الْعِقَابِ ۟ۘ

د كليو د خلكو هغه مالونه چې (بې جګړې) الله په خپل رسول راګرځولي نو د الله، رسول، (د رسول الله) خپلوانو، يتيمانو، مسكينانو او مسافرو لپاره دي. تر څو هغه (يوازې) ستاسي د شتمنو ترمنځ لاس په لاس ګرځېدونكي نه وي. او څه چې رسول (الله) دركړي، هغه واخلئ او له څه مو چې ايساروي، ترې ايسار شئ او له الله څخه وډار شئ په رېښتيا الله سخت عذاب وركولو والا دى.

آية: 8

لِلْفُقَرَآءِ الْمُهٰجِرِیْنَ الَّذِیْنَ اُخْرِجُوْا مِنْ دِیَارِهِمْ وَاَمْوَالِهِمْ یَبْتَغُوْنَ فَضْلًا مِّنَ اللّٰهِ وَرِضْوَانًا وَّیَنْصُرُوْنَ اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗ ؕ— اُولٰٓىِٕكَ هُمُ الصّٰدِقُوْنَ ۟ۚ

(دغه مالونه) د مهاجرو د هغو بې وزلو لپاره دي چې له خپلو كورونو او مالونو بهر اېستل شوي، د الله فضل او خوښي لټوي او د الله او د هغه د رسول مرسته كوي، همدا رېښتيني خلك دي.

آية: 9

وَالَّذِیْنَ تَبَوَّءُو الدَّارَ وَالْاِیْمَانَ مِنْ قَبْلِهِمْ یُحِبُّوْنَ مَنْ هَاجَرَ اِلَیْهِمْ وَلَا یَجِدُوْنَ فِیْ صُدُوْرِهِمْ حَاجَةً مِّمَّاۤ اُوْتُوْا وَیُؤْثِرُوْنَ عَلٰۤی اَنْفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ ۫ؕ— وَمَنْ یُّوْقَ شُحَّ نَفْسِهٖ فَاُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْمُفْلِحُوْنَ ۟ۚ

او د هغو كسانو لپاره دي چې د هغوى له (راتلو) څخه مخكې يې په دې كور (مدينه) ځاى نيولى او ایمان یې حاصل کړی دی، چا چې هغوى ته هجرت كړى له هغوی سره مينه کوي او خپلو زړونو كې هغه څه ته كوم رغبت نه مومي چې مهاجرينو ته وركړل شوي وي او هغوى پر خپلو ځانونو غوره بولي كه څه هم په هغوى تنګسه (لوږه) وي او هر څوك چې د خپل ځان له بخيلۍ وژغورل شو؛ نو همغه بريالي خلك دي.