ترجمة معاني سورة الفجر - الترجمة البشتوية - رواد - موسوعة القرآن الكريم

سورة الفجر - الفجر

آية: 1

وَالْفَجْرِ ۟ۙ

قسم دی پر سهار.

آية: 2

وَلَیَالٍ عَشْرٍ ۟ۙ

او پر لسو شپو.

آية: 3

وَّالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ ۟ۙ

او پر جفت او تاق.

آية: 4

وَالَّیْلِ اِذَا یَسْرِ ۟ۚ

او پر شپه کله چې روانه وي.

آية: 5

هَلْ فِیْ ذٰلِكَ قَسَمٌ لِّذِیْ حِجْرٍ ۟ؕ

آیا په دې کې د عقل څښتن ته څه قسم شته؟

آية: 6

اَلَمْ تَرَ كَیْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ ۟

ايا ودې نه ليدل چې پالونکي دې له عاديانو سره څه وکړل.

آية: 7

اِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ ۟

ارم سره، د لوړو ستنو والا سره.

آية: 8

الَّتِیْ لَمْ یُخْلَقْ مِثْلُهَا فِی الْبِلَادِ ۟

هغه چې سيال يې په ښارونو کې نه و پيدا شوی.

آية: 9

وَثَمُوْدَ الَّذِیْنَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ ۟

او له هغو ثموديانو سره چې په ناو کې يې (د سمڅو لپاره) لويې ډبرې تراشلې وې.

آية: 10

وَفِرْعَوْنَ ذِی الْاَوْتَادِ ۟

او د ميخونو والا فرعون سره.

آية: 11

الَّذِیْنَ طَغَوْا فِی الْبِلَادِ ۟

هغه چې په ښارونو کې يې سرکښي کړې وه.

آية: 12

فَاَكْثَرُوْا فِیْهَا الْفَسَادَ ۟

او ډېره ورانکاري يې پکې کړې وه.

آية: 13

فَصَبَّ عَلَیْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ ۟ۚۙ

نو راوغورځوله پر هغوی رب ستا دره (متروکه) د عذاب.

آية: 14

اِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ ۟ؕ

په رېښتيا چې پالونکی دې په څارنځي کې دی.

آية: 15

فَاَمَّا الْاِنْسَانُ اِذَا مَا ابْتَلٰىهُ رَبُّهٗ فَاَكْرَمَهٗ وَنَعَّمَهٗ ۙ۬— فَیَقُوْلُ رَبِّیْۤ اَكْرَمَنِ ۟ؕ

خو انسان ( داسې دی) چې کله يې خپل پالونکی و ازمويي او عزت او نعمت ورکړي، وايي: پالونکي مې عزت راکړ.

آية: 16

وَاَمَّاۤ اِذَا مَا ابْتَلٰىهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهٗ ۙ۬— فَیَقُوْلُ رَبِّیْۤ اَهَانَنِ ۟ۚ

او کله يې چې و ازمويي او روزي يې ورباندې تنګه کړي، بيا وايي پالونکي مې سپک کړم.

آية: 17

كَلَّا بَلْ لَّا تُكْرِمُوْنَ الْیَتِیْمَ ۟ۙ

هيڅکله نه، بلکې (ستاسې عمل سم نه دی) تاسې د يتيم عزت نه کوئ.

آية: 18

وَلَا تَحٰٓضُّوْنَ عَلٰی طَعَامِ الْمِسْكِیْنِ ۟ۙ

او بې وزله ته په خوړو ورکولو يو بل نه هڅوئ.

آية: 19

وَتَاْكُلُوْنَ التُّرَاثَ اَكْلًا لَّمًّا ۟ۙ

او ميراث مال يو ځايي ټول خورئ.

آية: 20

وَّتُحِبُّوْنَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا ۟ؕ

او مال ډېر زيات خوښوئ.

آية: 21

كَلَّاۤ اِذَا دُكَّتِ الْاَرْضُ دَكًّا دَكًّا ۟ۙ

هيڅکله نه، کله چې ځمکه په سختو ټکولو سره وټکول شي.

آية: 22

وَّجَآءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا ۟ۚ

او راشي رب ستا او پرېښتې کتار کتار.

آية: 23

وَجِایْٓءَ یَوْمَىِٕذٍ بِجَهَنَّمَ ۙ۬— یَوْمَىِٕذٍ یَّتَذَكَّرُ الْاِنْسَانُ وَاَنّٰی لَهُ الذِّكْرٰی ۟ؕ

او په هغه ورځ چې دوزخ هم راوستل شي، په همغه ورځ به انسان ته نصيحت ور ياد شي خو بيا د هغه لپاره پوهېدل څه ګټه نه لري.

آية: 24

یَقُوْلُ یٰلَیْتَنِیْ قَدَّمْتُ لِحَیَاتِیْ ۟ۚ

وايي به کاشکي مې د خپل ژوندانه لپاره مخکې را لېږلي وای.

آية: 25

فَیَوْمَىِٕذٍ لَّا یُعَذِّبُ عَذَابَهٗۤ اَحَدٌ ۟ۙ

نو په هغه ورځ به د الله غوندې عذاب هيڅوک هم نه ورکوي.

آية: 26

وَّلَا یُوْثِقُ وَثَاقَهٗۤ اَحَدٌ ۟ؕ

او نه به څوک د هغه غوندې تړل کوي.

آية: 27

یٰۤاَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَىِٕنَّةُ ۟ۗۙ

اې ډاډمن نفسه (ځانه)!.

آية: 28

ارْجِعِیْۤ اِلٰی رَبِّكِ رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةً ۟ۚ

وګرځه د خپل رب لورې ته خوشحاله، خوشحاله کړی شوی.

آية: 29

فَادْخُلِیْ فِیْ عِبٰدِیْ ۟ۙ

بيا زما په (نېکو) بندګانو کې ور ننوځه.

آية: 30

وَادْخُلِیْ جَنَّتِیْ ۟۠

او زما جنت ته ننوځه.