ترجمة معاني آية 119 سورة آل عمران - الترجمة الفلبينية (تجالوج) - موسوعة القرآن الكريم

آية: 119

هَٰٓأَنتُمۡ أُوْلَآءِ تُحِبُّونَهُمۡ وَلَا يُحِبُّونَكُمۡ وَتُؤۡمِنُونَ بِٱلۡكِتَٰبِ كُلِّهِۦ وَإِذَا لَقُوكُمۡ قَالُوٓاْ ءَامَنَّا وَإِذَا خَلَوۡاْ عَضُّواْ عَلَيۡكُمُ ٱلۡأَنَامِلَ مِنَ ٱلۡغَيۡظِۚ قُلۡ مُوتُواْ بِغَيۡظِكُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ

Heto, kayo itong umiibig sa kanila samantalang hindi sila umiibig sa inyo habang sumasampalataya kayo sa kasulatan^[93] sa kabuuan nito. Kapag nakatagpo nila kayo ay nagsasabi sila: “Sumampalataya kami.” Kapag nagkasarilinan sila ay kumakagat sila sa mga dulo ng mga daliri dala ng ngitngit sa inyo. Sabihin mo: “Mamatay kayo sa ngitngit ninyo.” Tunay na si Allāh ay Maalam sa nilalaman ng mga dibdib.

[93] na ibinaba ni Allāh