ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة الطاجيكية - خوجه ميروف خوجه مير * - فهرس التراجم

ترجمة معاني سورة: الشعراء   آية:
فهرس السور رقم الصفحة HTML

سورة الشعراء - Сураи Шуъаро (Шоирон)

آية: 1

طسٓمٓ
1.То, Син, Мим. [1793]
[1793] Дар бораи ин ҳарфҳои муқаттаъа дар аввали сураи Бақара гуфта шуд.
التفاسير العربية:

آية: 2

تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ
2. Ин оёт китоби равшан аст.
التفاسير العربية:

آية: 3

لَعَلَّكَ بَٰخِعٞ نَّفۡسَكَ أَلَّا يَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ
3. Шояд аз ин, ки онҳо имон намеоваранд, худро ҳалок созӣ.[1794]
[1794]Яъне, набояд худро ҳалок созӣ, зеро ҳидояти онҳо аз тарафи Аллоҳ аст ва вазифаи ту танҳо расонидани паёми Парвардигорат аст. Тафсири Саъдӣ 1\589
التفاسير العربية:

آية: 4

إِن نَّشَأۡ نُنَزِّلۡ عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ ءَايَةٗ فَظَلَّتۡ أَعۡنَٰقُهُمۡ لَهَا خَٰضِعِينَ
4. Агар бихоҳем, аз осмон барояшон ояте (мӯъҷизае) нозил мекунем, ки гарданҳояшон дар баробари он таслим гардад, лекин инро намехоҳем, зеро имони судманд,ихтиёран ба ғайб бовар кардан аст.
التفاسير العربية:

آية: 5

وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن ذِكۡرٖ مِّنَ ٱلرَّحۡمَٰنِ مُحۡدَثٍ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهُ مُعۡرِضِينَ
5. Барояшон ҳеҷ сухане тоза аз Аллоҳи меҳрубон нозил намешавад, магар он ки аз он бо дилу ҷисмашон рӯй мегардонанд ва онро қабул намекунанд[1795].
[1795] Тафсири Саъдӣ 1\589
التفاسير العربية:

آية: 6

فَقَدۡ كَذَّبُواْ فَسَيَأۡتِيهِمۡ أَنۢبَٰٓؤُاْ مَا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
6. Пас ҳамоно Қуръонро дурӯғ бароварданд. Ба зудӣ хабари он чизҳое, ки масхарааш мекарданд, ба онҳо ҳатман бирасад.
التفاسير العربية:

آية: 7

أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ كَمۡ أَنۢبَتۡنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوۡجٖ كَرِيمٍ
7. Оё ба замин нанигаристаанд, ки чӣ қадар аз ҳар гуна гиёҳони некӯ ва фоидаовар дар он рӯёнидаем, ки ҳеҷ кас ба рӯёндани он тавоноӣ надорад, ба ҷуз Парвардигори ҷаҳониён.
التفاسير العربية:

آية: 8

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
8. Дар ин нишонаҳо ибратест, вале аксари онҳо мӯъмин набудаанд.
التفاسير العربية:

آية: 9

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
9. Ба ростӣ, Парвардигори ту пирӯзманд аст, ки қудрату тавоноӣ бар ҳама дорад ва меҳрубон аст, ки раҳматаш ҳама чизро фаро гирифтааст![1796]
[1796] Тафсири Саъдӣ 1\589
التفاسير العربية:

آية: 10

وَإِذۡ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱئۡتِ ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ
10. Ва ба ёд ор эй Расул барои қавмат, ки Парвардигорат Мӯсоро нидо дод, ки эй Мӯсо, ба сӯи он мардуми ситамкор бирав,
التفاسير العربية:

آية: 11

قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَۚ أَلَا يَتَّقُونَ
11. қавми Фиръавн ва барояшон бигӯ: Оё намехоҳанд парҳезгор шаванд?[1797]
[1797] Яъне, аз азоби Аллоҳ наметарсед ва аз куфру гумроҳиатон даст намекашед? Тафсири Саъдӣ 1\589
التفاسير العربية:

آية: 12

قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ
12. Мӯсо гуфт: «Эй Парвардигори ман, метарсам, ки дурӯғгӯям хонанд.
التفاسير العربية:

آية: 13

وَيَضِيقُ صَدۡرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرۡسِلۡ إِلَىٰ هَٰرُونَ
13. Ва дили ман танг гардад ва забонам кушода нашавад, пас бародарам Ҳорунро низ пайғамбарӣ деҳ, то маро ёрӣ кунад.
التفاسير العربية:

آية: 14

وَلَهُمۡ عَلَيَّ ذَنۢبٞ فَأَخَافُ أَن يَقۡتُلُونِ
14. Ва онҳо бар гардани ман гуноҳе (даъво)[1798] доранд, пас метарсам, ки маро бикушанд».
[1798] Яъне, ба сабаби ман марде аз онҳо кушта шуд.
التفاسير العربية:

آية: 15

قَالَ كَلَّاۖ فَٱذۡهَبَا بِـَٔايَٰتِنَآۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسۡتَمِعُونَ
15. Аллоҳ таъоло гуфт: Ҳаргиз, туро натавонанд кушт, пас оёти Маро ки далолат бар ҳақиқати паёмбарии шумо мекунад, ҳарду назди онҳо биравед, Мо низ ба илм ва ҳифз ва нусрати худ бо шумо ҳастем ва мешунавем.
التفاسير العربية:

آية: 16

فَأۡتِيَا فِرۡعَوۡنَ فَقُولَآ إِنَّا رَسُولُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
16. Пас назди Фиръавн равед ва бигӯед: «Мо расули (фиристодаи)Парвардигори ҷаҳониён ҳастем,
التفاسير العربية:

آية: 17

أَنۡ أَرۡسِلۡ مَعَنَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ
17. ки бани Исроилро бо мо бифиристӣ, то Парвардигорашонро парастиш намоянд.[1799]
[1799] Тафсири Саъдӣ 1\590
التفاسير العربية:

آية: 18

قَالَ أَلَمۡ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدٗا وَلَبِثۡتَ فِينَا مِنۡ عُمُرِكَ سِنِينَ
18. Фиръавн ба Мӯсо миннат карда гуфт: «Оё ба ҳангоми кӯдакӣ назди худ парваришат надодем ва ту чанд сол аз умратро дар миёни мо нагузаронидӣ?
التفاسير العربية:

آية: 19

وَفَعَلۡتَ فَعۡلَتَكَ ٱلَّتِي فَعَلۡتَ وَأَنتَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ
19. Ва он кори кардаатро, кардӣ? Пас, ту аз носипосонӣ»[1800].
[1800] Мусо алайҳиссалом ҳангоме, ки дар қасри Фираъвн зиндагӣ мекард марди Қибтиеро ба хатогӣ кушт. Тафсири Саъдӣ 1 / 589
التفاسير العربية:

آية: 20

قَالَ فَعَلۡتُهَآ إِذٗا وَأَنَا۠ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ
20. Мӯсо гуфт: Он вақт, ки чунон кардам, аз саргаштагон будам. Ва он кор аз рӯи нодонӣ ва иштибоҳ буд, на қасдан.[1801]
[1801] Тафсири Саъдӣ 1\590
التفاسير العربية:

آية: 21

فَفَرَرۡتُ مِنكُمۡ لَمَّا خِفۡتُكُمۡ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكۡمٗا وَجَعَلَنِي مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
21. Ва чун аз шумо тарсидам, ба тарафи Мадян гурехтам. Вале Парвардигори ман ба ман пайғамбарӣ дод ва маро дар шумори паёмбарон овард.
التفاسير العربية:

آية: 22

وَتِلۡكَ نِعۡمَةٞ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنۡ عَبَّدتَّ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ
22. Ва миннати ин неъматро бар ман мениҳӣ, ҳол он ки бани Исроилро ғуломи худ сохтаӣ?
التفاسير العربية:

آية: 23

قَالَ فِرۡعَوۡنُ وَمَا رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
23. Фиръавн гуфт: «Парвардигори ҷаҳониён кист, ки ту даъвои паёмбарӣ мекунӣ?»
التفاسير العربية:

آية: 24

قَالَ رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ
24. Мӯсо гуфт: «Агар аҳли яқин ҳастед, пас имон оваред, ки Ӯ Парвардигори осмонҳову замин ва ҳар чӣ миёни онҳост».
التفاسير العربية:

آية: 25

قَالَ لِمَنۡ حَوۡلَهُۥٓ أَلَا تَسۡتَمِعُونَ
25. Фиръавн ба онон, ки дар атрофаш буданд, гуфт: «Оё намешунавед, ки ин мард чӣ мегӯяд?»
التفاسير العربية:

آية: 26

قَالَ رَبُّكُمۡ وَرَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ
26. Мӯсо гуфт: Парвардигоре, ки ман шуморо ба сӯи он даъват менамоям, «Парвардигори шумо ва Парвардигори ниёгони шумост».
التفاسير العربية:

آية: 27

قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ ٱلَّذِيٓ أُرۡسِلَ إِلَيۡكُمۡ لَمَجۡنُونٞ
27. Фиръавн гуфт: «Ба дурустӣ, ки ин паёмбаре, ки бар шумо фиристода шуда, девона аст».
التفاسير العربية:

آية: 28

قَالَ رَبُّ ٱلۡمَشۡرِقِ وَٱلۡمَغۡرِبِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُمۡ تَعۡقِلُونَ
28. Мӯсо гуфт: «Ӯст Парвардигори машриқу мағриб ва ҳар чӣ миёни он ду аст, агар оқилона биандешед».
التفاسير العربية:

آية: 29

قَالَ لَئِنِ ٱتَّخَذۡتَ إِلَٰهًا غَيۡرِي لَأَجۡعَلَنَّكَ مِنَ ٱلۡمَسۡجُونِينَ
29. Фиръавн ба Мӯсо таҳдид карда гуфт: «Агар ҷуз ман каси дигареро ба маъбудӣ гирӣ, ба зиндонат меафканам».
التفاسير العربية:

آية: 30

قَالَ أَوَلَوۡ جِئۡتُكَ بِشَيۡءٖ مُّبِينٖ
30. Мӯсо гуфт: «Ҳатто агар мӯъҷизаи равшане барои ту оварда бошам, ки далолат кунад бар сиҳатии он чи овардаам, боз ҳам маро зиндонӣ мекунӣ?»[1802]
[1802] Тафсири Саъдӣ 1\590
التفاسير العربية:

آية: 31

قَالَ فَأۡتِ بِهِۦٓ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ
31. Фиръавн гуфт: «Пас агар аз ростгӯёнӣ онро биёвар».
التفاسير العربية:

آية: 32

فَأَلۡقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعۡبَانٞ مُّبِينٞ
32. Пас Мӯсо асои худро биандохт, ки ногаҳон вай аждаҳои ошкоро шуд.
التفاسير العربية:

آية: 33

وَنَزَعَ يَدَهُۥ فَإِذَا هِيَ بَيۡضَآءُ لِلنَّٰظِرِينَ
33.Ва дасташро берун овард, ки ногаҳон дар назари бинандагон сафед ва равшан менамуд.
التفاسير العربية:

آية: 34

قَالَ لِلۡمَلَإِ حَوۡلَهُۥٓ إِنَّ هَٰذَا لَسَٰحِرٌ عَلِيمٞ
34. Фиръавн аз тарсе, ки қавмаш имон наоранд, ба бузургони қавмаш, ки дар атрофи ӯ буданд, гуфт: «Бегумон ин мард ҷодугари доноест, ки
التفاسير العربية:

آية: 35

يُرِيدُ أَن يُخۡرِجَكُم مِّنۡ أَرۡضِكُم بِسِحۡرِهِۦ فَمَاذَا تَأۡمُرُونَ
35.мехоҳад ба ҷодуи худ шуморо аз сарзаминатон берун кунад. Пас маро чӣ мефармоед?»
التفاسير العربية:

آية: 36

قَالُوٓاْ أَرۡجِهۡ وَأَخَاهُ وَٱبۡعَثۡ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ
36. Қавмаш ба ӯ гуфтанд: «Ӯ ва бародарашро мӯҳлат бидеҳ ва ҷамъкунандагонро дар шаҳрҳо бифирист,
التفاسير العربية:

آية: 37

يَأۡتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٖ
37. то ҳар ҷодугари моҳир ва доноеро, ки ҳаст, назди ту биёранд».
التفاسير العربية:

آية: 38

فَجُمِعَ ٱلسَّحَرَةُ لِمِيقَٰتِ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ
38. Пас ҷодугаронро дар рӯзи муайяне[1803] ба ваъдагоҳ оварданд.
[1803] Ва он рӯз, рӯзи зиннат ва хушию шодӣ буд, ки ҳама ба вақти чоштгоҳ ҳозир шуданд.
التفاسير العربية:

آية: 39

وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلۡ أَنتُم مُّجۡتَمِعُونَ
39. Ва ба мардум гуфта шуд: «Оё шумо низ ҷамъ мешавед?
التفاسير العربية:

آية: 40

لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ ٱلسَّحَرَةَ إِن كَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ
40. Агар ҷодугарон ғолиб шаванд, бувад, ки пайравии онҳо кунем ва дар динамон устувор истем!»
التفاسير العربية:

آية: 41

فَلَمَّا جَآءَ ٱلسَّحَرَةُ قَالُواْ لِفِرۡعَوۡنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجۡرًا إِن كُنَّا نَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبِينَ
41. Чун ҷодугарон омаданд, ба Фиръавн гуфтанд: «Оё агар мо бар Мӯсо пирӯз шавем, барои мо музде ҳаст?»
التفاسير العربية:

آية: 42

قَالَ نَعَمۡ وَإِنَّكُمۡ إِذٗا لَّمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ
42. Фиръавн гуфт: «Оре, ба дурустӣ, ки шумо ҳама аз наздикони ман хоҳед буд».
التفاسير العربية:

آية: 43

قَالَ لَهُم مُّوسَىٰٓ أَلۡقُواْ مَآ أَنتُم مُّلۡقُونَ
43. Мӯсо барои ботил сохтани ҷодуи онҳо ба онҳо гуфт: «Ҳар чӣ мехоҳед, аз ҷодуи худ бияфканед!»
التفاسير العربية:

آية: 44

فَأَلۡقَوۡاْ حِبَالَهُمۡ وَعِصِيَّهُمۡ وَقَالُواْ بِعِزَّةِ فِرۡعَوۡنَ إِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبُونَ
44. Онон ресмонҳову асоҳои худ бияфканданд ва гуфтанд: «Ба иззати Фиръавн, ки мо албатта ғолибем!»
التفاسير العربية:

آية: 45

فَأَلۡقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلۡقَفُ مَا يَأۡفِكُونَ
45. Пас Мӯсо асояшро афканд. Ногоҳ ба сурати аждаҳое гашт ва ҳамаи он дурӯғҳоеро, ки сохта буданд, фурӯ бурд.
التفاسير العربية:

آية: 46

فَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سَٰجِدِينَ
46. Ҷодугарон ҳақро дида ва донистанд, ки ин аз амалиёти ҷодугарон нест, пас саҷдакунон ба замин афтоданд.
التفاسير العربية:

آية: 47

قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
47. Гуфтанд: «Ба Парвардигори ҷаҳониён имон овардем,
التفاسير العربية:

آية: 48

رَبِّ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ
48. Парвардигори Мӯсо ва Ҳорун!»
التفاسير العربية:

آية: 49

قَالَ ءَامَنتُمۡ لَهُۥ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَكُمۡۖ إِنَّهُۥ لَكَبِيرُكُمُ ٱلَّذِي عَلَّمَكُمُ ٱلسِّحۡرَ فَلَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمۡ أَجۡمَعِينَ
49. Фиръавн гуфт: «Оё пеш аз он, ки шуморо рухсат диҳам, ба Мӯсо имон овардед? Албатта, ин мард (яъне, Мӯсо) бузурги шумост, ки шуморо ҷоду омӯхтааст. Ҳатман азоби маро хоҳед дид. Акнун дастҳову пойҳоятонро аз чапу рост[1804] хоҳам бурид ва албатта ҳамаатонро бар дор хоҳам кард!»
[1804] Яъне, дасти рост ва пои чапи шуморо хоҳам бурид
التفاسير العربية:

آية: 50

قَالُواْ لَا ضَيۡرَۖ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ
50. Ҷодугарон ба Фиръавн гуфтанд: « Аз он чи ки моро метарсонӣ боке нест, ба дурустӣ, ки мо назди Парвардигорамон бозмегардем.
التفاسير العربية:

آية: 51

إِنَّا نَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَٰيَٰنَآ أَن كُنَّآ أَوَّلَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
51. Мо умед дорем, ки Парвардигорамон хатоҳои моро аз куфру ҷодугарӣ бубахшад, ки мо нахустин касоне ҳастем, ки имон овардем».
التفاسير العربية:

آية: 52

۞ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِيٓ إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ
52. Ва ба Мӯсо ваҳй кардем, ки ҳангоми шаб бандагони Маро аз Миср берун бибар, ба дурустӣ, ки аз паи шумо биёянд.
التفاسير العربية:

آية: 53

فَأَرۡسَلَ فِرۡعَوۡنُ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ
53. Пас Фиръавн аз берун рафтани онҳо огоҳ гардида гирдоварандагони сипоҳро ба шаҳрҳо фиристод.
التفاسير العربية:

آية: 54

إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَشِرۡذِمَةٞ قَلِيلُونَ
54. Ва гуфт: ҳароина, ки инҳо (бани Исроил) гурӯҳе андак ва ночиз ҳастанд
التفاسير العربية:

آية: 55

وَإِنَّهُمۡ لَنَا لَغَآئِظُونَ
55. ва инҳо моро ба таҳқиқ, ба хашм овардаанд,
التفاسير العربية:

آية: 56

وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَٰذِرُونَ
56. ҳароина, ҳамаи мо бояд аз онҳо барҳазар бошем, зеро душмани мо ҳастанд.[1805]
[1805] Тафсири Саъдӣ 1\591
التفاسير العربية:

آية: 57

فَأَخۡرَجۡنَٰهُم مِّن جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ
57. Пас онҳоро (Фиръавн ва қавмашро) аз боғҳову чашмасорҳои Миср берун кардем
التفاسير العربية:

آية: 58

وَكُنُوزٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ
58. ва низ аз ганҷҳову хонаҳои некӯ ва қасрҳои бузург берун рондем.
التفاسير العربية:

آية: 59

كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ
59. Оре инчунин кардем ва бани Исроилро вориси онҳо сохтем.
التفاسير العربية:

آية: 60

فَأَتۡبَعُوهُم مُّشۡرِقِينَ
60. Фиръавниён ба ҳангоми баромадани офтоб аз паи онҳо рафтанд.
التفاسير العربية:

آية: 61

فَلَمَّا تَرَٰٓءَا ٱلۡجَمۡعَانِ قَالَ أَصۡحَٰبُ مُوسَىٰٓ إِنَّا لَمُدۡرَكُونَ
61. Чун он ду гурӯҳ якдигарро диданд, ёрони Мӯсо гуфтанд: «Ҳароина, мо дар чанголи фиръавниён гирифтор шудем!»
التفاسير العربية:

آية: 62

قَالَ كَلَّآۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهۡدِينِ
62. Мӯсо барояшон гуфт: «ҳаргиз, чунин нест, он чи ки шумо мегӯед Парвардигори ман ҳароина, бо ман аст ва маро роҳнамоӣ хоҳад кард».
التفاسير العربية:

آية: 63

فَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱضۡرِب بِّعَصَاكَ ٱلۡبَحۡرَۖ فَٱنفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرۡقٖ كَٱلطَّوۡدِ ٱلۡعَظِيمِ
63. Пас ба Мӯсо ваҳй кардем, ки асоятро ба баҳр бизан. Баҳр аз ҳам бишикофт ва ба адади қабилаҳои бани Исроил дувоздаҳ роҳ дар он боз шуд ва ҳар бахше монанди кӯҳи бузурге буд.
التفاسير العربية:

آية: 64

وَأَزۡلَفۡنَا ثَمَّ ٱلۡأٓخَرِينَ
64. Ва он гурӯҳи дигар (яъне , Фиръавн ва қавмаш)-ро низ ба баҳр расонидем.
التفاسير العربية:

آية: 65

وَأَنجَيۡنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ
65. Мӯсо ва ҳамаи ҳамроҳонашро наҷот додем.
التفاسير العربية:

آية: 66

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ
66. Сипас он дигарро (яъне, Фиръавн ва қавмашро) ғарқ сохтем.
التفاسير العربية:

آية: 67

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
67. Албатта, дар ин ҳодисаи ғарқ шудани Фиръавн ва қавмаш ибратест, вале аксарашон аз пайравони Фиръавн имон наоварданд!
التفاسير العربية:

آية: 68

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
68. Ҳароина, Парвардигори ту пирӯзманду бахшанда аст![1806]
[1806] Яъне ба иззаташ кофиронро ҳалок сохт ва ба раҳматаш Мӯсо ва ҳамроҳонашро наҷот дод.Тафсири Табарӣ 19\361
التفاسير العربية:

آية: 69

وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ إِبۡرَٰهِيمَ
69. Ва эй Расул достони Иброҳимро барояшон (барои кофирон) тиловат кун!
التفاسير العربية:

آية: 70

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَا تَعۡبُدُونَ
70. Он гоҳ, ки ба падару қавми худ гуфт: «Чӣ чизро мепарастед?»
التفاسير العربية:

آية: 71

قَالُواْ نَعۡبُدُ أَصۡنَامٗا فَنَظَلُّ لَهَا عَٰكِفِينَ
71. Гуфтанд: «Бутонеро мепарастем , пас ҳамеша бар ибодаташон қоим ҳастем».
التفاسير العربية:

آية: 72

قَالَ هَلۡ يَسۡمَعُونَكُمۡ إِذۡ تَدۡعُونَ
72. Иброҳим гуфт: «Оё вақте онҳоро ба кӯмак мехонед, садоятонро мешунаванд?
التفاسير العربية:

آية: 73

أَوۡ يَنفَعُونَكُمۡ أَوۡ يَضُرُّونَ
73. Ё барои шумо фоидае медиҳанд , агар парастиши онҳо кардед ё зиёне мерасонанд, агар тарки парастиши онҳо кардед?»[1807]
[1807] Тафсири Бағавӣ 6\116
التفاسير العربية:

آية: 74

قَالُواْ بَلۡ وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا كَذَٰلِكَ يَفۡعَلُونَ
74. Гуфтанд: «На, балки падаронамонро дидаем, ки чунин мекардаанд».
التفاسير العربية:

آية: 75

قَالَ أَفَرَءَيۡتُم مَّا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ
75. Иброҳим гуфт: «Оё медонед, ки чӣ мепарастидаед
التفاسير العربية:

آية: 76

أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُمُ ٱلۡأَقۡدَمُونَ
76. шумо ва ниёгонатон?
التفاسير العربية:

آية: 77

فَإِنَّهُمۡ عَدُوّٞ لِّيٓ إِلَّا رَبَّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
77. Пас ба дурустӣ, ки ҳамаи онҳо душманони мананд, вале Парвардигори ҷаҳониён дӯсти ман аст.
التفاسير العربية:

آية: 78

ٱلَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهۡدِينِ
78. Ҳамон касе, ки маро биёфарид, сипас Ӯ роҳнамоиям мекунад
التفاسير العربية:

آية: 79

وَٱلَّذِي هُوَ يُطۡعِمُنِي وَيَسۡقِينِ
79. ва ҳамон касе, ки ба ман таъом медиҳад ва маро сероб месозад
التفاسير العربية:

آية: 80

وَإِذَا مَرِضۡتُ فَهُوَ يَشۡفِينِ
80. ва чун бемор шавам, пас Ӯ маро шифо медиҳад
التفاسير العربية:

آية: 81

وَٱلَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحۡيِينِ
81. ва касе, ки маро мемиронад, сипас зинда мекунад
التفاسير العربية:

آية: 82

وَٱلَّذِيٓ أَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لِي خَطِيٓـَٔتِي يَوۡمَ ٱلدِّينِ
82. ва касе, ки умед медорам, ки дар рӯзи қиёмат хатоямро бибахшояд.
التفاسير العربية:

آية: 83

رَبِّ هَبۡ لِي حُكۡمٗا وَأَلۡحِقۡنِي بِٱلصَّٰلِحِينَ
83. Эй Парвардигори ман, маро ҳикмат бахш ва маро ба зумраи шоистагон дар ҷаннат бипайванд.
التفاسير العربية:

آية: 84

وَٱجۡعَل لِّي لِسَانَ صِدۡقٖ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ
84. Ва то рӯзи қиёмат барои ман дар миёни ояндагон овозаи нек ва зикри хайр қарор бидеҳ.
التفاسير العربية:

آية: 85

وَٱجۡعَلۡنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ ٱلنَّعِيمِ
85. Ва маро аз ворисони биҳишти пурнеъмат қарор деҳ.
التفاسير العربية:

آية: 86

وَٱغۡفِرۡ لِأَبِيٓ إِنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ
86. Ва падарамро[1808] биёмурз, ки ҳамоно ӯ аз гумроҳон аст.
[1808] Ин дуъои Иброҳим барои падараш буд, вақте маълум гашт, ки то дами маргаш ба куфру ширкаш давомат мекунад, пас аз ӯ безорӣ ҷуст.
التفاسير العربية:

آية: 87

وَلَا تُخۡزِنِي يَوۡمَ يُبۡعَثُونَ
87. Ва дар рӯзи қиёмат ,ки мардум аз қабрҳояшон барои ҳисобу ҷазо бармехезанд маро расво масоз,
التفاسير العربية:

آية: 88

يَوۡمَ لَا يَنفَعُ مَالٞ وَلَا بَنُونَ
88. рӯзе, ки на мол фоида медиҳад ва на фарзандон,
التفاسير العربية:

آية: 89

إِلَّا مَنۡ أَتَى ٱللَّهَ بِقَلۡبٖ سَلِيمٖ
89. магар он кас, ки бо қалби салим (холӣ аз ширк, куфр ва нифоқ) ба назди Аллоҳ биёяд!
التفاسير العربية:

آية: 90

وَأُزۡلِفَتِ ٱلۡجَنَّةُ لِلۡمُتَّقِينَ
90. Ва биҳиштҳоро барои парҳезгорон[1809] наздик оранд.
[1809] Ононе ки аз куфру маъсият дурӣ ҷустанд ва фармонҳои Аллоҳро иҷро намуданд. Тафсири Табарӣ 19\366
التفاسير العربية:

آية: 91

وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِلۡغَاوِينَ
91. Ва ҷаҳаннамро дар назари кофирон ошкор кунанд.
التفاسير العربية:

آية: 92

وَقِيلَ لَهُمۡ أَيۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ
92. Ба онҳо сарзаниш карда гӯянд: «Чизҳое, ки аз ғайри Аллоҳ мепарастидед, куҷоянд?
التفاسير العربية:

آية: 93

مِن دُونِ ٱللَّهِ هَلۡ يَنصُرُونَكُمۡ أَوۡ يَنتَصِرُونَ
93. Маъбудҳое, ғайр аз Аллоҳ ёриатон мекунанд дар баробари азоби Аллоҳ ё худ ёрӣ меҷӯянд?»
التفاسير العربية:

آية: 94

فَكُبۡكِبُواْ فِيهَا هُمۡ وَٱلۡغَاوُۥنَ
94. Пас онҳо (бутҳо) ва кофиронро сарнагун дар ҷаҳаннам андозанд.
التفاسير العربية:

آية: 95

وَجُنُودُ إِبۡلِيسَ أَجۡمَعُونَ
95. Ва низ андохта шавад ҳамаи лашкари Иблисро, ки барои мардум амали бадро зинат медоданд.
التفاسير العربية:

آية: 96

قَالُواْ وَهُمۡ فِيهَا يَخۡتَصِمُونَ
96. Онон дар дӯзах бо касоне, ки онҳоро ба залолат бурда буданд ба кашмакаш мепардозанд ва мегӯянд:
التفاسير العربية:

آية: 97

تَٱللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ
97. «Ба Аллоҳ савганд, ки мо дар гумроҳии ошкор будем,
التفاسير العربية:

آية: 98

إِذۡ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
98. он гоҳ, ки шуморо бо Парвардигори ҷаҳониён баробар медонистем.
التفاسير العربية:

آية: 99

وَمَآ أَضَلَّنَآ إِلَّا ٱلۡمُجۡرِمُونَ
99. Ва ба ҷуз ин бадкорон касе моро гумроҳ накард.
التفاسير العربية:

آية: 100

فَمَا لَنَا مِن شَٰفِعِينَ
100. Пас акнун моро ҳеҷ шафоаткунандае нест
التفاسير العربية:

آية: 101

وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٖ
101. ва моро дӯсти меҳрубоне нест.
التفاسير العربية:

آية: 102

فَلَوۡ أَنَّ لَنَا كَرَّةٗ فَنَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
102. Кош бори дигар ба дунё бозгардем, то аз мӯъминон гардем».
التفاسير العربية:

آية: 103

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
103. Ба таҳқиқ, дар ин (қиссаи Иброҳим) ибратест ва аксари онҳо бо шунидани ин қисса ҳам имон наёварданд.
التفاسير العربية:

آية: 104

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
104. Албатта, Парвардигори ту пирӯзманду меҳрубон аст!
التفاسير العربية:

آية: 105

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ نُوحٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
105. Қавми Нӯҳ ҳамаи паёмбаронро дурӯғгӯ бароварданд.
التفاسير العربية:

آية: 106

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ
106. Он гоҳ ки бародарашон Нӯҳ ба онҳо гуфт: «Магар парҳезгорӣ намекунед, (яъне, наметарсед)?
التفاسير العربية:

آية: 107

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
107. Ба таҳқиқ, ман барои шумо паёмбари амин ҳастам.
التفاسير العربية:

آية: 108

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
108. Аз Аллоҳ битарсед дар он чи шуморо ба он фармон медиҳад ва ё аз он наҳй мекунад [1810] ва ба ман итоъат кунед.
[1810] Тафсири Саъдӣ 1\594
التفاسير العربية:

آية: 109

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
109. Ман аз шумо дар муқобили даъвати худ музде наметалабам. Музди ман танҳо бар ӯҳдаи Парвардигори ҷаҳониён аст.
التفاسير العربية:

آية: 110

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
110. Пас аз Аллоҳ битарсед ва маро бо ба ҷо овардани фармудаҳояш ва бо парҳез кардан аз манъкардашудаҳояш итоъат кунед!»
التفاسير العربية:

آية: 111

۞ قَالُوٓاْ أَنُؤۡمِنُ لَكَ وَٱتَّبَعَكَ ٱلۡأَرۡذَلُونَ
111. Гуфтанд: «Оё ба ту имон биёварем ва ҳол он ки бенавоён (бечизу бемақом) пайрави ту ҳастанд?»
التفاسير العربية:

آية: 112

قَالَ وَمَا عِلۡمِي بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
112. Нӯҳ гуфт: "Ман чи медонам онҳо чи кор кардаанд ,вале вазифадор ҳастам, ки онҳоро ба сӯи имон даъват намоям."
التفاسير العربية:

آية: 113

إِنۡ حِسَابُهُمۡ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّيۖ لَوۡ تَشۡعُرُونَ
113. Агар бидонед, ҳисобашон ба ҷуз бар Парвардигори ман бар касе нест.
التفاسير العربية:

آية: 114

وَمَآ أَنَا۠ بِطَارِدِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
114. Ва ман ҳаргиз мӯъминонро ба даъвати худ дур нахоҳам кард.
التفاسير العربية:

آية: 115

إِنۡ أَنَا۠ إِلَّا نَذِيرٞ مُّبِينٞ
115. Ман ба ҷуз бимдиҳандаи ошкоро каси дигар нестам.
التفاسير العربية:

آية: 116

قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰنُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمَرۡجُومِينَ
116. Гуфтанд: «Эй Нӯҳ, агар аз даъвати худ бас накунӣ, албатта сангсор мешавӣ».
التفاسير العربية:

آية: 117

قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوۡمِي كَذَّبُونِ
117. Нӯҳ дуъо карда гуфт: «Эй Парвардигори ман, қавми ман маро дурӯғгӯ мебароранд.
التفاسير العربية:

آية: 118

فَٱفۡتَحۡ بَيۡنِي وَبَيۡنَهُمۡ فَتۡحٗا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
118. Пас миёни ману миёни онҳо (қатъӣ) ҳукм кун; ва марову ононро аз мӯъминон, ки ҳамроҳи мананд, наҷот деҳ!».
التفاسير العربية:

آية: 119

فَأَنجَيۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ فِي ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ
119. Пас ӯ ва ҳамроҳонашро дар он киштии пуркардашуда аз тамоми навъи махлуқот наҷот додем.
التفاسير العربية:

آية: 120

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا بَعۡدُ ٱلۡبَاقِينَ
120. Ва боқимондаи ононро, ки имон наоварданд, ғарқ кардем.
التفاسير العربية:

آية: 121

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
121. Албатта, дар ин[1811] нишонаи равшанест ва бештари онҳо бинобар шунидани ин қисса мӯъмин набуданд.
[1811] Яъне, дар наҷот ёфтани Нӯҳ ва пайравонаш ва ҳалок шудани касоне, ки ба ӯ имон наоварданд, далели равшан ва ибрати бузургест барои дигарон.
التفاسير العربية:

آية: 122

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
122. Албатта, Парвардигори ту пирӯзманд аст аз интиқом гирифтани кофирон ва меҳрубон аст бо бандагони мӯъминонаш!
التفاسير العربية:

آية: 123

كَذَّبَتۡ عَادٌ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
123. Қавми Од низ паёмбаронро дурӯғгӯ бароварданд.
التفاسير العربية:

آية: 124

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ
124. Он гоҳ, ки бародарашон Ҳуд гуфт: «Оё аз Аллоҳ наметарсед ва ибодати ғайри Ӯро тарк намекунед?
التفاسير العربية:

آية: 125

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
125. Ҳароина, ман барои шумо паёмбари амин ҳастам ва шумо инро медонед.[1812]
[1812] Тафсири Саъдӣ 1\595
التفاسير العربية:

آية: 126

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
126. Аз Аллоҳ битарсед ва он чиро ки аз назди Аллоҳ овардаам, итоъат кунед.
التفاسير العربية:

آية: 127

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
127. Ман аз шумо барои таблиғи рисолат ҳеҷ музде талаб намекунам. Музди ман танҳо бар ӯҳдаи Парвардигори ҷаҳониён аст.
التفاسير العربية:

آية: 128

أَتَبۡنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ ءَايَةٗ تَعۡبَثُونَ
128. Оё бар сари ҳар баландӣ ба беҳудагӣ нишонае аз рӯи ҳаво ҳавас месозед?
التفاسير العربية:

آية: 129

وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمۡ تَخۡلُدُونَ
129. Ва қасрҳои маҳкам ва устувор бино мекунед, гуё ки дар дунё ҷовидон мемонед?
التفاسير العربية:

آية: 130

وَإِذَا بَطَشۡتُم بَطَشۡتُمۡ جَبَّارِينَ
130. Ва чун интиқом гиред, ба монанди золимон бераҳмона интиқом мегиред?
التفاسير العربية:

آية: 131

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
131. Пас аз Аллоҳ битарсед ва ба он чи ки ман шуморо даъват менамоям итоъат кунед.
التفاسير العربية:

آية: 132

وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِيٓ أَمَدَّكُم بِمَا تَعۡلَمُونَ
132. Ва битарсед аз он Аллоҳе, ки он чиро, ки медонед, ба шумо ато кардааст.
التفاسير العربية:

آية: 133

أَمَدَّكُم بِأَنۡعَٰمٖ وَبَنِينَ
133. Ва ба шумо чорпоёну фарзандон арзонӣ доштааст
التفاسير العربية:

آية: 134

وَجَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ
134. ва низ боғҳову чашмасорон арзонӣ доштааст.
التفاسير العربية:

آية: 135

إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ
135. Ҳуд алайҳиссалом гуфт: Ман аз азоби рӯзи бузург бар шумо метарсам, ки ба сабаби имон наоварданатон бар шумо азоб фуруд ояд[1813].
[1813] Тафсири ибни Касир 6\153
التفاسير العربية:

آية: 136

قَالُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡنَآ أَوَعَظۡتَ أَمۡ لَمۡ تَكُن مِّنَ ٱلۡوَٰعِظِينَ
136. Гуфтанд: «Барои мо яксон аст, ки моро панд диҳӣ ё панд надиҳӣ ҳаргиз имон намеорем.
التفاسير العربية:

آية: 137

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا خُلُقُ ٱلۡأَوَّلِينَ
137. Гуфтанд: Инҳо ҷуз ҳамон дурӯғу найранги пешиниён чизи дигаре нест.
التفاسير العربية:

آية: 138

وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ
138. Ва мо ҳаргиз азоб нахоҳем шуд».
التفاسير العربية:

آية: 139

فَكَذَّبُوهُ فَأَهۡلَكۡنَٰهُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
139. Пас ӯро дурӯғгӯ бароварданд ва бар куфрашон давомат карданд, пас Мо ононро ҳалок кардем. Албатта, дар ин ибратест ва бештаринашон имон наёварданд!
التفاسير العربية:

آية: 140

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
140. Ҳароина, Парвардигори ту пирӯзманд аст ба нобуд сохтани кофирон ва меҳрубон аст ба мӯъминон !
التفاسير العربية:

آية: 141

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
141. Қавми Самудпаёмбаронро дурӯғгӯ бароварданд.[1814]
[1814]Яъне Солеҳ ва дигар паёмбарон алайҳиму ссаломро.
التفاسير العربية:

آية: 142

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ صَٰلِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ
142. Он гоҳ ки бародарашон Солеҳ гуфт: «Оё аз азоби Аллоҳ наметарсед ва танҳо Ӯро парастиш намекунед?
التفاسير العربية:

آية: 143

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
143. Ҳароина, ман дар таблиғи рисолати Аллоҳ барои шумо паёмбари амин ҳастам.
التفاسير العربية:

آية: 144

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
144. Аз иқоби Аллоҳ битарсед ва он чиро ки ман ба шумо овардаам итоъат кунед!
التفاسير العربية:

آية: 145

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
145. Ман аз шумо барои таблиғи рисолат музде наметалабам. Музди ман танҳо бар ӯҳдаи Парвардигори ҷаҳониён аст!
التفاسير العربية:

آية: 146

أَتُتۡرَكُونَ فِي مَا هَٰهُنَآ ءَامِنِينَ
146. Оё мепиндоред, ки шумо дар ин неъматҳои ин ҷо эмин гузошта хоҳед шуд?
التفاسير العربية:

آية: 147

فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ
147. Дар ин боғҳову чашмасорҳо?
التفاسير العربية:

آية: 148

وَزُرُوعٖ وَنَخۡلٖ طَلۡعُهَا هَضِيمٞ
148. Ва дар ин киштзорҳову хурмозорҳо бо он шукуфаҳои нарму латиф?
التفاسير العربية:

آية: 149

وَتَنۡحِتُونَ مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُيُوتٗا فَٰرِهِينَ
149. Ва сармастии шумо ба ҳадде расидааст, ки моҳирона дар кӯҳҳо хонаҳое метарошед?
التفاسير العربية:

آية: 150

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
150. Пас аз азоби Аллоҳ битарсед ва ба насиҳати ман итоъат кунед!
التفاسير العربية:

آية: 151

وَلَا تُطِيعُوٓاْ أَمۡرَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ
151. Ва фармони ин исрофкоронро мапазиред,
التفاسير العربية:

آية: 152

ٱلَّذِينَ يُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا يُصۡلِحُونَ
152. Онҳоеро, ки дар замин ба ҷои ислоҳ фасод мекунанд.
التفاسير العربية:

آية: 153

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ
153. Самудиён ба паёмбарашон Солеҳ гуфтанд: «Ҷуз ин нест, ки туро ҷоду кардаанд.
التفاسير العربية:

آية: 154

مَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا فَأۡتِ بِـَٔايَةٍ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ
154. Ту низ инсоне монанди мо ҳастӣ. Агар рост мегӯӣ, нишонае биёвар».
التفاسير العربية:

آية: 155

قَالَ هَٰذِهِۦ نَاقَةٞ لَّهَا شِرۡبٞ وَلَكُمۡ شِرۡبُ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ
155. Солеҳ гуфт: «Ин модашутуре аст, ки як навбат об хӯрдан барои вай аст ва навбати рӯзи муайян барои шумо.
التفاسير العربية:

آية: 156

وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَيَأۡخُذَكُمۡ عَذَابُ يَوۡمٍ عَظِيمٖ
156. Ба он камтарин озоре нарасонед, ки азоби рӯзи бузург ба саратон меояд».
التفاسير العربية:

آية: 157

فَعَقَرُوهَا فَأَصۡبَحُواْ نَٰدِمِينَ
157. Пас онро куштанд ва пушаймон шуданд, вале пушаймонӣ барояшон фоиде набахшид.
التفاسير العربية:

آية: 158

فَأَخَذَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
158. Пас азоби Аллоҳ онҳоро фурӯ гирифт. Албатта, дар ин ҳалок шудани Самудиён ибратест ва бисёрии онҳо имон наёварданд
التفاسير العربية:

آية: 159

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
159. Ва албатта, Парвардигори ту пирӯзманд аст бар душманонаш ва меҳрубон аст ба ононе, ки имон оварданд!
التفاسير العربية:

آية: 160

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
160. Қавми Лут низ паёмбаронро дурӯғгӯ бароварданд.
التفاسير العربية:

آية: 161

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ
161. Он гоҳ, бародарашон Лут ба онҳо гуфт: «Оё аз азоби Аллоҳ наметарсед?
التفاسير العربية:

آية: 162

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
162. Ҳароина, ман барои шумо паёмбари амин ҳастам.
التفاسير العربية:

آية: 163

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
163. Аз имон наоварданатон аз Аллоҳ битарсед ва ба он чизе ки шуморо даъват мекунам, маро итоъат кунед!
التفاسير العربية:

آية: 164

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
164. Ман аз шумо дар баробари таблиғи рисолати Аллоҳ музде наметалабам. Музди ман танҳо бар ӯҳдаи Парвардигори ҷаҳониён аст!
التفاسير العربية:

آية: 165

أَتَأۡتُونَ ٱلذُّكۡرَانَ مِنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ
165. Оё ба қасди қазои шаҳват аз миёни аҳли олам ба сӯи мардон меравед ?
التفاسير العربية:

آية: 166

وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمۡ رَبُّكُم مِّنۡ أَزۡوَٰجِكُمۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٌ عَادُونَ
166. Вале ҳамсаронеро, ки Парвардигоратон барои шумо ҳалолу покиза офаридааст, тарк мекунед? Балки, шумо мардуми таҷовузкор ҳастед!»
التفاسير العربية:

آية: 167

قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰلُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُخۡرَجِينَ
167. Қавми Лут гуфтанд: «Эй Лут, агар бас накунӣ, ҳатман, аз шаҳр берунат мекунем».
التفاسير العربية:

آية: 168

قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ ٱلۡقَالِينَ
168. Лут барояшон гуфт: "Ба дурустӣ, ки ман душмани ашадии амали шумо ҳастам"
التفاسير العربية:

آية: 169

رَبِّ نَجِّنِي وَأَهۡلِي مِمَّا يَعۡمَلُونَ
169. Баъд аз он Лут дуъо карда гуфт: Эй Парвардигори ман, маро ва аҳламро аз оқибати амале, ки мекунанд, наҷот бидеҳ!»
التفاسير العربية:

آية: 170

فَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ
170. Пас ӯ ва ҳамаи аҳлашро наҷот додем,
التفاسير العربية:

آية: 171

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ
171. ғайри пиразане[1815], ки хост бимонад.
[1815] Ва ӯ ҳамсари Лут буд, ки имон наёварда буд
التفاسير العربية:

آية: 172

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ
172. Сипас дигаронро , ки аз аҳли куффор буданд ба сахттарин азоб ҳалок кардем,
التفاسير العربية:

آية: 173

وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرٗاۖ فَسَآءَ مَطَرُ ٱلۡمُنذَرِينَ
173. Бар онҳо бороне аз санг боронидем ва чӣ бад буд борони бимдодашудагон!
التفاسير العربية:

آية: 174

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
174. Ҳароина, дар ин азоби фурӯд омада бар қави Лут ибратест ва аксари онҳо имон наёварданд.
التفاسير العربية:

آية: 175

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
175. Ва ҳароина, Парвардигори ту пирӯзманд аст бар кофирон ва меҳрубон аст ба мӯъминон!
التفاسير العربية:

آية: 176

كَذَّبَ أَصۡحَٰبُ لۡـَٔيۡكَةِ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
176. Мардуми Айка[1816] (қавми Шуъайб) паёмбарони Аллоҳро дурӯғгӯ бароварданд.
[1816] Соҳибони боғҳои сердарахт ва онҳо аҳолии Мадян буданд
التفاسير العربية:

آية: 177

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ شُعَيۡبٌ أَلَا تَتَّقُونَ
177. Он гоҳ, ки Шуъайб ба онҳо гуфт: «Оё бар ширк ва маъсият оварданатон аз иқоби Аллоҳ наметарсед?
التفاسير العربية:

آية: 178

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
178. Ҳароина, ман барои ҳидояти шумо паёмбари амин ҳастам.
التفاسير العربية:

آية: 179

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
179. Аз Аллоҳ битарсед ва ба он чи ки ман шуморо даъват менамоям, маро итоъат кунед!
التفاسير العربية:

آية: 180

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
180. Ман аз шумо барои таблиғи рисолати Аллоҳ музде наметалабам. Музди ман танҳо бар ӯҳдаи Парвардигори ҷаҳониён аст.
التفاسير العربية:

آية: 181

۞ أَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَلَا تَكُونُواْ مِنَ ٱلۡمُخۡسِرِينَ
181. Шуъайб барояшон гуфт: Паймонаро тамом бипардозед ва аз зумраи зиёндиҳандагон мабошед.
التفاسير العربية:

آية: 182

وَزِنُواْ بِٱلۡقِسۡطَاسِ ٱلۡمُسۡتَقِيمِ
182. Ва бо тарозуи дуруст вазн кунед.
التفاسير العربية:

آية: 183

وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ
183. Ба мардум ашёашонро кам мадиҳед ва дар замин ба фасод макӯшед.
التفاسير العربية:

آية: 184

وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِي خَلَقَكُمۡ وَٱلۡجِبِلَّةَ ٱلۡأَوَّلِينَ
184. Аз он Кас, ки шумо ва халоиқи пеш аз шуморо офаридааст, битарсед».
التفاسير العربية:

آية: 185

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ
185. Гуфтанд: Эй Шуъайб ҷуз ин нест, ки туро ҷоду кардаанд.
التفاسير العربية:

آية: 186

وَمَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ
186. Ту низ инсоне монанди мо ҳастӣ ва мепиндорем, ки ҳамоно ту дурӯғ мегӯӣ.
التفاسير العربية:

آية: 187

فَأَسۡقِطۡ عَلَيۡنَا كِسَفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ
187. Агар рост мегӯӣ, пас Аллоҳатро дуъо кун, ки пораи азобе аз осмон бар сари мо афтад, то нобуд созад моро.
التفاسير العربية:

آية: 188

قَالَ رَبِّيٓ أَعۡلَمُ بِمَا تَعۡمَلُونَ
188. Шуъайб гуфт: «Парвардигори ман ба ҳар коре, ки мекунед, донотар аст».
التفاسير العربية:

آية: 189

فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمۡ عَذَابُ يَوۡمِ ٱلظُّلَّةِۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٍ
189. Пас ӯро дурӯғгӯ бароварданд ва бар куфрашон давомат карданд ва гармии сахт онҳоро фаро гирифт ва зери сояи абр қарор гирифтанд ва дар он рӯзи абрнок азоб ононро фурӯ гирифт. Ҳамоно он, азоби рӯзи бузург буд![1817]
[1817] Тафсири Бағавӣ 6\128
التفاسير العربية:

آية: 190

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
190. Албатта, дар ин азобе, ки бар онҳо фуруд омад ибратест ва аксари онҳо имон наёварданд.
التفاسير العربية:

آية: 191

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
191. Албатта, Парвардигори ту пирӯзманд аст бар душманонаш ва меҳрубон аст, ба бандагони яктопарасташ.
التفاسير العربية:

آية: 192

وَإِنَّهُۥ لَتَنزِيلُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
192. Ва ҳароина, ин китоб нозилшуда аз ҷониби Парвардигори ҷаҳониён аст.
التفاسير العربية:

آية: 193

نَزَلَ بِهِ ٱلرُّوحُ ٱلۡأَمِينُ
193. Онро Рӯҳуламин[1818] нозил кардааст.
[1818] Ҷибраил алайҳиссалом аст; фариштаи гиромиқадр ва бузургест, ки ваҳйи Аллоҳро ба паёмбарон мерасонад
التفاسير العربية:

آية: 194

عَلَىٰ قَلۡبِكَ لِتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُنذِرِينَ
194. Бар дили ту эй Муҳаммад, то аз бимдиҳандагон бошӣ ва ба василаи он мардумро ҳидоят намоӣ,
التفاسير العربية:

آية: 195

بِلِسَانٍ عَرَبِيّٖ مُّبِينٖ
195. ба забони арабии равшан, ки беҳтарини забонҳост.[1819]
[1819] Тафсири Саъдӣ 1\597
التفاسير العربية:

آية: 196

وَإِنَّهُۥ لَفِي زُبُرِ ٱلۡأَوَّلِينَ
196. Ва ҳароина, зикри Қуръон дар китобҳои паёмбарони пешиниён низ ҳаст.
التفاسير العربية:

آية: 197

أَوَلَمۡ يَكُن لَّهُمۡ ءَايَةً أَن يَعۡلَمَهُۥ عُلَمَٰٓؤُاْ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ
197. Оё ин нишона бар онҳо басанда нест, ки ту эй Муҳаммад паёмбари барҳаққӣ, ҳол он ки уламои бани Исроил аз он огоҳанд?[1820]
[1820] Тафсири Бағавӣ 6\129
التفاسير العربية:

آية: 198

وَلَوۡ نَزَّلۡنَٰهُ عَلَىٰ بَعۡضِ ٱلۡأَعۡجَمِينَ
198. Ва агар он Қуръонро бар яке аз аҷамиён ( ғайри арабҳо) нозил карда будем
التفاسير العربية:

آية: 199

فَقَرَأَهُۥ عَلَيۡهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ مُؤۡمِنِينَ
199. ва барояшон онро мехонд, ба он имон намеоварданд.
التفاسير العربية:

آية: 200

كَذَٰلِكَ سَلَكۡنَٰهُ فِي قُلُوبِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
200. Ба ин сон инкор кардани Қуръонро дар дилҳои гунаҳгорон роҳ додем.
التفاسير العربية:

آية: 201

لَا يُؤۡمِنُونَ بِهِۦ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ
201. Ба хотири зулмашон ба он имон намеоваранд, то азоби дарднокро бо чашми худ бингаранд.
التفاسير العربية:

آية: 202

فَيَأۡتِيَهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ
202. Ва дар дунё он азоб ногаҳон ва бехабар бар онон фурӯд меояд.
التفاسير العربية:

آية: 203

فَيَقُولُواْ هَلۡ نَحۡنُ مُنظَرُونَ
203. Пас азобро мушоҳида карда мегӯянд: «Оё ба мо мӯҳлате дода хоҳад шуд?»[1821]
[1821] То аз шарик овардан ба Аллоҳ тавба кунем.Тафсири ибни Касир 6\164
التفاسير العربية:

آية: 204

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ
204. Оё онҳоро муҳлат додани Ман мағрур кардааст, ки барои фуруд омадани азоби Мо мешитобанд?
التفاسير العربية:

آية: 205

أَفَرَءَيۡتَ إِن مَّتَّعۡنَٰهُمۡ سِنِينَ
205. Магар намедонӣ, ки солҳо баҳрамандашон созем,
التفاسير العربية:

آية: 206

ثُمَّ جَآءَهُم مَّا كَانُواْ يُوعَدُونَ
206. сипас азобе, ки ба онҳо ваъда дода мешавад, бар сари онҳо биёяд.
التفاسير العربية:

آية: 207

مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يُمَتَّعُونَ
207. Вақте, ки аз шарик оварданашон тавба накарданд он баҳрамандиҳояшон дар ҳаёти дунё фоидае барои онҳо нахоҳад дошт.[1822]
[1822] Тафсири Табарӣ 19\402
التفاسير العربية:

آية: 208

وَمَآ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ
208. Ва Мо аҳли ҳеҷ шаҳреро ҳалок накардаем, магар ки барояшон бимдиҳандагоне буданд,
التفاسير العربية:

آية: 209

ذِكۡرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَٰلِمِينَ
209. то пандашон диҳанд ва мардумро аз кори бад нигоҳ доранд. Ва Мо ситамкор набудем, ки онҳоро пеш аз бим додан нобуд созем.[1823]
[1823] Тафсири Саъдӣ 1\598
التفاسير العربية:

آية: 210

وَمَا تَنَزَّلَتۡ بِهِ ٱلشَّيَٰطِينُ
210. Ва ин Қуръонро шайтонҳо бар Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва саллам нозил накардаанд, чунон ки кофирон гумон мебаранд.
التفاسير العربية:

آية: 211

وَمَا يَنۢبَغِي لَهُمۡ وَمَا يَسۡتَطِيعُونَ
211. Онон на лоиқи ин коранд ва на тавоноии он доранд.
التفاسير العربية:

آية: 212

إِنَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّمۡعِ لَمَعۡزُولُونَ
212. Ҳароина, шайтонҳоро аз шунидани ваҳй дур доштаанд.
التفاسير العربية:

آية: 213

فَلَا تَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُعَذَّبِينَ
213. Пас ба Аллоҳи якто маъбуди дигареро махон, то мабодо дар шумори азобшавандагон дароӣ.
التفاسير العربية:

آية: 214

وَأَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ
214. Эй Паёмбар хешовандони наздикатро битарсон, то ба сабаби куфрашон азоб бар онҳо фуруд наояд.[1824]
[1824] Тафсири Табарӣ 19\404
التفاسير العربية:

آية: 215

وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَكَ لِمَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
215. Дар баробари ҳар як аз мӯъминон, ки аз ту пайравӣ мекунад, хоксор бош.
التفاسير العربية:

آية: 216

فَإِنۡ عَصَوۡكَ فَقُلۡ إِنِّي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تَعۡمَلُونَ
216. Ва агар бар ту нофармонӣ карданд, бигӯ: «Ҳароина, ман аз корҳои ширки шумо безорам!»
التفاسير العربية:

آية: 217

وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ
217. Ва бар Аллоҳи пирӯзманду меҳрубон таваккал кун.
التفاسير العربية:

آية: 218

ٱلَّذِي يَرَىٰكَ حِينَ تَقُومُ
218. Ҳамоно касе, ки туро ба ҳангоме ки барои ибодат дар торикии шаб бармехезӣ мебинад,
التفاسير العربية:

آية: 219

وَتَقَلُّبَكَ فِي ٱلسَّٰجِدِينَ
219. ва нишастану бархостани туро[1825] дар миёни саҷдакунандагон мебинад.
[1825] Вақте ки ба рукуъ ва саҷда меравӣ
التفاسير العربية:

آية: 220

إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
220. Албатта, Ӯ шунаво аст ба тиловати ту ва доно аст , ба нияту амали ту!
التفاسير العربية:

آية: 221

هَلۡ أُنَبِّئُكُمۡ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ ٱلشَّيَٰطِينُ
221. Оё шуморо огоҳ кунам, ки шайтонҳо ба назди киҳо меоянд?
التفاسير العربية:

آية: 222

تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٖ
222. Бар ҳар дурӯғгӯи гунаҳкор меоянд,
التفاسير العربية:

آية: 223

يُلۡقُونَ ٱلسَّمۡعَ وَأَكۡثَرُهُمۡ كَٰذِبُونَ
223. ва шунидаҳои худро, ки аз осмон дуздиданд ба дурӯғгӯён мепартоянд ва аксари онҳо дурӯғгӯёнанд.
التفاسير العربية:

آية: 224

وَٱلشُّعَرَآءُ يَتَّبِعُهُمُ ٱلۡغَاوُۥنَ
224. Ва шоирон касоне ҳастанд, ки гумроҳон аз паи онҳо мераванд.
التفاسير العربية:

آية: 225

أَلَمۡ تَرَ أَنَّهُمۡ فِي كُلِّ وَادٖ يَهِيمُونَ
225. Оё гумроҳии онҳоро надидаӣ, ки шоирон дар ҳар водие (аз водиҳои шеър)[1826] саргардонанд?
[1826] Яъне баъзеҳоро таъна мезананд ва баъзе дигарро таъриф мекунанд, ё номуси касеро олуда мекунанд....
التفاسير العربية:

آية: 226

وَأَنَّهُمۡ يَقُولُونَ مَا لَا يَفۡعَلُونَ
226. Ва сифати шоирон ин аст, ки чизҳое мегӯянд, ки худ амал намекунанд?
التفاسير العربية:

آية: 227

إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَذَكَرُواْ ٱللَّهَ كَثِيرٗا وَٱنتَصَرُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا ظُلِمُواْۗ وَسَيَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ أَيَّ مُنقَلَبٖ يَنقَلِبُونَ
227. Магар он шоироне, ки имон оварданд ва корҳои шоиста карданд ва Аллоҳро бисёр ёд карданд ва дар васфи ягонагии Аллоҳ ва дифоъ аз паёмбари Аллоҳ шеърҳо гуфтанд, ки мардумро ба ёди Аллоҳ меандозад ва чун мавриди ситам воқеъ шуданд, бо василаи шеъри худ аз мушрикону кофирон интиқом гирифтанд. Ва ситамкорон ба зудӣ хоҳанд донист, ки ба чӣ маконе бозмегарданд.[1827]
[1827] Тафсири Саъдӣ 1\599
التفاسير العربية:
 
ترجمة معاني سورة: الشعراء
فهرس السور رقم الصفحة
 
ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة الطاجيكية - خوجه ميروف خوجه مير - فهرس التراجم

ترجمة معاني القرآن الكريم إلى اللغة الطاجيكية، ترجمها خوجه ميروف خوجه مير. تم تصويبها بإشراف مركز رواد الترجمة ويتاح الإطلاع على الترجمة الأصلية لغرض إبداء الرأي والتقييم والتطوير المستمر.

إغلاق