ترجمة معاني آية 91 سورة الأنبياء - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 91

وَٱلَّتِيٓ أَحۡصَنَتۡ فَرۡجَهَا فَنَفَخۡنَا فِيهَا مِن رُّوحِنَا وَجَعَلۡنَٰهَا وَٱبۡنَهَآ ءَايَةٗ لِّلۡعَٰلَمِينَ

Эй Пайғамбар, Марям алайҳиссаломнинг қиссасини эсланг. У ўз номусини зинодан сақлади. Аллоҳ унга Жаброил алайҳиссаломни юборди ва у пуфлади. Шу билан Ийсо алайҳиссаломга ҳомиладор бўлди. Унинг ўзи ҳам, ўғли ҳам одамларга Аллоҳнинг қудратини, ҳар ишга қодир эканини, отасиз ҳам ярата олишини намойиш этувчи бир эслатма-ибрат бўлдилар.

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• التنويه بالعفاف وبيان فضله.

Поклик улуғланяпти ва унинг фазли баён қилиняпти.

• اتفاق الرسالات السماوية في التوحيد وأسس العبادات.

Самовий рисолатлар тавҳид ва ибодат асосларида бир-бирларидан фарқ қилмайдилар.

• فَتْح سد يأجوج ومأجوج من علامات الساعة الكبرى.

Яъжуж ва Маъжуж тўғонининг очилиши Қиёматнинг катта аломатларидандир.

• الغفلة عن الاستعداد ليوم القيامة سبب لمعاناة أهوالها.

Ғафлат босиб, Қиёмат куни учун тайёргарлик қилмаслик унинг даҳшатларига йўлиқишга, азоб чекишга олиб боради.