ترجمة معاني آية 150 سورة الأعراف - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 150

وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَىٰٓ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفٗا قَالَ بِئۡسَمَا خَلَفۡتُمُونِي مِنۢ بَعۡدِيٓۖ أَعَجِلۡتُمۡ أَمۡرَ رَبِّكُمۡۖ وَأَلۡقَى ٱلۡأَلۡوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأۡسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُۥٓ إِلَيۡهِۚ قَالَ ٱبۡنَ أُمَّ إِنَّ ٱلۡقَوۡمَ ٱسۡتَضۡعَفُونِي وَكَادُواْ يَقۡتُلُونَنِي فَلَا تُشۡمِتۡ بِيَ ٱلۡأَعۡدَآءَ وَلَا تَجۡعَلۡنِي مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ

Мусо Парвардигори билан гаплашиб қайтгач, қавмининг бузоққа ибодат қилаётганини кўриб, қаттиқ хафа бўлди ва ғазабга миниб деди: "Эй қавмим, мен кетганимдан кейин нақадар хунук иш қилибсизлар. Энди бу иш сизларни бахтиқаролик ва ҳалокат чоҳига улоқтиради. Мени кутиб туриш сизларга малол келдими? Бузоққа ибодат қилишдек бир манфур ишга қандай журъат этдинглар?" У ғазабга тўлиб-тошганидан ўзини тутолмай, лавҳларни отиб юборди. Акаси Ҳорунни қавмни бу гуноҳдан қайтармаганликда айблаб, боши ва соқолидан ушлаб ўзига тортди. Ҳорун узрини айтиб, шафқат сўраб деди: "Эй жигарим, улар мени менсимадилар, ўсал топдилар, ҳатто ўлдириб қўйишларига сал қолди. Энди сен ҳам душманларимни хурсанд қилиб, мени жазога тортма. Ғазабингни боса олмасдан мени ҳам ўша мушрик, золимлар сафига қўшиб юборма!"

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• في الآيات دليل على أن الخطأ في الاجتهاد مع وضوح الأدلة لا يعذر فيه صاحبه عند إجراء الأحكام عليه، وهو ما يسميه الفقهاء بالتأويل البعيد.

Мазкур оятларда далиллар очиқ-ойдин кўриниб турган бўлса-да, ижтиҳодда хато қилиш ҳукмлар ижро этилаётган пайтда ижтиҳод соҳибини маъзурга айлантирмайди. Буни фақиҳлар "узоқ таъвил", деб номлайдилар.

• من آداب الدعاء البدء بالنفس، حيث بدأ موسى عليه السلام دعاءه فطلب المغفرة لنفسه تأدُّبًا مع الله فيما ظهر عليه من الغضب، ثم طلب المغفرة لأخيه فيما عسى أن يكون قد ظهر منه من تفريط أو تساهل في رَدْع عَبَدة العجل عن ذلك.

Дуо қилаётганда ўзидан бошлаш дуо одобларидандир. Масалан, Мусо алайҳиссалом олдин ўзига, кейин эса акаси Ҳорунга мағфират сўради. Ўзи ҳақида ғазабланган пайтида гуноҳкор бўлиб қолдим, деб ўйлаган бўлса, акаси ҳақида қавмини бузоққа ибодат қилишдан қайтаришда бепарво бўлиб қолмадимикин, деган хавотирга борди.

• التحذير من الغضب وسلطته على عقل الشخص؛ ولذلك نسب الله للغضب فعل السكوت كأنه هو الآمر والناهي.

Ғазабдан ва унинг ақл устидан ғолиб келишидан огоҳлантириляпти. Шунинг учун Аллоҳ гўё ғазабнинг ўзи буюриб, ўзи қайтаргандек, "ғазаб жим бўлиб қолди", деди.

• ضرورة التوقي من غضب الله، وخوف بطشه، فانظر إلى مقام موسى عليه السلام عند ربه، وانظر خشيته من غضب ربه.

Аллоҳнинг ғазабидан қўрқиш зарурлиги айтиляпти. Мусо алайҳиссаломнинг Парвардигори ҳузурида қандай туришига, У Зотнинг ғазабидан қандай қўрқишига қаранг.