অৰ্থানুবাদ ছুৰা ছুৰা আন-নাযিআত - অসমীয়া অনুবাদ- আবু জুৱাইৰিয়া শ্বাইখ ৰফিকুল ইছলাম বিন হাবীবুৰ ৰহমান ৰিয়াজী - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

ছুৰা আন-নাযিআত

আয়াত: 1

وَالنّٰزِعٰتِ غَرْقًا ۟ۙ

শপত নিৰ্মমভাৱে উৎপটনকাৰীসকলৰ।

আয়াত: 2

وَّالنّٰشِطٰتِ نَشْطًا ۟ۙ

শপত মৃদুভাৱে বন্ধনমূক্তকাৰীসকলৰ।

আয়াত: 3

وَّالسّٰبِحٰتِ سَبْحًا ۟ۙ

শপত তীব্ৰগতিত সাঁতুৰি ফুৰাসকলৰ।

আয়াত: 4

فَالسّٰبِقٰتِ سَبْقًا ۟ۙ

আৰু দ্ৰুতগতিত আগবাঢ়ি যোৱাসকলৰ।

আয়াত: 5

فَالْمُدَبِّرٰتِ اَمْرًا ۟ۘ

তাৰ পিছত যাৱতীয় কাম নিৰ্বাহকাৰীসকলৰ।

আয়াত: 6

یَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ ۟ۙ

সেইদিনা কম্পনকাৰীয়ে প্ৰকম্পিত কৰিব।

আয়াত: 7

تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ ۟ؕ

তাক অনুসৰণ কৰিব পৰবৰ্তী কম্পনকাৰীয়ে।

আয়াত: 8

قُلُوْبٌ یَّوْمَىِٕذٍ وَّاجِفَةٌ ۟ۙ

সেইদিনা কিছুমান হৃদয়, ভয়ত সন্ত্ৰস্ত হ’ব।

আয়াত: 9

اَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ ۟ۘ

সিহঁতৰ দৃষ্টিসমূহ আতংকিত হৈ নত হ’ব।

আয়াত: 10

یَقُوْلُوْنَ ءَاِنَّا لَمَرْدُوْدُوْنَ فِی الْحَافِرَةِ ۟ؕ

সিহঁতে কয়, ‘আমি আকৌ আগৰ অৱস্থালৈ উভতি যামনে?

আয়াত: 11

ءَاِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً ۟ؕ

যেতিয়া আমি চূৰ্ণবিচূৰ্ণ অস্থিত পৰিণত হম’?

আয়াত: 12

قَالُوْا تِلْكَ اِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ ۟ۘ

সিহঁতে কয়, ‘যদি এইটোৱে হয় তেন্তে এইটো এটা ক্ষতিকৰ প্ৰত্যাৱৰ্তন’।

আয়াত: 13

فَاِنَّمَا هِیَ زَجْرَةٌ وَّاحِدَةٌ ۟ۙ

প্ৰকৃততে এইটো এটা মহাগৰ্জন মাত্ৰ।

আয়াত: 14

فَاِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ ۟ؕ

তৎক্ষণাত ভূ-পৃষ্ঠত সিহঁতৰ আবিৰ্ভাৱ হ’ব।

আয়াত: 15

هَلْ اَتٰىكَ حَدِیْثُ مُوْسٰی ۟ۘ

মূছাৰ ঘটনা সম্পৰ্কে তুমি অৱগত হৈছানে?

আয়াত: 16

اِذْ نَادٰىهُ رَبُّهٗ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًی ۟ۚ

যেতিয়া তেওঁৰ প্ৰতিপালকে তেওঁক পৱিত্ৰ তুৱা উপত্যকাত মাতি কৈছিল,

আয়াত: 17

اِذْهَبْ اِلٰی فِرْعَوْنَ اِنَّهٗ طَغٰی ۟ؗۖ

‘ফিৰআউনৰ ওচৰলৈ যোৱা, নিশ্চয় সি সীমালংঘন কৰিছে,

আয়াত: 18

فَقُلْ هَلْ لَّكَ اِلٰۤی اَنْ تَزَكّٰی ۟ۙ

এতেকে তাক গৈ কোৱা ‘তুমি পৱিত্ৰ হ’ব বিচৰানে?

আয়াত: 19

وَاَهْدِیَكَ اِلٰی رَبِّكَ فَتَخْشٰی ۟ۚ

আৰু মই তোমাক তোমাৰ প্ৰতিপালকৰ পিনে পথপ্ৰদৰ্শন কৰোঁ, যাতে তুমি তেওঁক ভয় কৰা’।

আয়াত: 20

فَاَرٰىهُ الْاٰیَةَ الْكُبْرٰی ۟ؗۖ

তাৰ পিছত, তেওঁ তাক মহা নিদৰ্শন দেখুৱালে।

আয়াত: 21

فَكَذَّبَ وَعَصٰی ۟ؗۖ

কিন্তু সি অস্বীকাৰ কৰিলে আৰু অমান্য কৰিলে।

আয়াত: 22

ثُمَّ اَدْبَرَ یَسْعٰی ۟ؗۖ

তাৰ পিছত সি পিছফালে উভতি প্ৰতিবিধানত সচেষ্ট হ’ল।

আয়াত: 23

فَحَشَرَ ۫— فَنَادٰی ۟ؗۖ

তাৰ পিছত সকলোকে একত্ৰিত কৰি ঘোষণা কৰিলে,

আয়াত: 24

فَقَالَ اَنَا رَبُّكُمُ الْاَعْلٰی ۟ؗۖ

আৰু ক’লে, ‘ময়ে তোমালোকৰ সৰ্বোচ্চ প্ৰতিপালক’।

আয়াত: 25

فَاَخَذَهُ اللّٰهُ نَكَالَ الْاٰخِرَةِ وَالْاُوْلٰی ۟ؕ

অৱশেষত আল্লাহে তাক আখিৰাত আৰু পৃথিৱীৰ দৃষ্টান্তমূলক শাস্তি প্ৰদান কৰিলে।

আয়াত: 26

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَنْ یَّخْشٰی ۟ؕ۠

নিশ্চয় যিয়ে ভয় কৰে তাৰ বাবে ইয়াত শিক্ষা আছে।

আয়াত: 27

ءَاَنْتُمْ اَشَدُّ خَلْقًا اَمِ السَّمَآءُ ؕ— بَنٰىهَا ۟۫

তোমালোকক সৃষ্টি কৰাটো কঠিন নে আকাশ সৃষ্টি কৰা কঠিন? তেৱেঁই ইয়াক নিৰ্মান কৰিছে।

আয়াত: 28

رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوّٰىهَا ۟ۙ

তেৱেঁই ইয়াৰ চালিখনক সুউচ্চ কৰিছে আৰু সুবিন্যস্ত কৰিছে।

আয়াত: 29

وَاَغْطَشَ لَیْلَهَا وَاَخْرَجَ ضُحٰىهَا ۪۟

আৰু তেৱেঁই ইয়াৰ ৰাতিক কৰিছে অন্ধকাৰ আৰু প্ৰকাশ কৰিছে পূৰ্বাহ্নৰ পোহৰ।

আয়াত: 30

وَالْاَرْضَ بَعْدَ ذٰلِكَ دَحٰىهَا ۟ؕ

তাৰ পিছত, তেওঁ পৃথিৱীখনক বিস্তৃত (বাসোপযোগী) কৰিছে।

আয়াত: 31

اَخْرَجَ مِنْهَا مَآءَهَا وَمَرْعٰىهَا ۪۟

তেৱেঁই তাৰ পৰা উলিয়াইছে পানী আৰু তৃণভূমি,

আয়াত: 32

وَالْجِبَالَ اَرْسٰىهَا ۟ۙ

আৰু পৰ্বতসমূহক তেৱেঁই স্থাপন কৰিছে,

আয়াত: 33

مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْ ۟ؕ

এইবোৰ হৈছে তোমালোকৰ আৰু তোমালোকৰ ঘৰচীয়া জন্তুবোৰৰ বাবে জীৱনোপকৰণ।

আয়াত: 34

فَاِذَا جَآءَتِ الطَّآمَّةُ الْكُبْرٰی ۟ؗۖ

আৰু যিদিনা মহাসংকট উপস্থিত হ’ব,

আয়াত: 35

یَوْمَ یَتَذَكَّرُ الْاِنْسَانُ مَا سَعٰی ۟ۙ

সেইদিনা মানুহে স্মৰণ কৰিব যিটো সি (বিগত দিনত) কৰিছে,

আয়াত: 36

وَبُرِّزَتِ الْجَحِیْمُ لِمَنْ یَّرٰی ۟

আৰু দৰ্শকসকলৰ বাবে জাহান্নাম প্ৰকাশ কৰা হ’ব।

আয়াত: 37

فَاَمَّا مَنْ طَغٰی ۟ۙ

এতেকে যিয়ে সীমালংঘন কৰে,

আয়াত: 38

وَاٰثَرَ الْحَیٰوةَ الدُّنْیَا ۟ۙ

আৰু পৃথিৱীৰ জীৱনক অগ্ৰাধিকাৰ দিয়ে,

আয়াত: 39

فَاِنَّ الْجَحِیْمَ هِیَ الْمَاْوٰی ۟ؕ

নিশ্চয় জাহান্নামেই হ’ব তাৰ আবাসস্থল।

আয়াত: 40

وَاَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهٖ وَنَهَی النَّفْسَ عَنِ الْهَوٰی ۟ۙ

আৰু যিয়ে তাৰ প্ৰতিপালকৰ সন্মুখত থিয় হ’বলৈ ভয় কৰে আৰু কুপ্ৰবৃত্তিৰ পৰা নিজকে বিৰত ৰাখে,

আয়াত: 41

فَاِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَاْوٰی ۟ؕ

নিশ্চয় জান্নাতেই হ’ব তেওঁৰ আবাসস্থল।

আয়াত: 42

یَسْـَٔلُوْنَكَ عَنِ السَّاعَةِ اَیَّانَ مُرْسٰىهَا ۟ؕ

সিহঁতে তোমাক ক্বিয়ামত সম্পৰ্কে প্ৰশ্ন কৰে যে, ই কেতিয়া সংঘটিত হ’ব?

আয়াত: 43

فِیْمَ اَنْتَ مِنْ ذِكْرٰىهَا ۟ؕ

সেইটো আলোচনা কৰাৰ (প্ৰকৃত) জ্ঞান তোমাৰ আছেনে?

আয়াত: 44

اِلٰی رَبِّكَ مُنْتَهٰىهَا ۟ؕ

ইয়াৰ প্ৰকৃত জ্ঞান আছে (কেৱল) তোমাৰ প্ৰতিপালকৰ ওচৰতহে;

আয়াত: 45

اِنَّمَاۤ اَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ یَّخْشٰىهَا ۟ؕ

যিয়ে ইয়াক ভয় কৰে তুমি কেৱল তাৰ বাবে সতৰ্ককাৰী।

আয়াত: 46

كَاَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَهَا لَمْ یَلْبَثُوْۤا اِلَّا عَشِیَّةً اَوْ ضُحٰىهَا ۟۠

যিদিনা সিহঁতে ইয়াক দেখিবলৈ পাব, সেইদিনা সিহঁতৰ এইটো ধাৰণা হ’ব যে, সিহঁতে পৃথিৱীত কেৱল এটা সন্ধিয়া অথবা এটা প্ৰভাততকৈ বেছি সময় অৱস্থান কৰা নাছিল।