অৰ্থানুবাদ ছুৰা আল-মায়িদাহ - চেৰকেচিয়ান অনুবাদ- ৰুওৱাদ অনুবাদ চেণ্টাৰ - পৃষ্ঠা নং 118 - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 58

وَإِذَا نَادَيۡتُمۡ إِلَى ٱلصَّلَوٰةِ ٱتَّخَذُوهَا هُزُوٗا وَلَعِبٗاۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا يَعۡقِلُونَ

Нэмэзым къыщыхуевджэкIэ ар щIэнэкIалъэрэ джэгулъэрэ ящIыр, ар зэрыакъылыншэхэращ къызыхэкIыр

আয়াত: 59

قُلۡ يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ هَلۡ تَنقِمُونَ مِنَّآ إِلَّآ أَنۡ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيۡنَا وَمَآ أُنزِلَ مِن قَبۡلُ وَأَنَّ أَكۡثَرَكُمۡ فَٰسِقُونَ

ЖыIэ: "Уэ тхылъ зратахэ, фыкъыщIыдэгиер Алыхьымрэ дэ къытхуригъэхамрэ, абы ипэкIи къригъэхамрэ ди фIэщ зэрыхъуара? ИпэжыпIэкIэ фи нэхъыбэр фасикъхэщ"

আয়াত: 60

قُلۡ هَلۡ أُنَبِّئُكُم بِشَرّٖ مِّن ذَٰلِكَ مَثُوبَةً عِندَ ٱللَّهِۚ مَن لَّعَنَهُ ٱللَّهُ وَغَضِبَ عَلَيۡهِ وَجَعَلَ مِنۡهُمُ ٱلۡقِرَدَةَ وَٱلۡخَنَازِيرَ وَعَبَدَ ٱلطَّٰغُوتَۚ أُوْلَٰٓئِكَ شَرّٞ مَّكَانٗا وَأَضَلُّ عَن سَوَآءِ ٱلسَّبِيلِ

ЖыIэ: "Алыхьым и деж абым нэхърэ нэхъ Iейж къэзылэжьынухэр вжесIэн? Алыхьым нэлат зытрилъхьар, зыхуэгубжьар, номинрэ, кхъуэрэ, тIагъутым хуэпщылIхэрэ ищIахэращ. Абыхэм я щIыпIэр нэхъ Iейжщ, гъуэгу захуэми тегъуэщыкIахэщ"

আয়াত: 61

وَإِذَا جَآءُوكُمۡ قَالُوٓاْ ءَامَنَّا وَقَد دَّخَلُواْ بِٱلۡكُفۡرِ وَهُمۡ قَدۡ خَرَجُواْ بِهِۦۚ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا كَانُواْ يَكۡتُمُونَ

Фэ фи деж къыщыкIуэхэкIэ жаIэр: "Iиман къэтхьащ". Джаурхэу къыщIыхьахэти джаурхэуи щIэкIыжахэщ. Алыхьри нэхъ щыгъуазэщ абыхэм яущэхум

আয়াত: 62

وَتَرَىٰ كَثِيرٗا مِّنۡهُمۡ يُسَٰرِعُونَ فِي ٱلۡإِثۡمِ وَٱلۡعُدۡوَٰنِ وَأَكۡلِهِمُ ٱلسُّحۡتَۚ لَبِئۡسَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Абыхэм ящыщ куэд болъагъур гуэныхьым, зэбииныгъэм, мыхъуныр шхыным хуэпIащIэхэу. Сыту Iеищэ абыхэм ящIэр

আয়াত: 63

لَوۡلَا يَنۡهَىٰهُمُ ٱلرَّبَّٰنِيُّونَ وَٱلۡأَحۡبَارُ عَن قَوۡلِهِمُ ٱلۡإِثۡمَ وَأَكۡلِهِمُ ٱلسُّحۡتَۚ لَبِئۡسَ مَا كَانُواْ يَصۡنَعُونَ

Я раввинхэмрэ щIэныгъэлIхэмрэ хуамыдэмэ аратэкъэ мыхъунхэр жаIэнымрэ яхуэмыфащэр яшхынымрэ, сыту Iеищэ абыхэм ягъахъэр

আয়াত: 64

وَقَالَتِ ٱلۡيَهُودُ يَدُ ٱللَّهِ مَغۡلُولَةٌۚ غُلَّتۡ أَيۡدِيهِمۡ وَلُعِنُواْ بِمَا قَالُواْۘ بَلۡ يَدَاهُ مَبۡسُوطَتَانِ يُنفِقُ كَيۡفَ يَشَآءُۚ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرٗا مِّنۡهُم مَّآ أُنزِلَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَ طُغۡيَٰنٗا وَكُفۡرٗاۚ وَأَلۡقَيۡنَا بَيۡنَهُمُ ٱلۡعَدَٰوَةَ وَٱلۡبَغۡضَآءَ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ كُلَّمَآ أَوۡقَدُواْ نَارٗا لِّلۡحَرۡبِ أَطۡفَأَهَا ٱللَّهُۚ وَيَسۡعَوۡنَ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَسَادٗاۚ وَٱللَّهُ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُفۡسِدِينَ

Журтхэм жаIащ: "Алыхьым и Iэр убыдащ". Езыхэм я Iэхэр пырегъукIи нэлатыр къатрехуэ а жаIам щхьэкIэ. АтIэ и IитIри утIыпщауэ зэрыхуейм хуэдэу етыр. Уи Тхьэм къыпхуригъэхам абыхэм щыщ куэдым я залымыгъэмрэ джаурыгъэмрэ хегъахъуэр. Абыхэм яку зэбииныгъэрэ зэрылъагъумыхъуныгъэрэ дэтлъхьащ Къемэт махуэр къэсыху, зауэм и мафIэр къызэщIагъэстыху къэскIэрэ Алыхьым егъэункIыфIыжыр. ЩIым фэсад зэрахьэурэ тетхэщ, Алыхьми фIыуэ илъагъукъым мыхъумыщIагъэ зезыхьэхэр