மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்மாயிதா - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 118 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 58

وَإِذَا نَادَيۡتُمۡ إِلَى ٱلصَّلَوٰةِ ٱتَّخَذُوهَا هُزُوٗا وَلَعِبٗاۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا يَعۡقِلُونَ

Нэмэзым къыщыхуевджэкIэ ар щIэнэкIалъэрэ джэгулъэрэ ящIыр, ар зэрыакъылыншэхэращ къызыхэкIыр

வசனம்: 59

قُلۡ يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ هَلۡ تَنقِمُونَ مِنَّآ إِلَّآ أَنۡ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيۡنَا وَمَآ أُنزِلَ مِن قَبۡلُ وَأَنَّ أَكۡثَرَكُمۡ فَٰسِقُونَ

ЖыIэ: "Уэ тхылъ зратахэ, фыкъыщIыдэгиер Алыхьымрэ дэ къытхуригъэхамрэ, абы ипэкIи къригъэхамрэ ди фIэщ зэрыхъуара? ИпэжыпIэкIэ фи нэхъыбэр фасикъхэщ"

வசனம்: 60

قُلۡ هَلۡ أُنَبِّئُكُم بِشَرّٖ مِّن ذَٰلِكَ مَثُوبَةً عِندَ ٱللَّهِۚ مَن لَّعَنَهُ ٱللَّهُ وَغَضِبَ عَلَيۡهِ وَجَعَلَ مِنۡهُمُ ٱلۡقِرَدَةَ وَٱلۡخَنَازِيرَ وَعَبَدَ ٱلطَّٰغُوتَۚ أُوْلَٰٓئِكَ شَرّٞ مَّكَانٗا وَأَضَلُّ عَن سَوَآءِ ٱلسَّبِيلِ

ЖыIэ: "Алыхьым и деж абым нэхърэ нэхъ Iейж къэзылэжьынухэр вжесIэн? Алыхьым нэлат зытрилъхьар, зыхуэгубжьар, номинрэ, кхъуэрэ, тIагъутым хуэпщылIхэрэ ищIахэращ. Абыхэм я щIыпIэр нэхъ Iейжщ, гъуэгу захуэми тегъуэщыкIахэщ"

வசனம்: 61

وَإِذَا جَآءُوكُمۡ قَالُوٓاْ ءَامَنَّا وَقَد دَّخَلُواْ بِٱلۡكُفۡرِ وَهُمۡ قَدۡ خَرَجُواْ بِهِۦۚ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا كَانُواْ يَكۡتُمُونَ

Фэ фи деж къыщыкIуэхэкIэ жаIэр: "Iиман къэтхьащ". Джаурхэу къыщIыхьахэти джаурхэуи щIэкIыжахэщ. Алыхьри нэхъ щыгъуазэщ абыхэм яущэхум

வசனம்: 62

وَتَرَىٰ كَثِيرٗا مِّنۡهُمۡ يُسَٰرِعُونَ فِي ٱلۡإِثۡمِ وَٱلۡعُدۡوَٰنِ وَأَكۡلِهِمُ ٱلسُّحۡتَۚ لَبِئۡسَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Абыхэм ящыщ куэд болъагъур гуэныхьым, зэбииныгъэм, мыхъуныр шхыным хуэпIащIэхэу. Сыту Iеищэ абыхэм ящIэр

வசனம்: 63

لَوۡلَا يَنۡهَىٰهُمُ ٱلرَّبَّٰنِيُّونَ وَٱلۡأَحۡبَارُ عَن قَوۡلِهِمُ ٱلۡإِثۡمَ وَأَكۡلِهِمُ ٱلسُّحۡتَۚ لَبِئۡسَ مَا كَانُواْ يَصۡنَعُونَ

Я раввинхэмрэ щIэныгъэлIхэмрэ хуамыдэмэ аратэкъэ мыхъунхэр жаIэнымрэ яхуэмыфащэр яшхынымрэ, сыту Iеищэ абыхэм ягъахъэр

வசனம்: 64

وَقَالَتِ ٱلۡيَهُودُ يَدُ ٱللَّهِ مَغۡلُولَةٌۚ غُلَّتۡ أَيۡدِيهِمۡ وَلُعِنُواْ بِمَا قَالُواْۘ بَلۡ يَدَاهُ مَبۡسُوطَتَانِ يُنفِقُ كَيۡفَ يَشَآءُۚ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرٗا مِّنۡهُم مَّآ أُنزِلَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَ طُغۡيَٰنٗا وَكُفۡرٗاۚ وَأَلۡقَيۡنَا بَيۡنَهُمُ ٱلۡعَدَٰوَةَ وَٱلۡبَغۡضَآءَ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ كُلَّمَآ أَوۡقَدُواْ نَارٗا لِّلۡحَرۡبِ أَطۡفَأَهَا ٱللَّهُۚ وَيَسۡعَوۡنَ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَسَادٗاۚ وَٱللَّهُ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُفۡسِدِينَ

Журтхэм жаIащ: "Алыхьым и Iэр убыдащ". Езыхэм я Iэхэр пырегъукIи нэлатыр къатрехуэ а жаIам щхьэкIэ. АтIэ и IитIри утIыпщауэ зэрыхуейм хуэдэу етыр. Уи Тхьэм къыпхуригъэхам абыхэм щыщ куэдым я залымыгъэмрэ джаурыгъэмрэ хегъахъуэр. Абыхэм яку зэбииныгъэрэ зэрылъагъумыхъуныгъэрэ дэтлъхьащ Къемэт махуэр къэсыху, зауэм и мафIэр къызэщIагъэстыху къэскIэрэ Алыхьым егъэункIыфIыжыр. ЩIым фэсад зэрахьэурэ тетхэщ, Алыхьми фIыуэ илъагъукъым мыхъумыщIагъэ зезыхьэхэр