மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்மாயிதா - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 127 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 114

قَالَ عِيسَى ٱبۡنُ مَرۡيَمَ ٱللَّهُمَّ رَبَّنَآ أَنزِلۡ عَلَيۡنَا مَآئِدَةٗ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ تَكُونُ لَنَا عِيدٗا لِّأَوَّلِنَا وَءَاخِرِنَا وَءَايَةٗ مِّنكَۖ وَٱرۡزُقۡنَا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلرَّٰزِقِينَ

Хьисэ Мэрям и къуэм жиIащ: "Алыхьышхуэу ди Тхьэ, Iэнэ узэда къытхуегъэх уафэм махуэшхуэ тхуэхъуну ипэхэм щхьэкIи, иужьрейхэм щхьэкIи, икIи нэщэнэ тхуэхъуну Уэ къыдэптауэ, ерыскъыи къыдэт, Уэращ ерыскъы зытхэм я нэхъыфIыр"

வசனம்: 115

قَالَ ٱللَّهُ إِنِّي مُنَزِّلُهَا عَلَيۡكُمۡۖ فَمَن يَكۡفُرۡ بَعۡدُ مِنكُمۡ فَإِنِّيٓ أُعَذِّبُهُۥ عَذَابٗا لَّآ أُعَذِّبُهُۥٓ أَحَدٗا مِّنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Алыхьым жиIащ: "Къыфхуезгъэхынущ ар, ауэ абы иужь фэ фщыщу джаур хъум игъащIэкIэ зыми тезмылъхьа хьэзаб теслъхьэнущ"

வசனம்: 116

وَإِذۡ قَالَ ٱللَّهُ يَٰعِيسَى ٱبۡنَ مَرۡيَمَ ءَأَنتَ قُلۡتَ لِلنَّاسِ ٱتَّخِذُونِي وَأُمِّيَ إِلَٰهَيۡنِ مِن دُونِ ٱللَّهِۖ قَالَ سُبۡحَٰنَكَ مَا يَكُونُ لِيٓ أَنۡ أَقُولَ مَا لَيۡسَ لِي بِحَقٍّۚ إِن كُنتُ قُلۡتُهُۥ فَقَدۡ عَلِمۡتَهُۥۚ تَعۡلَمُ مَا فِي نَفۡسِي وَلَآ أَعۡلَمُ مَا فِي نَفۡسِكَۚ إِنَّكَ أَنتَ عَلَّٰمُ ٱلۡغُيُوبِ

Алыхьым жиIат: "Уэ Мэрям и къуэ Хьисэ, уэра яжезыIар цIыхухэм: "Сэрэ си анэмрэ тхьэуэ дыфщтэ Алыхьыр къэвгъани?" ЖиIащ: "Уэ, ЛъапIэ, сэ схуэмыфащэр жысIэну щыткъым, ар жысIауэ щытмэ, Уэ пщIэнут. Сэ сигум илъыр уощIэр, ауэ Уэ уи гум илъыр сщIэркъым. Уэращ ущэхуахэр зыщIэр

வசனம்: 117

مَا قُلۡتُ لَهُمۡ إِلَّا مَآ أَمَرۡتَنِي بِهِۦٓ أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمۡۚ وَكُنتُ عَلَيۡهِمۡ شَهِيدٗا مَّا دُمۡتُ فِيهِمۡۖ فَلَمَّا تَوَفَّيۡتَنِي كُنتَ أَنتَ ٱلرَّقِيبَ عَلَيۡهِمۡۚ وَأَنتَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ شَهِيدٌ

Абыхэм яжесIар Уэ жысIэну унафэ къысхуэпщIарат: "Алыхьым фыхуэпщылI, сэ си Тхьэм, фэри фи Тхьэм. Сэ абыхэм я щыхьэту сыщытащ сахэтыху, итIанэ си псэр щыхэпхым Уэращ абыхэм якIэлъыплъыр, Уэ сытми и Щыхьэтыр

வசனம்: 118

إِن تُعَذِّبۡهُمۡ فَإِنَّهُمۡ عِبَادُكَۖ وَإِن تَغۡفِرۡ لَهُمۡ فَإِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

Абыхэм хьэзаб ятеплъхьэмэ, атIэ ахэр Уи пщылIхэщ. Абыхэм яхуэбгъэгъумэ, атIэ Уэращ Лъэщыр, АкъылыфIэр"

வசனம்: 119

قَالَ ٱللَّهُ هَٰذَا يَوۡمُ يَنفَعُ ٱلصَّٰدِقِينَ صِدۡقُهُمۡۚ لَهُمۡ جَنَّٰتٞ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدٗاۖ رَّضِيَ ٱللَّهُ عَنۡهُمۡ وَرَضُواْ عَنۡهُۚ ذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

Алыхьым жиIащ: "Мы махуэм пэжыр жызыIэхэм я пэжыр къащхьэпэжынущ, абыхэм жэнэтхэр яхуэфащэщ, псыежэххэр къыщIэжу, игъащIэкIэ абдежым къинэнухэщ. Алыхьыр арэзыуэ яхущытынущ, езыхэри Алыхьым хуэарэзынухэщ, аращ ехъулIэныгъэшхуэр"

வசனம்: 120

لِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا فِيهِنَّۚ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرُۢ

Алыхьым уафэхэми, щIылъэми, абыхэм щыIэхэми я мылъкур IэщIэлъщ, Абы сытри хузэфIокI