மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்அன்ஆம் - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

அல்அன்ஆம்

வசனம்: 1

ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَجَعَلَ ٱلظُّلُمَٰتِ وَٱلنُّورَۖ ثُمَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمۡ يَعۡدِلُونَ

Щытхъур зыхуэфащэр Алыхьыращ, уафэхэмрэ щIылъэмрэ къэзыгъэщIам, кIыфIыгъэмрэ нэхумрэ къэзыгъэхъуам, итIанэ джаурхэм я Тхьэм нэгъуэщIхэр хуагъадэ

வசனம்: 2

هُوَ ٱلَّذِي خَلَقَكُم مِّن طِينٖ ثُمَّ قَضَىٰٓ أَجَلٗاۖ وَأَجَلٞ مُّسَمًّى عِندَهُۥۖ ثُمَّ أَنتُمۡ تَمۡتَرُونَ

Абы ятIагъуэм фыкъыхищIыкIащ, итIанэ гъащIэр фхуиухащ, Абы и дежщ нэгъуэщI пIалъэри, итIани фэ шэч къытывохьэхэр

வசனம்: 3

وَهُوَ ٱللَّهُ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَفِي ٱلۡأَرۡضِ يَعۡلَمُ سِرَّكُمۡ وَجَهۡرَكُمۡ وَيَعۡلَمُ مَا تَكۡسِبُونَ

Аращ уафэхэми щIылъэми и Алыхьыр, фи ущэхуари, фи нахуэри ещIэр, къэвугъуейри ещIэр

வசனம்: 4

وَمَا تَأۡتِيهِم مِّنۡ ءَايَةٖ مِّنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِمۡ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهَا مُعۡرِضِينَ

Абыхэм я Тхьэм и нэщэнэхэм щыщ нэщэнэ гуэр къахуэкIуэ къэс я щIыбхэр хуагъазэр

வசனம்: 5

فَقَدۡ كَذَّبُواْ بِٱلۡحَقِّ لَمَّا جَآءَهُمۡ فَسَوۡفَ يَأۡتِيهِمۡ أَنۢبَٰٓؤُاْ مَا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

Пэжри пцIыуэ ябжащ къащыхуэкIуам, ауэ къанэсынущ зыщIэнакIэу щытам и хъыбарыр

வசனம்: 6

أَلَمۡ يَرَوۡاْ كَمۡ أَهۡلَكۡنَا مِن قَبۡلِهِم مِّن قَرۡنٖ مَّكَّنَّٰهُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ مَا لَمۡ نُمَكِّن لَّكُمۡ وَأَرۡسَلۡنَا ٱلسَّمَآءَ عَلَيۡهِم مِّدۡرَارٗا وَجَعَلۡنَا ٱلۡأَنۡهَٰرَ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهِمۡ فَأَهۡلَكۡنَٰهُم بِذُنُوبِهِمۡ وَأَنشَأۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِمۡ قَرۡنًا ءَاخَرِينَ

Ямылъэгъуауэ ара абыхэм я пэкIэ псэуа лъэпкъхэр зэрыдгъэкIуэдар? Абыхэм яттат зэфIэкIыу фэ фэдмытар, уафэри уэру къахуедгъэшхт, псыежэххэри я дежым къыщIэдгъэжхэт, ауэ я гуэныхьхэм къыхэкIауэ дгъэкIуэдахэщ, абыхэм я ужьи нэгъуэщI лъэпкъ къэдгъэхъуащ

வசனம்: 7

وَلَوۡ نَزَّلۡنَا عَلَيۡكَ كِتَٰبٗا فِي قِرۡطَاسٖ فَلَمَسُوهُ بِأَيۡدِيهِمۡ لَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٞ

Уэ ныпхуедгъэхатэмэ Тхылъ, тхэлъымпIэм тету, абым я IэхэмкIэ еIэбынухэти, итIани жаIэнут джаурхэм: "Мыр удыгъэшхуэ дыдэщ"

வசனம்: 8

وَقَالُواْ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡهِ مَلَكٞۖ وَلَوۡ أَنزَلۡنَا مَلَكٗا لَّقُضِيَ ٱلۡأَمۡرُ ثُمَّ لَا يُنظَرُونَ

Абыхэм жаIащ: "Абым мелэIыч къыхуехамэ аратэкъэ". МелэIыч къедгъэхатэмэ, Iуэхур зэфIэкIат, икIи пIалъи яIэжынутэкъым

வசனம்: 9

وَلَوۡ جَعَلۡنَٰهُ مَلَكٗا لَّجَعَلۡنَٰهُ رَجُلٗا وَلَلَبَسۡنَا عَلَيۡهِم مَّا يَلۡبِسُونَ

Ар мелэIычу къахуэдгъэкIуатэмэ, цIыхухъу тщIынут, езыхэми щатIагъэм хуэдэ щедгъэтIэгъэнут

வசனம்: 10

وَلَقَدِ ٱسۡتُهۡزِئَ بِرُسُلٖ مِّن قَبۡلِكَ فَحَاقَ بِٱلَّذِينَ سَخِرُواْ مِنۡهُم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

Уэ уи япэкIи лIыкIуэхэм ящыдэхьэшххэт, ауэ ахэр ауан къэзыщIахэм къатехуащ ауан къащIауэ щытар

வசனம்: 11

قُلۡ سِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ ثُمَّ ٱنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُكَذِّبِينَ

ЖыIэ: "ЩIым фыщызекIуи феплъыт пцIыуэ зыбжауэ щытахэм къызэраухар"

வசனம்: 12

قُل لِّمَن مَّا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ قُل لِّلَّهِۚ كَتَبَ عَلَىٰ نَفۡسِهِ ٱلرَّحۡمَةَۚ لَيَجۡمَعَنَّكُمۡ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ لَا رَيۡبَ فِيهِۚ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ

ЖыIэ: "Хэт уафэхэми щIылъэми щыIэр зэуэ зейр?" ЖыIэ: "Алыхьращ, абы и щхьэм трилъхьэжащ гущIэгъуныгъэр, къемэт махуэми фызэхуишэсынущ шэч хэмылъу, зи псэхэр хэзгъэкIуэдэжахэми ахэм Iиман къахьынукъым"

வசனம்: 13

۞ وَلَهُۥ مَا سَكَنَ فِي ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِۚ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

Абы ейщ жэщми махуэми псэхуауэ хъуар, Ар Зэхэзыхщ, Щыгъуазэщ

வசனம்: 14

قُلۡ أَغَيۡرَ ٱللَّهِ أَتَّخِذُ وَلِيّٗا فَاطِرِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَهُوَ يُطۡعِمُ وَلَا يُطۡعَمُۗ قُلۡ إِنِّيٓ أُمِرۡتُ أَنۡ أَكُونَ أَوَّلَ مَنۡ أَسۡلَمَۖ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

ЖыIэ: "Алыхьым нэгъуэщI зыгуэр уэлийуэ къэсщтэну ара, уафэхэмрэ щIылъэмрэ къэзыгъэщIам? Абы егъашхэр, ауэ Езыр зыми игъашхэкъым". ЖыIэ: "Сэ япэрейуэ зыхуэстыну унафэ къысхуащIащ". ИкIи тхьэ куэдым хуэпщылIхэм ящыщ умыхъу

வசனம்: 15

قُلۡ إِنِّيٓ أَخَافُ إِنۡ عَصَيۡتُ رَبِّي عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ

ЖыIэ: "Си Тхьэм семыдаIуэмэ махуэшхуэм хьэзаб къыстехуэнкIэ сошынэр"

வசனம்: 16

مَّن يُصۡرَفۡ عَنۡهُ يَوۡمَئِذٖ فَقَدۡ رَحِمَهُۥۚ وَذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡمُبِينُ

Абым пыIэщIэ ящIар а махуэм Абы гущIэгъу хуищIауэ аращ, аращ ехъулIэныгъэшхуэр

வசனம்: 17

وَإِن يَمۡسَسۡكَ ٱللَّهُ بِضُرّٖ فَلَا كَاشِفَ لَهُۥٓ إِلَّا هُوَۖ وَإِن يَمۡسَسۡكَ بِخَيۡرٖ فَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

Алыхьым Iей гуэр къыптрилъхьамэ, Езым мыхъумэ зыми птрихыфынукъым. ИкIи фIыуэ зыгуэр къыуитамэ, атIэ Абы сытри хузэфIокIыр

வசனம்: 18

وَهُوَ ٱلۡقَاهِرُ فَوۡقَ عِبَادِهِۦۚ وَهُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡخَبِيرُ

Ар и пщылIхэм ящхьэщытщ, Ар икIи АкъылыфIэщ, Щыгъуазэщ

வசனம்: 19

قُلۡ أَيُّ شَيۡءٍ أَكۡبَرُ شَهَٰدَةٗۖ قُلِ ٱللَّهُۖ شَهِيدُۢ بَيۡنِي وَبَيۡنَكُمۡۚ وَأُوحِيَ إِلَيَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانُ لِأُنذِرَكُم بِهِۦ وَمَنۢ بَلَغَۚ أَئِنَّكُمۡ لَتَشۡهَدُونَ أَنَّ مَعَ ٱللَّهِ ءَالِهَةً أُخۡرَىٰۚ قُل لَّآ أَشۡهَدُۚ قُلۡ إِنَّمَا هُوَ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞ وَإِنَّنِي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تُشۡرِكُونَ

ЖыIэ: "Хэт и щыхьэтым нэхъ мыхьэнэшхуэ иIэ?" ЖыIэ: "Алыхьыр ди щыхьэтщ сэрэ фэрэ, мы КъурIэнри сэ къысхуехащ , фэри, зынэсыну хъуари Iейм фыщысхъумэну. АтIэ Алыхьым нэгъуэщIу тхьэхэри щыIэу щыхьэт фыхъуу ара?" ЖыIэ: "Сэ щыхьэт сыхъукъым". ЖыIэ: "Ар Тхьэ закъуэщ, икIи а гъусэу фщIыхэм сэ зыкIи сыхэткъым"

வசனம்: 20

ٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ يَعۡرِفُونَهُۥ كَمَا يَعۡرِفُونَ أَبۡنَآءَهُمُۘ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ

Тхылъ зэттахэм ар ящIэр, я бынхэр зэращIэхэм хуэдэу, зи псэхэр хэзгъэкIуэдахэм, абыхэм Iиман къахьынукъым

வசனம்: 21

وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا أَوۡ كَذَّبَ بِـَٔايَٰتِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلظَّٰلِمُونَ

Алыхьым пцIы тезылъхьэм е и нэщэнэхэр пцIыуэ зыбжым нэхърэ хэт нэхъыбэу залымыгъэ зезыхьэр? ИпэжыпIэкIэ залымыгъэ зезыхьэхэр ехъулIэнукъым

வசனம்: 22

وَيَوۡمَ نَحۡشُرُهُمۡ جَمِيعٗا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشۡرَكُوٓاْ أَيۡنَ شُرَكَآؤُكُمُ ٱلَّذِينَ كُنتُمۡ تَزۡعُمُونَ

А махуэм псори къызэхуэтшэсыжынухэщ, итIанэ тхьэ куэдым хуэпщылIахэм яжетIэнущ: " Дэнэ щыIэ а гъусэу фиIэхэу вгъэIуахэтэр?"

வசனம்: 23

ثُمَّ لَمۡ تَكُن فِتۡنَتُهُمۡ إِلَّآ أَن قَالُواْ وَٱللَّهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشۡرِكِينَ

ИтIанэ абыхэм хей защIыжыну пылъхэу жаIэну къудейр: "Уэлэхьи, ди Тхьэ, дэ тхьэм гъусэ хуэзыщIу дыщытакъым"

வசனம்: 24

ٱنظُرۡ كَيۡفَ كَذَبُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡۚ وَضَلَّ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ

Еплъыт абыхэм я щхьэ пцIы зэрытралъхьэжам, ауэ къагупсысауэ хъуахэр яфIэкIуэдыжынущ

வசனம்: 25

وَمِنۡهُم مَّن يَسۡتَمِعُ إِلَيۡكَۖ وَجَعَلۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ أَكِنَّةً أَن يَفۡقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَقۡرٗاۚ وَإِن يَرَوۡاْ كُلَّ ءَايَةٖ لَّا يُؤۡمِنُواْ بِهَاۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءُوكَ يُجَٰدِلُونَكَ يَقُولُ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Уэ къодаIуэхэри яхэтхэщ , ауэ ягухэм тепIэн теддзащ ар зэхамыщIыкIыфыным папщIэ, я тхьэкIумэхэми зэхамых тщIащ. Нэщэнэу хъуари ялъагъуми, ахэр я фIэщ хъунукъым, аращи уи деж къыщыкIуэхэкIэ къодэуэнхэ щхьэкIэ, джаурхэм жаIэр: "Мыхэр ипэкIэ псэуахэм я псысэ къудейхэщ"

வசனம்: 26

وَهُمۡ يَنۡهَوۡنَ عَنۡهُ وَيَنۡـَٔوۡنَ عَنۡهُۖ وَإِن يُهۡلِكُونَ إِلَّآ أَنفُسَهُمۡ وَمَا يَشۡعُرُونَ

НэгъуэщIхэми поувхэри езыхэми пэжыжьэ защIыр, ауэ я щхьэхэм фIэкIа зыри хагъэкIуадэкъым ари зэхамыщIэурэ

வசனம்: 27

وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذۡ وُقِفُواْ عَلَى ٱلنَّارِ فَقَالُواْ يَٰلَيۡتَنَا نُرَدُّ وَلَا نُكَذِّبَ بِـَٔايَٰتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Ахэр плъэгъуатэмэ мафIэм щхьэщытхэу жаIэу: "Уэ бетэмал, дгъэзэжамэ аратэкъэ, ди Тхьэм и нэщэнэхэри пцIыуэ дыбжынутэкъым, Iиман къэзыхьахэм ящыщи дыхъунут"

வசனம்: 28

بَلۡ بَدَا لَهُم مَّا كَانُواْ يُخۡفُونَ مِن قَبۡلُۖ وَلَوۡ رُدُّواْ لَعَادُواْ لِمَا نُهُواْ عَنۡهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

АтIэ абыхэм ипэкIэ яущэхуу щытахэр къыщIэщынущ, ягъэзэжатэми къыхуамыдахэм иджыр гуэрэм теувэжынухэт, ипэжыпIэкIэ ахэр пцIыупсхэщ

வசனம்: 29

وَقَالُوٓاْ إِنۡ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا ٱلدُّنۡيَا وَمَا نَحۡنُ بِمَبۡعُوثِينَ

Абыхэм жаIэр иджыри: "Мы дунейм дызэрыпсэу закъуэращ псэуныгъэу щыIэр, икIи дыкъагъэхъужынукъым"

வசனம்: 30

وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذۡ وُقِفُواْ عَلَىٰ رَبِّهِمۡۚ قَالَ أَلَيۡسَ هَٰذَا بِٱلۡحَقِّۚ قَالُواْ بَلَىٰ وَرَبِّنَاۚ قَالَ فَذُوقُواْ ٱلۡعَذَابَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡفُرُونَ

Ахэр плъэгъуамэ аратэкъэ я Тхьэм и пащхьэ итхэу, къаупщIынущ: "Пэжкъэ атIэ мыр?" ЖаIащ: "Пэжщ, ди Тхьэ". ЖиIэнущ: "АтIэ феплъыт хьэзабу фи джаурыгъэм къыфхуихьам"

வசனம்: 31

قَدۡ خَسِرَ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِلِقَآءِ ٱللَّهِۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَتۡهُمُ ٱلسَّاعَةُ بَغۡتَةٗ قَالُواْ يَٰحَسۡرَتَنَا عَلَىٰ مَا فَرَّطۡنَا فِيهَا وَهُمۡ يَحۡمِلُونَ أَوۡزَارَهُمۡ عَلَىٰ ظُهُورِهِمۡۚ أَلَا سَآءَ مَا يَزِرُونَ

Алыхьым зэрыхуэзэнухэр пцIыуэ зыбжахэр хэкIуэдахэщ, сыхьэтыр напIэзыпIэу къащыхуэкIуэкIэ жаIэнущ: "ДыхэкIуэда мыгъуэщ апщыгъуэм зыIэщIэдгъэкIахэм щхьэкIэ!" - я хьэлъэхэр я щIыбхэм телъу яхьу. Сытым хуэдэу Iейщэ абыхэм яхьыр!

வசனம்: 32

وَمَا ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَآ إِلَّا لَعِبٞ وَلَهۡوٞۖ وَلَلدَّارُ ٱلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

Мы дунейм и псэуныгъэр джэгурэ щхьэтегъэурэ къудейщ, ахърэт увыIэпIэри нэхъыфIщ тхьэшынагъуэ зыхэлъхэм щхьэкIэ, дауэрэ ар къывгурымыIуэрэ?

வசனம்: 33

قَدۡ نَعۡلَمُ إِنَّهُۥ لَيَحۡزُنُكَ ٱلَّذِي يَقُولُونَۖ فَإِنَّهُمۡ لَا يُكَذِّبُونَكَ وَلَٰكِنَّ ٱلظَّٰلِمِينَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ يَجۡحَدُونَ

ДощIэр дэ абыхэм жаIэхэр уигум зэрыщIыхьэр. Уэ пцIыупсу уабжауэ аракъым - абыхэм Алыхьым и нэщэнэхэр ямыдэу аращ!

வசனம்: 34

وَلَقَدۡ كُذِّبَتۡ رُسُلٞ مِّن قَبۡلِكَ فَصَبَرُواْ عَلَىٰ مَا كُذِّبُواْ وَأُوذُواْ حَتَّىٰٓ أَتَىٰهُمۡ نَصۡرُنَاۚ وَلَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَٰتِ ٱللَّهِۚ وَلَقَدۡ جَآءَكَ مِن نَّبَإِيْ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Уэ уи япэкIи лIыкIуэхэр пцIыуэ ябжат, ауэ пцIыуэ зэрабжами, гуауэ иращIылIами шэчыныгъэ зыхагъэлъащ, Дэ дэIэпыкъуэгъур яттыху. Алыхьым и псалъэхэр зэзыхъуэкIын щыIэкъым. Уэри къыбнэсащ лIыкIуэхэм я хъыбархэм щыщ

வசனம்: 35

وَإِن كَانَ كَبُرَ عَلَيۡكَ إِعۡرَاضُهُمۡ فَإِنِ ٱسۡتَطَعۡتَ أَن تَبۡتَغِيَ نَفَقٗا فِي ٱلۡأَرۡضِ أَوۡ سُلَّمٗا فِي ٱلسَّمَآءِ فَتَأۡتِيَهُم بِـَٔايَةٖۚ وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ لَجَمَعَهُمۡ عَلَى ٱلۡهُدَىٰۚ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡجَٰهِلِينَ

Абыхэм я щIыб къызэрагъазэр къыптехьэлъэмэ, атIэ щIым пхырыкI гъуэгу е уафэм дэзышей пкIэлъей къэгъуэти нэщэнэ къахуэхь. Алыхьыр хуеятэмэ, ахэр псори гъуэгу захуэм тришэнухэт. Аращи щIэныгъэншэхэм ящыщ умыхъу

வசனம்: 36

۞ إِنَّمَا يَسۡتَجِيبُ ٱلَّذِينَ يَسۡمَعُونَۘ وَٱلۡمَوۡتَىٰ يَبۡعَثُهُمُ ٱللَّهُ ثُمَّ إِلَيۡهِ يُرۡجَعُونَ

Зэхэзыххэращ жэуап къэзытыфыр, лIахэр Алыхьым къигъэхъужынущ, итIанэ Абы и деж щызэхуашэсыжынущ

வசனம்: 37

وَقَالُواْ لَوۡلَا نُزِّلَ عَلَيۡهِ ءَايَةٞ مِّن رَّبِّهِۦۚ قُلۡ إِنَّ ٱللَّهَ قَادِرٌ عَلَىٰٓ أَن يُنَزِّلَ ءَايَةٗ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

ЖаIащ: "Абы и Тхьэм и деж къикIауэ нэщэнэ къыхуехамэ аратэкъэ". ЖыIэ: "Алыхьым хузэфIэкIынущ нэщэнэ къригъэхыну". Ауэ абыхэм я нэхъыбэм щIэныгъэ яIэркъым

வசனம்: 38

وَمَا مِن دَآبَّةٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا طَٰٓئِرٖ يَطِيرُ بِجَنَاحَيۡهِ إِلَّآ أُمَمٌ أَمۡثَالُكُمۚ مَّا فَرَّطۡنَا فِي ٱلۡكِتَٰبِ مِن شَيۡءٖۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ يُحۡشَرُونَ

ЩIым тет псэущхьэу хъуари, дамитIкIэ къэзылъэтыхь бзухэри псори фэр хуэдэхэу гупхэщ. Тхыгъэм зыри къэдгъэнакъым идмытхэу, итIанэ я Тхьэм и деж щызэхуашэсыжынущ

வசனம்: 39

وَٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا صُمّٞ وَبُكۡمٞ فِي ٱلظُّلُمَٰتِۗ مَن يَشَإِ ٱللَّهُ يُضۡلِلۡهُ وَمَن يَشَأۡ يَجۡعَلۡهُ عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

Ауэ Ди нэщэнэхэр зи фIэщ мыхъуахэр нэфхэу, дэгухэу кIыфIым хэтхэщ. Алыхьым зыхуейр щегъауэр, зыхуейр гъуэгу захуэм трешэр

வசனம்: 40

قُلۡ أَرَءَيۡتَكُمۡ إِنۡ أَتَىٰكُمۡ عَذَابُ ٱللَّهِ أَوۡ أَتَتۡكُمُ ٱلسَّاعَةُ أَغَيۡرَ ٱللَّهِ تَدۡعُونَ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

ЖыIэ: "КъызжефIэт, Алыхьым и хьэзабыр къыфтехуамэ е сыхьэтыр къэсамэ фи деж, алыхьым нэгъуэщI зыгуэрым фелъэIуну пэжыр жыфIэу щытмэ?"

வசனம்: 41

بَلۡ إِيَّاهُ تَدۡعُونَ فَيَكۡشِفُ مَا تَدۡعُونَ إِلَيۡهِ إِن شَآءَ وَتَنسَوۡنَ مَا تُشۡرِكُونَ

Хьэуэ атIэ, Аращ фызэлъэIунур. Хуеймэ а фызщIэлъэIур фхуигъэзэщIэнущи гъусэу хуэфщIхэр фщыгъупщэжынущ

வசனம்: 42

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَآ إِلَىٰٓ أُمَمٖ مِّن قَبۡلِكَ فَأَخَذۡنَٰهُم بِٱلۡبَأۡسَآءِ وَٱلضَّرَّآءِ لَعَلَّهُمۡ يَتَضَرَّعُونَ

Уэ уи япэкIи нэгъуэщI лъэпкъхэм яхуэдгъэкIуат, абыхэм факъырагъэрэ узхэмрэ ятедгъахуэт зыкъытхуагъэцIыкIуным папщIэ

வசனம்: 43

فَلَوۡلَآ إِذۡ جَآءَهُم بَأۡسُنَا تَضَرَّعُواْ وَلَٰكِن قَسَتۡ قُلُوبُهُمۡ وَزَيَّنَ لَهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Ди гуауэр къащытехуэкIэ щхьэ замыгъэцIыкIухэрэт абыхэм? АтIэ ягухэр быдэ хъуахэт, шейтIанми ягъахъэхэр яхуигъэдэхат

வசனம்: 44

فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُكِّرُواْ بِهِۦ فَتَحۡنَا عَلَيۡهِمۡ أَبۡوَٰبَ كُلِّ شَيۡءٍ حَتَّىٰٓ إِذَا فَرِحُواْ بِمَآ أُوتُوٓاْ أَخَذۡنَٰهُم بَغۡتَةٗ فَإِذَا هُم مُّبۡلِسُونَ

Абыхэм къыжраIэу щытахэр щащыгъупщэжым, сытми хуэзышэ бжэхэр яхузэIутхат, яттауэ хъуам щыгуфIыкIыхухэкIэрэ, итIанэ нэпIэзыпIэм къэтпхъуэтахэщ, ахэри гуIэгъуэ бзаджэм хэхуахэщ

வசனம்: 45

فَقُطِعَ دَابِرُ ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْۚ وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Залымыгъэ зезыхьа лъэпкъыр я лъапсэм нэсу хэкIуэдащ, Алыхьращ щытхъур зейр, дунейуэ хъуам я Тхьэр

வசனம்: 46

قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ إِنۡ أَخَذَ ٱللَّهُ سَمۡعَكُمۡ وَأَبۡصَٰرَكُمۡ وَخَتَمَ عَلَىٰ قُلُوبِكُم مَّنۡ إِلَٰهٌ غَيۡرُ ٱللَّهِ يَأۡتِيكُم بِهِۗ ٱنظُرۡ كَيۡفَ نُصَرِّفُ ٱلۡأٓيَٰتِ ثُمَّ هُمۡ يَصۡدِفُونَ

ЖыIэ: "КъызжефIэт, Алыхьым зэхэвмыхыу, икIи фымылъагъуу фищIу фигухэри зэхуищIмэ, сыт хуэдэ тхьэ Алыхьым нэгъуэщIу ахэр къывэзытыжынур?" Еплъыт абыхэм нэщэнэхэр къазэрыгурыдгъаIуэм, итIани я щIыбхэр къагъазэр

வசனம்: 47

قُلۡ أَرَءَيۡتَكُمۡ إِنۡ أَتَىٰكُمۡ عَذَابُ ٱللَّهِ بَغۡتَةً أَوۡ جَهۡرَةً هَلۡ يُهۡلَكُ إِلَّا ٱلۡقَوۡمُ ٱلظَّٰلِمُونَ

ЖыIэ: "КъызжефIэт, Алыхьым и хьэзабыр нэпIэзыпIэм е къызэрынэсар фщIэуэ къыфтехуэмэ, залымыгъэ зезыхьа лъэпкъым нэгъуэщIу хэт хэкIуэдар?"

வசனம்: 48

وَمَا نُرۡسِلُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَۖ فَمَنۡ ءَامَنَ وَأَصۡلَحَ فَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ

ЛIыкIуэхэр догъакIуэр зыгъэгуфIэхэу, сакъыныгъэми къыхуезыджэхэу. Iиман къэзыхьауэ фIы зыщIахэм шынагъуэ ялъэгъунукъым, гукъеуи ирагъэлъэгъунукъым

வசனம்: 49

وَٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا يَمَسُّهُمُ ٱلۡعَذَابُ بِمَا كَانُواْ يَفۡسُقُونَ

Ауэ Ди нэщэнэхэр пцIыуэ зыбжахэм хьэзабыр ялъэIэсынущ, мыхъумыщIагъэу зэрахьэм къыхэкIыу

வசனம்: 50

قُل لَّآ أَقُولُ لَكُمۡ عِندِي خَزَآئِنُ ٱللَّهِ وَلَآ أَعۡلَمُ ٱلۡغَيۡبَ وَلَآ أَقُولُ لَكُمۡ إِنِّي مَلَكٌۖ إِنۡ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰٓ إِلَيَّۚ قُلۡ هَلۡ يَسۡتَوِي ٱلۡأَعۡمَىٰ وَٱلۡبَصِيرُۚ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ

ЖыIэ: "Сэ вжесIэкъым Алыхьым и хъумапIэхэр сиIэу, ущэхуари сщIэкъым. ИкIи вжесIэкъым сэ сыпащтыхьу. Сэ къысхуехым сытетщ". ЖыIэ: "Нэфымрэ зи нэхэм ялъагъумрэ зэхуэдэ? Фегупсысынукъэ атIэ?"

வசனம்: 51

وَأَنذِرۡ بِهِ ٱلَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحۡشَرُوٓاْ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ لَيۡسَ لَهُم مِّن دُونِهِۦ وَلِيّٞ وَلَا شَفِيعٞ لَّعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ

АбыкIэ сакъынхэу къыхуеджэ я Тхьэм и деж щызэхуашэсыжыным нэгъуэщI уэлийрэ къыщхьэщыжакIуэрэ ямыIэу щышынэхэр, тхьэшынагъуэ зыхагъэлъынкIэ мэхъур

வசனம்: 52

وَلَا تَطۡرُدِ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ رَبَّهُم بِٱلۡغَدَوٰةِ وَٱلۡعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجۡهَهُۥۖ مَا عَلَيۡكَ مِنۡ حِسَابِهِم مِّن شَيۡءٖ وَمَا مِنۡ حِسَابِكَ عَلَيۡهِم مِّن شَيۡءٖ فَتَطۡرُدَهُمۡ فَتَكُونَ مِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ

ЗыкIэромыху я Тхьэм пщэдджыжьми пщыхьэщхьэми къыхуезыджэхэр Абы и Нэгум хущIэкъухэу, уэ зыкIи абыхэм я жэуап пхьыкъым, абыхэми зыкIи уэ уи жэуап яхькъым. Ахэр зыкIэрыпхумэ залымыгъэ зезыхьэхэм ящыщ ухъунщ

வசனம்: 53

وَكَذَٰلِكَ فَتَنَّا بَعۡضَهُم بِبَعۡضٖ لِّيَقُولُوٓاْ أَهَٰٓؤُلَآءِ مَنَّ ٱللَّهُ عَلَيۡهِم مِّنۢ بَيۡنِنَآۗ أَلَيۡسَ ٱللَّهُ بِأَعۡلَمَ بِٱلشَّٰكِرِينَ

Апхуэдэуи зыхэр адрейхэмкIэ дгъэIулахэщ жаIэным щхьэкIэ: "Мыхэра Алыхьым дэ псоми къытхигъэщар и фIыгъуэхэмкIэ?" Алыхьыракъэ нэхъыфIу зыщIэр шыкур зыщIхэр?

வசனம்: 54

وَإِذَا جَآءَكَ ٱلَّذِينَ يُؤۡمِنُونَ بِـَٔايَٰتِنَا فَقُلۡ سَلَٰمٌ عَلَيۡكُمۡۖ كَتَبَ رَبُّكُمۡ عَلَىٰ نَفۡسِهِ ٱلرَّحۡمَةَ أَنَّهُۥ مَنۡ عَمِلَ مِنكُمۡ سُوٓءَۢا بِجَهَٰلَةٖ ثُمَّ تَابَ مِنۢ بَعۡدِهِۦ وَأَصۡلَحَ فَأَنَّهُۥ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

Ди нэщэнэхэр зи фIэщ хъуахэр къыщыкIуэкIэ уи деж яжеIэ: "Мамырыгъэр къыфхуэкIуэ, фи Тхьэм и щхьэ тритхэжащ гущIэгъуныгъэр. Зыгуэрым фэ фщыщу имыщIауэ Iей гуэр къыIэщIэщIыхьмэ, итIанэ тобэ къихьыжмэ абы иужь икIи фIым тетмэ, атIэ ар Зыгъэгъущ, ГущIэгъущIщ"

வசனம்: 55

وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ وَلِتَسۡتَبِينَ سَبِيلُ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

Апхуэдэурэ нэщэнэхэр гурыIуэгъуэ дощIыр, гуэныхьыщIэхэм я лъагъуэр къыхэщын щхьэкIэ

வசனம்: 56

قُلۡ إِنِّي نُهِيتُ أَنۡ أَعۡبُدَ ٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِۚ قُل لَّآ أَتَّبِعُ أَهۡوَآءَكُمۡ قَدۡ ضَلَلۡتُ إِذٗا وَمَآ أَنَا۠ مِنَ ٱلۡمُهۡتَدِينَ

ЖыIэ: "Сэ къысхуадэкъым а фэ фызхуэпщылIхэм Алыхьым нэгъуэщIу сыхуэпщылIыну". ЖыIэ: "Сэ фэ фи хуеиныгъэхэм сакIэлъыкIуэкъым, апщыгъуэм сыщыуэнущ, икIи гъуэгу захуэм тетхэм ящыщ сыхъунукъым"

வசனம்: 57

قُلۡ إِنِّي عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّي وَكَذَّبۡتُم بِهِۦۚ مَا عِندِي مَا تَسۡتَعۡجِلُونَ بِهِۦٓۚ إِنِ ٱلۡحُكۡمُ إِلَّا لِلَّهِۖ يَقُصُّ ٱلۡحَقَّۖ وَهُوَ خَيۡرُ ٱلۡفَٰصِلِينَ

ЖыIэ: "Сэ си Тхьэм и щыхьэтлыкъ нахуэм сытетщ, фэ ар пцIыуэ фыбжащ. Сэ сIэщIэлъкъым а фызхуэпIащIэр, унафэр зэуэ Алыхьым и Iэщ зыIэщIэлъыр, пэжыр къеIуатэ, Аращ зэхэзыгъэкIхэм Iуэхур я нэхъыфIыр"

வசனம்: 58

قُل لَّوۡ أَنَّ عِندِي مَا تَسۡتَعۡجِلُونَ بِهِۦ لَقُضِيَ ٱلۡأَمۡرُ بَيۡنِي وَبَيۡنَكُمۡۗ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِٱلظَّٰلِمِينَ

ЖыIэ: "Сэ сIэщIэлътэмэ а фэ фызхуэпIащIэр, сэрэ фэрэ ди я кум дэлъ Iуэхур зэфIэкIат. Алыхьращ нэхъ щыгъуазэр залымыгъэ зезыхьэхэм"

வசனம்: 59

۞ وَعِندَهُۥ مَفَاتِحُ ٱلۡغَيۡبِ لَا يَعۡلَمُهَآ إِلَّا هُوَۚ وَيَعۡلَمُ مَا فِي ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِۚ وَمَا تَسۡقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلَّا يَعۡلَمُهَا وَلَا حَبَّةٖ فِي ظُلُمَٰتِ ٱلۡأَرۡضِ وَلَا رَطۡبٖ وَلَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَٰبٖ مُّبِينٖ

Абым ущэхуам и IункIыбзэхэр IэщIэлъщ, зыми ищIэкъым ар Абы мыхъумэ. Абы ещIэр щIыми хыми щыIэр. Зы тхьэпи къехуэхкъым Абы имыщIэу, зы хьэдзи щIы фIыцIэм хэлъкъым, зы цIынагъи, зы гъущагъи щыIэкъым Тхылъ ЛъапIэм имыту

வசனம்: 60

وَهُوَ ٱلَّذِي يَتَوَفَّىٰكُم بِٱلَّيۡلِ وَيَعۡلَمُ مَا جَرَحۡتُم بِٱلنَّهَارِ ثُمَّ يَبۡعَثُكُمۡ فِيهِ لِيُقۡضَىٰٓ أَجَلٞ مُّسَمّٗىۖ ثُمَّ إِلَيۡهِ مَرۡجِعُكُمۡ ثُمَّ يُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

Аращ фи псэхэр хэзыгъэкIыр жэщым, махуэми фщIахэм щыгъуазэщ. ИтIанэ абы махуэм фыкъигъэхъужынущ фи ажалыр къэсыху. ИтIанэ Абы и деж фвъэзэжынущ, итIанэ фщIауэ хъуар къыфхуиIуэтэжынущ

வசனம்: 61

وَهُوَ ٱلۡقَاهِرُ فَوۡقَ عِبَادِهِۦۖ وَيُرۡسِلُ عَلَيۡكُمۡ حَفَظَةً حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَ أَحَدَكُمُ ٱلۡمَوۡتُ تَوَفَّتۡهُ رُسُلُنَا وَهُمۡ لَا يُفَرِّطُونَ

Ар и пщылIхэм я Щхьэтетщ, хъумакIуэхэр къыфхуегъакIуэр. Апхуэдэу зыгуэрым фи лIэныгъэр къэсмэ, ди лIыкIуэхэм и псэр хах, икIи абыхэм ирагъэлейкъым

வசனம்: 62

ثُمَّ رُدُّوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ مَوۡلَىٰهُمُ ٱلۡحَقِّۚ أَلَا لَهُ ٱلۡحُكۡمُ وَهُوَ أَسۡرَعُ ٱلۡحَٰسِبِينَ

ИтIанэ Алыхьым и деж ирагъэгъэзэж, я КъыщхьэщыжакIуэ дыдэщ. Аракъэ унафэр зейр? Аращ нэхъ псынщIэ дыдэу зылъытэхэр

வசனம்: 63

قُلۡ مَن يُنَجِّيكُم مِّن ظُلُمَٰتِ ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِ تَدۡعُونَهُۥ تَضَرُّعٗا وَخُفۡيَةٗ لَّئِنۡ أَنجَىٰنَا مِنۡ هَٰذِهِۦ لَنَكُونَنَّ مِنَ ٱلشَّٰكِرِينَ

ЖыIэ: "Хэт фыщызыхъумэнур щIымрэ хымрэ я кIыфIыгъэм Абы фыщелъэIукIэ зывгъэцIыкIуу икIи щэхуу жыфIэурэ: "Мыбым дыкъебгъэлатэмэ шыкур зыщIхэм ящыщ дыхъунут"

வசனம்: 64

قُلِ ٱللَّهُ يُنَجِّيكُم مِّنۡهَا وَمِن كُلِّ كَرۡبٖ ثُمَّ أَنتُمۡ تُشۡرِكُونَ

ЖыIэ: "Алыхьращ абыи нэгъуэщI гузэвэгъуэхэми фыкъезгъэлынур. ИтIанэ фэ Абы гъусэ хувощIхэр"

வசனம்: 65

قُلۡ هُوَ ٱلۡقَادِرُ عَلَىٰٓ أَن يَبۡعَثَ عَلَيۡكُمۡ عَذَابٗا مِّن فَوۡقِكُمۡ أَوۡ مِن تَحۡتِ أَرۡجُلِكُمۡ أَوۡ يَلۡبِسَكُمۡ شِيَعٗا وَيُذِيقَ بَعۡضَكُم بَأۡسَ بَعۡضٍۗ ٱنظُرۡ كَيۡفَ نُصَرِّفُ ٱلۡأٓيَٰتِ لَعَلَّهُمۡ يَفۡقَهُونَ

ЖыIэ: "Абы хузэфIэкIынущ хьэзаб къыфтригъэхуэну фи щыгумкIи е фи лъакъуэ щIагъымкIи къикIыу, е гупурэ фигуэшу зыр адрейм лей иригъэхыфынущ". Еплъыт абыхэм нэщэнэхэр зэрагурыдгъаIуэр, зэхащIыкIынкIэрэ мэхъу

வசனம்: 66

وَكَذَّبَ بِهِۦ قَوۡمُكَ وَهُوَ ٱلۡحَقُّۚ قُل لَّسۡتُ عَلَيۡكُم بِوَكِيلٖ

Уи лъэпкъым ар пцIыуэ ябжащ, ауэ ар пэжщ. ЖыIэ: "Сэ сывихъумакIуэкъым"

வசனம்: 67

لِّكُلِّ نَبَإٖ مُّسۡتَقَرّٞۚ وَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَ

Хъыбар къэскIэ уахътэ иIэщ, фэ къэфщIэнущ ар

வசனம்: 68

وَإِذَا رَأَيۡتَ ٱلَّذِينَ يَخُوضُونَ فِيٓ ءَايَٰتِنَا فَأَعۡرِضۡ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ يَخُوضُواْ فِي حَدِيثٍ غَيۡرِهِۦۚ وَإِمَّا يُنسِيَنَّكَ ٱلشَّيۡطَٰنُ فَلَا تَقۡعُدۡ بَعۡدَ ٱلذِّكۡرَىٰ مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ

Ди нэщэнэхэм тепсэлъыхьхэр щыплъагъукIэ уи щIыбыр яхуэгъазэ, нэгъуэщIым тепсэлъыхьыну щIадзэху. Ар шейтIаным пщигъэгъупщамэ, ущымыс залымыгъэ зезыхьэ лъэпкъым и гъусэу къэпщIэжа иужь

வசனம்: 69

وَمَا عَلَى ٱلَّذِينَ يَتَّقُونَ مِنۡ حِسَابِهِم مِّن شَيۡءٖ وَلَٰكِن ذِكۡرَىٰ لَعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ

Тхьэ шынагъуэ зыхэлъхэм зыкIи абыхэм къатехуэм щыщ яхькъым, ауэ ягу къагъэкIыжын къудейщ, тхьэшынагъуэ яхэлъынкIэ мэхъур

வசனம்: 70

وَذَرِ ٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ دِينَهُمۡ لَعِبٗا وَلَهۡوٗا وَغَرَّتۡهُمُ ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَاۚ وَذَكِّرۡ بِهِۦٓ أَن تُبۡسَلَ نَفۡسُۢ بِمَا كَسَبَتۡ لَيۡسَ لَهَا مِن دُونِ ٱللَّهِ وَلِيّٞ وَلَا شَفِيعٞ وَإِن تَعۡدِلۡ كُلَّ عَدۡلٖ لَّا يُؤۡخَذۡ مِنۡهَآۗ أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ أُبۡسِلُواْ بِمَا كَسَبُواْۖ لَهُمۡ شَرَابٞ مِّنۡ حَمِيمٖ وَعَذَابٌ أَلِيمُۢ بِمَا كَانُواْ يَكۡفُرُونَ

Къэгъанэ зи диныр джэгурэ гушыIэрэ зыщIахэр, ахэр мы дуней щыIэныгъэм дихьэхахэщ. Ауэ ягу къэгъэкIыж абыкIэ псэр кIуэдыныгъэм хуэмыкIуэну къилэжьам щхьэкIэ, Алыхьым нэгъуэщI уэлийрэ къыщхьэщыжакIуэрэ иIэкъым абы, сыткIэ зыкъищэхужыну пымылъами, ар Iахынукъым. Абыхэм къалэжьам кIуэдыныгъэм хуишахэщ, псывэр ефэну яхуэгъэхьэзыращ, хьэзаб гуауэри япэщылъщ, джаурхэу зэрыщытахэм къыхэкIыу

வசனம்: 71

قُلۡ أَنَدۡعُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَنفَعُنَا وَلَا يَضُرُّنَا وَنُرَدُّ عَلَىٰٓ أَعۡقَابِنَا بَعۡدَ إِذۡ هَدَىٰنَا ٱللَّهُ كَٱلَّذِي ٱسۡتَهۡوَتۡهُ ٱلشَّيَٰطِينُ فِي ٱلۡأَرۡضِ حَيۡرَانَ لَهُۥٓ أَصۡحَٰبٞ يَدۡعُونَهُۥٓ إِلَى ٱلۡهُدَى ٱئۡتِنَاۗ قُلۡ إِنَّ هُدَى ٱللَّهِ هُوَ ٱلۡهُدَىٰۖ وَأُمِرۡنَا لِنُسۡلِمَ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

ЖыIэ: "Зи сэбэпи къыдэмыкIуэм, зэрани къыдэзмыхыфым делъэIуну ара Алыхьым нэгъуэщIу? Дгъэзэжыну ара Алыхьым гъуэгу захуэм дытригъэува иужькIэ, шейтIанхэм драгъэхьэхауэ Iэнкун ящIам хуэдэу. Абы иIэщ ныбжьэгъу гъуэгу захуэм къыхураджэу: "КъакIуэ ди дежым!" ЖыIэ: "Алыхьым и гъуэгуращ гъуэгу захуэр, икIи унафэу къытхуащIащ дунейуэ хъуам и Тхьэм дыхуэжыIэщIэну

வசனம்: 72

وَأَنۡ أَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَٱتَّقُوهُۚ وَهُوَ ٱلَّذِيٓ إِلَيۡهِ تُحۡشَرُونَ

Нэмэзи фщIыи Абы фыщышынэ, абы и дежщ фыздызэхуашэсыжынур"

வசனம்: 73

وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِٱلۡحَقِّۖ وَيَوۡمَ يَقُولُ كُن فَيَكُونُۚ قَوۡلُهُ ٱلۡحَقُّۚ وَلَهُ ٱلۡمُلۡكُ يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِۚ عَٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِۚ وَهُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡخَبِيرُ

Аращ уафэхэмрэ щIылъэмрэ ипэжыпIэкIэ къэзыгъэхъуар, а махуэм Абы жиIэнущ: "Къэхъу". ИкIи къэхъунущ. Абы и псалъэр пэжщ, унафэри IэщIэлъщ бжьамийм щепщэну махуэм, ущэхуари нахуэри ещIэр, Ар АкъылыфIщ, ЗыщIэщ

வசனம்: 74

۞ وَإِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِيمُ لِأَبِيهِ ءَازَرَ أَتَتَّخِذُ أَصۡنَامًا ءَالِهَةً إِنِّيٓ أَرَىٰكَ وَقَوۡمَكَ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ

Ибрахьим и адэ Iазар жриIат: "Мывэхэу фызхуэпщылIхэр тхьэхэу фщтауэ ара? Уэри уи лъэпкъри гъуэщэныгъэшхуэм фыхэтхэу къысщохъу"

வசனம்: 75

وَكَذَٰلِكَ نُرِيٓ إِبۡرَٰهِيمَ مَلَكُوتَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَلِيَكُونَ مِنَ ٱلۡمُوقِنِينَ

Апхуэдэу Ибрахьим едгъэлъэгъуащ уафэхэми щIылъэми я мылъкур фIэщхъуныгъэ быдэ зиIэхэм щыщ хъун папщIэ

வசனம்: 76

فَلَمَّا جَنَّ عَلَيۡهِ ٱلَّيۡلُ رَءَا كَوۡكَبٗاۖ قَالَ هَٰذَا رَبِّيۖ فَلَمَّآ أَفَلَ قَالَ لَآ أُحِبُّ ٱلۡأٓفِلِينَ

Жэщыр къыщытеункIыфIыхьым вагъуэ илъэгъуащ, абы жиIащ: "Мыращ си Тхьэр". Ар щыкъуэхьэжым жиIащ: "ФIыуэ слъагъукъым къуэхьэжхэр"

வசனம்: 77

فَلَمَّا رَءَا ٱلۡقَمَرَ بَازِغٗا قَالَ هَٰذَا رَبِّيۖ فَلَمَّآ أَفَلَ قَالَ لَئِن لَّمۡ يَهۡدِنِي رَبِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلضَّآلِّينَ

Мазэри щилъагъум къыкъуэкIыу жиIащ: "Мыращ си Тхьэр". Ар щыкъуэхьэжым жиIащ: "Си Тхьэм гъуэгу захуэм сытримышэмэ гъуэща лъэпкъым ящыщ сыхъунущ"

வசனம்: 78

فَلَمَّا رَءَا ٱلشَّمۡسَ بَازِغَةٗ قَالَ هَٰذَا رَبِّي هَٰذَآ أَكۡبَرُۖ فَلَمَّآ أَفَلَتۡ قَالَ يَٰقَوۡمِ إِنِّي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تُشۡرِكُونَ

Дыгъэр къыкъуэкIауэ щилъагъум жиIащ: "Мыращ си Тхьэр, мыр нэхъ инщ". Ар щыкъухьэжым жиIащ: "Уэ си лъэпкъ, фэ фи джаурыгъэм зыкIи си Iуэху хэлъкъым

வசனம்: 79

إِنِّي وَجَّهۡتُ وَجۡهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ حَنِيفٗاۖ وَمَآ أَنَا۠ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

Сэ пэж дыдэу си нэгур хуэзгъэзащ уафэхэри щIылъэри къэзыгъэщIам, икIи джаурхэм сащыщкъым"

வசனம்: 80

وَحَآجَّهُۥ قَوۡمُهُۥۚ قَالَ أَتُحَٰٓجُّوٓنِّي فِي ٱللَّهِ وَقَدۡ هَدَىٰنِۚ وَلَآ أَخَافُ مَا تُشۡرِكُونَ بِهِۦٓ إِلَّآ أَن يَشَآءَ رَبِّي شَيۡـٔٗاۚ وَسِعَ رَبِّي كُلَّ شَيۡءٍ عِلۡمًاۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ

Абы и лъэпкъыр къеныкъуэкъуу щIадзащ, жиIащ:"Алыхьра фыкъызэрызэныкъуэкъур? АтIэ Аращ гъуэгу захуэм сытезгъэувар, икIи парэкIи сыщышынэкъым Абы гъусэу хуэфщIхэм, си Тхьэр зыгуэр хуэмеймэ. Си Тхьэм и щIэныгъэм сытри зэщIеубыдэр, фигу къэвмыгъэкIыжу ара?

வசனம்: 81

وَكَيۡفَ أَخَافُ مَآ أَشۡرَكۡتُمۡ وَلَا تَخَافُونَ أَنَّكُمۡ أَشۡرَكۡتُم بِٱللَّهِ مَا لَمۡ يُنَزِّلۡ بِهِۦ عَلَيۡكُمۡ سُلۡطَٰنٗاۚ فَأَيُّ ٱلۡفَرِيقَيۡنِ أَحَقُّ بِٱلۡأَمۡنِۖ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ

Дауэрэ сыщышынэну гъусэу хуэфщIахэм фэ фыщымышынэу Алыхьым зи унафэ къыфхуримыгъэхауэ гъусэ хуэфщIахэм? Сыт хуэдэ гупра а тIум щыщу мамырыгъэр нэхъ зыхуэфащэр, ар фщIэмэ фэ?"

வசனம்: 82

ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَلَمۡ يَلۡبِسُوٓاْ إِيمَٰنَهُم بِظُلۡمٍ أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمُ ٱلۡأَمۡنُ وَهُم مُّهۡتَدُونَ

Iиман къэзыхьахэу, я Iиманым залымыгъэ къыхэзмыгъэхьахэр, ахэращ мамырыгъэр зыхуэфащэр, гъуэгу захуэми трашэр ахэращ

வசனம்: 83

وَتِلۡكَ حُجَّتُنَآ ءَاتَيۡنَٰهَآ إِبۡرَٰهِيمَ عَلَىٰ قَوۡمِهِۦۚ نَرۡفَعُ دَرَجَٰتٖ مَّن نَّشَآءُۗ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٞ

Ахэращ ди щыхьэтлыкъхэу Ибрахьим еттахэр и лъэпкъым япигъэувыну, дызыхуейхэм я увыпIэхэр къыдоIэтыр, уи Тхьэр АкъылыфIэщ, ЗыщIэщ

வசனம்: 84

وَوَهَبۡنَا لَهُۥٓ إِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَۚ كُلًّا هَدَيۡنَاۚ وَنُوحًا هَدَيۡنَا مِن قَبۡلُۖ وَمِن ذُرِّيَّتِهِۦ دَاوُۥدَ وَسُلَيۡمَٰنَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَىٰ وَهَٰرُونَۚ وَكَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Абы еттащ Исхьэкърэ Екъубрэ, тIури гъуэгу захуэм тедгъэуващ, Нухьи ипэкIэ гъуэгу захуэм тедгъэуващ. Абы и бынхэм щыщщ Дауди, Сулеймани, Iэюби, Юсуфи, Муси, Хьаруни. Апхуэдэщ фIы зыщIэхэм я тыгъэр

வசனம்: 85

وَزَكَرِيَّا وَيَحۡيَىٰ وَعِيسَىٰ وَإِلۡيَاسَۖ كُلّٞ مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Зэкэрии, Яхьяи, Хьиси, Иляси - псори фIым тетхэм щыщхэт

வசனம்: 86

وَإِسۡمَٰعِيلَ وَٱلۡيَسَعَ وَيُونُسَ وَلُوطٗاۚ وَكُلّٗا فَضَّلۡنَا عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ

Исмахьили, Ал-Есхьи, ЛутIи - псори къахэдгъэщащ дунейуэ хъуам

வசனம்: 87

وَمِنۡ ءَابَآئِهِمۡ وَذُرِّيَّٰتِهِمۡ وَإِخۡوَٰنِهِمۡۖ وَٱجۡتَبَيۡنَٰهُمۡ وَهَدَيۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

Абыхэм я адэжьхэми, я бынхэми, къыдалъхуахэм щыщхэри - Ахэр къыхэтххэри гъуэгу занщIэм тедгъэувахэщ

வசனம்: 88

ذَٰلِكَ هُدَى ٱللَّهِ يَهۡدِي بِهِۦ مَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦۚ وَلَوۡ أَشۡرَكُواْ لَحَبِطَ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Аращ Алыхьым и гъуэгур, и пщылIхэм щыщу зыхуейхэр абы трегъэувэр, ауэ гъусэ хуащIмэ, ящIауэ хъуар хэкIуэдэжащ

வசனம்: 89

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحُكۡمَ وَٱلنُّبُوَّةَۚ فَإِن يَكۡفُرۡ بِهَا هَٰٓؤُلَآءِ فَقَدۡ وَكَّلۡنَا بِهَا قَوۡمٗا لَّيۡسُواْ بِهَا بِكَٰفِرِينَ

Ахэращ Тхылъи, унафи, бегъымбарыгъи зэттахэр. Абыхэм ар я фIэщ мыхъуами, нэгъуэщI лъэпкъым я пщэм итлъхьащ ар пцIыуэ ямыбжхэу

வசனம்: 90

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ هَدَى ٱللَّهُۖ فَبِهُدَىٰهُمُ ٱقۡتَدِهۡۗ قُل لَّآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ أَجۡرًاۖ إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡعَٰلَمِينَ

Ахэращ Алыхьым гъуэгу захуэм тришар, уэри абыхэм я гъуэгум ирикIуэ. ЖыIэ: "Фэ лэжьапщIэкIэ сыкъывэлъэIукъым, ар дунейуэ хъуам щхьэкIэ гукъэкIыжщ"

வசனம்: 91

وَمَا قَدَرُواْ ٱللَّهَ حَقَّ قَدۡرِهِۦٓ إِذۡ قَالُواْ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ عَلَىٰ بَشَرٖ مِّن شَيۡءٖۗ قُلۡ مَنۡ أَنزَلَ ٱلۡكِتَٰبَ ٱلَّذِي جَآءَ بِهِۦ مُوسَىٰ نُورٗا وَهُدٗى لِّلنَّاسِۖ تَجۡعَلُونَهُۥ قَرَاطِيسَ تُبۡدُونَهَا وَتُخۡفُونَ كَثِيرٗاۖ وَعُلِّمۡتُم مَّا لَمۡ تَعۡلَمُوٓاْ أَنتُمۡ وَلَآ ءَابَآؤُكُمۡۖ قُلِ ٱللَّهُۖ ثُمَّ ذَرۡهُمۡ فِي خَوۡضِهِمۡ يَلۡعَبُونَ

Алыхьым зэрыхуэфащэу и лъытэныгъэ хуащIакъым щыжаIатэм: "Алыхьым цIыхухэм щыщу зыми зыри къыхуригъэхакъым". ЖыIэ: "Хэт Мусэ къихьа Тхылъыр къыхуезыгъэхар нэхуу икIи гъуэгу захуэу цIыхухэм щхьэкIэ? Ар тхьэпэхэу вгуэшауэ къывогъэлъагъуэри куэдыр фоущэху. Фэри, фи адэхэми ямыщIар фагъэщIащ атIэ фэ". ЖыIэ: "Алыхьыращ". ИтIанэ къэгъанэ ахэр я щIэныгъэншагъэм хэджэгухьхэу

வசனம்: 92

وَهَٰذَا كِتَٰبٌ أَنزَلۡنَٰهُ مُبَارَكٞ مُّصَدِّقُ ٱلَّذِي بَيۡنَ يَدَيۡهِ وَلِتُنذِرَ أُمَّ ٱلۡقُرَىٰ وَمَنۡ حَوۡلَهَاۚ وَٱلَّذِينَ يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ يُؤۡمِنُونَ بِهِۦۖ وَهُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِهِمۡ يُحَافِظُونَ

Мы Тхылъри недгъэхащ берэчэт хэлъу, ипэкIэ къехахэр къигъэпэжу, Iумм Ал-Къурами, абы и хъуреягъкIэ щылъхэми абыкIэ хъыбар ябгъэщIэну. Ахърэтыр зи фIэщ хъухэм ари я фIэщ мэхъур, икIи ахэр я нэмэзым хуосакъхэр

வசனம்: 93

وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا أَوۡ قَالَ أُوحِيَ إِلَيَّ وَلَمۡ يُوحَ إِلَيۡهِ شَيۡءٞ وَمَن قَالَ سَأُنزِلُ مِثۡلَ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُۗ وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذِ ٱلظَّٰلِمُونَ فِي غَمَرَٰتِ ٱلۡمَوۡتِ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ بَاسِطُوٓاْ أَيۡدِيهِمۡ أَخۡرِجُوٓاْ أَنفُسَكُمُۖ ٱلۡيَوۡمَ تُجۡزَوۡنَ عَذَابَ ٱلۡهُونِ بِمَا كُنتُمۡ تَقُولُونَ عَلَى ٱللَّهِ غَيۡرَ ٱلۡحَقِّ وَكُنتُمۡ عَنۡ ءَايَٰتِهِۦ تَسۡتَكۡبِرُونَ

Хэт нэхъ залымыгъэшхуэ зезыхьар Алыхьым пцIы тезылъхьам нэхърэ, е жызыIэм: "Сэри къысхуехащ", - зыри къыхуемыхауэ, е жызыIэм: "Алыхьым къригъэхам хуэдэ сэри къезгъэхынущ" ? Плъэгъуатэмэ арат уэ залымыгъэ зезыхьахэм я псэхэр хэкIхэу мелэIычхэм абыхэм я Iэхэр зэрыхуашийр: "Фи псэхэр къэфт! Нобэ хьэзаб зыгъэпудыр къэвлэжьыжынущ, алыхьым мыпэжыр зэрытефлъхьэтэм папщIэ, икIи и нэщэнэхэм фызэрепэгэкIыу щытам папщIэ"

வசனம்: 94

وَلَقَدۡ جِئۡتُمُونَا فُرَٰدَىٰ كَمَا خَلَقۡنَٰكُمۡ أَوَّلَ مَرَّةٖ وَتَرَكۡتُم مَّا خَوَّلۡنَٰكُمۡ وَرَآءَ ظُهُورِكُمۡۖ وَمَا نَرَىٰ مَعَكُمۡ شُفَعَآءَكُمُ ٱلَّذِينَ زَعَمۡتُمۡ أَنَّهُمۡ فِيكُمۡ شُرَكَٰٓؤُاْۚ لَقَد تَّقَطَّعَ بَيۡنَكُمۡ وَضَلَّ عَنكُم مَّا كُنتُمۡ تَزۡعُمُونَ

Ди деж фыкъэкIуэжынущ, фи закъуэу япэрейуэ фыкъызэрыдгъэщIам хуэдэу, фэттауэ щытари зэуэ фи щIыбкIэ къэвгъэнэжынущ . Фи къыщхьэщыжакIуэхэри тлъагъукъым, ахэр фэ гъусэ Алыхьым хуэфщIауэ вгъэIухэтэр. Фи я кум зэпыщIэныгъэр зэпыудащ, вгъэIуауэ щытахэми фыкъагъэнэжащ

வசனம்: 95

۞ إِنَّ ٱللَّهَ فَالِقُ ٱلۡحَبِّ وَٱلنَّوَىٰۖ يُخۡرِجُ ٱلۡحَيَّ مِنَ ٱلۡمَيِّتِ وَمُخۡرِجُ ٱلۡمَيِّتِ مِنَ ٱلۡحَيِّۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُۖ فَأَنَّىٰ تُؤۡفَكُونَ

Алыхьым зэгуегъэкIыр хьэдзэри кумылэри, псор лIам къыхегъэкI, лIари псом къыхэзыгъэкIщ. Аращ Алыхьыр зэрыщытыр! Сытым хуэдэу фыпэжыжьэ фэ

வசனம்: 96

فَالِقُ ٱلۡإِصۡبَاحِ وَجَعَلَ ٱلَّيۡلَ سَكَنٗا وَٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَ حُسۡبَانٗاۚ ذَٰلِكَ تَقۡدِيرُ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡعَلِيمِ

Аращ нэхур зэкIэщIэзытхъыр, жэщри псэхуныгъэ зыщIар, дыгъэмрэ мазэмри зэрабж зыщIар. Аращ хабзэу игъэувар Лъэщым, ЗыщIэм

வசனம்: 97

وَهُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلنُّجُومَ لِتَهۡتَدُواْ بِهَا فِي ظُلُمَٰتِ ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِۗ قَدۡ فَصَّلۡنَا ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ

Аращ вагъуэхэр фхуэзыщIар, гъуэгур кърифщIэну щIылъэмрэ хымрэ я кIыфIыгъэм и деж. Нэщэнэхэр нахуэ тщIащ, лъэпкъ зыщIэм папщIэ

வசனம்: 98

وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنشَأَكُم مِّن نَّفۡسٖ وَٰحِدَةٖ فَمُسۡتَقَرّٞ وَمُسۡتَوۡدَعٞۗ قَدۡ فَصَّلۡنَا ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَفۡقَهُونَ

Аращ зы псэм фыкъыхэзыщIыкIар. ФыздэщыIэни, зыздэфхъумэни фхуищIащ. Нэщэнэхэр нахуэ тщIащ, къызгурыIуэ лъэпкъым папщIэ

வசனம்: 99

وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَخۡرَجۡنَا بِهِۦ نَبَاتَ كُلِّ شَيۡءٖ فَأَخۡرَجۡنَا مِنۡهُ خَضِرٗا نُّخۡرِجُ مِنۡهُ حَبّٗا مُّتَرَاكِبٗا وَمِنَ ٱلنَّخۡلِ مِن طَلۡعِهَا قِنۡوَانٞ دَانِيَةٞ وَجَنَّٰتٖ مِّنۡ أَعۡنَابٖ وَٱلزَّيۡتُونَ وَٱلرُّمَّانَ مُشۡتَبِهٗا وَغَيۡرَ مُتَشَٰبِهٍۗ ٱنظُرُوٓاْ إِلَىٰ ثَمَرِهِۦٓ إِذَآ أَثۡمَرَ وَيَنۡعِهِۦٓۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكُمۡ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ

Аращ уафэм псы къезыгъэхар, къэкIыгъэу хъуари абымкIэ къыхигъэкIащ. Абыхэм къахэдгъэкIащ удзыфэр, абыми къыхэдгъэкIыжащ зыр зым тес хьэдзэхэр. Палмэхэми къыпидзэхэм лъахъшэу пхъэщхьэмыщхьэ къыхокIыр. Жыг хадэхэри жызум, оливэ, нары зэхуэдэхэмрэ зэхуэмыдэхэмрэ къыздэкIхэр. Феплъыт абыхэм я пхъэщхьэмыщхьэхэр къыщыпидзэкIэ икIи щыхъукIэ, ахэр псори нэщэнэхэщ, Iиман къэзыхьа лъэпкъым папщIэ

வசனம்: 100

وَجَعَلُواْ لِلَّهِ شُرَكَآءَ ٱلۡجِنَّ وَخَلَقَهُمۡۖ وَخَرَقُواْ لَهُۥ بَنِينَ وَبَنَٰتِۭ بِغَيۡرِ عِلۡمٖۚ سُبۡحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يَصِفُونَ

Алыхьым гъусэхэу жынхэр хуащIащ, ахэр Езым къигъэхъуауэ, къуэи пхъуи къыхуагупсысащ ящIэ щымыIэу, ЛъапIэщ Ар икIи а къытралъхьэу хъуами теIэтыкIащ

வசனம்: 101

بَدِيعُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ أَنَّىٰ يَكُونُ لَهُۥ وَلَدٞ وَلَمۡ تَكُن لَّهُۥ صَٰحِبَةٞۖ وَخَلَقَ كُلَّ شَيۡءٖۖ وَهُوَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ

Япэрейуэ уафэхэри щIылъэри зыщIащ Ар, дауэрэ бын зэриIэнур щхьэгъусэ имыIэу? Абы сытри къигъэщIащ, сытри ещIэр Абы

வசனம்: 102

ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمۡۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ خَٰلِقُ كُلِّ شَيۡءٖ فَٱعۡبُدُوهُۚ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ وَكِيلٞ

Аращ Алыхьыр - фи Тхьэр, Абы нэгъуэщI тхьэ щыIэкъым, псори къэзыгъэщIащ, фыхуэпщылI Абы, сытми Ар и уэчылщ

வசனம்: 103

لَّا تُدۡرِكُهُ ٱلۡأَبۡصَٰرُ وَهُوَ يُدۡرِكُ ٱلۡأَبۡصَٰرَۖ وَهُوَ ٱللَّطِيفُ ٱلۡخَبِيرُ

Ар нэхэм къызэщIаубыдэкъым, ауэ Езым къаплъэу хъуари елъагъу, Ар Щабэщ, Щыгъуазэщ

வசனம்: 104

قَدۡ جَآءَكُم بَصَآئِرُ مِن رَّبِّكُمۡۖ فَمَنۡ أَبۡصَرَ فَلِنَفۡسِهِۦۖ وَمَنۡ عَمِيَ فَعَلَيۡهَاۚ وَمَآ أَنَا۠ عَلَيۡكُم بِحَفِيظٖ

Фи Тхьэм и деж къикIри нэщэнэ нахуэхэр къыфхуэкIуащ. Ахэр зылъэгъуам и шхьэращ зыхуищIар, нэфу къэнам и щхьэ лей ирихащ, сэри сывихъумакIуэкъым

வசனம்: 105

وَكَذَٰلِكَ نُصَرِّفُ ٱلۡأٓيَٰتِ وَلِيَقُولُواْ دَرَسۡتَ وَلِنُبَيِّنَهُۥ لِقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ

Апхуэдэу нэщэнэхэр зэщымыщу гурыIуэгъуэ дощIыр абыхэм жаIэн щхьэкIэ: "Ухуеджащ", - икIи щIэныгъэ зиIэ лъэпкъым къагурыIуэным папщIэ

வசனம்: 106

ٱتَّبِعۡ مَآ أُوحِيَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ وَأَعۡرِضۡ عَنِ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

Уи Тхьэм къыпхуригъэхам тет, Абы нэгъуэщI тхьэ щыIэкъым, джаурхэми уи щIыбыр яхуэгъазэ

வசனம்: 107

وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ مَآ أَشۡرَكُواْۗ وَمَا جَعَلۡنَٰكَ عَلَيۡهِمۡ حَفِيظٗاۖ وَمَآ أَنتَ عَلَيۡهِم بِوَكِيلٖ

Алыхьыр хуеятэмэ, ахэр джаур хъунухэтэкъым, икIи уэ абыхэм хъумакIуэу уащхьэщыдгъэувакъым, икIи уэ абыхэм я уэчыл утщIакъым

வசனம்: 108

وَلَا تَسُبُّواْ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ فَيَسُبُّواْ ٱللَّهَ عَدۡوَۢا بِغَيۡرِ عِلۡمٖۗ كَذَٰلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمۡ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِم مَّرۡجِعُهُمۡ فَيُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Алыхьым нэгъуэщI елъэIухэм псалъэ емыкIу зыхэлъ яжевмыIэ, итIанэ абыхэм зэбииныгъэмрэ щIэныгъэншагъэмрэ къыхэкIыу Алыхьым теухуауэ емыкIу жаIэнущ. Апхуэдэу лъэпкъ къэскIэ я лэжьыгъэхэр яхуэдгъэдэхащ, итIанэ я Тхьэм и деж ягъэзэжынущи ящIауэ хъуар къахуиIуэтэжынущ

வசனம்: 109

وَأَقۡسَمُواْ بِٱللَّهِ جَهۡدَ أَيۡمَٰنِهِمۡ لَئِن جَآءَتۡهُمۡ ءَايَةٞ لَّيُؤۡمِنُنَّ بِهَاۚ قُلۡ إِنَّمَا ٱلۡأٓيَٰتُ عِندَ ٱللَّهِۖ وَمَا يُشۡعِرُكُمۡ أَنَّهَآ إِذَا جَآءَتۡ لَا يُؤۡمِنُونَ

Алыхьым и цIэкIэ тхьэрыIуэшхуэ яIуат нэщэнэхэр къахуэкIуэмэ ахэр я фIэщ хъуну. ЖыIэ: "Алыхьым и дежщ нэщэнэхэр здэщыIэр. Дэни щыфщIэрэ фэ ахэр къахуэкIуэмэ я фIэщ мыхъуну?"

வசனம்: 110

وَنُقَلِّبُ أَفۡـِٔدَتَهُمۡ وَأَبۡصَٰرَهُمۡ كَمَا لَمۡ يُؤۡمِنُواْ بِهِۦٓ أَوَّلَ مَرَّةٖ وَنَذَرُهُمۡ فِي طُغۡيَٰنِهِمۡ يَعۡمَهُونَ

Абыхэм ягухэмрэ я нэхэмрэ тыдогъэплъыкIыр япэм щыгъуэ Iиман къызэрамыхьам щхьэкIэ, икIи я хабзэншагъэм лъагъуэншэу къаджэдыхьыну къыхыдонэ

வசனம்: 111

۞ وَلَوۡ أَنَّنَا نَزَّلۡنَآ إِلَيۡهِمُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ وَكَلَّمَهُمُ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَحَشَرۡنَا عَلَيۡهِمۡ كُلَّ شَيۡءٖ قُبُلٗا مَّا كَانُواْ لِيُؤۡمِنُوٓاْ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ يَجۡهَلُونَ

Абыхэм мелыIычхэр къахуедгъэхатэмэ, лIахэри къапсэлъатэмэ, щыIэу хъуари я пащхьэ щызэхуэтхьэсатэмэ, къахьынутэкъым Iиман Алыхьыр хуеймэ мыхъу, ауэ абыхэм я нэхъыбэм хащIыкIыркъым

வசனம்: 112

وَكَذَٰلِكَ جَعَلۡنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوّٗا شَيَٰطِينَ ٱلۡإِنسِ وَٱلۡجِنِّ يُوحِي بَعۡضُهُمۡ إِلَىٰ بَعۡضٖ زُخۡرُفَ ٱلۡقَوۡلِ غُرُورٗاۚ وَلَوۡ شَآءَ رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُۖ فَذَرۡهُمۡ وَمَا يَفۡتَرُونَ

Апхуэдэуи бегъымбар къэскIэ хуэтщIащ бийуэ шейтIан цIыхуи жыни, зыхэм адрейхэр псалъэ дахэкIэ ягъэделэу. Уи Тхьэр хуеятэмэ ар ящIэнутэкъым, аращи къэгъанэ ахэри, абыхэм къагупсысахэри

வசனம்: 113

وَلِتَصۡغَىٰٓ إِلَيۡهِ أَفۡـِٔدَةُ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ وَلِيَرۡضَوۡهُ وَلِيَقۡتَرِفُواْ مَا هُم مُّقۡتَرِفُونَ

А псалъэхэм зигу хуэкIуэхэр ахърэтыр зи фIэщ мыхъухэращ, абыхэм хуэарэзынхэм щхьэкIэ, икIи а ягъахъэхэр ягъэхъэным папщIэ

வசனம்: 114

أَفَغَيۡرَ ٱللَّهِ أَبۡتَغِي حَكَمٗا وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ إِلَيۡكُمُ ٱلۡكِتَٰبَ مُفَصَّلٗاۚ وَٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ يَعۡلَمُونَ أَنَّهُۥ مُنَزَّلٞ مِّن رَّبِّكَ بِٱلۡحَقِّۖ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُمۡتَرِينَ

Алыхьым нэгъуэщI унафэщI сыхуеину ара сэ? Аращ Тхылъыр къыфхуезгъэхар зэхэщIыкIауэ. Тхылъыр къызхуедгъэхахэм ящIэр ар я Тхьэм и деж къызэрикIар ипэжыпIэкIэ. Аращи шэч къытезыхьэхэм ящыщ умыхъу

வசனம்: 115

وَتَمَّتۡ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدۡقٗا وَعَدۡلٗاۚ لَّا مُبَدِّلَ لِكَلِمَٰتِهِۦۚ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

Уи Тхьэм и псалъэр пэж дыдэу икIи захуэу гъэзэщIа хъуащ, абы и псалъэхэр зэзыхъуэкIыфын щыIэкъым, Ар Зэхэзыхщ, ЗыщIэщ

வசனம்: 116

وَإِن تُطِعۡ أَكۡثَرَ مَن فِي ٱلۡأَرۡضِ يُضِلُّوكَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَإِنۡ هُمۡ إِلَّا يَخۡرُصُونَ

ЩIым тетым я нэхъыбэм уадаIуэмэ Алыхьым и гъуэгум утрагъэгъуэщыкIынущ, ахэр къащыхъу къудейхэращ зыкIэлъыкIуэр, абыхэм зыгуэрхэр къагупсысхэу аращ

வசனம்: 117

إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ مَن يَضِلُّ عَن سَبِيلِهِۦۖ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُهۡتَدِينَ

Уи Тхьэм нэхъ ещIэр хэт Абы и гъуэгум текIмэ, икIи Ар нэхъ щыгъуазэщ гъуэгу захуэм ирикIуэхэм

வசனம்: 118

فَكُلُواْ مِمَّا ذُكِرَ ٱسۡمُ ٱللَّهِ عَلَيۡهِ إِن كُنتُم بِـَٔايَٰتِهِۦ مُؤۡمِنِينَ

Алыхьым и цIэр зытраIуам щыщ фшхы, Абым и нэщэнэхэр фи фIэщ хъуар пэжмэ

வசனம்: 119

وَمَا لَكُمۡ أَلَّا تَأۡكُلُواْ مِمَّا ذُكِرَ ٱسۡمُ ٱللَّهِ عَلَيۡهِ وَقَدۡ فَصَّلَ لَكُم مَّا حَرَّمَ عَلَيۡكُمۡ إِلَّا مَا ٱضۡطُرِرۡتُمۡ إِلَيۡهِۗ وَإِنَّ كَثِيرٗا لَّيُضِلُّونَ بِأَهۡوَآئِهِم بِغَيۡرِ عِلۡمٍۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُعۡتَدِينَ

Сыт Алыхьым и цIэр зытраIуар щIэвмышхыр, Абы хьэрэм фхуищIахэр къывгуригъэIуа пэт, егъэзыгъуэкIэ фшхын хуей хъуар хэмыту? Куэдым езыхэм я хуеиныгъэхэмкIэ щIэныгъэ лъэпкъ ямыIэу адрейхэр ягъэгъуащэ. ИпэжыпIэкIэ уи Тхьэм нэхъ ещIэр мыхъумыщIагъэ зыщIэхэр

வசனம்: 120

وَذَرُواْ ظَٰهِرَ ٱلۡإِثۡمِ وَبَاطِنَهُۥٓۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَكۡسِبُونَ ٱلۡإِثۡمَ سَيُجۡزَوۡنَ بِمَا كَانُواْ يَقۡتَرِفُونَ

Гуэныхьым и нахуэри ущэхуари къэвгъанэ. Гуэныхь къэзылэжьхэм ящIам къихьар къалэжьыжынущ

வசனம்: 121

وَلَا تَأۡكُلُواْ مِمَّا لَمۡ يُذۡكَرِ ٱسۡمُ ٱللَّهِ عَلَيۡهِ وَإِنَّهُۥ لَفِسۡقٞۗ وَإِنَّ ٱلشَّيَٰطِينَ لَيُوحُونَ إِلَىٰٓ أَوۡلِيَآئِهِمۡ لِيُجَٰدِلُوكُمۡۖ وَإِنۡ أَطَعۡتُمُوهُمۡ إِنَّكُمۡ لَمُشۡرِكُونَ

Алыхьым и цIэр зытрамыIуар фымышх, ар мыхъумыщIагъэщ. ИпэжыпIэкIэ шейтIанхэм я дэIэпыкъуэгъухэм йоущиехэр, къывэдауэнхэу. Абыхэм фахуэжыIэдаIуэмэ фыджаурщ

வசனம்: 122

أَوَمَن كَانَ مَيۡتٗا فَأَحۡيَيۡنَٰهُ وَجَعَلۡنَا لَهُۥ نُورٗا يَمۡشِي بِهِۦ فِي ٱلنَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُۥ فِي ٱلظُّلُمَٰتِ لَيۡسَ بِخَارِجٖ مِّنۡهَاۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلۡكَٰفِرِينَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

ЛIауэ щытауэ къэдгъэхъужу нэху зэттар цIыхухэм яхыхьэну дауэрэ хуэдэну кIыфIым хэту къыхэкIыпIэ зимыIэм? Апхуэдэу джаурхэм яхуэгъэдэхащ ялэжьу щытар

வசனம்: 123

وَكَذَٰلِكَ جَعَلۡنَا فِي كُلِّ قَرۡيَةٍ أَكَٰبِرَ مُجۡرِمِيهَا لِيَمۡكُرُواْ فِيهَاۖ وَمَا يَمۡكُرُونَ إِلَّا بِأَنفُسِهِمۡ وَمَا يَشۡعُرُونَ

Апхуэдэуи къуажэ къэс тщIащ я нэхъ цIыхушхуэхэм щыщ мыхъумыщIэ зыщIэхэу хьилагъэ абдежым щызэрахьэу, ауэ езыхэм я щхьэхэращ я хьилагъэхэр зытехуэр, ауэ зэхащIэкъым ар

வசனம்: 124

وَإِذَا جَآءَتۡهُمۡ ءَايَةٞ قَالُواْ لَن نُّؤۡمِنَ حَتَّىٰ نُؤۡتَىٰ مِثۡلَ مَآ أُوتِيَ رُسُلُ ٱللَّهِۘ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ حَيۡثُ يَجۡعَلُ رِسَالَتَهُۥۗ سَيُصِيبُ ٱلَّذِينَ أَجۡرَمُواْ صَغَارٌ عِندَ ٱللَّهِ وَعَذَابٞ شَدِيدُۢ بِمَا كَانُواْ يَمۡكُرُونَ

Абыхэм нэщэнэ къащыхуехкIэ жаIэр: "Ар ди фIэщ хъунукъым Алыхьым и лIыкIуэм къыхуехам хуэдэ къытхуемыхыу". Алыхьым нэхъ ещIэр и Тхыгъэр. МыхъумыщIагъэ зыщIахэр ягъэпудынущ Алыхьым и пащхьэ, хьэзаб Iейри къапэщылъщ хьилагъэу зэрахьахэм къыхэкIауэ

வசனம்: 125

فَمَن يُرِدِ ٱللَّهُ أَن يَهۡدِيَهُۥ يَشۡرَحۡ صَدۡرَهُۥ لِلۡإِسۡلَٰمِۖ وَمَن يُرِدۡ أَن يُضِلَّهُۥ يَجۡعَلۡ صَدۡرَهُۥ ضَيِّقًا حَرَجٗا كَأَنَّمَا يَصَّعَّدُ فِي ٱلسَّمَآءِۚ كَذَٰلِكَ يَجۡعَلُ ٱللَّهُ ٱلرِّجۡسَ عَلَى ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ

Алыхьым гъуэгу захуэм тригъэувэну зыгуэр хуеймэ, абы и гур ислам диным хузэIуех. Зыгуэр игъэгъуэщэну хуеймэ, абы и бгъэр зэщIекъузэри зэщIепIытIэ уафэм дэкIуеим хуэдэу. Апхуэдэу Алыхьым хьэзаб ятрелъхьэр Iиман къэзмыхьахэм

வசனம்: 126

وَهَٰذَا صِرَٰطُ رَبِّكَ مُسۡتَقِيمٗاۗ قَدۡ فَصَّلۡنَا ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَذَّكَّرُونَ

Аращ уи Тхьэм и гъуэгу занщIэр, нэщэнэхэри зэхэщIыкIауэ дгъэунэхуащ, зигу къэзыгъэкIыж лъэпкъым папщIэ

வசனம்: 127

۞ لَهُمۡ دَارُ ٱلسَّلَٰمِ عِندَ رَبِّهِمۡۖ وَهُوَ وَلِيُّهُم بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Абыхэм унэ мамырхэр яхуэгъэхьэзыращ я Тхьэм и деж, Езыри абыхэм я уэлийщ ялэжьахэм къыхэкIыу

வசனம்: 128

وَيَوۡمَ يَحۡشُرُهُمۡ جَمِيعٗا يَٰمَعۡشَرَ ٱلۡجِنِّ قَدِ ٱسۡتَكۡثَرۡتُم مِّنَ ٱلۡإِنسِۖ وَقَالَ أَوۡلِيَآؤُهُم مِّنَ ٱلۡإِنسِ رَبَّنَا ٱسۡتَمۡتَعَ بَعۡضُنَا بِبَعۡضٖ وَبَلَغۡنَآ أَجَلَنَا ٱلَّذِيٓ أَجَّلۡتَ لَنَاۚ قَالَ ٱلنَّارُ مَثۡوَىٰكُمۡ خَٰلِدِينَ فِيهَآ إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُۚ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٞ

А махуэм псори зэхуишэсыжынущи: "Уэ жын лъэпкъ, цIыху куэд щывгъэуащ". Абыхэм я уэлий цIыхухэм жаIэнущ: "Ди Тхьэ, дэ тщыщу зыхэм адрейхэр къагъэсэбэпащ, уахътэу тхуэбгъэувами дынэсащ". ЖиIэнущ: "МафIэращ фи псэупIэр, игъащIэкIэ фыкъинэнущ абы Алыхьыр нэгъуэщI хуэмеихукIэ!" ИпэжыпIэкIэ уи Тхьэр АкъылыфIэщ, ЗыщIэщ

வசனம்: 129

وَكَذَٰلِكَ نُوَلِّي بَعۡضَ ٱلظَّٰلِمِينَ بَعۡضَۢا بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ

Апхуэдэу зы залымхэр адрейхэм я унафэщI дощIыр, къалэжьауэ щытам къыхэкIыу

வசனம்: 130

يَٰمَعۡشَرَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِ أَلَمۡ يَأۡتِكُمۡ رُسُلٞ مِّنكُمۡ يَقُصُّونَ عَلَيۡكُمۡ ءَايَٰتِي وَيُنذِرُونَكُمۡ لِقَآءَ يَوۡمِكُمۡ هَٰذَاۚ قَالُواْ شَهِدۡنَا عَلَىٰٓ أَنفُسِنَاۖ وَغَرَّتۡهُمُ ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَا وَشَهِدُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ أَنَّهُمۡ كَانُواْ كَٰفِرِينَ

Уэ, жынхэрэ цIыхухэрэ, лIыкIуэ фэ фщыщу къыфхуэмыкIуауэ ара си нэщэнэхэр къыфхуаIуатэу, мы махуэм фызэрыхуэзэнур къывжаIэу фысакъыну? ЖаIэр: "Ди щхьэхэм щыхьэтлыкъыу дыхуоувыж". Ахэр мы дунейм и щыIэныгъэм дихьэхахэщ, я щхьэхэми щыхьэтлыкъыу хуэхъужахэщ джауру зэрыщытахэм

வசனம்: 131

ذَٰلِكَ أَن لَّمۡ يَكُن رَّبُّكَ مُهۡلِكَ ٱلۡقُرَىٰ بِظُلۡمٖ وَأَهۡلُهَا غَٰفِلُونَ

Апхуэдэу щIэхъур уи Тхьэм къуажэхэр игъэкIуэдкъым залымыгъэкIэ, абыхэм дэсхэм зыри ямыщIэу

வசனம்: 132

وَلِكُلّٖ دَرَجَٰتٞ مِّمَّا عَمِلُواْۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَٰفِلٍ عَمَّا يَعۡمَلُونَ

Дэтхэнэми ищIам хуэфащэу увыпIэхэр къылъысынущ, уи Тхьэри щымыгъуазэу щыткъым абыхэм ящIахэм

வசனம்: 133

وَرَبُّكَ ٱلۡغَنِيُّ ذُو ٱلرَّحۡمَةِۚ إِن يَشَأۡ يُذۡهِبۡكُمۡ وَيَسۡتَخۡلِفۡ مِنۢ بَعۡدِكُم مَّا يَشَآءُ كَمَآ أَنشَأَكُم مِّن ذُرِّيَّةِ قَوۡمٍ ءَاخَرِينَ

Уи Тхьэри къулейщ, гущIэгъуныгъэ зыхэлъщ, хуеймэ фытрихынущи фи ужьым къигъэкIуэнущ зыхуейр, фэ ипэкIэ щыIа лъэпкъым и бынхэм фыкъызэрыхигъэкIам хуэдэу

வசனம்: 134

إِنَّ مَا تُوعَدُونَ لَأٓتٖۖ وَمَآ أَنتُم بِمُعۡجِزِينَ

Фыкъызэрагъэгугъэр къэсынущ, зыкIи фыкъелынукъым абы

வசனம்: 135

قُلۡ يَٰقَوۡمِ ٱعۡمَلُواْ عَلَىٰ مَكَانَتِكُمۡ إِنِّي عَامِلٞۖ فَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَ مَن تَكُونُ لَهُۥ عَٰقِبَةُ ٱلدَّارِۚ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلظَّٰلِمُونَ

ЖыIэ: "Уэ си лъэпкъ, фызэрыхуейуэ фщIы, сэри сызэрыхуейуэ сщIынущ, къэфщIэнущ итIанэ ахърэт щыIэпIэр зылъысынур. Залымыгъэ зезыхьэхэр ехъулIэнукъым зэикI"

வசனம்: 136

وَجَعَلُواْ لِلَّهِ مِمَّا ذَرَأَ مِنَ ٱلۡحَرۡثِ وَٱلۡأَنۡعَٰمِ نَصِيبٗا فَقَالُواْ هَٰذَا لِلَّهِ بِزَعۡمِهِمۡ وَهَٰذَا لِشُرَكَآئِنَاۖ فَمَا كَانَ لِشُرَكَآئِهِمۡ فَلَا يَصِلُ إِلَى ٱللَّهِۖ وَمَا كَانَ لِلَّهِ فَهُوَ يَصِلُ إِلَىٰ شُرَكَآئِهِمۡۗ سَآءَ مَا يَحۡكُمُونَ

Алыхьым хуагъэфащэр абыхэм къагъэкIа къэкIыгъэхэмрэ былымхэмрэ щыщ Iыхьэ, икIи я гугъэхэм къыхэкIыу жаIэр: "Мыр Алыхьым ейщ, мыр ди гъусэхэм яйщ". Абыхэм я гъусэхэм хуагъэфащэр Алыхьым нэсынукъым, Алыхьым хуэфащэри я гъусэхэм нэсынущ, сыту Iеищэ абыхэм унафэу ящIыр

வசனம்: 137

وَكَذَٰلِكَ زَيَّنَ لِكَثِيرٖ مِّنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ قَتۡلَ أَوۡلَٰدِهِمۡ شُرَكَآؤُهُمۡ لِيُرۡدُوهُمۡ وَلِيَلۡبِسُواْ عَلَيۡهِمۡ دِينَهُمۡۖ وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ مَا فَعَلُوهُۖ فَذَرۡهُمۡ وَمَا يَفۡتَرُونَ

Апхуэдэуи тхьэ куэдым хуэпщылIхэм я гъусэхэм драгъэхьэхахэщ я сабийхэр яукIыныр, ахэр хагъэкIуэдэным папщIэ, икIи я диныр зэхэгъэкIухьа къащыхъуным папщIэ. Алыхьыр хуеятэмэ, ящIэнутэкъым ар. Къэгъанэ ахэри, абыхэм къагупсысахэри

வசனம்: 138

وَقَالُواْ هَٰذِهِۦٓ أَنۡعَٰمٞ وَحَرۡثٌ حِجۡرٞ لَّا يَطۡعَمُهَآ إِلَّا مَن نَّشَآءُ بِزَعۡمِهِمۡ وَأَنۡعَٰمٌ حُرِّمَتۡ ظُهُورُهَا وَأَنۡعَٰمٞ لَّا يَذۡكُرُونَ ٱسۡمَ ٱللَّهِ عَلَيۡهَا ٱفۡتِرَآءً عَلَيۡهِۚ سَيَجۡزِيهِم بِمَا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ

ЖаIэр я гугъэхэм къыхэкIыу: "Мы былымхэри, гъавэу тесахэри хьэрэмщ. Дэ зыхуэдда закъуэхэращ ар зышх хъунур". Былымхэу зи щIыбхэр хьэрэм ящIаи, былымхэу Алыхьым и цIэр зытрамыIуахэри Алыхьым пцIы тралъхьэурэ. Ар яхурикъунщ абыхэм пцIыуэ тралъхьам щхьэкIэ

வசனம்: 139

وَقَالُواْ مَا فِي بُطُونِ هَٰذِهِ ٱلۡأَنۡعَٰمِ خَالِصَةٞ لِّذُكُورِنَا وَمُحَرَّمٌ عَلَىٰٓ أَزۡوَٰجِنَاۖ وَإِن يَكُن مَّيۡتَةٗ فَهُمۡ فِيهِ شُرَكَآءُۚ سَيَجۡزِيهِمۡ وَصۡفَهُمۡۚ إِنَّهُۥ حَكِيمٌ عَلِيمٞ

ЖаIэр: "Мы былымхэм я ныбэ илъыр ди цIыхухъу къудейхэращ зыхуэфащэр, ди щхьэгъусэхэм папщIэ хьэрэмщ ар". Ауэ ар лIауэ къэхъуамэ, псоми я Iыхьэ хэлъщ. Абыхэм къыхуагупсысахэм щхьэкIэ яхурикъунущ, Ар АкъылыфIэщ, ЗыщIэщ

வசனம்: 140

قَدۡ خَسِرَ ٱلَّذِينَ قَتَلُوٓاْ أَوۡلَٰدَهُمۡ سَفَهَۢا بِغَيۡرِ عِلۡمٖ وَحَرَّمُواْ مَا رَزَقَهُمُ ٱللَّهُ ٱفۡتِرَآءً عَلَى ٱللَّهِۚ قَدۡ ضَلُّواْ وَمَا كَانُواْ مُهۡتَدِينَ

ХэкIуэдахэщ зи бынхэр зыукIыжахэр я делагъэм къыхэкIыу, щIэныгъэ лъэпкъи ямыIэу. Алыхьым къаритар хьэрэм зыхуащIыжа, Алыхьым пцIы тралъхьэурэ. ТегъуэщыкIахэщ ахэр икIи гъуэгу захуэм ирикIуахэкъым

வசனம்: 141

۞ وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنشَأَ جَنَّٰتٖ مَّعۡرُوشَٰتٖ وَغَيۡرَ مَعۡرُوشَٰتٖ وَٱلنَّخۡلَ وَٱلزَّرۡعَ مُخۡتَلِفًا أُكُلُهُۥ وَٱلزَّيۡتُونَ وَٱلرُّمَّانَ مُتَشَٰبِهٗا وَغَيۡرَ مُتَشَٰبِهٖۚ كُلُواْ مِن ثَمَرِهِۦٓ إِذَآ أَثۡمَرَ وَءَاتُواْ حَقَّهُۥ يَوۡمَ حَصَادِهِۦۖ وَلَا تُسۡرِفُوٓاْۚ إِنَّهُۥ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُسۡرِفِينَ

Аращ къэзыгъэхъуар жыг хадэ лъапсэ зиIэхэмрэ зимыIэхэмрэ, палмэхэр, къэкIыгъэ пхъэщхьэмыщхьэ зэщымыщхэр зыпытхэр, оливкэхэр, нарыхэр зэхуэдэхэу икIи зэхуэмыдэхэу. Абыхэм я пхъэщхьэмыщхьэхэм щыщ фшхы щыхъухэм и деж икIи сэджытыр хэфтыкI щызэхуэфхьэсыж махуэм, ауэ щысхьыншэу фымыгъэкIуэд, Абы щысхьыншэу зыгъэкIуэдхэр фIыуэ илъагъукъым

வசனம்: 142

وَمِنَ ٱلۡأَنۡعَٰمِ حَمُولَةٗ وَفَرۡشٗاۚ كُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ ٱللَّهُ وَلَا تَتَّبِعُواْ خُطُوَٰتِ ٱلشَّيۡطَٰنِۚ إِنَّهُۥ لَكُمۡ عَدُوّٞ مُّبِينٞ

Былымыми щыщу хьэлъэзешэу къагъэсэбэпхэмрэ къамыгъэсэбэпхэмрэ къигъэхъуащ. Алыхьым къывитам щыщ фшхы, шейтIанми и лъэужьым фимыувэ, ар фи бийишхуэщ

வசனம்: 143

ثَمَٰنِيَةَ أَزۡوَٰجٖۖ مِّنَ ٱلضَّأۡنِ ٱثۡنَيۡنِ وَمِنَ ٱلۡمَعۡزِ ٱثۡنَيۡنِۗ قُلۡ ءَآلذَّكَرَيۡنِ حَرَّمَ أَمِ ٱلۡأُنثَيَيۡنِ أَمَّا ٱشۡتَمَلَتۡ عَلَيۡهِ أَرۡحَامُ ٱلۡأُنثَيَيۡنِۖ نَبِّـُٔونِي بِعِلۡمٍ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

ЗэгъуситIхэурэ иы: мэлхэм щыщу тIу, бжэнхэми щыщу тIу. ЖыIэ: "ХъуитIра хьэрэмыр хьэмэрэ бзитIра? Е бзитIым я ныбэ илъра? КъызжефIэт щIэныгъэм къызэригъэлъагъуэу жыфIэр пэжу щытмэ"

வசனம்: 144

وَمِنَ ٱلۡإِبِلِ ٱثۡنَيۡنِ وَمِنَ ٱلۡبَقَرِ ٱثۡنَيۡنِۗ قُلۡ ءَآلذَّكَرَيۡنِ حَرَّمَ أَمِ ٱلۡأُنثَيَيۡنِ أَمَّا ٱشۡتَمَلَتۡ عَلَيۡهِ أَرۡحَامُ ٱلۡأُنثَيَيۡنِۖ أَمۡ كُنتُمۡ شُهَدَآءَ إِذۡ وَصَّىٰكُمُ ٱللَّهُ بِهَٰذَاۚ فَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗا لِّيُضِلَّ ٱلنَّاسَ بِغَيۡرِ عِلۡمٍۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ

Махъшэхэми щыщу тIу, жэмхэми щыщу тIу. ЖыIэ: "ХъуитIра хьэрэмыр хьэмэрэ бзитIра? Е бзитIым я ныбэ илъра? Е щыхьэту фыщыта ахэр Алыхьым унафэ къыщыфхуищIым щыгъуэ?" Хэт нэхъ залымыр Алыхьым пцIы тезылъхьэм нэхърэ цIыхухэр щIэныгъэншэу щигъэуэн папщIэ? ИпэжыпIэкIэ Алыхьым гъуэгу захуэм тришэкъым залымыгъэ зезыхьэ лъэпкъыр

வசனம்: 145

قُل لَّآ أَجِدُ فِي مَآ أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَىٰ طَاعِمٖ يَطۡعَمُهُۥٓ إِلَّآ أَن يَكُونَ مَيۡتَةً أَوۡ دَمٗا مَّسۡفُوحًا أَوۡ لَحۡمَ خِنزِيرٖ فَإِنَّهُۥ رِجۡسٌ أَوۡ فِسۡقًا أُهِلَّ لِغَيۡرِ ٱللَّهِ بِهِۦۚ فَمَنِ ٱضۡطُرَّ غَيۡرَ بَاغٖ وَلَا عَادٖ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

ЖыIэ: "Сэ къысхуеха шхыныгъуэхэм щыщу хьэрэму щызгъуэт къудейр лIар, лъы къыщIэжыр, кхъуэлыр, ар фIеигъэщ итIани Алыхьым нэгъуэщIу зыгуэрым хуаукIа мыхъуныр. Ауэ езыр хуэмейуэ егъэзыгъэкIэ зышхам иримыгъэлейуэ, атIэ уи Тхьэр Зыгъэгъущ, ГущIэгъу зыхэлъщ

வசனம்: 146

وَعَلَى ٱلَّذِينَ هَادُواْ حَرَّمۡنَا كُلَّ ذِي ظُفُرٖۖ وَمِنَ ٱلۡبَقَرِ وَٱلۡغَنَمِ حَرَّمۡنَا عَلَيۡهِمۡ شُحُومَهُمَآ إِلَّا مَا حَمَلَتۡ ظُهُورُهُمَآ أَوِ ٱلۡحَوَايَآ أَوۡ مَا ٱخۡتَلَطَ بِعَظۡمٖۚ ذَٰلِكَ جَزَيۡنَٰهُم بِبَغۡيِهِمۡۖ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ

Журтхэм хьэрэм яхуэтщIащ лъэбжьанэ зиIэу хъуар, жэмхэмрэ мэлхэмрэ щыщу, яхуэтщIащ хьэрэм абыхэм я щэр я тхыцIэхэм кIэрылъым, кIуэцIхэм кIэрылъым е къупщхьэхэм хэкIухьам мыхъумэ. Апхуэдэу дахурикъуащ абыхэм я мыхъумыщIагъэхэм къыхэкIыу, икIи Дэращ пэжыр

வசனம்: 147

فَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل رَّبُّكُمۡ ذُو رَحۡمَةٖ وَٰسِعَةٖ وَلَا يُرَدُّ بَأۡسُهُۥ عَنِ ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

Уэ пцIыупсу уабжмэ жыIэ: "Фи Тхьэм ГущIэгъуныгъэшхуэ иIэщ, ауэ Абы и бэлыхьым гуэныхь зыщIэ лъэпкъыр зыми щихъумэнукъым"

வசனம்: 148

سَيَقُولُ ٱلَّذِينَ أَشۡرَكُواْ لَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ مَآ أَشۡرَكۡنَا وَلَآ ءَابَآؤُنَا وَلَا حَرَّمۡنَا مِن شَيۡءٖۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ حَتَّىٰ ذَاقُواْ بَأۡسَنَاۗ قُلۡ هَلۡ عِندَكُم مِّنۡ عِلۡمٖ فَتُخۡرِجُوهُ لَنَآۖ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَإِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا تَخۡرُصُونَ

Алыхьым гъусэ хуэзыщIахэм жаIэнущ: "Алыхьыр хуеятэмэ гъусэ хуэтщIынутэкъым дэри, ди адэжьхэми, икIи зыри хьэрэм тщIынутэкъым". Апхуэдэ къабзэу абыхэм япэкIэ щыIахэми пцIыуэ ябжат Ди бэлыхьыр зэхащIэху. ЖыIэ: "ЩIэныгъэ гуэрэ фиIэу пIэрэ щыгъуазэ дыфщIыну? КъыффIэщIхэм факIэлъыкIуэу аращ фэ, икIи фыпцIыупсхэщ"

வசனம்: 149

قُلۡ فَلِلَّهِ ٱلۡحُجَّةُ ٱلۡبَٰلِغَةُۖ فَلَوۡ شَآءَ لَهَدَىٰكُمۡ أَجۡمَعِينَ

ЖыIэ: "Алыхьым щыхьэтлыкъ уи фIэщ зыщIхэр иIэщ. Ар хуеятэмэ, фэ псори гъуэгу захуэм фытришэнут"

வசனம்: 150

قُلۡ هَلُمَّ شُهَدَآءَكُمُ ٱلَّذِينَ يَشۡهَدُونَ أَنَّ ٱللَّهَ حَرَّمَ هَٰذَاۖ فَإِن شَهِدُواْ فَلَا تَشۡهَدۡ مَعَهُمۡۚ وَلَا تَتَّبِعۡ أَهۡوَآءَ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ وَهُم بِرَبِّهِمۡ يَعۡدِلُونَ

ЖыIэ: "Къафшэ фи щыхьэтхэр, Алыхьым ар хьэрэм зэрищIам щыхьэту хуэувынухэр". Ахэр щыхьэт хъуамэ, абыхэм я гъусэу уэ щыхьэт умыхъу, Ди нэщэнэхэр пцIыуэ зыбжахэмрэ ахърэтыр зи фIэщ мыхъухэмрэ я хуеиныгъэхэм укIэлъымыкIуэ уэ, абыхэм я тхьэм нэгъуэщIхэр хуагъадэр

வசனம்: 151

۞ قُلۡ تَعَالَوۡاْ أَتۡلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمۡ عَلَيۡكُمۡۖ أَلَّا تُشۡرِكُواْ بِهِۦ شَيۡـٔٗاۖ وَبِٱلۡوَٰلِدَيۡنِ إِحۡسَٰنٗاۖ وَلَا تَقۡتُلُوٓاْ أَوۡلَٰدَكُم مِّنۡ إِمۡلَٰقٖ نَّحۡنُ نَرۡزُقُكُمۡ وَإِيَّاهُمۡۖ وَلَا تَقۡرَبُواْ ٱلۡفَوَٰحِشَ مَا ظَهَرَ مِنۡهَا وَمَا بَطَنَۖ وَلَا تَقۡتُلُواْ ٱلنَّفۡسَ ٱلَّتِي حَرَّمَ ٱللَّهُ إِلَّا بِٱلۡحَقِّۚ ذَٰلِكُمۡ وَصَّىٰكُم بِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ

ЖыIэ: "ФыкъакIуэ сыкъыфхуеджэну фи Тхьэм хьэрэм фхуищIахэм: зыри Абы гъусэ хуэвмыщIыну, фи адэ-анэхэм фIыуэ фахущытыну. ТхьэмыщкIагъуэм фыщышынэу фи сабийхэр фымыукI, Дэращ фэри ахэми ерыскъы езытыр. МыхъумыщIагъэ нахуэми ущэхуами пэжыжьэ зыфщI, Алыхьым быукIыну хьэрэм ищIа псэхэри хэвмых абыкIэ хьэкъ фимыIэмэ. Аращ унафэу къыфхуищIахэр, къывгурыIуэнкIэ мэхъу

வசனம்: 152

وَلَا تَقۡرَبُواْ مَالَ ٱلۡيَتِيمِ إِلَّا بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُ حَتَّىٰ يَبۡلُغَ أَشُدَّهُۥۚ وَأَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَٱلۡمِيزَانَ بِٱلۡقِسۡطِۖ لَا نُكَلِّفُ نَفۡسًا إِلَّا وُسۡعَهَاۖ وَإِذَا قُلۡتُمۡ فَٱعۡدِلُواْ وَلَوۡ كَانَ ذَا قُرۡبَىٰۖ وَبِعَهۡدِ ٱللَّهِ أَوۡفُواْۚ ذَٰلِكُمۡ وَصَّىٰكُم بِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ

Ибэм и мылъкуми фыхэмыIэбэ езым нэхърэ зэрынэхъыфIым хуэдэу фIэкIа ар балигъ хъуху. Зэрапщымрэ зэрашэчымрэ тэмэму из фщIы. Псэм хуэмыхьыным нэхърэ нэхъыбэ тетлъхьэкъым. Зыгуэр щыжыфIэкIэ, ар пэжу щывгъэт фи Iыхьлыуэ щытми зытеухуар. Алыхьым евухылIам фытет, аращ унафэу къыфхуищIар, фи гум къэвгъэкIыжынкIэрэ мэхъу

வசனம்: 153

وَأَنَّ هَٰذَا صِرَٰطِي مُسۡتَقِيمٗا فَٱتَّبِعُوهُۖ وَلَا تَتَّبِعُواْ ٱلسُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمۡ عَن سَبِيلِهِۦۚ ذَٰلِكُمۡ وَصَّىٰكُم بِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَتَّقُونَ

Аращ сэ си гъуэгу захуэр, абы фытет, нэгъуэщI гъуэгухэми фытемыхьэ, ахэм фытрахунущ Абы и гъуэгум. Аращ унафэу къыфхуищIар, тхьэ шынагъуэ фхэлъынкIэ мэхъур"

வசனம்: 154

ثُمَّ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ تَمَامًا عَلَى ٱلَّذِيٓ أَحۡسَنَ وَتَفۡصِيلٗا لِّكُلِّ شَيۡءٖ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٗ لَّعَلَّهُم بِلِقَآءِ رَبِّهِمۡ يُؤۡمِنُونَ

ИтIанэ Мусэ Тхылъыр еттащ, фIыгъуэм и кIэухыу фIым тетам папщIэ, сытри гъэнэхуауэ иту, гъуэгу захуэм тришэу, гущIэгъуныгъэу, я Тхьэм хуэзэжыну я фIэщ хъункIэ мэхъур

வசனம்: 155

وَهَٰذَا كِتَٰبٌ أَنزَلۡنَٰهُ مُبَارَكٞ فَٱتَّبِعُوهُ وَٱتَّقُواْ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ

Мы Тхылъри недгъэхащ берычэт куэдыр хэлъу, аращи абы фытет, тхьэшынагъуи зыхэвгъэлъ, гущIэгъуныгъэ къыфхуащIынкIэ мэхъу

வசனம்: 156

أَن تَقُولُوٓاْ إِنَّمَآ أُنزِلَ ٱلۡكِتَٰبُ عَلَىٰ طَآئِفَتَيۡنِ مِن قَبۡلِنَا وَإِن كُنَّا عَن دِرَاسَتِهِمۡ لَغَٰفِلِينَ

ЖывмыIэну фэ: "Тхылъ къызхуехатэр лъэпкъитI ди япэкIэ щыIахэращ, дэ зыри хэтщIыкIтэкъым абыхэм я щIэныгъэхэм"

வசனம்: 157

أَوۡ تَقُولُواْ لَوۡ أَنَّآ أُنزِلَ عَلَيۡنَا ٱلۡكِتَٰبُ لَكُنَّآ أَهۡدَىٰ مِنۡهُمۡۚ فَقَدۡ جَآءَكُم بَيِّنَةٞ مِّن رَّبِّكُمۡ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٞۚ فَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّن كَذَّبَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَصَدَفَ عَنۡهَاۗ سَنَجۡزِي ٱلَّذِينَ يَصۡدِفُونَ عَنۡ ءَايَٰتِنَا سُوٓءَ ٱلۡعَذَابِ بِمَا كَانُواْ يَصۡدِفُونَ

Е жывмыIэну: "Дэратэмэ Тхылъ къызхуехар, абыхэм нэхърэ нэхъыфIу гъуэгу захуэм дытетынут". АтIэ фи Тхьэм и деж къикIауэ нэщэнэ нахуэри, гъуэгу захуэри, гущIэгъуныгъэри къыфхуэкIуащ. Хэт нэхъ залымыр Алыхьым и нэщэнэхэр пцIыуэ зыбжу зи щIыбыр хуэзыгъэзам нэхърэ? Зи щIыб ди нэщэнэхэм хуэзгъазэхэм хьэзаб нэхъ Iейр ядгъэгъуэтын, я щIыбхэр къызэрагъэзам щхьэкIэ

வசனம்: 158

هَلۡ يَنظُرُونَ إِلَّآ أَن تَأۡتِيَهُمُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ أَوۡ يَأۡتِيَ رَبُّكَ أَوۡ يَأۡتِيَ بَعۡضُ ءَايَٰتِ رَبِّكَۗ يَوۡمَ يَأۡتِي بَعۡضُ ءَايَٰتِ رَبِّكَ لَا يَنفَعُ نَفۡسًا إِيمَٰنُهَا لَمۡ تَكُنۡ ءَامَنَتۡ مِن قَبۡلُ أَوۡ كَسَبَتۡ فِيٓ إِيمَٰنِهَا خَيۡرٗاۗ قُلِ ٱنتَظِرُوٓاْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ

Ахэр зэжьэр мелыIычхэр къахуэкIуэну, е уи Тхьэр къэкIуэну, е уи Тхьэм и нэщэнэхэм щыщ къэкIуэну ара? Уи Тхьэм и нэщэнэхэм щыщ къащыхуэкIуэ махуэм псэм Iиману къихьыр къыщхьэпэжынукъым, ипэкIэ Iиман къихьауэ щымытамэ е и IиманымкIэ фIыхэр къимылэжьамэ. ЯжеIэ: "Фежьэ фэ, дэри дежьэнщ"

வசனம்: 159

إِنَّ ٱلَّذِينَ فَرَّقُواْ دِينَهُمۡ وَكَانُواْ شِيَعٗا لَّسۡتَ مِنۡهُمۡ فِي شَيۡءٍۚ إِنَّمَآ أَمۡرُهُمۡ إِلَى ٱللَّهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ يَفۡعَلُونَ

Зи диныр зэтезыгъэкIхэу гуп гупурэ зызгуэшахэм уэ зыкIи уахыхьэкъым, абыхэм я Iуэхур Алыхьым зэхихунущ, итIанэ ящIахэр яхуиIуэтэжынущ

வசனம்: 160

مَن جَآءَ بِٱلۡحَسَنَةِ فَلَهُۥ عَشۡرُ أَمۡثَالِهَاۖ وَمَن جَآءَ بِٱلسَّيِّئَةِ فَلَا يُجۡزَىٰٓ إِلَّا مِثۡلَهَا وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

ФIы зыщIам апхуэдипщI игъуэтыжынущ, Iей зыщIами ищIам хуэдэ дыдэ фIэкIа къытехуэнукъым, абыхэм залымыгъэ ирахынукъым

வசனம்: 161

قُلۡ إِنَّنِي هَدَىٰنِي رَبِّيٓ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ دِينٗا قِيَمٗا مِّلَّةَ إِبۡرَٰهِيمَ حَنِيفٗاۚ وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

ЖыIэ: "Сэ си Тхьэм гъуэгу захуэм сыхуишащ, дин захуэм, Ибрахьим и диным, Тхьэр гъэзэкIуэным, икIи тхьэм гъусэ хуэзыщIхэм сащыщкъым"

வசனம்: 162

قُلۡ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحۡيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

ЖыIэ: "Сэ си нэмэзри, си хуэпщылIынри, си гъащIэри, си лIэныгъэри зейр Алыхьыращ, дунейуэ хъуам я Тхьэм

வசனம்: 163

لَا شَرِيكَ لَهُۥۖ وَبِذَٰلِكَ أُمِرۡتُ وَأَنَا۠ أَوَّلُ ٱلۡمُسۡلِمِينَ

Абы гъусэ иIэкъым. Аращ сэ унафэу къысхуащIар, икIи сэращ муслъымэнхэм ящыщу япэрейр"

வசனம்: 164

قُلۡ أَغَيۡرَ ٱللَّهِ أَبۡغِي رَبّٗا وَهُوَ رَبُّ كُلِّ شَيۡءٖۚ وَلَا تَكۡسِبُ كُلُّ نَفۡسٍ إِلَّا عَلَيۡهَاۚ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُم مَّرۡجِعُكُمۡ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ فِيهِ تَخۡتَلِفُونَ

ЖыIэ: "Алыхьым нэгъуэщIу тхьэ сылъыхъуэну ара, Ар щыIэу хъуам я Тхьэуэ?" Псэуэ хъуам я гуэныхьхэр къызхуахьыжыр езыхэм я щхьэхэращ. Зы псэми нэгъуэщIым и хьэлъэр ихьынукъым. ИтIанэ фи Тхьэм и деж вгъэзэжынущи къыфхуиIуэтэнущ фызэрызэтекIахэу щытауэ хъуар

வசனம்: 165

وَهُوَ ٱلَّذِي جَعَلَكُمۡ خَلَٰٓئِفَ ٱلۡأَرۡضِ وَرَفَعَ بَعۡضَكُمۡ فَوۡقَ بَعۡضٖ دَرَجَٰتٖ لِّيَبۡلُوَكُمۡ فِي مَآ ءَاتَىٰكُمۡۗ إِنَّ رَبَّكَ سَرِيعُ ٱلۡعِقَابِ وَإِنَّهُۥ لَغَفُورٞ رَّحِيمُۢ

Аращ фэ щIым и тет фызыщIар, фэ фщыщу зыгуэрхэри нэгъуэщIхэм ятриIэтыкIащ, увыпIэхэкIэ фигъэунэхуну къывитахэмкIэ. ИпэжыпIэкIэ уи Тхьэм и тезырыр псынщIэщ, икIи и пэжыпIэкIэ Ар Зыгъэгъущ, ГущIэгъущIщ