மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்அன்ஆம் - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 133 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 45

فَقُطِعَ دَابِرُ ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْۚ وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Залымыгъэ зезыхьа лъэпкъыр я лъапсэм нэсу хэкIуэдащ, Алыхьращ щытхъур зейр, дунейуэ хъуам я Тхьэр

வசனம்: 46

قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ إِنۡ أَخَذَ ٱللَّهُ سَمۡعَكُمۡ وَأَبۡصَٰرَكُمۡ وَخَتَمَ عَلَىٰ قُلُوبِكُم مَّنۡ إِلَٰهٌ غَيۡرُ ٱللَّهِ يَأۡتِيكُم بِهِۗ ٱنظُرۡ كَيۡفَ نُصَرِّفُ ٱلۡأٓيَٰتِ ثُمَّ هُمۡ يَصۡدِفُونَ

ЖыIэ: "КъызжефIэт, Алыхьым зэхэвмыхыу, икIи фымылъагъуу фищIу фигухэри зэхуищIмэ, сыт хуэдэ тхьэ Алыхьым нэгъуэщIу ахэр къывэзытыжынур?" Еплъыт абыхэм нэщэнэхэр къазэрыгурыдгъаIуэм, итIани я щIыбхэр къагъазэр

வசனம்: 47

قُلۡ أَرَءَيۡتَكُمۡ إِنۡ أَتَىٰكُمۡ عَذَابُ ٱللَّهِ بَغۡتَةً أَوۡ جَهۡرَةً هَلۡ يُهۡلَكُ إِلَّا ٱلۡقَوۡمُ ٱلظَّٰلِمُونَ

ЖыIэ: "КъызжефIэт, Алыхьым и хьэзабыр нэпIэзыпIэм е къызэрынэсар фщIэуэ къыфтехуэмэ, залымыгъэ зезыхьа лъэпкъым нэгъуэщIу хэт хэкIуэдар?"

வசனம்: 48

وَمَا نُرۡسِلُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَۖ فَمَنۡ ءَامَنَ وَأَصۡلَحَ فَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ

ЛIыкIуэхэр догъакIуэр зыгъэгуфIэхэу, сакъыныгъэми къыхуезыджэхэу. Iиман къэзыхьауэ фIы зыщIахэм шынагъуэ ялъэгъунукъым, гукъеуи ирагъэлъэгъунукъым

வசனம்: 49

وَٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا يَمَسُّهُمُ ٱلۡعَذَابُ بِمَا كَانُواْ يَفۡسُقُونَ

Ауэ Ди нэщэнэхэр пцIыуэ зыбжахэм хьэзабыр ялъэIэсынущ, мыхъумыщIагъэу зэрахьэм къыхэкIыу

வசனம்: 50

قُل لَّآ أَقُولُ لَكُمۡ عِندِي خَزَآئِنُ ٱللَّهِ وَلَآ أَعۡلَمُ ٱلۡغَيۡبَ وَلَآ أَقُولُ لَكُمۡ إِنِّي مَلَكٌۖ إِنۡ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰٓ إِلَيَّۚ قُلۡ هَلۡ يَسۡتَوِي ٱلۡأَعۡمَىٰ وَٱلۡبَصِيرُۚ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ

ЖыIэ: "Сэ вжесIэкъым Алыхьым и хъумапIэхэр сиIэу, ущэхуари сщIэкъым. ИкIи вжесIэкъым сэ сыпащтыхьу. Сэ къысхуехым сытетщ". ЖыIэ: "Нэфымрэ зи нэхэм ялъагъумрэ зэхуэдэ? Фегупсысынукъэ атIэ?"

வசனம்: 51

وَأَنذِرۡ بِهِ ٱلَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحۡشَرُوٓاْ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ لَيۡسَ لَهُم مِّن دُونِهِۦ وَلِيّٞ وَلَا شَفِيعٞ لَّعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ

АбыкIэ сакъынхэу къыхуеджэ я Тхьэм и деж щызэхуашэсыжыным нэгъуэщI уэлийрэ къыщхьэщыжакIуэрэ ямыIэу щышынэхэр, тхьэшынагъуэ зыхагъэлъынкIэ мэхъур

வசனம்: 52

وَلَا تَطۡرُدِ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ رَبَّهُم بِٱلۡغَدَوٰةِ وَٱلۡعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجۡهَهُۥۖ مَا عَلَيۡكَ مِنۡ حِسَابِهِم مِّن شَيۡءٖ وَمَا مِنۡ حِسَابِكَ عَلَيۡهِم مِّن شَيۡءٖ فَتَطۡرُدَهُمۡ فَتَكُونَ مِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ

ЗыкIэромыху я Тхьэм пщэдджыжьми пщыхьэщхьэми къыхуезыджэхэр Абы и Нэгум хущIэкъухэу, уэ зыкIи абыхэм я жэуап пхьыкъым, абыхэми зыкIи уэ уи жэуап яхькъым. Ахэр зыкIэрыпхумэ залымыгъэ зезыхьэхэм ящыщ ухъунщ