অৰ্থানুবাদ ছুৰা ছুৰা আয-যাৰিয়াত - পাৰ্চী দাৰী অনুবাদ - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

سورۀ ذاریات

আয়াত: 1

وَٱلذَّٰرِيَٰتِ ذَرۡوٗا

قسم به بادهایی که (هر چیز را) با شدت پراگنده می‌کنند.

আয়াত: 2

فَٱلۡحَٰمِلَٰتِ وِقۡرٗا

قسم به ابرهای گران بار.

আয়াত: 3

فَٱلۡجَٰرِيَٰتِ يُسۡرٗا

قسم به کشتی‌های که به آرامی می‌روند.

আয়াত: 4

فَٱلۡمُقَسِّمَٰتِ أَمۡرًا

و قسم به فرشتگانی که کارها را (به امر الله) تقسیم می‌کنند.

আয়াত: 5

إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٞ

بی‌گمان آنچه که وعده داده می‌شوید راست است.

আয়াত: 6

وَإِنَّ ٱلدِّينَ لَوَٰقِعٞ

و حتما روز جزا (قیامت) واقع شدنی است.

আয়াত: 7

وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلۡحُبُكِ

و قسم به آسمان که دارای راههای مختلف است.

আয়াত: 8

إِنَّكُمۡ لَفِي قَوۡلٖ مُّخۡتَلِفٖ

همانا شما در سخنان گوناگون سرگردان هستید.

আয়াত: 9

يُؤۡفَكُ عَنۡهُ مَنۡ أُفِكَ

کسی که از آن (راه راست) منحرف شود (در آینده نیز از راه راست) باز گردانیده می‌شود.

আয়াত: 10

قُتِلَ ٱلۡخَرَّٰصُونَ

مرگ بر دروغگویان (که بدون دلیل و برهان در بارۀ قرآن و قیامت سخن می‌گویند).

আয়াত: 11

ٱلَّذِينَ هُمۡ فِي غَمۡرَةٖ سَاهُونَ

کسانی که ایشان در نادانی و بی‌خبری غرقند.

আয়াত: 12

يَسۡـَٔلُونَ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلدِّينِ

می‌پرسند: روز جزا چه وقتی خواهد بود؟

আয়াত: 13

يَوۡمَ هُمۡ عَلَى ٱلنَّارِ يُفۡتَنُونَ

روزی که آنان بر آتش عذاب داده شوند.

আয়াত: 14

ذُوقُواْ فِتۡنَتَكُمۡ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تَسۡتَعۡجِلُونَ

(گفته شود) بچشید عذاب تان را، این همان عذابی است که در بارۀ آن عجله داشتید.

আয়াত: 15

إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ

البته پرهیزگاران در باغها و چشمه سارها خواهند بود.

আয়াত: 16

ءَاخِذِينَ مَآ ءَاتَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَبۡلَ ذَٰلِكَ مُحۡسِنِينَ

چیزهایی را که پروردگارشان به آنان می‌دهد بدست می‌آرند. چون آنان پیش از این (در دنیا) نیکوکار بودند.

আয়াত: 17

كَانُواْ قَلِيلٗا مِّنَ ٱلَّيۡلِ مَا يَهۡجَعُونَ

آنان بودند که اندکی از شب را می‌خوابیدند.

আয়াত: 18

وَبِٱلۡأَسۡحَارِ هُمۡ يَسۡتَغۡفِرُونَ

و در سحرگاهان (از پروردگارشان) آمرزش می‌خواستند.

আয়াত: 19

وَفِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ لِّلسَّآئِلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ

و در اموالشان برای گدا و بینوا حقی بود.

আয়াত: 20

وَفِي ٱلۡأَرۡضِ ءَايَٰتٞ لِّلۡمُوقِنِينَ

و در زمین برای یقین کنندگان نشانه‌هایی (قدرت الهی) است.

আয়াত: 21

وَفِيٓ أَنفُسِكُمۡۚ أَفَلَا تُبۡصِرُونَ

و در وجودتان (نشانه‌هایی قدرت الهی است) آیا نمی‌بینید؟

আয়াত: 22

وَفِي ٱلسَّمَآءِ رِزۡقُكُمۡ وَمَا تُوعَدُونَ

و روزی شما و آنچه وعده داده می‌شوید، در آسمان (مقرر) است.

আয়াত: 23

فَوَرَبِّ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ إِنَّهُۥ لَحَقّٞ مِّثۡلَ مَآ أَنَّكُمۡ تَنطِقُونَ

به پروردگار آسمان و زمین قسم که البته این (وعده) حق است، مانند آنکه شما سخن می‌گویید.

আয়াত: 24

هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ ضَيۡفِ إِبۡرَٰهِيمَ ٱلۡمُكۡرَمِينَ

آیا داستان مهمانان گرامی ابراهیم به تو رسیده است؟

আয়াত: 25

إِذۡ دَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَقَالُواْ سَلَٰمٗاۖ قَالَ سَلَٰمٞ قَوۡمٞ مُّنكَرُونَ

وقتی که بر او وارد شدند پس گفتند: سلام (بر تو، و ابراهیم نیز) گفت: سلام (بر شما، و در دل گفت:) مردمان ناشناس هستید.

আয়াত: 26

فَرَاغَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ فَجَآءَ بِعِجۡلٖ سَمِينٖ

پس آهسته به‌سوی خانواده‌اش رفت و گوساله فربه (و بریان شده) آورد.

আয়াত: 27

فَقَرَّبَهُۥٓ إِلَيۡهِمۡ قَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

پس آن را نزدیک آنان نهاد (و) گفت: آیا نمی‌خورید؟!

আয়াত: 28

فَأَوۡجَسَ مِنۡهُمۡ خِيفَةٗۖ قَالُواْ لَا تَخَفۡۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٖ

و (در دل) از ایشان احساس ترس کرد. گفتند: مترس، و او را به پسر دانا مژده دادند.

আয়াত: 29

فَأَقۡبَلَتِ ٱمۡرَأَتُهُۥ فِي صَرَّةٖ فَصَكَّتۡ وَجۡهَهَا وَقَالَتۡ عَجُوزٌ عَقِيمٞ

پس همسرش (با شنیدن مژده فرزند) فریادکنان پیش آمد، و بر چهرۀ خود زد و گفت: پیرزنی نازا هستم (چگونه فرزندی به دنیا بیاورم؟!).

আয়াত: 30

قَالُواْ كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡعَلِيمُ

فرشته‌ها گفتند: پروردگار تو این چینن گفته است، چون او باحکمتِ داناست.

আয়াত: 31

۞ قَالَ فَمَا خَطۡبُكُمۡ أَيُّهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ

(ابراهیم) گفت: ای فرستادگان کار شما چیست؟.

আয়াত: 32

قَالُوٓاْ إِنَّآ أُرۡسِلۡنَآ إِلَىٰ قَوۡمٖ مُّجۡرِمِينَ

گفتند: همانا ما به‌سوی قوم مجرم و گناهکار فرستاده شده‌ایم.

আয়াত: 33

لِنُرۡسِلَ عَلَيۡهِمۡ حِجَارَةٗ مِّن طِينٖ

تا بر آنان سنگ‌هایی از گل بریزیم.

আয়াত: 34

مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلۡمُسۡرِفِينَ

که نزد پروردگارت برای (نابودی) اسرافکاران، نشان‌کرده شده است.

আয়াত: 35

فَأَخۡرَجۡنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

پس هر کس از مؤمنان را که در آنجا بودند، بیرون کردیم.

আয়াত: 36

فَمَا وَجَدۡنَا فِيهَا غَيۡرَ بَيۡتٖ مِّنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ

پس در آنجا جز یک خانه‌ای از مسلمانان نیافتیم.

আয়াত: 37

وَتَرَكۡنَا فِيهَآ ءَايَةٗ لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ

و در آن قریه برای کسانی که از عذاب دردناک می‌ترسند، نشانه‌ای )برای عبرت( گذاشتیم.

আয়াত: 38

وَفِي مُوسَىٰٓ إِذۡ أَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ

و در قصۀ موسی (نیز نشانه‌ای هست) وقتی که او را با دلیلی آشکار به‌سوی فرعون فرستادیم،

আয়াত: 39

فَتَوَلَّىٰ بِرُكۡنِهِۦ وَقَالَ سَٰحِرٌ أَوۡ مَجۡنُونٞ

پس با لشكر خویش روی گردان شد و گفت: او جادوگر یا دیوانه است.

আয়াত: 40

فَأَخَذۡنَٰهُ وَجُنُودَهُۥ فَنَبَذۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٞ

پس ما او و لشکریانش را (به قهر خود) گرفتار کردیم و آنها را در دریا انداختیم در حالیکه او سزاوار سرزنش بود.

আয়াত: 41

وَفِي عَادٍ إِذۡ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلرِّيحَ ٱلۡعَقِيمَ

و در (ماجرای) عاد (نیز عبرتهایی است) وقتی تند باد بی‌خیر و برکت را بر آنان فرستادیم.

আয়াত: 42

مَا تَذَرُ مِن شَيۡءٍ أَتَتۡ عَلَيۡهِ إِلَّا جَعَلَتۡهُ كَٱلرَّمِيمِ

بر هر چیزی که می‌وزید آن را باقی نمی‌گذاشت مگر اینکه آن را چون استخوان پوسیده می‌گردانید.

আয়াত: 43

وَفِي ثَمُودَ إِذۡ قِيلَ لَهُمۡ تَمَتَّعُواْ حَتَّىٰ حِينٖ

و در قصۀ قوم ثمود نیز علامت عبرت گذاشتیم، وقتی که به ایشان گفته شد: تا مدتی (از نعمت‌های دنیا) مستفید شوید.

আয়াত: 44

فَعَتَوۡاْ عَنۡ أَمۡرِ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّٰعِقَةُ وَهُمۡ يَنظُرُونَ

پس از حکم پروردگارشان سرکشی کردند در نتیجه صاعقه (حادثۀ بیهوش کننده) ایشان را فرا گرفت در حالیکه نگاه می‌کردند.

আয়াত: 45

فَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ مِن قِيَامٖ وَمَا كَانُواْ مُنتَصِرِينَ

پس نه توان برخواستن را داشتند و نه توانستند از کسی کمک بطلبند.

আয়াত: 46

وَقَوۡمَ نُوحٖ مِّن قَبۡلُۖ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمٗا فَٰسِقِينَ

و پیش از آنها قوم نوح را هلاک نمودیم؛ چون آنها قوم فاسق بودند.

আয়াত: 47

وَٱلسَّمَآءَ بَنَيۡنَٰهَا بِأَيۡيْدٖ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ

و آسمان را با قوت و توانمندی بنا نمودیم و يقينا ما وسعت دهنده‌ایم.

আয়াত: 48

وَٱلۡأَرۡضَ فَرَشۡنَٰهَا فَنِعۡمَ ٱلۡمَٰهِدُونَ

و زمین را هموار کردیم پس چه خوب هموار کننده‌ایم.

আয়াত: 49

وَمِن كُلِّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَا زَوۡجَيۡنِ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ

و از هر چیزی دو نوع (جفت) آفریدیم تا شما پند گیرید.

আয়াত: 50

فَفِرُّوٓاْ إِلَى ٱللَّهِۖ إِنِّي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ مُّبِينٞ

پس (از شرک) به‌سوی (توحید) الله بگریزید، البته من از سوی او برایتان بیم دهندۀ آشکار هستم.

আয়াত: 51

وَلَا تَجۡعَلُواْ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَۖ إِنِّي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ مُّبِينٞ

و با الله معبود دیگر قرار ندهید، همانا من از سوی او برایتان بیم دهندۀ آشکار هستم.

আয়াত: 52

كَذَٰلِكَ مَآ أَتَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُواْ سَاحِرٌ أَوۡ مَجۡنُونٌ

هم چنین هیچ پیغمبری به‌سوی مردمان پیش از ایشان نیامده است مگر اینکه گفتند: جادوگر یا دیوانه است.

আয়াত: 53

أَتَوَاصَوۡاْ بِهِۦۚ بَلۡ هُمۡ قَوۡمٞ طَاغُونَ

آیا یکدیگر را (به گفتن چنین سخنی) سفارش کرده‌اند؟! (نه) بلکه آنان قوم سرکش‌اند.

আয়াত: 54

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ فَمَآ أَنتَ بِمَلُومٖ

لذا از آنان روی بگردان چون تو سزاوار نکوهش و ملامتی نیستی.

আয়াত: 55

وَذَكِّرۡ فَإِنَّ ٱلذِّكۡرَىٰ تَنفَعُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

و (به مردم) پند ده یقینا که پند دادن به مؤمنان نفع می‌رساند.

আয়াত: 56

وَمَا خَلَقۡتُ ٱلۡجِنَّ وَٱلۡإِنسَ إِلَّا لِيَعۡبُدُونِ

و من جن و انس را نیافریدم مگر برای آنکه مرا عبادت کنند.

আয়াত: 57

مَآ أُرِيدُ مِنۡهُم مِّن رِّزۡقٖ وَمَآ أُرِيدُ أَن يُطۡعِمُونِ

من از آنها هیچ رزقی نمی‌خواهم. و نمی‌خواهم که به من طعام دهند.

আয়াত: 58

إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلرَّزَّاقُ ذُو ٱلۡقُوَّةِ ٱلۡمَتِينُ

چون تنها الله روزی رسان و صاحب قدرت و نیرومند است.

আয়াত: 59

فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ ذَنُوبٗا مِّثۡلَ ذَنُوبِ أَصۡحَٰبِهِمۡ فَلَا يَسۡتَعۡجِلُونِ

همانا برای کسانی که ظلم کردند نصیبی (از عذاب) مانند نصیب یارانشان (و هم مسلکان‌شان) دارند، پس نباید )عذاب را( به شتاب (از من) بخواهند.

আয়াত: 60

فَوَيۡلٞ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن يَوۡمِهِمُ ٱلَّذِي يُوعَدُونَ

پس وای بر کافران از آن روزشان که وعده داده می‌شوند.