অৰ্থানুবাদ ছুৰা ছুৰা আল-ইনশ্বিক্বাক্ব - পাৰ্চী দাৰী অনুবাদ - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

سورۀ انشقاق

আয়াত: 1

إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنشَقَّتۡ

وقتی که آسمان بشگافد (و پاره پاره شود)

আয়াত: 2

وَأَذِنَتۡ لِرَبِّهَا وَحُقَّتۡ

و حکم پروردگار خود را فرمان برد که چنین سزاوار است.

আয়াত: 3

وَإِذَا ٱلۡأَرۡضُ مُدَّتۡ

و وقتی که زمین کشیده و هموار گردد.

আয়াত: 4

وَأَلۡقَتۡ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتۡ

و آنچه در آن است بیرون اندازد و تهی گردد.

আয়াত: 5

وَأَذِنَتۡ لِرَبِّهَا وَحُقَّتۡ

و حکم پروردگار خود را فرمان برد که چنین سزاوار است.

আয়াত: 6

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدۡحٗا فَمُلَٰقِيهِ

ای انسان! یقیناً تو با تلاش و رنج فراوان به‌سوی پروردگارت رهسپاری و سرانجام او را ملاقات خواهی کرد.

আয়াত: 7

فَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ

(پس از ملاقات) کسی که نامۀ اعمالش به دست راستش داده شود.

আয়াত: 8

فَسَوۡفَ يُحَاسَبُ حِسَابٗا يَسِيرٗا

پس به آسانی با او حساب خواهد شد.

আয়াত: 9

وَيَنقَلِبُ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورٗا

و شادمان به‌سوی خانوادۀ خود بازمی‌گردد.

আয়াত: 10

وَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ وَرَآءَ ظَهۡرِهِۦ

اما کسی که نامۀ اعمالش از پشت سر (به دست چپ) او داده شود.

আয়াত: 11

فَسَوۡفَ يَدۡعُواْ ثُبُورٗا

پس با داد و فریاد هلاکت را می‌طلبد.

আয়াত: 12

وَيَصۡلَىٰ سَعِيرًا

و وارد دوزخ خواهد شد.

আয়াত: 13

إِنَّهُۥ كَانَ فِيٓ أَهۡلِهِۦ مَسۡرُورًا

چون او (در دنیا) در میان خانوادۀ خود شادمان (و غافل از آخرت) بود.

আয়াত: 14

إِنَّهُۥ ظَنَّ أَن لَّن يَحُورَ

و چون او گمان می‌کرد که هرگز (به سوی الله) باز نمی‌گردد.

আয়াত: 15

بَلَىٰٓۚ إِنَّ رَبَّهُۥ كَانَ بِهِۦ بَصِيرٗا

آری! (بازگشت به‌سوی الله حق است) به درستی که پروردگارش به او بیناست.

আয়াত: 16

فَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلشَّفَقِ

پس قسم به شفق (سرخی بعد از غروب آفتاب).

আয়াত: 17

وَٱلَّيۡلِ وَمَا وَسَقَ

و قسم به شب و آنچه (در زیر سیاهی خود) جمع می‌کند.

আয়াত: 18

وَٱلۡقَمَرِ إِذَا ٱتَّسَقَ

و قسم به ماه چون کامل گردد.

আয়াত: 19

لَتَرۡكَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٖ

که همیشه از یک حالت به حالت دیگر درآیید.

আয়াত: 20

فَمَا لَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ

پس کفار را چه شده که ایمان نمی‌آرند؟

আয়াত: 21

وَإِذَا قُرِئَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡقُرۡءَانُ لَا يَسۡجُدُونَۤ۩

و هرگاه قرآن بر آن‌ها خوانده شود، سجده نمی‌کنند (منقاد نمی‌شوند).

আয়াত: 22

بَلِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يُكَذِّبُونَ

(سجده کردن چه که) بلکه کفار قرآن را تکذیب می‌کنند.

আয়াত: 23

وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا يُوعُونَ

و الله به آنچه در دل دارند عالم‌تر است.

আয়াত: 24

فَبَشِّرۡهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ

پس آن‌ها را به عذاب دردناک مژده ده.

আয়াত: 25

إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ لَهُمۡ أَجۡرٌ غَيۡرُ مَمۡنُونِۭ

مگر آنانی که ایمان آورده‌اند و کارهای نیک انجام داده‌اند که برای آن‌ها اجر و ثوابی ابدی و قطع ناشدنی است.