অৰ্থানুবাদ আয়াত 57 ছুৰা ছুৰা আল-কাহাফ - ফৰাচী অনুবাদ- ৰাশ্বীদ মাআশ্ব - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 57

وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِۦ فَأَعۡرَضَ عَنۡهَا وَنَسِيَ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُۚ إِنَّا جَعَلۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ أَكِنَّةً أَن يَفۡقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَقۡرٗاۖ وَإِن تَدۡعُهُمۡ إِلَى ٱلۡهُدَىٰ فَلَن يَهۡتَدُوٓاْ إِذًا أَبَدٗا

57 Qui donc se charge d’une plus grande iniquité que celui qui, exhorté à méditer Nos signes, s’en détourne en oubliant les méfaits qu’il a perpétrés ? Nous avons recouvert leurs cœurs de voiles qui les empêchent d’en saisir le sens et rendu leurs oreilles sourdes à la vérité. Tu auras beau les inviter à suivre le droit chemin, ils ne répondront jamais à ton appel.