ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 57 ជំពូក​ សូរ៉ោះអាល់កះហ្វុី - ការបកប្រែជាភាសាបារាំង - រ៉ស្ហុីទ ម៉ាអាស្ហ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 57

وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِۦ فَأَعۡرَضَ عَنۡهَا وَنَسِيَ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُۚ إِنَّا جَعَلۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ أَكِنَّةً أَن يَفۡقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَقۡرٗاۖ وَإِن تَدۡعُهُمۡ إِلَى ٱلۡهُدَىٰ فَلَن يَهۡتَدُوٓاْ إِذًا أَبَدٗا

57 Qui donc se charge d’une plus grande iniquité que celui qui, exhorté à méditer Nos signes, s’en détourne en oubliant les méfaits qu’il a perpétrés ? Nous avons recouvert leurs cœurs de voiles qui les empêchent d’en saisir le sens et rendu leurs oreilles sourdes à la vérité. Tu auras beau les inviter à suivre le droit chemin, ils ne répondront jamais à ton appel.