অৰ্থানুবাদ ছুৰা আশ্ব-শ্বাৰাহ - জৰ্জিয়ান অনুবাদ- কাম চলি আছে - পৃষ্ঠা নং 597 - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 3

ٱلَّذِيٓ أَنقَضَ ظَهۡرَكَ

რომელიც წელსა გტეხდა

আয়াত: 4

وَرَفَعۡنَا لَكَ ذِكۡرَكَ

და არ ავამაღლეთ ხსენება შენი?^[1]

[1] ეზანის, ყამეთის, თაშაჰჰუდისა და ხუტბას დროს. როგორც აბუ სა’იდ ალ ხუდრი გადმოგვცემს, ალლაჰის შუამავალმა ﷺ ჯიბრილ მთავარ ანგელოზს ამ აიათის შესახებ კითხა და მან ასე უპასუხა: უზენაესი ალლაჰი ბრძანებს, რომ სადაც მე მახსენებენ იქ შენც გახსენებენ. იხ. თაფსირუ ტაბერი.

আয়াত: 5

فَإِنَّ مَعَ ٱلۡعُسۡرِ يُسۡرًا

რამეთუ, ჭეშმარიტად, სირთულეს თან ახლავს სიადვილეც,

আয়াত: 6

إِنَّ مَعَ ٱلۡعُسۡرِ يُسۡرٗا

ჭეშმარიტად, სირთულეს თან ახლავს სიადვილე.

আয়াত: 7

فَإِذَا فَرَغۡتَ فَٱنصَبۡ

ამიტომ როგორცკი მორჩები ერთს, მაშინვე შეუდექი მეორეს.^[1]

[1] იბნი ‘აბბასი, ყათადე, დაჰჰაქი, მუყათილი და ქელბი ამ აიათს ასე განმარტავენ: ფარძ ნამაზს რომ მორჩები, შენი ღმეღთის მიმართ ვედრებას შეუდექ, მას გულმხურვალე ვედრებით სთხოვე, რომ მან მოგცეს. ჰასან ალ-ბასრი და ზეიდ ბინ ესლემი განმარტავენ: როდესაც მტერთან ბრძოლას მორჩები, შენი ღმერთის მიმართ ღვთისმსახურებით გაისარჯე. მანსური და მუჯაჰიდი განმარტავენ: როდესაც ამქვეყნიურ საქმეებს მორჩებ, ღვთისმსახურებებს შეუდექი და ნამაზი შეასრულე. იხ. თაფსირუ ტაბერი.
იბნი მეს’უდი განმარტავს: როდესაც ფარძ ნამაზებს, მორჩები ღამის ნამაზით განისარჯე. იხ. თაფსირუ სუიუტი.
ეს განმარტებები ყველა სწორია, რადგანაც მუსლიმს არ აქვს უქმედ დასაკარგი დრო, როდესაც ამქვეყნიურ საქმეებს მორჩება, ღვთისმსახურებებს უნდა შეუდგეს, როდესაც ღვთისმსახურებებს მორჩება ამქვეყნიური საქმეებით უნდა დაკავდეს. მან ამგვარი შრომითა და გარჯით, უქნარობისგან შორს, იმქვეყნიურსა და ამქვეყნიურს შორის გაწონასწორებული ცხოვრებით უნდა იცხოვროს.

আয়াত: 8

وَإِلَىٰ رَبِّكَ فَٱرۡغَب

და (მორჩილად) ესწრაფე შენი ღმერთისკენ.