অৰ্থানুবাদ আয়াত 122 ছুৰা আত-তাওবাহ - মোৰিয়ান অনুবাদ- মৰ্কজ ৰুওৱাদুত তাৰ্জামাহ - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 122

۞ وَمَا كَانَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ لِيَنفِرُواْ كَآفَّةٗۚ فَلَوۡلَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرۡقَةٖ مِّنۡهُمۡ طَآئِفَةٞ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي ٱلدِّينِ وَلِيُنذِرُواْ قَوۡمَهُمۡ إِذَا رَجَعُوٓاْ إِلَيۡهِمۡ لَعَلَّهُمۡ يَحۡذَرُونَ

Sɩd kõatbã pa sõmb n yi zãng n bas b zagsã ye. Bõe yĩng tɩ zãma zug fãa neb sãndã pa kẽngd n tɩ karem dĩinã, sẽn na yɩl n paam n bugs b nebã tɩ b sã n wa lebg n wa b nengẽ.