අර්ථ කථනය වාක්‍යය 122 පරිච්ඡේදය අත් තව්බා - මූර් පරිවර්තනය - රුව්වාද් පරිවර්තන මධ්‍යස්ථානය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 122

۞ وَمَا كَانَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ لِيَنفِرُواْ كَآفَّةٗۚ فَلَوۡلَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرۡقَةٖ مِّنۡهُمۡ طَآئِفَةٞ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي ٱلدِّينِ وَلِيُنذِرُواْ قَوۡمَهُمۡ إِذَا رَجَعُوٓاْ إِلَيۡهِمۡ لَعَلَّهُمۡ يَحۡذَرُونَ

Sɩd kõatbã pa sõmb n yi zãng n bas b zagsã ye. Bõe yĩng tɩ zãma zug fãa neb sãndã pa kẽngd n tɩ karem dĩinã, sẽn na yɩl n paam n bugs b nebã tɩ b sã n wa lebg n wa b nengẽ.