অৰ্থানুবাদ আয়াত 116 ছুৰা ছুৰা আল-মু'মিনূন - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 116

فَتَعٰلَی اللّٰهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۚ— لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ ۚ— رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِیْمِ ۟

نو الله پاک دی، پاچا دی او څه ډول چې وغواړي په خپل مخلوق کې تصرف کوونکی دی، همغه حق دی، ژمنه يې حق ده، وينا يې حق ده، له هغه پرته بل په حقه لمانځلی نشته، د هغه عزتمن عرش څښتن دی چې تر ټولو مخلوقاتو لوی دی او څوک چې تر ټولو د لوی مخلوق پالونکی وي هغه د ټولو پالونکی هم وي.

এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:

• الكافر حقير مهان عند الله.

کافر د الله پر وړاندې سپک او رسوا وي.

• الاستهزاء بالصالحين ذنب عظيم يستحق صاحبه العذاب.

پر نېکو خلکو ملنډې وهل لويه ګناه ده چې ملنډې وهونکی د سزا وړ ګرځي.

• تضييع العمر لازم من لوازم الكفر.

د عمر ضايع کول د کفر له لوازمو څخه دي.

• الثناء على الله مظهر من مظاهر الأدب في الدعاء.

په دعا کې د الله ستاينه کول د ادب له مظاهرو څخه دي.

• لما افتتح الله سبحانه السورة بذكر صفات فلاح المؤمنين ناسب أن تختم السورة بذكر خسارة الكافرين وعدم فلاحهم.

کله چې الله جل جلاله د سورت پیل د مؤمنانو د صفتونو په بیانولو سره وکړ نو لازمه وه چې د سورت پای هم د کافرانو په ناکامۍ او تاوان بیانولو سره وکړي.