অৰ্থানুবাদ ছুৰা আন-নাবা' - পশতু অনুবাদ- মৰ্কজ ৰুওৱাদুত তাৰ্জামাহ - পৃষ্ঠা নং 583 - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 31

اِنَّ لِلْمُتَّقِیْنَ مَفَازًا ۟ۙ

یقینا متقیانو لره ځای د کامیابۍ دی.

আয়াত: 32

حَدَآىِٕقَ وَاَعْنَابًا ۟ۙ

باغونه او انګور دي.

আয়াত: 33

وَّكَوَاعِبَ اَتْرَابًا ۟ۙ

او نوې پېغلې همزولې دي.

আয়াত: 34

وَّكَاْسًا دِهَاقًا ۟ؕ

او ډك ډك جامونه.

আয়াত: 35

لَا یَسْمَعُوْنَ فِیْهَا لَغْوًا وَّلَا كِذّٰبًا ۟ۚۖ

نه به هلته چټيات پكې اوري او نه دروغ.

আয়াত: 36

جَزَآءً مِّنْ رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابًا ۟ۙ

ستا د پالونکي لخوا بدله او پوره پوره لورېينه.

আয়াত: 37

رَّبِّ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا الرَّحْمٰنِ لَا یَمْلِكُوْنَ مِنْهُ خِطَابًا ۟ۚ

د آسمانونو، ځمكې او د هغو ترمنځ شيانو ډېر مهربان پالونکی دى، هغوى به له هغه سره د خبرو كولو وس نه لري.

আয়াত: 38

یَوْمَ یَقُوْمُ الرُّوْحُ وَالْمَلٰٓىِٕكَةُ صَفًّا ۙۗؕ— لَّا یَتَكَلَّمُوْنَ اِلَّا مَنْ اَذِنَ لَهُ الرَّحْمٰنُ وَقَالَ صَوَابًا ۟

هغه ورځ چې روح او پرېښتې كتار كتار ودريږي، هيڅوك به خبرې نه كوي له هغه چا پرته چې رحمان اجازه وركړې وي او سمې خبرې به كوي.

আয়াত: 39

ذٰلِكَ الْیَوْمُ الْحَقُّ ۚ— فَمَنْ شَآءَ اتَّخَذَ اِلٰی رَبِّهٖ مَاٰبًا ۟

دا حقه ورځ ده نو چې د چا خوښه وي د خپل پالونکي لور ته د ورګرځېدو لار دې ونيسي.

আয়াত: 40

اِنَّاۤ اَنْذَرْنٰكُمْ عَذَابًا قَرِیْبًا ۖۚ۬— یَّوْمَ یَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ یَدٰهُ وَیَقُوْلُ الْكٰفِرُ یٰلَیْتَنِیْ كُنْتُ تُرٰبًا ۟۠

بېشكه موږ له (راتلونكي) نېږدې عذابه ووېرولئ هغه ورځ چې هرسړى به هغه څه وويني چې خپلو لاسونو يې وړاندې لېږلي او كافر به وايي: كاشكې زه خاورې واى.