অৰ্থানুবাদ ছুৰা আল-মু'মিনূন - অনুবাদ কৰিছে মৌলুলৱী জানবাজ চৰফৰাজ চাহাবে। - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

مؤمنون

আয়াত: 1

قَدْ اَفْلَحَ الْمُؤْمِنُوْنَ ۟ۙ

په باوري ډول مؤمنان بریمن دي.

আয়াত: 2

الَّذِیْنَ هُمْ فِیْ صَلَاتِهِمْ خٰشِعُوْنَ ۟ۙ

هغوی چې په خپل لمانځه کې زارۍ او عاجزي کوي.

আয়াত: 3

وَالَّذِیْنَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُوْنَ ۟ۙ

له ورانو کارونو مخ اړوي.

আয়াত: 4

وَالَّذِیْنَ هُمْ لِلزَّكٰوةِ فٰعِلُوْنَ ۟ۙ

زکات ورکوي.

আয়াত: 5

وَالَّذِیْنَ هُمْ لِفُرُوْجِهِمْ حٰفِظُوْنَ ۟ۙ

او خپل شرم ځایونه ساتي.

আয়াত: 6

اِلَّا عَلٰۤی اَزْوَاجِهِمْ اَوْ مَا مَلَكَتْ اَیْمَانُهُمْ فَاِنَّهُمْ غَیْرُ مَلُوْمِیْنَ ۟ۚ

خو نه له خپلو ښځو او خپلو وینځو. ځکه چې په هغوی کې څه باک نشته.

আয়াত: 7

فَمَنِ ابْتَغٰی وَرَآءَ ذٰلِكَ فَاُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْعٰدُوْنَ ۟ۚ

او که چا له دې نه اخوا نور څه وغوښتل نو همدوی له پولې اوښتي دي.

আয়াত: 8

وَالَّذِیْنَ هُمْ لِاَمٰنٰتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رٰعُوْنَ ۟ۙ

او هغوی چې د خپلو امانتونو او وعدې پالنه کوي.

আয়াত: 9

وَالَّذِیْنَ هُمْ عَلٰی صَلَوٰتِهِمْ یُحَافِظُوْنَ ۟ۘ

د خپلو لمونځونو ساتنه کوي.

আয়াত: 10

اُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْوٰرِثُوْنَ ۟ۙ

همدغه کسان وارثان دي.

আয়াত: 11

الَّذِیْنَ یَرِثُوْنَ الْفِرْدَوْسَ ؕ— هُمْ فِیْهَا خٰلِدُوْنَ ۟

فردوس جنت به په میراث وړي ـ او تل تر تله به هملته وي.

আয়াত: 12

وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْاِنْسَانَ مِنْ سُلٰلَةٍ مِّنْ طِیْنٍ ۟ۚ

او مونږ انسان له نچوړ شوې خټې نه جوړ کړ.

আয়াত: 13

ثُمَّ جَعَلْنٰهُ نُطْفَةً فِیْ قَرَارٍ مَّكِیْنٍ ۪۟

بیا مو په یوه خوندي ځای کې د اوبو یو څاڅکی وګرځاوو.

আয়াত: 14

ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظٰمًا فَكَسَوْنَا الْعِظٰمَ لَحْمًا ۗ— ثُمَّ اَنْشَاْنٰهُ خَلْقًا اٰخَرَ ؕ— فَتَبٰرَكَ اللّٰهُ اَحْسَنُ الْخٰلِقِیْنَ ۟ؕ

بیا مو د اوبو له څاڅکې نه د ویني ټوټه جوړه، نو بیا مو د ویني له ټوټې نه د غوښي یوه بوټۍ جوړه او بیا مو د غوښي له بوټۍ نه هډوکي جوړ او بیا مو هډوکو ته غوښه وروپوښله. بیا مو هغه په یو بل[۲] پیدایښت سره ژوندی کړ، الله د ډیر لوړ شان څښتن او له ټولو پیداکوونکو نه ښه بیدا کوونکی دی.

[۲] معنی دا چې روح ورکړای شو. ویښتان او نوکان عقل او نور امتیازي خصوصیتونه ور په برخه شول( فتح القدیر د امام الشوکانی)

আয়াত: 15

ثُمَّ اِنَّكُمْ بَعْدَ ذٰلِكَ لَمَیِّتُوْنَ ۟ؕ

بیا تاسې له دې وروسته اور ، مرو مړه کیدونکي یاست.

আয়াত: 16

ثُمَّ اِنَّكُمْ یَوْمَ الْقِیٰمَةِ تُبْعَثُوْنَ ۟

او بیا د قیامت په ورځ بې له شکه ژوندي راپورته کړای شئ.

আয়াত: 17

وَلَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعَ طَرَآىِٕقَ ۖۗ— وَمَا كُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غٰفِلِیْنَ ۟

او مونږ ستاسې له پاسه اوه اسمانونه هم پیدا کړي. او مونږ له موجوداتو څخه ناخبره یو.

আয়াত: 18

وَاَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَآءِ مَآءً بِقَدَرٍ فَاَسْكَنّٰهُ فِی الْاَرْضِ ۖۗ— وَاِنَّا عَلٰی ذَهَابٍ بِهٖ لَقٰدِرُوْنَ ۟ۚ

او مونږ له بره په برابره اندازه اوبه راښکته کړي او په ځمکه کي مو تم کړي او په بیرته وړلو يې هم ښه پیاوړي یو.

আয়াত: 19

فَاَنْشَاْنَا لَكُمْ بِهٖ جَنّٰتٍ مِّنْ نَّخِیْلٍ وَّاَعْنَابٍ ۘ— لَكُمْ فِیْهَا فَوَاكِهُ كَثِیْرَةٌ وَّمِنْهَا تَاْكُلُوْنَ ۟ۙ

او په اوبو مو تاسو ته د خرماوو او انګورو باغونه پیدا کړل چې تاسې ته پکې ډیرې میوې په لاس درځی. او له هغو نه خوراک هم کوئ.

আয়াত: 20

وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُوْرِ سَیْنَآءَ تَنْۢبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِّلْاٰكِلِیْنَ ۟

او مونږ د سیناء طور په غره کې هغه ونه پیدا کړی چې تیل هم لري، او د خوړونکو لپاره انګولی هم.

আয়াত: 21

وَاِنَّ لَكُمْ فِی الْاَنْعَامِ لَعِبْرَةً ؕ— نُسْقِیْكُمْ مِّمَّا فِیْ بُطُوْنِهَا وَلَكُمْ فِیْهَا مَنَافِعُ كَثِیْرَةٌ وَّمِنْهَا تَاْكُلُوْنَ ۟ۙ

او پخه خبره همدا ده چې په څارویو کې تاسې ته یوه ښوونه ده. په هغو شیدو چې د هغوی په بدن کي دي مونږ تاسې خړوبه وو او په همدې څارویو کې ستاسې نورې ډیرې ګټې هم دي او له همدې څارویو نه تاسې خوراک هم کوئ.

আয়াত: 22

وَعَلَیْهَا وَعَلَی الْفُلْكِ تُحْمَلُوْنَ ۟۠

او په همدې څارویو او کښتیو تاسو بارول کیږئ هم.

আয়াত: 23

وَلَقَدْ اَرْسَلْنَا نُوْحًا اِلٰی قَوْمِهٖ فَقَالَ یٰقَوْمِ اعْبُدُوا اللّٰهَ مَا لَكُمْ مِّنْ اِلٰهٍ غَیْرُهٗ ؕ— اَفَلَا تَتَّقُوْنَ ۟

او مونږ نوح خپل قوم ته استولی وو. هغه وویل: ای زما قومه! د یو الله عبادت وکړئ پرته له هغه مو بل خدای نشته نو ولې له هغه نه ډاریږئ.

আয়াত: 24

فَقَالَ الْمَلَؤُا الَّذِیْنَ كَفَرُوْا مِنْ قَوْمِهٖ مَا هٰذَاۤ اِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ ۙ— یُرِیْدُ اَنْ یَّتَفَضَّلَ عَلَیْكُمْ ؕ— وَلَوْ شَآءَ اللّٰهُ لَاَنْزَلَ مَلٰٓىِٕكَةً ۖۚ— مَّا سَمِعْنَا بِهٰذَا فِیْۤ اٰبَآىِٕنَا الْاَوَّلِیْنَ ۟ۚۖ

د هغه د قوم کافرو مشرانو وویل: نوح ستاسې په شان یو انسان دی غواړي چې ځان پر تاسې لوړ کړې او که الله غوښتي وای، نو یوه ملایکه به يې رالیږلې وای. مونږ د انسان د پیغمبرۍ خبره له خپل پلار نیکه نه نده اوریدلي.

আয়াত: 25

اِنْ هُوَ اِلَّا رَجُلٌۢ بِهٖ جِنَّةٌ فَتَرَبَّصُوْا بِهٖ حَتّٰی حِیْنٍ ۟

بس دا یو سړی دی چې لیونتوب پرې حمله کړي. لږ څه نور هم ورته وګورئ.

আয়াত: 26

قَالَ رَبِّ انْصُرْنِیْ بِمَا كَذَّبُوْنِ ۟

نوح وویل: ای زما ربه! زما ملا وتړه ځکه چې هغوی زه درواغجن وګڼلم.

আয়াত: 27

فَاَوْحَیْنَاۤ اِلَیْهِ اَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِاَعْیُنِنَا وَوَحْیِنَا فَاِذَا جَآءَ اَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّوْرُ ۙ— فَاسْلُكْ فِیْهَا مِنْ كُلٍّ زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ وَاَهْلَكَ اِلَّا مَنْ سَبَقَ عَلَیْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ ۚ— وَلَا تُخَاطِبْنِیْ فِی الَّذِیْنَ ظَلَمُوْا ۚ— اِنَّهُمْ مُّغْرَقُوْنَ ۟

مونږ هغه ته وحې وکړه چې : زمونږ د څارنې او وحې په رڼا کې کښتۍ جوړه کړه. کله چې زمونږ حکم راشي، او په تنور کې اوبه راوخوټيدې نو له هر ډول څارویو نه جوړه، جوړه دوه دانې، او د کورنۍ له هغو غړو پرته چې د هغوی په هکله وړاندې پریکړه شوی نور ټول درسره په کښتۍ کې سپاره کړه. او پام چې د ظالمانو په هکله له ماسره خبرې ونه کړې ځکه چې هغوی غرقولای شي.

আয়াত: 28

فَاِذَا اسْتَوَیْتَ اَنْتَ وَمَنْ مَّعَكَ عَلَی الْفُلْكِ فَقُلِ الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِیْ نَجّٰىنَا مِنَ الْقَوْمِ الظّٰلِمِیْنَ ۟

او کله چې ته سره له خپلو کسانو پر کښتۍ ښه برابر شوي نو ووایه چې: ټوله ثنا[۳] یوازې هغه الله ته ده چې مونږ يي له ظالم قوم نه خلاص کړي یو.

[۳] دا د سپریدو وخت دعا ده.

আয়াত: 29

وَقُلْ رَّبِّ اَنْزِلْنِیْ مُنْزَلًا مُّبٰرَكًا وَّاَنْتَ خَیْرُ الْمُنْزِلِیْنَ ۟

او ووایه چې: ای زما ربه! مونږ یوه ښه او مبارک ځای [۴] ته ښکته کړه بې له شکه چې ته ښه ځای ورکوونکی یې.

[۴] دا د ښکته کیدلو د وخت دعا ده( فتح القدیر د امام الشوکاني)

আয়াত: 30

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیٰتٍ وَّاِنْ كُنَّا لَمُبْتَلِیْنَ ۟

هو! په دې کیسه کې ډیرې سترې نښاني دي او مونږ ارو، مرو ازمیښت کوونکي یو.

আয়াত: 31

ثُمَّ اَنْشَاْنَا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْنًا اٰخَرِیْنَ ۟ۚ

له دوی وروسته مو د نورې زمانې خلک راپیدا کړل.

আয়াত: 32

فَاَرْسَلْنَا فِیْهِمْ رَسُوْلًا مِّنْهُمْ اَنِ اعْبُدُوا اللّٰهَ مَا لَكُمْ مِّنْ اِلٰهٍ غَیْرُهٗ ؕ— اَفَلَا تَتَّقُوْنَ ۟۠

او په هغوی کې مو د هغوی یو سړی رسول ولیږه چې: د یو الله عبادت وکړئ او پرته له هغه ستاسې بل خدای نشته نو ولې نه ډاریږئ.

আয়াত: 33

وَقَالَ الْمَلَاُ مِنْ قَوْمِهِ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا وَكَذَّبُوْا بِلِقَآءِ الْاٰخِرَةِ وَاَتْرَفْنٰهُمْ فِی الْحَیٰوةِ الدُّنْیَا ۙ— مَا هٰذَاۤ اِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ ۙ— یَاْكُلُ مِمَّا تَاْكُلُوْنَ مِنْهُ وَیَشْرَبُ مِمَّا تَشْرَبُوْنَ ۟ۙ

د هغه د قوم هغو مشرانو چې له منلو يې انکار کړی وؤ د اخرت ملاقات یې درواغ ګڼلی او مونږ پرې په دنیوي ژوند کې ښه لورینه کړې وه، وویل: دا سړی پرته له دې چې ستاسې غوندې یو انسان دی بل هیڅ نه دی هغه څه خوري چې تاسې يې خورئ او هغه څه څښي چې تاسې يې ځښئ.

আয়াত: 34

وَلَىِٕنْ اَطَعْتُمْ بَشَرًا مِّثْلَكُمْ ۙ— اِنَّكُمْ اِذًا لَّخٰسِرُوْنَ ۟ۙ

او قسم دی که تاسې د خپل ځان پشان په یوه بل انسان پسې ولاړئ نو ډیر تاوانیان يې.

আয়াত: 35

اَیَعِدُكُمْ اَنَّكُمْ اِذَا مِتُّمْ وَكُنْتُمْ تُرَابًا وَّعِظَامًا اَنَّكُمْ مُّخْرَجُوْنَ ۟

ایا دی له تاسې سره وعده کوي چې کله تاسې مړه، خاورې او هډوکي شئ نو بیرته به راویستلای شئ؟

আয়াত: 36

هَیْهَاتَ هَیْهَاتَ لِمَا تُوْعَدُوْنَ ۟

ناشوني دی، ناشونی دی، هغه کار چې له تاسې سره يې وعده کیږي.

আয়াত: 37

اِنْ هِیَ اِلَّا حَیَاتُنَا الدُّنْیَا نَمُوْتُ وَنَحْیَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوْثِیْنَ ۟

بس زمونږ همدا یو د دنیا ژوند دی چې مړه کیږو او ژوندي کیږو. او له مرګ نه وروسته بیا ژوندي نه راپاڅول کیږو.

আয়াত: 38

اِنْ هُوَ اِلَّا رَجُلُ ١فْتَرٰی عَلَی اللّٰهِ كَذِبًا وَّمَا نَحْنُ لَهٗ بِمُؤْمِنِیْنَ ۟

بس دغه سړی پر الله درواغ تړي او مونږ يې هیڅکله منوونکي نه یو.

আয়াত: 39

قَالَ رَبِّ انْصُرْنِیْ بِمَا كَذَّبُوْنِ ۟

پیغمبر وویل: ای زما ربه! زما ملا وتړه ځکه چې هغوی زه درواغجن وګڼلم.

আয়াত: 40

قَالَ عَمَّا قَلِیْلٍ لَّیُصْبِحُنَّ نٰدِمِیْنَ ۟ۚ

الله پاک وفرمایل: ډير ژر به هغوی پښیمانه شي.

আয়াত: 41

فَاَخَذَتْهُمُ الصَّیْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْنٰهُمْ غُثَآءً ۚ— فَبُعْدًا لِّلْقَوْمِ الظّٰلِمِیْنَ ۟

نو ناڅاپې چیغې په رښتیا ونیول او د سیلاب وړوغوندی مو وګرځول. ظالم قوم له مهربانۍ څخه لرې شو[۶].

[۶] د الله له رحمت او لورینې نه لرې شو.

আয়াত: 42

ثُمَّ اَنْشَاْنَا مِنْ بَعْدِهِمْ قُرُوْنًا اٰخَرِیْنَ ۟ؕ

بیا مونږ له هغوی وروسته نور قومونه پیدا کړل.

আয়াত: 43

مَا تَسْبِقُ مِنْ اُمَّةٍ اَجَلَهَا وَمَا یَسْتَاْخِرُوْنَ ۟ؕ

هیڅ قوم نه له خپلې ټاکلې نیټې وړاندې مري او نه ترې وروسته کیږي.

আয়াত: 44

ثُمَّ اَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَا ؕ— كُلَّ مَا جَآءَ اُمَّةً رَّسُوْلُهَا كَذَّبُوْهُ فَاَتْبَعْنَا بَعْضَهُمْ بَعْضًا وَّجَعَلْنٰهُمْ اَحَادِیْثَ ۚ— فَبُعْدًا لِّقَوْمٍ لَّا یُؤْمِنُوْنَ ۟

له دی وروسته مونږ په مسلسل ډول خپل استازي ولیږل. هر امت ته به چې پیغمبر ورغې نو درواغجن به يې وباله. نو مونږ هم هغوی یو په بل پسې له مینځه یوړل. چې بالاخره هغوی تشې کیسې شوې. نو لری او بي برخې دې وي هغه خلک چې ایمان نه راوړي.

আয়াত: 45

ثُمَّ اَرْسَلْنَا مُوْسٰی وَاَخَاهُ هٰرُوْنَ ۙ۬— بِاٰیٰتِنَا وَسُلْطٰنٍ مُّبِیْنٍ ۟ۙ

بیا مو خپل رسولان، موسی او د هغه ورور هارون له خپلو نښانو او ښکاره دلایلو سره ولیږل.

আয়াত: 46

اِلٰی فِرْعَوْنَ وَمَلَاۡىِٕهٖ فَاسْتَكْبَرُوْا وَكَانُوْا قَوْمًا عَالِیْنَ ۟ۚ

چې فرعون او د هغه واکمني ډلې ته ورشي. خو هغوی لوي يې وکړه او لويې يې پخوانی عادت ؤ.

আয়াত: 47

فَقَالُوْۤا اَنُؤْمِنُ لِبَشَرَیْنِ مِثْلِنَا وَقَوْمُهُمَا لَنَا عٰبِدُوْنَ ۟ۚ

نو ویي ویل: ایا مونږ د داسې دوه سړیو خبره ومنو چې زمونږ په شان انسانان او دهغوی قوم زمونږ غلامان دي؟

আয়াত: 48

فَكَذَّبُوْهُمَا فَكَانُوْا مِنَ الْمُهْلَكِیْنَ ۟

دواړه پیغمبران يې درواغجن وګڼل نو ځکه ټول له مخې هلاک شول.

আয়াত: 49

وَلَقَدْ اٰتَیْنَا مُوْسَی الْكِتٰبَ لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُوْنَ ۟

او مونږ موسی ته کتاب ورکړی ؤ تر څو پرې هغوی لار ومومي.

আয়াত: 50

وَجَعَلْنَا ابْنَ مَرْیَمَ وَاُمَّهٗۤ اٰیَةً وَّاٰوَیْنٰهُمَاۤ اِلٰی رَبْوَةٍ ذَاتِ قَرَارٍ وَّمَعِیْنٍ ۟۠

او د مریمی ځوی او د هغه مور مو یوه نښانه ګرځولي او دواړو ته مې په هغه هسکه مینه کې ځای ورکړی وو. چې د ډاډ ځای او د پاکو او صافو اوبو چینې پکې روانې دي.

আয়াত: 51

یٰۤاَیُّهَا الرُّسُلُ كُلُوْا مِنَ الطَّیِّبٰتِ وَاعْمَلُوْا صَالِحًا ؕ— اِنِّیْ بِمَا تَعْمَلُوْنَ عَلِیْمٌ ۟ؕ

ای پیغمبرانو! پاک څیزونه وخورئ او نیک کارونه وکړئ زه ستاسو له ټولو کړنو ډیر ښه خبر یم.

আয়াত: 52

وَاِنَّ هٰذِهٖۤ اُمَّتُكُمْ اُمَّةً وَّاحِدَةً وَّاَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُوْنِ ۟

او ستاسې ټولو دین، یو او زه مو رب یم نو له ما نه وډار شئ.

আয়াত: 53

فَتَقَطَّعُوْۤا اَمْرَهُمْ بَیْنَهُمْ زُبُرًا ؕ— كُلُّ حِزْبٍۭ بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُوْنَ ۟

خو له هغوی نه وروسته خلکو خپل کار په خپله ټوټه، ټوټه کړ. او هر ه ډله په همغه څه خوښه ده چې ورسره دي.

আয়াত: 54

فَذَرْهُمْ فِیْ غَمْرَتِهِمْ حَتّٰی حِیْنٍ ۟

نو ای محمده! دوی پریږده چې تر ټاکلې نیټې په خپل غفلت کې ډوب وي.

আয়াত: 55

اَیَحْسَبُوْنَ اَنَّمَا نُمِدُّهُمْ بِهٖ مِنْ مَّالٍ وَّبَنِیْنَ ۟ۙ

ایا د دوی ګومان دی چې مونږ ورسره د مال او اولاد لورینه کړې.

আয়াত: 56

نُسَارِعُ لَهُمْ فِی الْخَیْرٰتِ ؕ— بَلْ لَّا یَشْعُرُوْنَ ۟

ګنې مونږ ورته د ښیګڼو مخه ژر کړې ؟ نه : بلکې هغوی نه پوهیږي.

আয়াত: 57

اِنَّ الَّذِیْنَ هُمْ مِّنْ خَشْیَةِ رَبِّهِمْ مُّشْفِقُوْنَ ۟ۙ

بې له شکه هغه کسان چې د خپل رب له ډار نه په لړ زان دي.

আয়াত: 58

وَالَّذِیْنَ هُمْ بِاٰیٰتِ رَبِّهِمْ یُؤْمِنُوْنَ ۟ۙ

او هغوی چې د خپل رب په ایتونو ایمان راوړي.

আয়াত: 59

وَالَّذِیْنَ هُمْ بِرَبِّهِمْ لَا یُشْرِكُوْنَ ۟ۙ

او هغوی چې له خپل رب سره هیڅ شې نه برابر وي.

আয়াত: 60

وَالَّذِیْنَ یُؤْتُوْنَ مَاۤ اٰتَوْا وَّقُلُوْبُهُمْ وَجِلَةٌ اَنَّهُمْ اِلٰی رَبِّهِمْ رٰجِعُوْنَ ۟ۙ

او هغوی چې د الله په لار کې د هغه ورکړی مال مصرفوي او په زړونو کې يې ډاروي چې خپل رب ته خامخا بیرته ورتلونکي دي.

আয়াত: 61

اُولٰٓىِٕكَ یُسٰرِعُوْنَ فِی الْخَیْرٰتِ وَهُمْ لَهَا سٰبِقُوْنَ ۟

نو همدغه کسان په ښیګڼه کې تلوار کوي او له هر چا وړاندی وردانګې.

আয়াত: 62

وَلَا نُكَلِّفُ نَفْسًا اِلَّا وُسْعَهَا وَلَدَیْنَا كِتٰبٌ یَّنْطِقُ بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا یُظْلَمُوْنَ ۟

او مونږ پر هیچا له توان نه پورته بار نه ږدو او له مونږ سره داسې لیکنه ده چې هر څه کټ مټ په ګوته کوي. او پر هغوی به هیڅ تیری ونه کړای شي.

আয়াত: 63

بَلْ قُلُوْبُهُمْ فِیْ غَمْرَةٍ مِّنْ هٰذَا وَلَهُمْ اَعْمَالٌ مِّنْ دُوْنِ ذٰلِكَ هُمْ لَهَا عٰمِلُوْنَ ۟

بلکې د هغوی زړونه له دې حقو خبرو نه بې خبره، او له دې پرته په نورو پریوتو کړنو اخته دي.

আয়াত: 64

حَتّٰۤی اِذَاۤ اَخَذْنَا مُتْرَفِیْهِمْ بِالْعَذَابِ اِذَا هُمْ یَجْـَٔرُوْنَ ۟ؕ

تر څو يې مونږ په نعمتونو کې ډوب مشران په عذاب اخته کړو. نو بیا به چیغې او فریادونه کوي.

আয়াত: 65

لَا تَجْـَٔرُوا الْیَوْمَ ۫— اِنَّكُمْ مِّنَّا لَا تُنْصَرُوْنَ ۟

نن چیغې مه وهئ له مونږ نه مو څوک خلاصولای نشي.

আয়াত: 66

قَدْ كَانَتْ اٰیٰتِیْ تُتْلٰی عَلَیْكُمْ فَكُنْتُمْ عَلٰۤی اَعْقَابِكُمْ تَنْكِصُوْنَ ۟ۙ

ځکه چې زما ایاتونه به پر تاسو لوستل کیدل خو تاسو به مخ په څت په منډه واست.

আয়াত: 67

مُسْتَكْبِرِیْنَ ۖۚۗ— بِهٖ سٰمِرًا تَهْجُرُوْنَ ۟

په هغو مو لويې کوله. د شپې به په کیسو اخته او زما ایاتونه مو پریښې وو.

আয়াত: 68

اَفَلَمْ یَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ اَمْ جَآءَهُمْ مَّا لَمْ یَاْتِ اٰبَآءَهُمُ الْاَوَّلِیْنَ ۟ؗ

ایا هغوی خبرې ته فکر نه دی کړی؟ او که داسې څه ورته راغلي چې پخوانیو پلرونو ته يې نه وو راغلي؟

আয়াত: 69

اَمْ لَمْ یَعْرِفُوْا رَسُوْلَهُمْ فَهُمْ لَهٗ مُنْكِرُوْنَ ۟ؗ

او که خپل پیغمبر نه پیژني چې اوس ورسره نا اشنا دي؟

আয়াত: 70

اَمْ یَقُوْلُوْنَ بِهٖ جِنَّةٌ ؕ— بَلْ جَآءَهُمْ بِالْحَقِّ وَاَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كٰرِهُوْنَ ۟

او که وايې چې پیغمبر لیونی دی. نه! دا یوه هم نه ده بلکې حق ورته راغلی او د هغوی ډير خلک حق نه خوښوي.

আয়াত: 71

وَلَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ اَهْوَآءَهُمْ لَفَسَدَتِ السَّمٰوٰتُ وَالْاَرْضُ وَمَنْ فِیْهِنَّ ؕ— بَلْ اَتَیْنٰهُمْ بِذِكْرِهِمْ فَهُمْ عَنْ ذِكْرِهِمْ مُّعْرِضُوْنَ ۟ؕ

که حق د دوی د هیلو پسې تللی وای نو نو اسمانونه، ځمکه او په هغوی کې ټول څیزونه، به خراب شوی وو. نه داسې نه ده بلکې مونږ هغوی ته پند راوړی خو هغوی ترې مخ اړوي.

আয়াত: 72

اَمْ تَسْـَٔلُهُمْ خَرْجًا فَخَرَاجُ رَبِّكَ خَیْرٌ ۖۗ— وَّهُوَ خَیْرُ الرّٰزِقِیْنَ ۟

او که ته له دوی نه څه غواړې؟ نو ستا د رب ورکړه ډیره غوره ده. او هغه تر هر چا ښه روزي ورکوونکی دی.

আয়াত: 73

وَاِنَّكَ لَتَدْعُوْهُمْ اِلٰی صِرَاطٍ مُّسْتَقِیْمٍ ۟

او بې له شکه چې ته هغوی سمې لارې ته بلې.

আয়াত: 74

وَاِنَّ الَّذِیْنَ لَا یُؤْمِنُوْنَ بِالْاٰخِرَةِ عَنِ الصِّرَاطِ لَنٰكِبُوْنَ ۟

خو کوم کسان چې په اخرت ایمان نه لرې له سمې لارې نه کاږه دي.

আয়াত: 75

وَلَوْ رَحِمْنٰهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِمْ مِّنْ ضُرٍّ لَّلَجُّوْا فِیْ طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُوْنَ ۟

او که مونږ پر هغوی مهربان شوی او اخته کړ او مو ترې لرې کړی وای نو بیا به هم په خپله سرغړونه کې لا کلک او لالهانده به وو.

আয়াত: 76

وَلَقَدْ اَخَذْنٰهُمْ بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوْا لِرَبِّهِمْ وَمَا یَتَضَرَّعُوْنَ ۟

ځکه مو په عذاب اخته کړل خو بیا يې هم خپل رب ته غاړه کیښوده او نه ورته زارۍ کوي.

আয়াত: 77

حَتّٰۤی اِذَا فَتَحْنَا عَلَیْهِمْ بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِیْدٍ اِذَا هُمْ فِیْهِ مُبْلِسُوْنَ ۟۠

تر هغو چې مونږ پری د سخت عذاب دروازه را خلاصه کړو نو بیا به له هر څه نه مایوسه وي.

আয়াত: 78

وَهُوَ الَّذِیْۤ اَنْشَاَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْاَبْصَارَ وَالْاَفْـِٕدَةَ ؕ— قَلِیْلًا مَّا تَشْكُرُوْنَ ۟

او الله هغه ذات دی چې تاسې ته يې غوږونه، سترګې او زړونه درکړې. خو تاسې ډیر لږ شکر ویستونکي یاست.

আয়াত: 79

وَهُوَ الَّذِیْ ذَرَاَكُمْ فِی الْاَرْضِ وَاِلَیْهِ تُحْشَرُوْنَ ۟

او هغه ذات دی چې تاسې يې په ځمکه کې خواره واره کړي يي او د همغه په لور به بیرته وروستلای شئ.

আয়াত: 80

وَهُوَ الَّذِیْ یُحْیٖ وَیُمِیْتُ وَلَهُ اخْتِلَافُ الَّیْلِ وَالنَّهَارِ ؕ— اَفَلَا تَعْقِلُوْنَ ۟

او هغه دی چې ژوند بښي او وژنه کوي او د شپې او ورځې اړول را اړول د هغه کار دی. ایا تاسې له عقل نه کار نه اخلئ.

আয়াত: 81

بَلْ قَالُوْا مِثْلَ مَا قَالَ الْاَوَّلُوْنَ ۟

خو دوی همغه څه وايې چې پخوانیو یې ویلي وو.

আয়াত: 82

قَالُوْۤا ءَاِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَّعِظَامًا ءَاِنَّا لَمَبْعُوْثُوْنَ ۟

پخوانیو يې ویلي وو: ایا چې مونږ مړه، خاورې او هډوکي شو بیا به هم ژوندي راپاڅول کیږو؟

আয়াত: 83

لَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَاٰبَآؤُنَا هٰذَا مِنْ قَبْلُ اِنْ هٰذَاۤ اِلَّاۤ اَسَاطِیْرُ الْاَوَّلِیْنَ ۟

همدا یوه وعده له مونږ سره کیږې او زمونږ له پلرونو سره لا پخوا شوې وه. دا پرته له زړو کیسو نور هیڅ نه دي.

আয়াত: 84

قُلْ لِّمَنِ الْاَرْضُ وَمَنْ فِیْهَاۤ اِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُوْنَ ۟

ای محمده! ووایه: که تاسې پوهیږئ نو ووایاست چې ځمکه او د هغې هر څه د چا دي؟

আয়াত: 85

سَیَقُوْلُوْنَ لِلّٰهِ ؕ— قُلْ اَفَلَا تَذَكَّرُوْنَ ۟

ارو، مرو به وايي د الله، ورته ووایه نو ولې ځان په خبره نه رسوئ.

আয়াত: 86

قُلْ مَنْ رَّبُّ السَّمٰوٰتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیْمِ ۟

ورته ووایه: د اووه اسمانونو او د لوی عرش واکمن څوک دی؟

আয়াত: 87

سَیَقُوْلُوْنَ لِلّٰهِ ؕ— قُلْ اَفَلَا تَتَّقُوْنَ ۟

ارو، مرو به هغوی ووایي: الله. ووایه: نو لوې له هغه نه ډار نه لرئ؟

আয়াত: 88

قُلْ مَنْ بِیَدِهٖ مَلَكُوْتُ كُلِّ شَیْءٍ وَّهُوَ یُجِیْرُ وَلَا یُجَارُ عَلَیْهِ اِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُوْنَ ۟

ووایه: د هر شي واک د چا په لاس کې دی؟ هسې واکمن چې پناه ورکوي. خو د هغه پر خلاف هیڅوک پناه نه شي ورکولای؟ نو که پوهیږئ ووایاست؟

আয়াত: 89

سَیَقُوْلُوْنَ لِلّٰهِ ؕ— قُلْ فَاَنّٰی تُسْحَرُوْنَ ۟

ژر به ووايې د الله، ورته ووایه نو بیا ولې غولول کیږئ.

আয়াত: 90

بَلْ اَتَیْنٰهُمْ بِالْحَقِّ وَاِنَّهُمْ لَكٰذِبُوْنَ ۟

بلکې مونږ هغوی ته حق راوړی ،ا وپه دې کې هیڅ شک نشته چې هغوی درواغجن دي.

আয়াত: 91

مَا اتَّخَذَ اللّٰهُ مِنْ وَّلَدٍ وَّمَا كَانَ مَعَهٗ مِنْ اِلٰهٍ اِذًا لَّذَهَبَ كُلُّ اِلٰهٍ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلٰی بَعْضٍ ؕ— سُبْحٰنَ اللّٰهِ عَمَّا یَصِفُوْنَ ۟ۙ

نه الله کوم اولاد نیولې او نه له هغه سره کوم بل خدای شته. که نه نو هر خدای به خپل پیدایښت جلاء کړی او ځینو به پر نورو د برلاسۍ هڅه کړې وای. الله له دغو خبرو نه پاک دی چې دوی يې بیانوي.

আয়াত: 92

عٰلِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ فَتَعٰلٰی عَمَّا یُشْرِكُوْنَ ۟۠

په پټو او ښکاره وو ټولو پوه او له هغه څه نه ډیر لوړ دی چې هغوی يې ورسره شریکوي.

আয়াত: 93

قُلْ رَّبِّ اِمَّا تُرِیَنِّیْ مَا یُوْعَدُوْنَ ۟ۙ

ای محمده! دعاء وکړه! ای زما ربه! که ته زما د سترګو په وړاندې هغه څه پر هغوی راولې چې وعده يې ورسره شوې.

আয়াত: 94

رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِیْ فِی الْقَوْمِ الظّٰلِمِیْنَ ۟

نو زما ربه! ما په ظالمانو کې مه شاملوه.

আয়াত: 95

وَاِنَّا عَلٰۤی اَنْ نُّرِیَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقٰدِرُوْنَ ۟

او په دې کې شک نشته چې دا زمونږ په وس ده چې ستا د سترګو په وړاندې پری هغه څه راولو چې وعده يې ورسره کوو.

আয়াত: 96

اِدْفَعْ بِالَّتِیْ هِیَ اَحْسَنُ السَّیِّئَةَ ؕ— نَحْنُ اَعْلَمُ بِمَا یَصِفُوْنَ ۟

او د بدۍ مخه په نیکۍ سره ونیسه. مونږ ته هغه څه ډیر ښه معلوم دي چې مشرکان يې وايې.

আয়াত: 97

وَقُلْ رَّبِّ اَعُوْذُ بِكَ مِنْ هَمَزٰتِ الشَّیٰطِیْنِ ۟ۙ

او ووایه چې: ای زما ربه! زه له تا نه د شیطانانو له وسوسو او ټونګو نه پناه غواړم.

আয়াত: 98

وَاَعُوْذُ بِكَ رَبِّ اَنْ یَّحْضُرُوْنِ ۟

او په تاسره د شیطانانو له راتګ نه پناه غواړم.

আয়াত: 99

حَتّٰۤی اِذَا جَآءَ اَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُوْنِ ۟ۙ

او مشرکان به تر هغوی په بدیو سر وي چې د مرګ نښې ورته راشي نو وايې به چې: ای زما ربه! ما بیرته وګرځوه.

আয়াত: 100

لَعَلِّیْۤ اَعْمَلُ صَالِحًا فِیْمَا تَرَكْتُ كَلَّا ؕ— اِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَآىِٕلُهَا ؕ— وَمِنْ وَّرَآىِٕهِمْ بَرْزَخٌ اِلٰی یَوْمِ یُبْعَثُوْنَ ۟

کیدای شي چې زه په پاتې شوې دنیا کې ښه کارونه وکړم. نه داسې نه کيږي. دا هسي یوه بابیزه خبره ده چې هغه يې وايې. اوس د دوی په وړاندی د بیا ژوندون تر ورځې یوه لویه پرده ده.

আয়াত: 101

فَاِذَا نُفِخَ فِی الصُّوْرِ فَلَاۤ اَنْسَابَ بَیْنَهُمْ یَوْمَىِٕذٍ وَّلَا یَتَسَآءَلُوْنَ ۟

نو کله چې شپیلۍ پو[۹] کړای شي نو بیا به يې خپل مینځي ټولي اړيکي پرې، او یو له بل نه به پوښتنه هم نه کوي.

[۹] د ابن عباس قرائت له مخې( الصور) د (صاد پيښ او د (واو) زور د (صورة) بدن جمع ده. یعنې په بدنو کې روح واچول شي.( البحر المحیط).

আয়াত: 102

فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِیْنُهٗ فَاُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْمُفْلِحُوْنَ ۟

نو په هغه ورځ چې د هر چا تلې درنې شوې نو بس همغوی بریمن دي.

আয়াত: 103

وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِیْنُهٗ فَاُولٰٓىِٕكَ الَّذِیْنَ خَسِرُوْۤا اَنْفُسَهُمْ فِیْ جَهَنَّمَ خٰلِدُوْنَ ۟ۚ

او د چا چې تلې سپکې شوې نو ځانونه يې تاواني، او تل به په جهنم کې پاتې وي.

আয়াত: 104

تَلْفَحُ وُجُوْهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِیْهَا كٰلِحُوْنَ ۟

مخونه به يې اور کې سوزي او تل به چینګ داړي وي.

আয়াত: 105

اَلَمْ تَكُنْ اٰیٰتِیْ تُتْلٰی عَلَیْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُوْنَ ۟

ورته به وایه شي چې ایا پر تاسو زما ایتونه، نه وو لوستل شوي؟ چې تاسو به درواغ ګڼل.

আয়াত: 106

قَالُوْا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَیْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَآلِّیْنَ ۟

هغوی به وایې زمونږ ربه! پر مونږ بدبختۍ زور کړی او مونږ بې لارې وو.

আয়াত: 107

رَبَّنَاۤ اَخْرِجْنَا مِنْهَا فَاِنْ عُدْنَا فَاِنَّا ظٰلِمُوْنَ ۟

ای زمونږ ربه! مونږ ترې اوس وباسه که مونږ بیا په همغې پخوانۍ لار تاو شو نو مونږ به رښتیا ظالمان وو.

আয়াত: 108

قَالَ اخْسَـُٔوْا فِیْهَا وَلَا تُكَلِّمُوْنِ ۟

الله به وفرمايې په دوزخ کې پراته او له ما سره خبرې مه کوئ.

আয়াত: 109

اِنَّهٗ كَانَ فَرِیْقٌ مِّنْ عِبَادِیْ یَقُوْلُوْنَ رَبَّنَاۤ اٰمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَاَنْتَ خَیْرُ الرّٰحِمِیْنَ ۟ۚۖ

ځکه چې په دنیا کې به زما ځینو بنده ګانو ویل: زمونږ ربه! مونږ په تا ایمان راوړی. مونږ وبښه او راباندې مهربانه شه ته له هر چا ښه مهربان یې.

আয়াত: 110

فَاتَّخَذْتُمُوْهُمْ سِخْرِیًّا حَتّٰۤی اَنْسَوْكُمْ ذِكْرِیْ وَكُنْتُمْ مِّنْهُمْ تَضْحَكُوْنَ ۟

تاسو به پرې ملنډې وهلي او تر هغو په دښمنۍ کې وړاندې ولاړئ چې زما پند مو هیر او پر هغوی به مو خنداګانې کولې.

আয়াত: 111

اِنِّیْ جَزَیْتُهُمُ الْیَوْمَ بِمَا صَبَرُوْۤا ۙ— اَنَّهُمْ هُمُ الْفَآىِٕزُوْنَ ۟

نن مې د هغوی د صبر له مخې د بریالیتوب پاڼه ورکړه.

আয়াত: 112

قٰلَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِی الْاَرْضِ عَدَدَ سِنِیْنَ ۟

بیا به يې الله وپوښتي چې: په ځمکه کې څو کلونه واست؟

আয়াত: 113

قَالُوْا لَبِثْنَا یَوْمًا اَوْ بَعْضَ یَوْمٍ فَسْـَٔلِ الْعَآدِّیْنَ ۟

په ځواب کې به ووايې: ورځ یا څه برخه د ورځې. ته له حساب کوونکو نه پوښتنه وکړه.

আয়াত: 114

قٰلَ اِنْ لَّبِثْتُمْ اِلَّا قَلِیْلًا لَّوْ اَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُوْنَ ۟

الله به په خپله وفرمايي: پرته له ډیر لږ وخت مو هیڅ درنګ نه دی کړی، کاشکي هغه وخت پرې پوهیدای.

আয়াত: 115

اَفَحَسِبْتُمْ اَنَّمَا خَلَقْنٰكُمْ عَبَثًا وَّاَنَّكُمْ اِلَیْنَا لَا تُرْجَعُوْنَ ۟

ایا تاسې ګومان کاوو چې مونږ هسې بابیزه پیدا کړی يئ؟ او مونږ ته بیرته نه راتاوول کیږئ.

আয়াত: 116

فَتَعٰلَی اللّٰهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۚ— لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ ۚ— رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِیْمِ ۟

لوړ او پورته دی الله پاک، رښتینې، او حق واکمن. له هغه پرته بل هیڅ خدای نشته. د ستر عزت ناک عرش څښتن دی.

আয়াত: 117

وَمَنْ یَّدْعُ مَعَ اللّٰهِ اِلٰهًا اٰخَرَ ۙ— لَا بُرْهَانَ لَهٗ بِهٖ ۙ— فَاِنَّمَا حِسَابُهٗ عِنْدَ رَبِّهٖ ؕ— اِنَّهٗ لَا یُفْلِحُ الْكٰفِرُوْنَ ۟

او څوک چې د الله تر څنګ بل خدای بل خدای چې هیڅ دلیل هم پرې نه لري راوبلي نو حساب يې له رب سره دی. او دا خبره پخه ده چې کافران بریمن کیدای نشي.

আয়াত: 118

وَقُلْ رَّبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَاَنْتَ خَیْرُ الرّٰحِمِیْنَ ۟۠

او ای محمده! زما ربه! ما وبښه او راباندې مهربان شه او ته له ټولو مهربانانو څخه غوره مهربان يې.