অৰ্থানুবাদ ছুৰা আন-নামল - অনুবাদ কৰিছে মৌলুলৱী জানবাজ চৰফৰাজ চাহাবে। - পৃষ্ঠা নং 379 - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 23

اِنِّیْ وَجَدْتُّ امْرَاَةً تَمْلِكُهُمْ وَاُوْتِیَتْ مِنْ كُلِّ شَیْءٍ وَّلَهَا عَرْشٌ عَظِیْمٌ ۟

ما ولیده چې د ښار واکمنه یوه ښځه ده چې هر څه ښه پوره ورکړای شوي او د خورا لوی تخت څښتنه ده.

আয়াত: 24

وَجَدْتُّهَا وَقَوْمَهَا یَسْجُدُوْنَ لِلشَّمْسِ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ وَزَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطٰنُ اَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِیْلِ فَهُمْ لَا یَهْتَدُوْنَ ۟ۙ

ما ولیده چې هغه او قوم يي پرته له الله نه لمر ته سجده کوي او شیطان يي کړنې ورته ښایسته کړي، او له سمې لارې يي اړولي دي نو ځکه لار نه مومي.

আয়াত: 25

اَلَّا یَسْجُدُوْا لِلّٰهِ الَّذِیْ یُخْرِجُ الْخَبْءَ فِی السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَیَعْلَمُ مَا تُخْفُوْنَ وَمَا تُعْلِنُوْنَ ۟

هغه الله ته سجده نه کوي چې د اسمانونو او ځمکې پټ څیزونه راوباسي او په هغه څه ډیر ښه پوهیږي چې تاسې يې پټوئ، او یا يي ښکاره کوئ.

আয়াত: 26

اَللّٰهُ لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیْمِ ۟

الله یو دی بل معبود ورسره نشته، د لوی عرش څښتن دی.

আয়াত: 27

قَالَ سَنَنْظُرُ اَصَدَقْتَ اَمْ كُنْتَ مِنَ الْكٰذِبِیْنَ ۟

سلیمان وویل: اوس به مونږ وګورو چې تا رښتیا ویلي او که له درواغجنو څخه يې؟

আয়াত: 28

اِذْهَبْ بِّكِتٰبِیْ هٰذَا فَاَلْقِهْ اِلَیْهِمْ ثُمَّ تَوَلَّ عَنْهُمْ فَانْظُرْ مَاذَا یَرْجِعُوْنَ ۟

زما دا لیک یوسه! هغوی ته يي وروغورځوه! بیا ترې په څنګ، او وګوره چې د هغوی غبرګون څه دی؟

আয়াত: 29

قَالَتْ یٰۤاَیُّهَا الْمَلَؤُا اِنِّیْۤ اُلْقِیَ اِلَیَّ كِتٰبٌ كَرِیْمٌ ۟

ملکې وویل: ای د قوم مشرانو! ما ته یو مهم او پیاوړی لیک راغورځول شوی دی.

আয়াত: 30

اِنَّهٗ مِنْ سُلَیْمٰنَ وَاِنَّهٗ بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیْمِ ۟ۙ

هغه د سلیمان له لورې دی او لیکلې يي دي چې: بسم الله الرحمن الرحیم.

আয়াত: 31

اَلَّا تَعْلُوْا عَلَیَّ وَاْتُوْنِیْ مُسْلِمِیْنَ ۟۠

پر ما ځانونه لوړ مه ګڼئ او غاړه راته کیږدئ.

আয়াত: 32

قَالَتْ یٰۤاَیُّهَا الْمَلَؤُا اَفْتُوْنِیْ فِیْۤ اَمْرِیْ ۚ— مَا كُنْتُ قَاطِعَةً اَمْرًا حَتّٰی تَشْهَدُوْنِ ۟

ملکې وویل: ای د قوم مشرانو! په دې هلکه ما ته مشوره راکړئ ـ زه له تاسې پرته هیڅ پریکړه نه کوم.

আয়াত: 33

قَالُوْا نَحْنُ اُولُوْا قُوَّةٍ وَّاُولُوْا بَاْسٍ شَدِیْدٍ ۙ۬— وَّالْاَمْرُ اِلَیْكِ فَانْظُرِیْ مَاذَا تَاْمُرِیْنَ ۟

هغوی ځواب ورکړ: مونږ د زور او تورې خلک یو، واک ستاسې په لاس کې دی، وګوره چې مونږ ته څه امر کوې.

আয়াত: 34

قَالَتْ اِنَّ الْمُلُوْكَ اِذَا دَخَلُوْا قَرْیَةً اَفْسَدُوْهَا وَجَعَلُوْۤا اَعِزَّةَ اَهْلِهَاۤ اَذِلَّةً ۚ— وَكَذٰلِكَ یَفْعَلُوْنَ ۟

ملکې وویل: پاچایان چې کله هم په زور کلي ته ننوځي، نو ورانوي ي او عزتمن خلک يي سپکوي. هو! همدا يي کړنه وي.

আয়াত: 35

وَاِنِّیْ مُرْسِلَةٌ اِلَیْهِمْ بِهَدِیَّةٍ فَنٰظِرَةٌ بِمَ یَرْجِعُ الْمُرْسَلُوْنَ ۟

او زه اوس هغوی ته هدیه لیږم ګورم چې زما استازي يي څه ځواب راوړي.