অৰ্থানুবাদ আয়াত 9 ছুৰা ছুৰা ফাতিৰ - আল-মুখতাচাৰ ফী তাফছীৰিল কোৰআনিল কাৰীমৰ ফাৰ্চী অনুবাদ - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 9

وَاللّٰهُ الَّذِیْۤ اَرْسَلَ الرِّیٰحَ فَتُثِیْرُ سَحَابًا فَسُقْنٰهُ اِلٰی بَلَدٍ مَّیِّتٍ فَاَحْیَیْنَا بِهِ الْاَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ؕ— كَذٰلِكَ النُّشُوْرُ ۟

و الله همان ذاتی است که بادها را فرستاد و این بادها ابرها را حرکت می‌دهند، سپس ابرها را به سرزمینی بدون گیاه می‌رانیم، و با آب آن، زمین را پس از اینکه خشک بود با گیاهانی که در آن می‌رویانیم زنده می‌کنیم، پس رستاخیز مردگان در روز قیامت همان‌گونه است که این زمین را پس از مرگ، با گیاهانی که در آن به ودیعه گذاشتیم زنده کردیم.

এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:

• تسلية الرسول صلى الله عليه وسلم بذكر أخبار الرسل مع أقوامهم.

تسلی‌ دادن رسول صلی الله علیه وسلم با ذکر قصه‌های رسولان همراه اقوامشان.

• الاغترار بالدنيا سبب الإعراض عن الحق.

فریب‌ خوردن به دنیا سبب رویگردانی از حق است.

• اتخاذ الشيطان عدوًّا باتخاذ الأسباب المعينة على التحرز منه؛ من ذكر الله، وتلاوة القرآن، وفعل الطاعة، وترك المعاصي.

گرفتن شیطان به عنوان دشمن با به‌کارگیری اسباب یاری‌رسان بر دوری از او: ذکر الله، تلاوت قرآن، انجام طاعت، و ترک مَعاصی صورت می‌گیرد.

• ثبوت صفة العلو لله تعالى.

ثبوت صفت علوّ برای الله تعالی.