অৰ্থানুবাদ আয়াত 50 ছুৰা ছুৰা আল-আনআম - الترجمة التايلندية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 50

قُل لَّآ أَقُولُ لَكُمۡ عِندِي خَزَآئِنُ ٱللَّهِ وَلَآ أَعۡلَمُ ٱلۡغَيۡبَ وَلَآ أَقُولُ لَكُمۡ إِنِّي مَلَكٌۖ إِنۡ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰٓ إِلَيَّۚ قُلۡ هَلۡ يَسۡتَوِي ٱلۡأَعۡمَىٰ وَٱلۡبَصِيرُۚ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ

โอ้เราะซูล จงกล่าวแก่บรรดาผู้ที่ตั้งภาคีเหล่านั้นเถิดว่า : ฉันจะไม่กล่าวแก่พวกท่านว่า : ฉันมีคลังสมบัติของอัลลอฮฺ ซึ่งปัจจัยยังชีพ แล้วฉันก็จะใช้จ่ายมันตามสิ่งที่ฉันต้องการ และฉันก็จะไม่กล่าวแก่พวกท่านว่า : แท้จริงฉันนั้นรู้ถึงสิ่งเร้นลับ เว้นแต่สิ่งที่อัลลอฮฺนั้นทรงได้เปิดเผยมันให้แก่ฉัน จากการวะฮฺยู และฉันก็จะไม่กล่าวแก่พวกท่านว่า : ฉันคือผู้หนึ่งที่มาจากบรรดามลาอิกะฮฺ จริงแล้วฉันนั้นคือเราะซูลที่มาจากอัลลอฮฺ ฉันจะไม่ปฏิบัติตาม นอกจากสิ่งที่ถูกให้เป็นโองการแก่ฉันเท่านั้น และฉันก็จะไม่แอบอ้างต่อสิ่งที่มันไม่ใช่ของของฉัน โอ้เราะซูล จงกล่าวแก่พวกเขาเถิด ผู้ปฏิเสธศรัทธาที่ดวงตาของเขามืดบอดจากความจริง กับผู้ศรัทธาที่มองเห็นความจริงและศรัทธาต่อมันนั้น จะเท่าเทียมกันหรือ? โอ้บรรดาผู้ที่ตั้งภาคีเอ๋ย พวกท่านจะไม่ใคร่ครวญด้วยสติปัญญาของพวกท่าน ถึงสิ่งที่อยู่รอบตัวของพวกท่านจากบรรดาโองการต่างๆ ดอกหรือ

এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:

• الأنبياء بشر، ليس لهم من خصائص الربوبية شيء البتة، ومهمَّتهم التبليغ، فهم لا يملكون تصرفًا في الكون، فلا يعلمون الغيب، ولا يملكون خزائن رزق ونحو ذلك.

บรรดานบีทั้งหลายนั้นล้วนแล้วแต่เป็นมนุษย์ สำหรับพวกเขาไม่มีสิ่งใดเลยจากคุณลักษณะเฉพาะของความเป็นพระเจ้า และภารกิจของพวกเขา คือ การเผยแพร่ แล้วพวกเขานั้นก็มิได้ครอบครองพฤติกรรมการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ในจักรวาลเลย พวกเขาก็มิได้รู้ถึงสิ่งเร้นลับ และมิได้ครอบครองบรรดาคลังปัจจัยยังชีพใด ๆ เลย และอื่น ๆ อีกในทำนองนั้น

• اهتمام الداعية بأتباعه وخاصة أولئك الضعفاء الذين لا يبتغون سوى الحق، فعليه أن يقرِّبهم، ولا يقبل أن يبعدهم إرضاء للكفار.

การให้ความสำคัญของนักการเผยแพร่ต่อผู้ที่ติดตามเขา โดยเฉพาะบรรดาผู้อ่อนแอเหล่านั้นที่มิได้แสวงหาสิ่งอื่นใดนอกเหนือความจริง ก็ให้เขานั้นทำตัวให้ใกล้ชิดกับพวกเขา และจะไม่ยอมรับต่อการที่เขานั้นจะคิดทำการห่างเหินไปจากพวกเขา เพื่อไปโปรดปรานต่อบรรดาผู้ที่ปฏิเสธศรัทธา

• إشارة الآية إلى أهمية العبادات التي تقع أول النهار وآخره.

โองการนี้บ่งบอกถึงความสำคัญของการทำอิบาดะฮฺที่เกิดขึ้น(ปฏิบัติกัน)ในช่วงแรกของกลางวันและช่วงสุดท้ายของมัน