Mənaların tərcüməsi Ayə 20 Surə əl-İsra -

Ayə: 20

كُلّٗا نُّمِدُّ هَٰٓؤُلَآءِ وَهَٰٓؤُلَآءِ مِنۡ عَطَآءِ رَبِّكَۚ وَمَا كَانَ عَطَآءُ رَبِّكَ مَحۡظُورًا

Mi, o Poslaniče, na ovom svijetu dajemo blagodati i dobrima i lošima, i nikom ih ne uskraćujemo.

Bu səhifədə olan ayələrdən faydalar:

• ينبغي للإنسان أن يفعل ما يقدر عليه من الخير وينوي فعل ما لم يقدر عليه؛ ليُثاب على ذلك.

Čovjek treba činiti dobra djela koja može, a za ona koja ne može činiti treba imati namjeru da će ih činiti onda kad mogne, da bi i za to imao nagradu.

• أن النعم في الدنيا لا ينبغي أن يُسْتَدل بها على رضا الله تعالى؛ لأنها قد تحصل لغير المؤمن، وتكون عاقبته المصير إلى عذاب الله.

Posjedovanje ovosvjetskih blagodati nije samo po sebi dokaz da nas Allah voli i da je zadovoljan, jer te blagodati može posjedovati i nevjernik čija je konačnica u patnji koju mu je Allah pripremio.

• الإحسان إلى الوالدين فرض لازم واجب، وقد قرن الله شكرهما بشكره لعظيم فضلهما.

Činjenje dobročinstva roditeljima stroga je obaveza. Zbog toga što roditelji imaju velike zasluge, Svevišnji je Allah zahvalnost njima spomenuo uporedo sa zahvalnosti Njemu.

• يحرّم الإسلام التبذير، والتبذير إنفاق المال في غير حقه.

Islam zabranjuje rasipanje imetka, a rasipanje imetka znači njegovo trošenje u sve ono u šta se ne treba trošiti.