অর্থসমূহের অনুবাদ সূরা সূরা হুদ - আলবেনিয়ান অনুবাদ - রুওয়াদ অনুবাদ সেন্টার - অনুবাদ কাজ চলছে - আল-কুরআনুল কারীম বিশ্বকোষ

Suretu Hud

আয়াত: 1

الٓرۚ كِتَٰبٌ أُحۡكِمَتۡ ءَايَٰتُهُۥ ثُمَّ فُصِّلَتۡ مِن لَّدُنۡ حَكِيمٍ خَبِيرٍ

Elif, lam, ra. Ky është një Libër, ajetet e të cilit janë përmbledhur në mënyrë të përkryer, pastaj janë shtjelluar nga një i Urtë e i Gjithëditur,

আয়াত: 2

أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّا ٱللَّهَۚ إِنَّنِي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ وَبَشِيرٞ

që të mos adhuroni askënd përveç Allahut. Me të vërtetë, unë jam për ju paralajmërues dhe kumtues i lajmeve të mira nga ana e Tij.

আয়াত: 3

وَأَنِ ٱسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّكُمۡ ثُمَّ تُوبُوٓاْ إِلَيۡهِ يُمَتِّعۡكُم مَّتَٰعًا حَسَنًا إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗى وَيُؤۡتِ كُلَّ ذِي فَضۡلٖ فَضۡلَهُۥۖ وَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٖ كَبِيرٍ

Dhe (ju këshilloj) që të kërkoni falje nga Zoti juaj e të ktheheni tek Ai me pendim, që t'ju begatojë me të mira për një kohë të caktuar dhe që t'i dhurojë mirësi çdo punëmiri. E, nëse kthejnë shpinën (atëherë thuaju:) "Me të vërtetë, unë kam frikë për ju nga dënimi i një Dite të madhe."

আয়াত: 4

إِلَى ٱللَّهِ مَرۡجِعُكُمۡۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ

Tek Allahu është kthimi juaj dhe Ai është i Plotfuqishëm për çdo gjë.

আয়াত: 5

أَلَآ إِنَّهُمۡ يَثۡنُونَ صُدُورَهُمۡ لِيَسۡتَخۡفُواْ مِنۡهُۚ أَلَا حِينَ يَسۡتَغۡشُونَ ثِيَابَهُمۡ يَعۡلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعۡلِنُونَۚ إِنَّهُۥ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ

Në të vërtetë, ata mbulojnë gjokset e tyre për t'u fshehur prej Tij. Por, kur ata mbulohen me rrobat e tyre, Ai e di atë që fshehin dhe atë që shfaqin haptazi. Pa dyshim, Ai e di mirë çfarë ka në zemra.

আয়াত: 6

۞ وَمَا مِن دَآبَّةٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ إِلَّا عَلَى ٱللَّهِ رِزۡقُهَا وَيَعۡلَمُ مُسۡتَقَرَّهَا وَمُسۡتَوۡدَعَهَاۚ كُلّٞ فِي كِتَٰبٖ مُّبِينٖ

S'ka asnjë gjallesë në Tokë që të mos e ketë marrë Allahu përsipër rrizkun e saj. Ai e di vendbanimin dhe vendprehjen e saj. Të gjitha këto janë të shënuara në një Libër të qartë.

আয়াত: 7

وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ وَكَانَ عَرۡشُهُۥ عَلَى ٱلۡمَآءِ لِيَبۡلُوَكُمۡ أَيُّكُمۡ أَحۡسَنُ عَمَلٗاۗ وَلَئِن قُلۡتَ إِنَّكُم مَّبۡعُوثُونَ مِنۢ بَعۡدِ ٱلۡمَوۡتِ لَيَقُولَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٞ

Është Ai që krijoi qiejt dhe Tokën për gjashtë ditë, ndërkohë që Arshi i Tij ndodhej mbi ujë, për t'ju provuar se cili nga ju është më punëmirë. Nëse u thua: "Ju, njëmend do të ringjalleni pas vdekjes", jobesimtarët do të thonë: "Kjo është vetëm magji e kulluar."

আয়াত: 8

وَلَئِنۡ أَخَّرۡنَا عَنۡهُمُ ٱلۡعَذَابَ إِلَىٰٓ أُمَّةٖ مَّعۡدُودَةٖ لَّيَقُولُنَّ مَا يَحۡبِسُهُۥٓۗ أَلَا يَوۡمَ يَأۡتِيهِمۡ لَيۡسَ مَصۡرُوفًا عَنۡهُمۡ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

Nëse ua shtyjmë dënimin deri në një kohë të caktuar, me siguri, do të thonë: "Çfarë po e pengon (zbritjen e tij)?" Por, kur t'u vijë (dënimi), asgjë s'do të mund t'ua shmangë atë dhe do t'i kaplojë ajo me të cilën talleshin.

আয়াত: 9

وَلَئِنۡ أَذَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ مِنَّا رَحۡمَةٗ ثُمَّ نَزَعۡنَٰهَا مِنۡهُ إِنَّهُۥ لَيَـُٔوسٞ كَفُورٞ

Nëse ia mundësojmë njeriut të shijojë një pjesë të mëshirës Sonë e pastaj ia heqim atë, ai bëhet krejtësisht i dëshpëruar dhe mosmirënjohës.

আয়াত: 10

وَلَئِنۡ أَذَقۡنَٰهُ نَعۡمَآءَ بَعۡدَ ضَرَّآءَ مَسَّتۡهُ لَيَقُولَنَّ ذَهَبَ ٱلسَّيِّـَٔاتُ عَنِّيٓۚ إِنَّهُۥ لَفَرِحٞ فَخُورٌ

E, nëse, e bëjmë të shijojë ndonjë dhunti pas vuajtjes që e kishte goditur, do të thotë: "M'u larguan të këqijat", dhe bëhet i gëzuar e mburravec.

আয়াত: 11

إِلَّا ٱلَّذِينَ صَبَرُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ أُوْلَٰٓئِكَ لَهُم مَّغۡفِرَةٞ وَأَجۡرٞ كَبِيرٞ

Por ata që durojnë dhe bëjnë vepra të mira nuk janë të atillë; për ta ka falje dhe shpërblim të madh.

আয়াত: 12

فَلَعَلَّكَ تَارِكُۢ بَعۡضَ مَا يُوحَىٰٓ إِلَيۡكَ وَضَآئِقُۢ بِهِۦ صَدۡرُكَ أَن يَقُولُواْ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡهِ كَنزٌ أَوۡ جَآءَ مَعَهُۥ مَلَكٌۚ إِنَّمَآ أَنتَ نَذِيرٞۚ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ وَكِيلٌ

Mbase, ti dëshiron të lësh kumtimin e një pjese që të shpallet dhe të ngushtohet gjoksi, për shkak se ata thonë: "Përse nuk i zbret atij ndonjë thesar ose të vijë me të ndonjë engjëll?" Ndërkohë që ti, në të vërtetë, je vetëm paralajmërues, e Allahu është Mbikëqyrës mbi çdo gjë.

আয়াত: 13

أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰهُۖ قُلۡ فَأۡتُواْ بِعَشۡرِ سُوَرٖ مِّثۡلِهِۦ مُفۡتَرَيَٰتٖ وَٱدۡعُواْ مَنِ ٱسۡتَطَعۡتُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Apo, mos thonë: "Ai (Muhamedi) e trilloi atë (Kuranin)!"? Thuaju: "Atëherë, sillni dhjetë sure të ngjashme të sajuara dhe thirrni në ndihmë kë të mundni, përveç Allahut, nëse jeni të sinqertë në atë që thoni!"

আয়াত: 14

فَإِلَّمۡ يَسۡتَجِيبُواْ لَكُمۡ فَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّمَآ أُنزِلَ بِعِلۡمِ ٱللَّهِ وَأَن لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ فَهَلۡ أَنتُم مُّسۡلِمُونَ

Por, në qoftë se nuk ju përgjigjen, atëherë dijeni se ky (Kuran) ka zbritur me dijen e Allahut dhe se nuk ka zot që meriton të adhurohet përveç Tij. Pra, a nuk po bëheni muslimanë (të nënshtruar ndaj Allahut)?

আয়াত: 15

مَن كَانَ يُرِيدُ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا وَزِينَتَهَا نُوَفِّ إِلَيۡهِمۡ أَعۡمَٰلَهُمۡ فِيهَا وَهُمۡ فِيهَا لَا يُبۡخَسُونَ

Atyre që synojnë jetën e kësaj bote dhe bukuritë e saj, ua shpërblejmë plotësisht veprat e tyre në të dhe shpërblimi nuk u pakohet aspak.

আয়াত: 16

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ لَيۡسَ لَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ إِلَّا ٱلنَّارُۖ وَحَبِطَ مَا صَنَعُواْ فِيهَا وَبَٰطِلٞ مَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Por, për këta në botën tjetër do të ketë vetëm Zjarr. Atyre do t'u asgjësohet ajo që bënë në këtë botë dhe krejt e kotë është ajo që punuan.

আয়াত: 17

أَفَمَن كَانَ عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّهِۦ وَيَتۡلُوهُ شَاهِدٞ مِّنۡهُ وَمِن قَبۡلِهِۦ كِتَٰبُ مُوسَىٰٓ إِمَامٗا وَرَحۡمَةًۚ أُوْلَٰٓئِكَ يُؤۡمِنُونَ بِهِۦۚ وَمَن يَكۡفُرۡ بِهِۦ مِنَ ٱلۡأَحۡزَابِ فَٱلنَّارُ مَوۡعِدُهُۥۚ فَلَا تَكُ فِي مِرۡيَةٖ مِّنۡهُۚ إِنَّهُ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يُؤۡمِنُونَ

A mund të jenë (këta jobesimtarë) të barabartë me atë që mbështetet në dëshmi të qartë prej Zotit të vet, të cilin e pason një dëshmitar nga Ai, por edhe para tij (ishte dëshmitar) Libri i Musait, që është udhërrëfyes e mëshirë?! Këta e besojnë atë (Kuranin). E, kushdo nga grupet që e mohon atë, le ta dijë se Zjarri do të jetë vendi i tij i premtuar. Prandaj, kurrsesi mos dysho në të, se, pa dyshim, ai është e vërteta nga Zoti yt, por shumica e njerëzve nuk besojnë.

আয়াত: 18

وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًاۚ أُوْلَٰٓئِكَ يُعۡرَضُونَ عَلَىٰ رَبِّهِمۡ وَيَقُولُ ٱلۡأَشۡهَٰدُ هَٰٓؤُلَآءِ ٱلَّذِينَ كَذَبُواْ عَلَىٰ رَبِّهِمۡۚ أَلَا لَعۡنَةُ ٱللَّهِ عَلَى ٱلظَّٰلِمِينَ

E kush është më i padrejtë se ai që trillon gënjeshtra për Allahun? Ata do të dalin para Zotit të tyre dhe dëshmitarët do të thonë: "Këta janë ata që kanë gënjyer për Zotin e tyre." Vini re! Mallkimi i Allahut qoftë mbi zullumqarët,

আয়াত: 19

ٱلَّذِينَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ وَيَبۡغُونَهَا عِوَجٗا وَهُم بِٱلۡأٓخِرَةِ هُمۡ كَٰفِرُونَ

të cilët pengojnë (njerëzit) nga rruga e Allahut, duke dashur ta shtrembërojnë atë dhe që nuk besojnë në botën tjetër!"

আয়াত: 20

أُوْلَٰٓئِكَ لَمۡ يَكُونُواْ مُعۡجِزِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا كَانَ لَهُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِنۡ أَوۡلِيَآءَۘ يُضَٰعَفُ لَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ مَا كَانُواْ يَسۡتَطِيعُونَ ٱلسَّمۡعَ وَمَا كَانُواْ يُبۡصِرُونَ

Ata nuk do të mund të shpëtojnë në Tokë (nga dënimi) dhe nuk do të kenë mbrojtës në vend të Allahut. Atyre do t'u shumëfishohet dënimi, sepse ata nuk mundën të dëgjonin e as të shihnin (të vërtetën).

আয়াত: 21

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ وَضَلَّ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ

Këta janë ata që shkatërruan vetveten dhe u humbën ata (zotat e rremë) që sajuan.

আয়াত: 22

لَا جَرَمَ أَنَّهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ هُمُ ٱلۡأَخۡسَرُونَ

S'ka dyshim se këta do të jenë më të humburit në botën tjetër.

আয়াত: 23

إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَأَخۡبَتُوٓاْ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ أُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ

Me të vërtetë, ata që besojnë, bëjnë vepra të mira dhe i përulen Zotit të tyre, do të jenë banorë të Xhenetit, ku do të qëndrojnë përgjithmonë.

আয়াত: 24

۞ مَثَلُ ٱلۡفَرِيقَيۡنِ كَٱلۡأَعۡمَىٰ وَٱلۡأَصَمِّ وَٱلۡبَصِيرِ وَٱلسَّمِيعِۚ هَلۡ يَسۡتَوِيَانِ مَثَلًاۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

Këto dy grupe (besimtarët e mohuesit) i ngjajnë atij që është i verbër e i shurdhër dhe atij që sheh e dëgjon. Pra, a mund të jenë njësoj?! A nuk po mendoni?!

আয়াত: 25

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوۡمِهِۦٓ إِنِّي لَكُمۡ نَذِيرٞ مُّبِينٌ

Në të vërtetë, Ne e dërguam Nuhun te populli i tij (e ai u tha): "Vërtet, unë jam paralajmërues i qartë për ju,

আয়াত: 26

أَن لَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّا ٱللَّهَۖ إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ أَلِيمٖ

që të adhuroni vetëm Allahun. Unë kam frikë për ju nga dënimi i një Dite të dhembshme."

আয়াত: 27

فَقَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦ مَا نَرَىٰكَ إِلَّا بَشَرٗا مِّثۡلَنَا وَمَا نَرَىٰكَ ٱتَّبَعَكَ إِلَّا ٱلَّذِينَ هُمۡ أَرَاذِلُنَا بَادِيَ ٱلرَّأۡيِ وَمَا نَرَىٰ لَكُمۡ عَلَيۡنَا مِن فَضۡلِۭ بَلۡ نَظُنُّكُمۡ كَٰذِبِينَ

Por, krerët e popullit të tij, që nuk besuan, thanë: "Ne po e shohim se ti je vetëm një njeri sikurse ne dhe se ty të ndjekin vetëm ata që janë më të ulëtit ndër ne, siç duket, dhe s'po shohim te ju ndonjë epërsi ndaj nesh, por, përkundrazi, ne mendojmë se ju jeni gënjeshtarë.

আয়াত: 28

قَالَ يَٰقَوۡمِ أَرَءَيۡتُمۡ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّي وَءَاتَىٰنِي رَحۡمَةٗ مِّنۡ عِندِهِۦ فَعُمِّيَتۡ عَلَيۡكُمۡ أَنُلۡزِمُكُمُوهَا وَأَنتُمۡ لَهَا كَٰرِهُونَ

Ai (Nuhu) tha: "O populli im! Më thoni, nëse unë po mbështetem në prova të qarta nga Zoti im dhe Ai më ka dhënë mëshirë (profecinë) nga ana e Tij, e ju nuk e shihni, a t'ju detyrojmë (të besoni), edhe nëse e urreni?

আয়াত: 29

وَيَٰقَوۡمِ لَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مَالًاۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَى ٱللَّهِۚ وَمَآ أَنَا۠ بِطَارِدِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْۚ إِنَّهُم مُّلَٰقُواْ رَبِّهِمۡ وَلَٰكِنِّيٓ أَرَىٰكُمۡ قَوۡمٗا تَجۡهَلُونَ

O Populli im! Unë nuk po kërkoj nga ju për këtë kurrfarë pasurie, sepse shpërblimi im është vetëm tek Allahu. Unë nuk do t'i përzë ata që besojnë. Ata do ta takojnë Zotin e tyre. Por, po e shoh se jeni popull që nuk dini.

আয়াত: 30

وَيَٰقَوۡمِ مَن يَنصُرُنِي مِنَ ٱللَّهِ إِن طَرَدتُّهُمۡۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

O populli im! Kush do të më ndihmojë mua para Allahut, po qe se i përzë ata. Si nuk kuptoni?!

আয়াত: 31

وَلَآ أَقُولُ لَكُمۡ عِندِي خَزَآئِنُ ٱللَّهِ وَلَآ أَعۡلَمُ ٱلۡغَيۡبَ وَلَآ أَقُولُ إِنِّي مَلَكٞ وَلَآ أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزۡدَرِيٓ أَعۡيُنُكُمۡ لَن يُؤۡتِيَهُمُ ٱللَّهُ خَيۡرًاۖ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا فِيٓ أَنفُسِهِمۡ إِنِّيٓ إِذٗا لَّمِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ

Nuk po ju them se unë zotëroj thesaret e Allahut, as se e di të fshehtën e as po ju them se jam melek. As do t'u them atyre që i përbuzni në sytë tuaj, se Allahu nuk do t'u japë mirësi. Allahu e di mirë ç'ka në shpirtrat e tyre. Atëherë, do të isha njëmend zullumqar."

আয়াত: 32

قَالُواْ يَٰنُوحُ قَدۡ جَٰدَلۡتَنَا فَأَكۡثَرۡتَ جِدَٰلَنَا فَأۡتِنَا بِمَا تَعِدُنَآ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

Ata thanë: "O Nuh, mjaft u grinde me ne, madje e teprove duke u grindur, prandaj na e sill atë (dënimin) me të cilin po na kërcënon, nëse e thua të vërtetën."

আয়াত: 33

قَالَ إِنَّمَا يَأۡتِيكُم بِهِ ٱللَّهُ إِن شَآءَ وَمَآ أَنتُم بِمُعۡجِزِينَ

Ai tha: Atë jua sjell Allahu, nëse do, e ju nuk do të mund të shpëtoni.

আয়াত: 34

وَلَا يَنفَعُكُمۡ نُصۡحِيٓ إِنۡ أَرَدتُّ أَنۡ أَنصَحَ لَكُمۡ إِن كَانَ ٱللَّهُ يُرِيدُ أَن يُغۡوِيَكُمۡۚ هُوَ رَبُّكُمۡ وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ

As këshilla ime s'do t'ju bëjë dobi, edhe nëse do të doja t'ju këshilloja, po qe se Allahu dëshiron t'ju humbë. Ai është Zoti juaj dhe tek Ai do të ktheheni.

আয়াত: 35

أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰهُۖ قُلۡ إِنِ ٱفۡتَرَيۡتُهُۥ فَعَلَيَّ إِجۡرَامِي وَأَنَا۠ بَرِيٓءٞ مِّمَّا تُجۡرِمُونَ

Apo, mos thonë vallë: "Ai e trilloi atë!"? Thuaju: "Nëse unë e kam trilluar, atëherë gjynahu im bie mbi mua dhe unë nuk do të jap llogari për gjynahet që bëni ju."

আয়াত: 36

وَأُوحِيَ إِلَىٰ نُوحٍ أَنَّهُۥ لَن يُؤۡمِنَ مِن قَوۡمِكَ إِلَّا مَن قَدۡ ءَامَنَ فَلَا تَبۡتَئِسۡ بِمَا كَانُواْ يَفۡعَلُونَ

Nuhut iu shpall: "Nuk do të besojë nga populli yt askush përveç atyre që tashmë kanë besuar, prandaj mos u pikëllo për atë që bënin.

আয়াত: 37

وَٱصۡنَعِ ٱلۡفُلۡكَ بِأَعۡيُنِنَا وَوَحۡيِنَا وَلَا تُخَٰطِبۡنِي فِي ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ إِنَّهُم مُّغۡرَقُونَ

Dhe ndërtoje anijen nën Sytë Tanë (mbikëqyrjen Tonë) e sipas udhëzimit Tonë dhe mos m'u lut për ata që bënë zullum, se ata do të fundosen me siguri."

আয়াত: 38

وَيَصۡنَعُ ٱلۡفُلۡكَ وَكُلَّمَا مَرَّ عَلَيۡهِ مَلَأٞ مِّن قَوۡمِهِۦ سَخِرُواْ مِنۡهُۚ قَالَ إِن تَسۡخَرُواْ مِنَّا فَإِنَّا نَسۡخَرُ مِنكُمۡ كَمَا تَسۡخَرُونَ

Ai ndërtonte anijen dhe sa herë që krerët e popullit të tij kalonin pranë tij, talleshin me të. Ai u thoshte: "Nëse ju talleni me ne, ta dini se edhe ne do të tallemi me ju ashtu si po talleni ju.

আয়াত: 39

فَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَ مَن يَأۡتِيهِ عَذَابٞ يُخۡزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيۡهِ عَذَابٞ مُّقِيمٌ

Së shpejti do ta kuptoni se kë do ta zërë dënimi poshtërues dhe mbi kë do të bjerë dënimi i pafund."

আয়াত: 40

حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَ أَمۡرُنَا وَفَارَ ٱلتَّنُّورُ قُلۡنَا ٱحۡمِلۡ فِيهَا مِن كُلّٖ زَوۡجَيۡنِ ٱثۡنَيۡنِ وَأَهۡلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَيۡهِ ٱلۡقَوۡلُ وَمَنۡ ءَامَنَۚ وَمَآ ءَامَنَ مَعَهُۥٓ إِلَّا قَلِيلٞ

E, kur erdhi urdhri Ynë e uji nisi të dalë nga furra, i thamë: "Ngarko në anije nga të gjitha llojet (e gjallesave) nga një çift, e edhe familjen tënde, përveç atyre për të cilët është marrë vendimi (se nuk do të besojnë), si dhe besimtarët. Por, vetëm pakkush besoi me të.

আয়াত: 41

۞ وَقَالَ ٱرۡكَبُواْ فِيهَا بِسۡمِ ٱللَّهِ مَجۡر۪ىٰهَا وَمُرۡسَىٰهَآۚ إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٞ رَّحِيمٞ

Ai tha: "Hipni në të! Ajo lundron e ndalon me emrin e Allahut. Vërtet, Zoti im është Falës i Madh e Mëshirëplotë."

আয়াত: 42

وَهِيَ تَجۡرِي بِهِمۡ فِي مَوۡجٖ كَٱلۡجِبَالِ وَنَادَىٰ نُوحٌ ٱبۡنَهُۥ وَكَانَ فِي مَعۡزِلٖ يَٰبُنَيَّ ٱرۡكَب مَّعَنَا وَلَا تَكُن مَّعَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

Ndërkohë që ajo po lundronte me ta nëpër dallgë sa malet, Nuhu thirri birin e tij, i cili ishte i veçuar: "O biri im, hip me ne e mos u bëj me jobesimtarët!"

আয়াত: 43

قَالَ سَـَٔاوِيٓ إِلَىٰ جَبَلٖ يَعۡصِمُنِي مِنَ ٱلۡمَآءِۚ قَالَ لَا عَاصِمَ ٱلۡيَوۡمَ مِنۡ أَمۡرِ ٱللَّهِ إِلَّا مَن رَّحِمَۚ وَحَالَ بَيۡنَهُمَا ٱلۡمَوۡجُ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُغۡرَقِينَ

Ai tha: "Do të strehohem në një mal, i cili do të më mbrojë nga uji." Nuhu i tha: "Sot s'ka shpëtim nga dënimi i Allahut, përveçse për ata që Ai i mëshiron." Atëherë dallgët hynë ndërmjet tyre dhe ai u fundos.

আয়াত: 44

وَقِيلَ يَٰٓأَرۡضُ ٱبۡلَعِي مَآءَكِ وَيَٰسَمَآءُ أَقۡلِعِي وَغِيضَ ٱلۡمَآءُ وَقُضِيَ ٱلۡأَمۡرُ وَٱسۡتَوَتۡ عَلَى ٱلۡجُودِيِّۖ وَقِيلَ بُعۡدٗا لِّلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ

Më pas u tha: "Oj Tokë, thithe ujin dhe ti, o qiell, ndalo (shiun)!" Uji u tret e u përmbush urdhri (i Allahut), kurse anija u ndal në malin Xhudi dhe u tha: "Larguar (nga mëshira e Allahut) qoftë populli zullumqar!

আয়াত: 45

وَنَادَىٰ نُوحٞ رَّبَّهُۥ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ٱبۡنِي مِنۡ أَهۡلِي وَإِنَّ وَعۡدَكَ ٱلۡحَقُّ وَأَنتَ أَحۡكَمُ ٱلۡحَٰكِمِينَ

Ndërkaq, Nuhu e thirri Zotin e vet, duke thënë: "O Zot! Biri im është nga familja ime, ndërkohë që premtimi Yt është i vërtetë dhe Ti je Gjykatësi më i drejtë!"

আয়াত: 46

قَالَ يَٰنُوحُ إِنَّهُۥ لَيۡسَ مِنۡ أَهۡلِكَۖ إِنَّهُۥ عَمَلٌ غَيۡرُ صَٰلِحٖۖ فَلَا تَسۡـَٔلۡنِ مَا لَيۡسَ لَكَ بِهِۦ عِلۡمٌۖ إِنِّيٓ أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ ٱلۡجَٰهِلِينَ

Allahu tha: "O Nuh! Ai nuk është nga familja jote! Kjo (që po bën) nuk është punë e mirë, prandaj mos më kërko diçka për të cilën nuk ke dituri! Unë po të këshilloj që të mos bëhesh prej të paditurve."

আয়াত: 47

قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَعُوذُ بِكَ أَنۡ أَسۡـَٔلَكَ مَا لَيۡسَ لِي بِهِۦ عِلۡمٞۖ وَإِلَّا تَغۡفِرۡ لِي وَتَرۡحَمۡنِيٓ أَكُن مِّنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ

Ai tha: "Zoti im! Unë strehohem te Ti që të mos kërkoj nga Ti diçka për të cilën nuk kam dituri. Nëse Ti nuk më fal e nuk më mëshiron, do të jem i humbur."

আয়াত: 48

قِيلَ يَٰنُوحُ ٱهۡبِطۡ بِسَلَٰمٖ مِّنَّا وَبَرَكَٰتٍ عَلَيۡكَ وَعَلَىٰٓ أُمَمٖ مِّمَّن مَّعَكَۚ وَأُمَمٞ سَنُمَتِّعُهُمۡ ثُمَّ يَمَسُّهُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٞ

Atij iu tha: "O Nuh! Zbrit me paqe nga ana Jonë e bekime për ty dhe për disa pasardhës të atyre që janë me ty. E disa pasardhësve të tjerë do t'ua mundësojmë të kënaqen (përkohësisht në këtë botë) e pastaj do t'i kaplojë nga Ne një dënim i dhembshëm.

আয়াত: 49

تِلۡكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلۡغَيۡبِ نُوحِيهَآ إِلَيۡكَۖ مَا كُنتَ تَعۡلَمُهَآ أَنتَ وَلَا قَوۡمُكَ مِن قَبۡلِ هَٰذَاۖ فَٱصۡبِرۡۖ إِنَّ ٱلۡعَٰقِبَةَ لِلۡمُتَّقِينَ

Këto janë lajme të fshehta që po t'i shpallim ty, të cilat nuk i dije ti e as populli yt para kësaj. Prandaj, duro, se vërtet fundi i mirë u takon të devotshmëve.

আয়াত: 50

وَإِلَىٰ عَادٍ أَخَاهُمۡ هُودٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥٓۖ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا مُفۡتَرُونَ

Te adët dërguam vëllanë e tyre, Hudin. Ai u tha: "O populli im, adhuroni Allahun; nuk keni zot që meriton të adhurohet përveç Tij, por ju jeni vetëm trillues.

আয়াত: 51

يَٰقَوۡمِ لَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ أَجۡرًاۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَى ٱلَّذِي فَطَرَنِيٓۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

O populli im! Unë nuk po kërkoj nga ju kurrfarë shpërblimi, sepse shpërblimi im është vetëm tek Ai që më ka krijuar. A nuk po mendoni?!

আয়াত: 52

وَيَٰقَوۡمِ ٱسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّكُمۡ ثُمَّ تُوبُوٓاْ إِلَيۡهِ يُرۡسِلِ ٱلسَّمَآءَ عَلَيۡكُم مِّدۡرَارٗا وَيَزِدۡكُمۡ قُوَّةً إِلَىٰ قُوَّتِكُمۡ وَلَا تَتَوَلَّوۡاْ مُجۡرِمِينَ

O populli im! Kërkoni falje nga Zoti juaj dhe kthehuni tek Ai të penduar, që t'jua lëshojë shiun me bollëk dhe t'jua shtojë fuqinë përballë fuqisë suaj dhe mos ktheni shpinën duke qenë keqbërës!

আয়াত: 53

قَالُواْ يَٰهُودُ مَا جِئۡتَنَا بِبَيِّنَةٖ وَمَا نَحۡنُ بِتَارِكِيٓ ءَالِهَتِنَا عَن قَوۡلِكَ وَمَا نَحۡنُ لَكَ بِمُؤۡمِنِينَ

Ata thanë: "O Hud! Ti nuk na solle asnjë provë të qartë, e ne nuk nuk do t'i lëmë idhujt tanë për fjalët e tua dhe ne nuk të besojmë.

আয়াত: 54

إِن نَّقُولُ إِلَّا ٱعۡتَرَىٰكَ بَعۡضُ ءَالِهَتِنَا بِسُوٓءٖۗ قَالَ إِنِّيٓ أُشۡهِدُ ٱللَّهَ وَٱشۡهَدُوٓاْ أَنِّي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تُشۡرِكُونَ

Gjithçka që mund të themi është se të ka goditur ndonjë e keqe (çmenduri) nga idhujt tanë. Ai tha: "Unë e marr Allahun për dëshmitar, por edhe ju dëshmoni se unë jam i pastër nga ata që i adhuroni

আয়াত: 55

مِن دُونِهِۦۖ فَكِيدُونِي جَمِيعٗا ثُمَّ لَا تُنظِرُونِ

në vend të Allahut. Prandaj, kurdisni kurthe kundër meje të gjithë së bashku dhe mos më lini kohë!

আয়াত: 56

إِنِّي تَوَكَّلۡتُ عَلَى ٱللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُمۚ مَّا مِن دَآبَّةٍ إِلَّا هُوَ ءَاخِذُۢ بِنَاصِيَتِهَآۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

Unë i jam mbështetur Allahut, Zotit tim dhe Zotit tuaj. S'ka asnjë gjallesë që të mos jetë nën sundimin e Tij. Me të vërtetë, Zoti im është në rrugë të drejtë."

আয়াত: 57

فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقَدۡ أَبۡلَغۡتُكُم مَّآ أُرۡسِلۡتُ بِهِۦٓ إِلَيۡكُمۡۚ وَيَسۡتَخۡلِفُ رَبِّي قَوۡمًا غَيۡرَكُمۡ وَلَا تَضُرُّونَهُۥ شَيۡـًٔاۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٍ حَفِيظٞ

E, nëse ata kthejnë shpinën, thuaju: "Unë jua kumtova atë (Shpalljen) me të cilën jam dërguar te ju. Zoti im do të sjellë një popull tjetër e ju s'mund ta dëmtoni Atë aspak. Vërtet, Zoti im është Mbikëqyrës mbi çdo gjë."

আয়াত: 58

وَلَمَّا جَآءَ أَمۡرُنَا نَجَّيۡنَا هُودٗا وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ بِرَحۡمَةٖ مِّنَّا وَنَجَّيۡنَٰهُم مِّنۡ عَذَابٍ غَلِيظٖ

Kur erdhi urdhri Ynë, me mëshirën Tonë, Ne e shpëtuam Hudin dhe ata që besuan me të. I shpëtuam nga një dënim i rëndë.

আয়াত: 59

وَتِلۡكَ عَادٞۖ جَحَدُواْ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِمۡ وَعَصَوۡاْ رُسُلَهُۥ وَٱتَّبَعُوٓاْ أَمۡرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٖ

Ja pra, këta ishin adët, të cilët mohuan shenjat e Zotit të tyre, i kundërshtuan të dërguarit e Tij dhe shkuan pas urdhrit të çdo mendjemadhi kryeneç.

আয়াত: 60

وَأُتۡبِعُواْ فِي هَٰذِهِ ٱلدُّنۡيَا لَعۡنَةٗ وَيَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۗ أَلَآ إِنَّ عَادٗا كَفَرُواْ رَبَّهُمۡۗ أَلَا بُعۡدٗا لِّعَادٖ قَوۡمِ هُودٖ

Ata i ndoqi mallkimi në këtë botë, por edhe në Ditën e Kiametit. Vini re! Fisi ad e mohoi Zotin e vet. Vini re! Larguar (nga mëshira e Allahut) qoftë adi, populli i Hudit!

আয়াত: 61

۞ وَإِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمۡ صَٰلِحٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥۖ هُوَ أَنشَأَكُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ وَٱسۡتَعۡمَرَكُمۡ فِيهَا فَٱسۡتَغۡفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوٓاْ إِلَيۡهِۚ إِنَّ رَبِّي قَرِيبٞ مُّجِيبٞ

Ndërkaq, te themudët dërguam vëllanë e tyre, Salihun. Ai u tha: "O populli im, adhuroni Allahun; nuk keni zot që meriton të adhurohet përveç Tij. Ai ju krijoi prej tokës dhe ju vendosi në të, andaj kërkoni falje prej Tij dhe kthehuni tek Ai me pendim, se Zoti im është vërtet afër dhe përgjigjet (lutjeve).

আয়াত: 62

قَالُواْ يَٰصَٰلِحُ قَدۡ كُنتَ فِينَا مَرۡجُوّٗا قَبۡلَ هَٰذَآۖ أَتَنۡهَىٰنَآ أَن نَّعۡبُدَ مَا يَعۡبُدُ ءَابَآؤُنَا وَإِنَّنَا لَفِي شَكّٖ مِّمَّا تَدۡعُونَآ إِلَيۡهِ مُرِيبٖ

Ata thanë: "O Salih! Ne shpresonim në ty para kësaj. A po na ndalon të adhurojmë ata që adhuronin baballarët tanë, ndërkohë që ne njëmend jemi në mëdyshje lidhur me atë në të cilën na thërret."

আয়াত: 63

قَالَ يَٰقَوۡمِ أَرَءَيۡتُمۡ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّي وَءَاتَىٰنِي مِنۡهُ رَحۡمَةٗ فَمَن يَنصُرُنِي مِنَ ٱللَّهِ إِنۡ عَصَيۡتُهُۥۖ فَمَا تَزِيدُونَنِي غَيۡرَ تَخۡسِيرٖ

Ai tha: "O populli im! Më thoni, nëse unë po mbështetem në prova të qarta nga Zoti im dhe Ai më ka dhënë mëshirë (profecinë) nga ana e Tij, kush do të më ndihmojë kundrejt Allahut, në qoftë se e kundërshtoj Atë? Ju do të më shtonit vetëm humbjen.

আয়াত: 64

وَيَٰقَوۡمِ هَٰذِهِۦ نَاقَةُ ٱللَّهِ لَكُمۡ ءَايَةٗۖ فَذَرُوهَا تَأۡكُلۡ فِيٓ أَرۡضِ ٱللَّهِۖ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَيَأۡخُذَكُمۡ عَذَابٞ قَرِيبٞ

O populli im! Kjo është deveja e Allahut, si shenjë për ju. Pra, lëreni atë të kullosë në tokën e Allahut dhe mos i bëni ndonjë të keqe, se ju kap një dënim i menjëhershëm.

আয়াত: 65

فَعَقَرُوهَا فَقَالَ تَمَتَّعُواْ فِي دَارِكُمۡ ثَلَٰثَةَ أَيَّامٖۖ ذَٰلِكَ وَعۡدٌ غَيۡرُ مَكۡذُوبٖ

Por, ata e therën atë e ai u tha: "Kënaquni në shtëpitë tuaja tri ditë! Ky është një premtim i vërtetë."

আয়াত: 66

فَلَمَّا جَآءَ أَمۡرُنَا نَجَّيۡنَا صَٰلِحٗا وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ بِرَحۡمَةٖ مِّنَّا وَمِنۡ خِزۡيِ يَوۡمِئِذٍۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ ٱلۡقَوِيُّ ٱلۡعَزِيزُ

Kur erdhi urdhri Ynë, me mëshirën Tonë i shpëtuam nga poshtërimi i asaj dite Salihun dhe ata që besuan me të. Pa dyshim që Zoti yt është i Forti e i Gjithëfuqishmi.

আয়াত: 67

وَأَخَذَ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ ٱلصَّيۡحَةُ فَأَصۡبَحُواْ فِي دِيَٰرِهِمۡ جَٰثِمِينَ

Ndërkaq, ata që bënë zullum i zuri gjëmimi i tmerrshëm dhe u gdhinë përmbys të pajetë në shtëpitë e tyre,

আয়াত: 68

كَأَن لَّمۡ يَغۡنَوۡاْ فِيهَآۗ أَلَآ إِنَّ ثَمُودَاْ كَفَرُواْ رَبَّهُمۡۗ أَلَا بُعۡدٗا لِّثَمُودَ

sikurse të mos kishin jetuar aty ndonjëherë. Vini re! Themudët e mohuan Zotin e tyre. Vini re! Larguar (nga mëshira e Allahut) qofshin themudët!

আয়াত: 69

وَلَقَدۡ جَآءَتۡ رُسُلُنَآ إِبۡرَٰهِيمَ بِٱلۡبُشۡرَىٰ قَالُواْ سَلَٰمٗاۖ قَالَ سَلَٰمٞۖ فَمَا لَبِثَ أَن جَآءَ بِعِجۡلٍ حَنِيذٖ

Të dërguarit Tanë (melekët) i sollën Ibrahimit myzhden e i thanë: "Selam (paqe)!" Ai ua ktheu: "Selam!" dhe pa u vonuar u solli një viç të pjekur.

আয়াত: 70

فَلَمَّا رَءَآ أَيۡدِيَهُمۡ لَا تَصِلُ إِلَيۡهِ نَكِرَهُمۡ وَأَوۡجَسَ مِنۡهُمۡ خِيفَةٗۚ قَالُواْ لَا تَخَفۡ إِنَّآ أُرۡسِلۡنَآ إِلَىٰ قَوۡمِ لُوطٖ

Por, kur pa se duart e tyre nuk po e preknin mishin, nuk i pëlqeu dhe ndjeu frikë nga ata. Ata i thanë: "Mos ki frikë, se ne jemi dërguar te populli i Lutit!"

আয়াত: 71

وَٱمۡرَأَتُهُۥ قَآئِمَةٞ فَضَحِكَتۡ فَبَشَّرۡنَٰهَا بِإِسۡحَٰقَ وَمِن وَرَآءِ إِسۡحَٰقَ يَعۡقُوبَ

Ndërkohë, gruaja e tij që ishte në këmbë qeshi, meqë i dhamë myzhde për Ishakun e pas Ishakut për Jakubin.

আয়াত: 72

قَالَتۡ يَٰوَيۡلَتَىٰٓ ءَأَلِدُ وَأَنَا۠ عَجُوزٞ وَهَٰذَا بَعۡلِي شَيۡخًاۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيۡءٌ عَجِيبٞ

Ajo tha: "Po si mund të lind unë e mjera duke qenë plakë, ndërkohë që edhe burri im është i moshuar?! Kjo vërtet është gjë e çuditshme!"

আয়াত: 73

قَالُوٓاْ أَتَعۡجَبِينَ مِنۡ أَمۡرِ ٱللَّهِۖ رَحۡمَتُ ٱللَّهِ وَبَرَكَٰتُهُۥ عَلَيۡكُمۡ أَهۡلَ ٱلۡبَيۡتِۚ إِنَّهُۥ حَمِيدٞ مَّجِيدٞ

Ata i thanë: "A po çuditesh me vendimin e Allahut?! Mëshira dhe bekimet e Allahut qofshin për ju, anëtarët e shtëpisë (së Ibrahimit). Ai (Allahu) është njëmend i Lavdëruar e i Lartmadhërishëm."

আয়াত: 74

فَلَمَّا ذَهَبَ عَنۡ إِبۡرَٰهِيمَ ٱلرَّوۡعُ وَجَآءَتۡهُ ٱلۡبُشۡرَىٰ يُجَٰدِلُنَا فِي قَوۡمِ لُوطٍ

Pasi i kaloi frika Ibrahimit dhe i erdhi myzhdeja, nisi të bëjë fjalë me Ne^[1] për popullin e Lutit.

[1] Me të dërguarit Tanë - melekët.

আয়াত: 75

إِنَّ إِبۡرَٰهِيمَ لَحَلِيمٌ أَوَّٰهٞ مُّنِيبٞ

Ibrahimi ishte vërtet zemërbutë, i dhembshur e i përulur (ndaj Allahut).

আয়াত: 76

يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ أَعۡرِضۡ عَنۡ هَٰذَآۖ إِنَّهُۥ قَدۡ جَآءَ أَمۡرُ رَبِّكَۖ وَإِنَّهُمۡ ءَاتِيهِمۡ عَذَابٌ غَيۡرُ مَرۡدُودٖ

"O Ibrahim, hiq dorë nga kjo, sepse urdhri i Zotit tënd tashmë ka ardhur dhe ata do t'i godasë një dënim i pashmangshëm."

আয়াত: 77

وَلَمَّا جَآءَتۡ رُسُلُنَا لُوطٗا سِيٓءَ بِهِمۡ وَضَاقَ بِهِمۡ ذَرۡعٗا وَقَالَ هَٰذَا يَوۡمٌ عَصِيبٞ

E, kur të dërguarit Tanë erdhën te Luti, ai u shqetësua për ta, iu ngushtua gjoksi dhe tha: "Kjo është një ditë e vështirë."

আয়াত: 78

وَجَآءَهُۥ قَوۡمُهُۥ يُهۡرَعُونَ إِلَيۡهِ وَمِن قَبۡلُ كَانُواْ يَعۡمَلُونَ ٱلسَّيِّـَٔاتِۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ هَٰٓؤُلَآءِ بَنَاتِي هُنَّ أَطۡهَرُ لَكُمۡۖ فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَلَا تُخۡزُونِ فِي ضَيۡفِيٓۖ أَلَيۡسَ مِنكُمۡ رَجُلٞ رَّشِيدٞ

Populli i tij erdhën me vrap tek ai, ndërkohë që edhe më parë kishin bërë ligësi. Ai tha: "O populli im, ja bijat e mia^[1], ato janë më të pastra për ju (që të martoheni me to). Prandaj, kini frikë Allahun e mos më turpëroni lidhur me mysafirët e mi. A nuk ka ndër ju ndonjë njeri me mend?"

[1] Ose: bijat e popullit tim.

আয়াত: 79

قَالُواْ لَقَدۡ عَلِمۡتَ مَا لَنَا فِي بَنَاتِكَ مِنۡ حَقّٖ وَإِنَّكَ لَتَعۡلَمُ مَا نُرِيدُ

Ata i thanë: "Ti e di se ne nuk kemi nevojë për bijat e tua dhe ti e di se çfarë duam ne."

আয়াত: 80

قَالَ لَوۡ أَنَّ لِي بِكُمۡ قُوَّةً أَوۡ ءَاوِيٓ إِلَىٰ رُكۡنٖ شَدِيدٖ

Ai tha: "Ah, sikur të kisha fuqi kundër jush ose të kisha një mbështetje të fortë."

আয়াত: 81

قَالُواْ يَٰلُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ لَن يَصِلُوٓاْ إِلَيۡكَۖ فَأَسۡرِ بِأَهۡلِكَ بِقِطۡعٖ مِّنَ ٱلَّيۡلِ وَلَا يَلۡتَفِتۡ مِنكُمۡ أَحَدٌ إِلَّا ٱمۡرَأَتَكَۖ إِنَّهُۥ مُصِيبُهَا مَآ أَصَابَهُمۡۚ إِنَّ مَوۡعِدَهُمُ ٱلصُّبۡحُۚ أَلَيۡسَ ٱلصُّبۡحُ بِقَرِيبٖ

Ata (melekët) i thanë: "O Lut! Ne jemi të dërguarit e Zotit tënd; ata s'do të mund të arrijnë te ti. Por, ti ik bashkë me familjen tënde në një pjesë të natës, mirëpo të mos shikojë mbrapa askush nga ju, përveç gruas sate, pasi atë do ta godasë ajo që do t'i godasë ata. Afati i (dënimit të) tyre është agimi. E, a nuk është agimi afër?!"

আয়াত: 82

فَلَمَّا جَآءَ أَمۡرُنَا جَعَلۡنَا عَٰلِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهَا حِجَارَةٗ مِّن سِجِّيلٖ مَّنضُودٖ

Kur erdhi urdhri ynë, Ne përmbysëm vendin e tyre, duke kthyer poshtë pjesën e sipërme të tij dhe lëshuam mbi ta rrebesh gurësh prej baltës së pjekur,

আয়াত: 83

مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَۖ وَمَا هِيَ مِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ بِبَعِيدٖ

(gurë) të damkosur te Zoti yt, të cilët nuk janë larg nga keqbërësit.

আয়াত: 84

۞ وَإِلَىٰ مَدۡيَنَ أَخَاهُمۡ شُعَيۡبٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥۖ وَلَا تَنقُصُواْ ٱلۡمِكۡيَالَ وَٱلۡمِيزَانَۖ إِنِّيٓ أَرَىٰكُم بِخَيۡرٖ وَإِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٖ مُّحِيطٖ

E në Medjen Ne dërguam vëllanë e tyre, Shuajbin. Ai u tha: “O populli im, adhuroni Allahun; nuk keni zot që meriton të adhurohet përveç Tij dhe mos mashtroni në matje e në peshim. Po e shoh që gjendeni në begati, por unë kam frikë për ju nga dënimi i një Dite gjithëpërfshirëse.

আয়াত: 85

وَيَٰقَوۡمِ أَوۡفُواْ ٱلۡمِكۡيَالَ وَٱلۡمِيزَانَ بِٱلۡقِسۡطِۖ وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ

O populli im! Matni e peshoni me drejtësi, mos ua pakoni njerëzve gjërat e tyre dhe mos bëni çrregullime në Tokë.

আয়াত: 86

بَقِيَّتُ ٱللَّهِ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَۚ وَمَآ أَنَا۠ عَلَيۡكُم بِحَفِيظٖ

Ajo që ju mbetet nga Allahu është më e mirë për ju, në qoftë se jeni besimtarë. E, unë nuk jam mbikëqyrës juaji.

আয়াত: 87

قَالُواْ يَٰشُعَيۡبُ أَصَلَوٰتُكَ تَأۡمُرُكَ أَن نَّتۡرُكَ مَا يَعۡبُدُ ءَابَآؤُنَآ أَوۡ أَن نَّفۡعَلَ فِيٓ أَمۡوَٰلِنَا مَا نَشَٰٓؤُاْۖ إِنَّكَ لَأَنتَ ٱلۡحَلِيمُ ٱلرَّشِيدُ

Ata thanë: "O Shuajb! Mos vallë, namazi yt po të urdhëron që ne të braktisim ata që adhuronin baballarët tanë ose që të mos bëjmë me pasurinë tonë çfarë të duam?! Ti, me të vërtetë, na qenke i butë e mendjendritur!"

আয়াত: 88

قَالَ يَٰقَوۡمِ أَرَءَيۡتُمۡ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّي وَرَزَقَنِي مِنۡهُ رِزۡقًا حَسَنٗاۚ وَمَآ أُرِيدُ أَنۡ أُخَالِفَكُمۡ إِلَىٰ مَآ أَنۡهَىٰكُمۡ عَنۡهُۚ إِنۡ أُرِيدُ إِلَّا ٱلۡإِصۡلَٰحَ مَا ٱسۡتَطَعۡتُۚ وَمَا تَوۡفِيقِيٓ إِلَّا بِٱللَّهِۚ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُ وَإِلَيۡهِ أُنِيبُ

Ai tha: "O populli im! Më thoni, a edhe nëse unë po mbështetem në prova të qarta nga Zoti im dhe Ai më ka dhënë nga ana e Tij begati të mirë (ta lë rrugën e drejtë)?! Unë nuk dua të bëj atë që po jua ndaloj. Unë dua vetëm të përmirësoj aq sa mundem. E, suksesi im varet vetëm nga Allahu. Tek Ai jam mbështetur dhe tek Ai kthehem.

আয়াত: 89

وَيَٰقَوۡمِ لَا يَجۡرِمَنَّكُمۡ شِقَاقِيٓ أَن يُصِيبَكُم مِّثۡلُ مَآ أَصَابَ قَوۡمَ نُوحٍ أَوۡ قَوۡمَ هُودٍ أَوۡ قَوۡمَ صَٰلِحٖۚ وَمَا قَوۡمُ لُوطٖ مِّنكُم بِبَعِيدٖ

O populli im! Të mos ju shtyjë armiqësia ndaj meje që t'ju godasë ajo që goditi popullin e Nuhut, popullin e Hudit ose popullin e Salihut. E, populli i Lutit nuk është larg jush.

আয়াত: 90

وَٱسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّكُمۡ ثُمَّ تُوبُوٓاْ إِلَيۡهِۚ إِنَّ رَبِّي رَحِيمٞ وَدُودٞ

Kërkoni falje nga Zoti juaj dhe kthehuni tek Ai me pendim, se, vërtet, Zoti im është Mëshirëplotë e i Dashur."

আয়াত: 91

قَالُواْ يَٰشُعَيۡبُ مَا نَفۡقَهُ كَثِيرٗا مِّمَّا تَقُولُ وَإِنَّا لَنَرَىٰكَ فِينَا ضَعِيفٗاۖ وَلَوۡلَا رَهۡطُكَ لَرَجَمۡنَٰكَۖ وَمَآ أَنتَ عَلَيۡنَا بِعَزِيزٖ

Ata thanë: "O Shuajb! Nuk nuk po kuptojmë shumë nga ato që thua dhe ne të shohim të dobët mes nesh. Po të mos ishte farefisi yt, do të të mbytnim me gurë, meqë ti nuk je i çmuar te ne."

আয়াত: 92

قَالَ يَٰقَوۡمِ أَرَهۡطِيٓ أَعَزُّ عَلَيۡكُم مِّنَ ٱللَّهِ وَٱتَّخَذۡتُمُوهُ وَرَآءَكُمۡ ظِهۡرِيًّاۖ إِنَّ رَبِّي بِمَا تَعۡمَلُونَ مُحِيطٞ

Ai tha: "O populli im, a farefisi im qenka për ju më i rëndësishëm se Allahu, të Cilin e keni lënë pas shpine? Me të vërtetë, Zoti im e di mirë çfarë bëni.

আয়াত: 93

وَيَٰقَوۡمِ ٱعۡمَلُواْ عَلَىٰ مَكَانَتِكُمۡ إِنِّي عَٰمِلٞۖ سَوۡفَ تَعۡلَمُونَ مَن يَأۡتِيهِ عَذَابٞ يُخۡزِيهِ وَمَنۡ هُوَ كَٰذِبٞۖ وَٱرۡتَقِبُوٓاْ إِنِّي مَعَكُمۡ رَقِيبٞ

O populli im! Vazhdoni ju të bëni atë që jeni duke bërë, e unë po e bëj timen. Së shpejti do ta merrni vesh se kë do ta zërë dënimi poshtërues e kush është gënjeshtar. Pritni, se edhe unë po pres bashkë me ju.

আয়াত: 94

وَلَمَّا جَآءَ أَمۡرُنَا نَجَّيۡنَا شُعَيۡبٗا وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ بِرَحۡمَةٖ مِّنَّا وَأَخَذَتِ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ ٱلصَّيۡحَةُ فَأَصۡبَحُواْ فِي دِيَٰرِهِمۡ جَٰثِمِينَ

Kur erdhi urdhri Ynë, me mëshirën Tonë, i shpëtuam (nga dënimi) Shuajbin dhe ata që besuan me të, kurse ata që bënë zullum i zuri gjëmimi i tmerrshëm dhe u gdhinë përmbys të pajetë në shtëpitë e tyre,

আয়াত: 95

كَأَن لَّمۡ يَغۡنَوۡاْ فِيهَآۗ أَلَا بُعۡدٗا لِّمَدۡيَنَ كَمَا بَعِدَتۡ ثَمُودُ

sikurse të mos kishin jetuar aty ndonjëherë. Vini re! Larguar (nga mëshira e Allahut) qoftë Medjeni, ashtu siç qenë larguar themudët!

আয়াত: 96

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا مُوسَىٰ بِـَٔايَٰتِنَا وَسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٍ

Ne e dërguam Musain me shenjat (mrekullitë) Tona dhe me dëshmi të qartë

আয়াত: 97

إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَمَلَإِيْهِۦ فَٱتَّبَعُوٓاْ أَمۡرَ فِرۡعَوۡنَۖ وَمَآ أَمۡرُ فِرۡعَوۡنَ بِرَشِيدٖ

te Faraoni dhe paria e tij, por ata ndoqën urdhrin e Faraonit, ndonëse urdhri i Faraonit nuk ishte i drejtë.

আয়াত: 98

يَقۡدُمُ قَوۡمَهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ فَأَوۡرَدَهُمُ ٱلنَّارَۖ وَبِئۡسَ ٱلۡوِرۡدُ ٱلۡمَوۡرُودُ

Ai do t'i prijë popullit të tij në Ditën e Kiametit e do t'i çojë në Zjarr. Ah, sa vend i keq është ai në të cilin do të çohen!

আয়াত: 99

وَأُتۡبِعُواْ فِي هَٰذِهِۦ لَعۡنَةٗ وَيَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ بِئۡسَ ٱلرِّفۡدُ ٱلۡمَرۡفُودُ

Ata i ndjek mallkimi në këtë botë dhe në Ditën e Kiametit. Ah, sa e shëmtuar është dhurata që u jepet!

আয়াত: 100

ذَٰلِكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلۡقُرَىٰ نَقُصُّهُۥ عَلَيۡكَۖ مِنۡهَا قَآئِمٞ وَحَصِيدٞ

Këto janë disa nga lajmet e qyteteve që po t'i tregojmë. Disa qëndrojnë ende e disave u kanë humbur gjurmët.

আয়াত: 101

وَمَا ظَلَمۡنَٰهُمۡ وَلَٰكِن ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡۖ فَمَآ أَغۡنَتۡ عَنۡهُمۡ ءَالِهَتُهُمُ ٱلَّتِي يَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مِن شَيۡءٖ لَّمَّا جَآءَ أَمۡرُ رَبِّكَۖ وَمَا زَادُوهُمۡ غَيۡرَ تَتۡبِيبٖ

Ne nuk u bëmë padrejtësi atyre, por ata i bënë padrejtësi vetvetes. Hyjnitë që i adhuronin në vend të Allahut nuk u bënë aspak dobi kur u erdhi urdhri i Zotit tënd, por vetëm ua shtuan humbjen.

আয়াত: 102

وَكَذَٰلِكَ أَخۡذُ رَبِّكَ إِذَآ أَخَذَ ٱلۡقُرَىٰ وَهِيَ ظَٰلِمَةٌۚ إِنَّ أَخۡذَهُۥٓ أَلِيمٞ شَدِيدٌ

Kësisoj është dënimi i Allahut kur t'i ndëshkojë qytetet që janë të padrejta. Njëmend, dënimi i Tij është i dhembshëm e i ashpër.

আয়াত: 103

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّمَنۡ خَافَ عَذَابَ ٱلۡأٓخِرَةِۚ ذَٰلِكَ يَوۡمٞ مَّجۡمُوعٞ لَّهُ ٱلنَّاسُ وَذَٰلِكَ يَوۡمٞ مَّشۡهُودٞ

Në të vërtetë, në këto (ngjarje) ka mësim për atë që i frikësohet dënimit të botës tjetër. Ajo është Dita në të cilën do të tubohen njerëzit dhe ajo është Ditë e dëshmuar.

আয়াত: 104

وَمَا نُؤَخِّرُهُۥٓ إِلَّا لِأَجَلٖ مَّعۡدُودٖ

Ne e vonojmë atë vetëm deri në afatin e caktuar.

আয়াত: 105

يَوۡمَ يَأۡتِ لَا تَكَلَّمُ نَفۡسٌ إِلَّا بِإِذۡنِهِۦۚ فَمِنۡهُمۡ شَقِيّٞ وَسَعِيدٞ

Kur të vijë (ajo ditë), askush nuk mund të flasë, përveçse me lejen e Tij. Prej tyre do të ketë të mjerë dhe të lumtur.

আয়াত: 106

فَأَمَّا ٱلَّذِينَ شَقُواْ فَفِي ٱلنَّارِ لَهُمۡ فِيهَا زَفِيرٞ وَشَهِيقٌ

Sa u përket të mjerëve, ata do të hyjnë në Zjarr, ku do të rënkojnë e do të gulçojnë.

আয়াত: 107

خَٰلِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ إِلَّا مَا شَآءَ رَبُّكَۚ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٞ لِّمَا يُرِيدُ

Aty do të jenë përgjithmonë, sa të jenë qiejt e Toka, përveç sa do Zoti yt. Në të vërtetë, Zoti yt bën çfarë të dojë.

আয়াত: 108

۞ وَأَمَّا ٱلَّذِينَ سُعِدُواْ فَفِي ٱلۡجَنَّةِ خَٰلِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ إِلَّا مَا شَآءَ رَبُّكَۖ عَطَآءً غَيۡرَ مَجۡذُوذٖ

Ndërkaq, të lumturit do të jenë në Xhenet, ku do të jenë përgjithmonë, sa të jenë qiejt e Toka, përveç sa do Zoti yt; një dhuratë e pandërprerë.

আয়াত: 109

فَلَا تَكُ فِي مِرۡيَةٖ مِّمَّا يَعۡبُدُ هَٰٓؤُلَآءِۚ مَا يَعۡبُدُونَ إِلَّا كَمَا يَعۡبُدُ ءَابَآؤُهُم مِّن قَبۡلُۚ وَإِنَّا لَمُوَفُّوهُمۡ نَصِيبَهُمۡ غَيۡرَ مَنقُوصٖ

Andaj, mos ji në mëdyshje lidhur me atë që adhurojnë këta, meqë ata nuk adhurojnë tjetër veç asaj që adhuronin baballarët e tyre më parë. Ne do t'ua japim hakun plotësisht, pa ua lënë mangët (dënimin).

আয়াত: 110

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ فَٱخۡتُلِفَ فِيهِۚ وَلَوۡلَا كَلِمَةٞ سَبَقَتۡ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيۡنَهُمۡۚ وَإِنَّهُمۡ لَفِي شَكّٖ مِّنۡهُ مُرِيبٖ

Në të vërtetë, Ne ia dhamë Musait Librin, por u kundërshtuan rreth tij. Por, po të mos ishte një fjalë e mëparshme nga Zoti yt, do të gjykohej ndërmjet tyre, ndërkohë që ata janë në mëdyshje lidhur me të.

আয়াত: 111

وَإِنَّ كُلّٗا لَّمَّا لَيُوَفِّيَنَّهُمۡ رَبُّكَ أَعۡمَٰلَهُمۡۚ إِنَّهُۥ بِمَا يَعۡمَلُونَ خَبِيرٞ

Gjithsesi, Zoti yt do t'ia japë secilit shpërblimin të plotë për punët e tyre. Pa dyshim, Ai di hollësisht gjithçka që bëjnë.

আয়াত: 112

فَٱسۡتَقِمۡ كَمَآ أُمِرۡتَ وَمَن تَابَ مَعَكَ وَلَا تَطۡغَوۡاْۚ إِنَّهُۥ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ

Prandaj, ti qëndro në rrugë të drejtë, ashtu si je urdhëruar, e edhe ata që janë penduar bashkë me ty dhe mos i kaloni kufijtë, se, me të vërtetë, Ai sheh mirë gjithçka që bëni.

আয়াত: 113

وَلَا تَرۡكَنُوٓاْ إِلَى ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ فَتَمَسَّكُمُ ٱلنَّارُ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِنۡ أَوۡلِيَآءَ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ

Dhe mos anoni nga ata që bëjnë padrejtësi e t'ju kapë Zjarri, ndërkohë që ju nuk keni asnjë mbrojtës përveç Allahut dhe nuk do të ndihmoheni.

আয়াত: 114

وَأَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَ طَرَفَيِ ٱلنَّهَارِ وَزُلَفٗا مِّنَ ٱلَّيۡلِۚ إِنَّ ٱلۡحَسَنَٰتِ يُذۡهِبۡنَ ٱلسَّيِّـَٔاتِۚ ذَٰلِكَ ذِكۡرَىٰ لِلذَّٰكِرِينَ

Fale namazin në dy skajet e ditës^[1] dhe në një pjesë të natës, se, pa dyshim, punët e mira i shlyejnë punët e këqija. Kjo është këshillë për ata që marrin mësim.

[1] Në mëngjes dhe në mbrëmje.

আয়াত: 115

وَٱصۡبِرۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Duro, se pa dyshim që Allahu nuk ua humb shpërblimin punëmirëve!

আয়াত: 116

فَلَوۡلَا كَانَ مِنَ ٱلۡقُرُونِ مِن قَبۡلِكُمۡ أُوْلُواْ بَقِيَّةٖ يَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡفَسَادِ فِي ٱلۡأَرۡضِ إِلَّا قَلِيلٗا مِّمَّنۡ أَنجَيۡنَا مِنۡهُمۡۗ وَٱتَّبَعَ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ مَآ أُتۡرِفُواْ فِيهِ وَكَانُواْ مُجۡرِمِينَ

Përse nuk pati nga brezat para jush një pjesë që do të pengonin prishjen në Tokë, përveç një pakice nga ata të cilët i shpëtuam?! Ata që bënë padrejtësi shkuan pas kënaqësive (të kësaj jete) dhe ishin keqbërës.

আয়াত: 117

وَمَا كَانَ رَبُّكَ لِيُهۡلِكَ ٱلۡقُرَىٰ بِظُلۡمٖ وَأَهۡلُهَا مُصۡلِحُونَ

Zoti yt nuk do t'i shkatërronte qytetet padrejtësisht, nëse banorët e tyre do të ishin përmirësues.

আয়াত: 118

وَلَوۡ شَآءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ ٱلنَّاسَ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗۖ وَلَا يَزَالُونَ مُخۡتَلِفِينَ

Sikur të donte Allahu, do t'i bënte njerëzit të një bashkësie (feje) të vetme, por ata vazhdojnë të jenë në kundërshti,

আয়াত: 119

إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمۡۗ وَتَمَّتۡ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَمۡلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ أَجۡمَعِينَ

përveç atyre që i ka mëshiruar Zoti yt. Për këtë (qëllim) i ka krijuar. E do të përmbushet fjala e Zotit tënd: "Vërtet, Unë do ta mbush Xhehenemin me xhinë e njerëz së bashku!"

আয়াত: 120

وَكُلّٗا نَّقُصُّ عَلَيۡكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِهِۦ فُؤَادَكَۚ وَجَآءَكَ فِي هَٰذِهِ ٱلۡحَقُّ وَمَوۡعِظَةٞ وَذِكۡرَىٰ لِلۡمُؤۡمِنِينَ

Gjithçka që të tregojmë nga lajmet e të dërguarve, e bëjmë për të ta forcuar zemrën. Në këtë (sure) të ka ardhur e vërteta dhe këshillë e rikujtim për besimtarët.

আয়াত: 121

وَقُل لِّلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ ٱعۡمَلُواْ عَلَىٰ مَكَانَتِكُمۡ إِنَّا عَٰمِلُونَ

Thuaju atyre që nuk besojnë: "Vazhdoni ju të bëni atë që jeni duke bërë, se edhe ne po e bëjmë tonën

আয়াত: 122

وَٱنتَظِرُوٓاْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ

dhe pritni, se edhe ne po presim."

আয়াত: 123

وَلِلَّهِ غَيۡبُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَإِلَيۡهِ يُرۡجَعُ ٱلۡأَمۡرُ كُلُّهُۥ فَٱعۡبُدۡهُ وَتَوَكَّلۡ عَلَيۡهِۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَٰفِلٍ عَمَّا تَعۡمَلُونَ

Allahu i di fshehtësitë e qiejve e të Tokës dhe të gjitha çështjet kthehen tek Ai, andaj adhuroje Atë dhe mbështetu tek Ai. Zoti yt nuk është i shkujdesur ndaj asaj që bëni.