অর্থসমূহের অনুবাদ আয়াত 41 সূরা সূরা ফাতির - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - আল-কুরআনুল কারীম বিশ্বকোষ

আয়াত: 41

اِنَّ اللّٰهَ یُمْسِكُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ اَنْ تَزُوْلَا ۚ۬— وَلَىِٕنْ زَالَتَاۤ اِنْ اَمْسَكَهُمَا مِنْ اَحَدٍ مِّنْ بَعْدِهٖ ؕ— اِنَّهٗ كَانَ حَلِیْمًا غَفُوْرًا ۟

بېشکه الله پاک آسمانونه او ځمکه نيسي چې د هغوی دواړو له منځه تللو منع کوونکی دی، او بالفرض که چېرې هغه دواړه له منځه ولاړ شي، نو هيڅوک له هغه پاک ذات وروسته داسې نشته چې له منځه تلل يې ونيسي، بېشکه هغه زغم لرونکی دی چې د سزا په ورکړه کې بيړه نه کوي، له بندګانو چې څوک توبه وباسي د هغو د ګناهونو بښونکی دی.

এই পৃষ্ঠার আয়াতগুলোর কতক ফায়দা:

• الكفر سبب لمقت الله، وطريق للخسارة والشقاء.

کفر د الله د غضب لامل دی، او د تاوان او بدبختۍ لاره ده.

• المشركون لا دليل لهم على شركهم من عقل ولا نقل.

د مشرکانو لپاره نه له عقله او نه له نقله کوم دليل شته.

• تدمير الظالم في تدبيره عاجلًا أو آجلًا.

د ظالم په خپل تدبير کې تباه کول که ژر وي او که وروسته.