অর্থসমূহের অনুবাদ সূরা সূরা ইয়াসীন - الترجمة البشتوية - سرفراز - আল-কুরআনুল কারীম বিশ্বকোষ

يس

আয়াত: 1

یٰسٓ ۟ۚ

یس.

আয়াত: 2

وَالْقُرْاٰنِ الْحَكِیْمِ ۟ۙ

قسم په قران حکیم.

আয়াত: 3

اِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِیْنَ ۟ۙ

بې له شکه ته له رسولانو څخه يې.

আয়াত: 4

عَلٰی صِرَاطٍ مُّسْتَقِیْمٍ ۟ؕ

پر سمه لار يې.

আয়াত: 5

تَنْزِیْلَ الْعَزِیْزِ الرَّحِیْمِ ۟ۙ

دا قران د برلاسي او مهربان خدای له لورې نازل شوی دی.

আয়াত: 6

لِتُنْذِرَ قَوْمًا مَّاۤ اُنْذِرَ اٰبَآؤُهُمْ فَهُمْ غٰفِلُوْنَ ۟

تر څو هغه قوم وډاروې چې پلرونه يي لا هم چا نه وو ډارولي نو ځکه هغوی په غفلت کې دي.

আয়াত: 7

لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلٰۤی اَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا یُؤْمِنُوْنَ ۟

په ډیرو يي خبره پخه شوي ده نو ځکه ایمان نه راوړي.

আয়াত: 8

اِنَّا جَعَلْنَا فِیْۤ اَعْنَاقِهِمْ اَغْلٰلًا فَهِیَ اِلَی الْاَذْقَانِ فَهُمْ مُّقْمَحُوْنَ ۟

مونږ يي په غاړو کې ځنځیرونه اچولي او تر زنو مو کش کړي دي. نو سرونه پورته نیولي ولاړ دي.

আয়াত: 9

وَجَعَلْنَا مِنْ بَیْنِ اَیْدِیْهِمْ سَدًّا وَّمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَاَغْشَیْنٰهُمْ فَهُمْ لَا یُبْصِرُوْنَ ۟

مونږ یو دیوال د هغوی په مخ او بل مو د هغوی په شا کې درولی دی. نو هغوی پکې رانغښتي او هیڅ نه ویني.

আয়াত: 10

وَسَوَآءٌ عَلَیْهِمْ ءَاَنْذَرْتَهُمْ اَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا یُؤْمِنُوْنَ ۟

هغوی ته یو شان ده چې ويې ډاروې او که نه؟ ایمان نه راوړي.

আয়াত: 11

اِنَّمَا تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِیَ الرَّحْمٰنَ بِالْغَیْبِ ۚ— فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَّاَجْرٍ كَرِیْمٍ ۟

ته یوازې هغه څوک ښه ډارولای شې چې: پند مني، او له نالیدلي رحمن نه ډاریږي. نو دا وړ خلکو د بښنې او غوره اجر زیر ورکړه.

আয়াত: 12

اِنَّا نَحْنُ نُحْیِ الْمَوْتٰی وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوْا وَاٰثَارَهُمْ ؔؕ— وَكُلَّ شَیْءٍ اَحْصَیْنٰهُ فِیْۤ اِمَامٍ مُّبِیْنٍ ۟۠

او همدا مونږ یو چې مړي راژوندي کوو او د هغوی ټول وړاندې لیږل شوي کارونه او هغه چې وروسته ترې پاتې دي له یوې مخې لیکو. او مونږ هر څه په یوه څرګنده لیکنه کې تر شمیر لاندې راوستلي دي.

আয়াত: 13

وَاضْرِبْ لَهُمْ مَّثَلًا اَصْحٰبَ الْقَرْیَةِ ۘ— اِذْ جَآءَهَا الْمُرْسَلُوْنَ ۟ۚ

او ای پیغمبره! د مثال په توګه ورته د هغه کلي د خلکو کیسه واوروه چې پیغمبران ورته راغلي وو.

আয়াত: 14

اِذْ اَرْسَلْنَاۤ اِلَیْهِمُ اثْنَیْنِ فَكَذَّبُوْهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوْۤا اِنَّاۤ اِلَیْكُمْ مُّرْسَلُوْنَ ۟

مونږ دوه تنه ور ولیږل. خو خلکو دواړه درواغجن وګڼل نو مونږ يي په درییم ملاتړ وکړ او ټولو ورته وویل: دا خبره بالکل پخه ده چې مونږ همدا تاسو ته رلیږل شوی یو.

আয়াত: 15

قَالُوْا مَاۤ اَنْتُمْ اِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا ۙ— وَمَاۤ اَنْزَلَ الرَّحْمٰنُ مِنْ شَیْءٍ ۙ— اِنْ اَنْتُمْ اِلَّا تَكْذِبُوْنَ ۟

د کلي خلکو وویل: تاسې زمونږ په شان انسانان يې او مهربان خدای هیڅ شی نه دی نازل کړی تاسې پرته له دې چې درواغ جوړوئ بل هیڅ درسره نشته.

আয়াত: 16

قَالُوْا رَبُّنَا یَعْلَمُ اِنَّاۤ اِلَیْكُمْ لَمُرْسَلُوْنَ ۟

رسولانو وویل: زمونږ رب ته معلومه ده چې مونږ همدا تاسې ته رالیږلی شوي یو.

আয়াত: 17

وَمَا عَلَیْنَاۤ اِلَّا الْبَلٰغُ الْمُبِیْنُ ۟

او زمونږ دنده یوازې ښکاره رسونه ده او بس.

আয়াত: 18

قَالُوْۤا اِنَّا تَطَیَّرْنَا بِكُمْ ۚ— لَىِٕنْ لَّمْ تَنْتَهُوْا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَیَمَسَّنَّكُمْ مِّنَّا عَذَابٌ اَلِیْمٌ ۟

خلکو وویل: مونږ تاسې سپیره ګڼو. قسم دی که لاس وانه خلئ نو له ډیرو به مو لاندې او زمونږ له لورې به دردناک عذاب در ورسیږي.

আয়াত: 19

قَالُوْا طَآىِٕرُكُمْ مَّعَكُمْ ؕ— اَىِٕنْ ذُكِّرْتُمْ ؕ— بَلْ اَنْتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُوْنَ ۟

استازو وویل: تاسو او ستاسې بدفالي. اوس چې پند درکړای شو( تاسو دا خبره کوي؟ نه) : بلکې روغه خبره همدا ده چې تاسې له پولو اووښتي خلک يې.

আয়াত: 20

وَجَآءَ مِنْ اَقْصَا الْمَدِیْنَةِ رَجُلٌ یَّسْعٰی ؗ— قَالَ یٰقَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِیْنَ ۟ۙ

د ښار له لرې برخې یو سړی په منډه راغی او ویې ویل: ای زما قومه! د رسولانو مننه وکړئ.

আয়াত: 21

اتَّبِعُوْا مَنْ لَّا یَسْـَٔلُكُمْ اَجْرًا وَّهُمْ مُّهْتَدُوْنَ ۟

د هغو خلکو مننه وکړئ چې له تاسې هیڅ امتیاز نه غواړي او په خپله هم په سمه لار روان دي.

আয়াত: 22

وَمَا لِیَ لَاۤ اَعْبُدُ الَّذِیْ فَطَرَنِیْ وَاِلَیْهِ تُرْجَعُوْنَ ۟

او زه به ولې د هغه ذات عبادت نه کوم چې زه يي پیدا کړې یم او تاسې به هم بیرته ورګرځول کیږئ.

আয়াত: 23

ءَاَتَّخِذُ مِنْ دُوْنِهٖۤ اٰلِهَةً اِنْ یُّرِدْنِ الرَّحْمٰنُ بِضُرٍّ لَّا تُغْنِ عَنِّیْ شَفَاعَتُهُمْ شَیْـًٔا وَّلَا یُنْقِذُوْنِ ۟ۚ

ایا زه پرته له هغه نور خدایان ونیسم؟ که رحمن خدای ما ته کوم زیان رسول وغواړي نو د هغوی سپارښت ما ته هیڅ ګټه نه شي کولی او نه مې خلاصولی شي.

আয়াত: 24

اِنِّیْۤ اِذًا لَّفِیْ ضَلٰلٍ مُّبِیْنٍ ۟

که زه دا وکړم نو زه به په ښکاره ګمراهۍ اخته وم.

আয়াত: 25

اِنِّیْۤ اٰمَنْتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُوْنِ ۟ؕ

ای خلکو! واورئ ما ستاسې په رب ایمان راوړی دی.

আয়াত: 26

قِیْلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ ؕ— قَالَ یٰلَیْتَ قَوْمِیْ یَعْلَمُوْنَ ۟ۙ

ورته وویل شو[۱] چې جنت ته داخل شه. هغه وویل: دریغه زما قوم پوه شوی وای[۲].

[۱] د شهادت په وخت کې چې روح يې قبض کولی شو. او یا له شهادت وروسته ورته ملایکو یا الله جل جلاله په خپله وفرمایل( ابن جریر الطبري).
[۲] چې د جنت نعمتونه يې ولیدل نو دا ارما يي وکړ( ابن جریر الطبری).

আয়াত: 27

بِمَا غَفَرَ لِیْ رَبِّیْ وَجَعَلَنِیْ مِنَ الْمُكْرَمِیْنَ ۟

په هغه بښنه چې زما رب ماته کړې او زه يي د عزتمنو خلکو په کتار کې کڼلی یم.

আয়াত: 28

وَمَاۤ اَنْزَلْنَا عَلٰی قَوْمِهٖ مِنْ بَعْدِهٖ مِنْ جُنْدٍ مِّنَ السَّمَآءِ وَمَا كُنَّا مُنْزِلِیْنَ ۟

مونږ له ده وروسته دده پر قوم له اسمان نه کوم لښکر راونه لیږه او نه مونږ لښکرې لیږو.

আয়াত: 29

اِنْ كَانَتْ اِلَّا صَیْحَةً وَّاحِدَةً فَاِذَا هُمْ خٰمِدُوْنَ ۟

بس یوه چیغه وه چې ټول ناببره مړه ولویدل.

আয়াত: 30

یٰحَسْرَةً عَلَی الْعِبَادِ ۣۚ— مَا یَاْتِیْهِمْ مِّنْ رَّسُوْلٍ اِلَّا كَانُوْا بِهٖ یَسْتَهْزِءُوْنَ ۟

افسوس پر داسې خلکو، هر پیغمبر چې ورته راغلی نو ټوکې او ملنډې يې پرې کړي دي.

আয়াত: 31

اَلَمْ یَرَوْا كَمْ اَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِّنَ الْقُرُوْنِ اَنَّهُمْ اِلَیْهِمْ لَا یَرْجِعُوْنَ ۟

ایا نه ویني چې مونږ پخوا څومره ډیر قومونه هلاک کړي؟ یو يې هم بیرته ددوی په لور راتاویدونکی نه دی؟

আয়াত: 32

وَاِنْ كُلٌّ لَّمَّا جَمِیْعٌ لَّدَیْنَا مُحْضَرُوْنَ ۟۠

دوی ټول به یوه ورځ خامخا زمونږ په وړاندې حاضر کړای شي.

আয়াত: 33

وَاٰیَةٌ لَّهُمُ الْاَرْضُ الْمَیْتَةُ ۖۚ— اَحْیَیْنٰهَا وَاَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبًّا فَمِنْهُ یَاْكُلُوْنَ ۟

د هغوی لپاره یوه لویه نښه مړه او وچه ځمکه ده چې مونږ يې ژوندۍ کوو او غلې دانې ترې راوباسو چې هغوی يي خوري.

আয়াত: 34

وَجَعَلْنَا فِیْهَا جَنّٰتٍ مِّنْ نَّخِیْلٍ وَّاَعْنَابٍ وَّفَجَّرْنَا فِیْهَا مِنَ الْعُیُوْنِ ۟ۙ

مونږ په همدې ځمکه کې د خرما او انګورو ډول ډول باغونه پیدا کړي او چینې مو پکې راخوټولې دي.

আয়াত: 35

لِیَاْكُلُوْا مِنْ ثَمَرِهٖ ۙ— وَمَا عَمِلَتْهُ اَیْدِیْهِمْ ؕ— اَفَلَا یَشْكُرُوْنَ ۟

تر څو دا میوې او هغه چې ددوی لاسونو جوړ کړي دي وخوري ایا نو شکر نه وباسي؟

আয়াত: 36

سُبْحٰنَ الَّذِیْ خَلَقَ الْاَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنْۢبِتُ الْاَرْضُ وَمِنْ اَنْفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا یَعْلَمُوْنَ ۟

پاک دی هغه ذات چې د هر څه جوړې يي پیدا کړي دي د ځمکې له زرغونو شیانو او پخپله د انسانانو په مینځ، او په ډیرو هغو څیزونو کې چې دوی يي لا نه پیژني.

আয়াত: 37

وَاٰیَةٌ لَّهُمُ الَّیْلُ ۖۚ— نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَاِذَا هُمْ مُّظْلِمُوْنَ ۟ۙ

او د هغوی لپاره شپه لویه نښه ده چې مونږ ترې ورځ د څرمن پشان وباسو او ناببره پرې تیارې راخورې شي.

আয়াত: 38

وَالشَّمْسُ تَجْرِیْ لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ؕ— ذٰلِكَ تَقْدِیْرُ الْعَزِیْزِ الْعَلِیْمِ ۟ؕ

او لمر د خپل استوګنځي په لور روان دی دا د ډیر پیاوړي برلاسي او په هر څه پوه ذات اندازه ده.

আয়াত: 39

وَالْقَمَرَ قَدَّرْنٰهُ مَنَازِلَ حَتّٰی عَادَ كَالْعُرْجُوْنِ الْقَدِیْمِ ۟

او مونږ د سپوږمۍ لپاره پړاوونه ټاکلې ترڅو بالاخره هغه د خرما د یوې زړې وچې او کږې شوې څانګې په شان وګرځي.

আয়াত: 40

لَا الشَّمْسُ یَنْۢبَغِیْ لَهَاۤ اَنْ تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلَا الَّیْلُ سَابِقُ النَّهَارِ ؕ— وَكُلٌّ فِیْ فَلَكٍ یَّسْبَحُوْنَ ۟

نه د لمر په توان ده چې سپوږمۍ ونیسي او نه شپه له ورځې نه لومړی کیدای شي. او هر څه په یو مدار کې چورلیږي.

আয়াত: 41

وَاٰیَةٌ لَّهُمْ اَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّیَّتَهُمْ فِی الْفُلْكِ الْمَشْحُوْنِ ۟ۙ

او د هغوی لپاره یوه لویه نښه دا ده چې مونږ د هغوی ځوځات د نوح په ډکه کښتۍ کې سپاره کړل.

আয়াত: 42

وَخَلَقْنَا لَهُمْ مِّنْ مِّثْلِهٖ مَا یَرْكَبُوْنَ ۟

او د همغې کښتۍ په شان مو نور داسې څیزونه ورته پیدا کړي چې پرې سپریږي.

আয়াত: 43

وَاِنْ نَّشَاْ نُغْرِقْهُمْ فَلَا صَرِیْخَ لَهُمْ وَلَا هُمْ یُنْقَذُوْنَ ۟ۙ

که مونږ وغواړو نو غرق به يي کړو نه به يي چیغه وي او نه به يې څوک خلاص کړای شي.

আয়াত: 44

اِلَّا رَحْمَةً مِّنَّا وَمَتَاعًا اِلٰی حِیْنٍ ۟

یوازې زمونږ لورینه ده او ترټاکلې مودې د ګټې اخیستلو فرصت دی.

আয়াত: 45

وَاِذَا قِیْلَ لَهُمُ اتَّقُوْا مَا بَیْنَ اَیْدِیْكُمْ وَمَا خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُوْنَ ۟

او کله چې هغوی ته وویل شي چې له هغه څه ځانونه وژغورئ چې مخې ته مو را روان او پخوا هم تیر شوي دي کیدای شي چې پر تاسې لورینه وشي.

আয়াত: 46

وَمَا تَاْتِیْهِمْ مِّنْ اٰیَةٍ مِّنْ اٰیٰتِ رَبِّهِمْ اِلَّا كَانُوْا عَنْهَا مُعْرِضِیْنَ ۟

( دا خبره ناببزه ګڼي)) بلکې دوی ته چې د خپل رب له لورې هره لویه نښه راغلې مخ يي ترې اړولی دی.

আয়াত: 47

وَاِذَا قِیْلَ لَهُمْ اَنْفِقُوْا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّٰهُ ۙ— قَالَ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا لِلَّذِیْنَ اٰمَنُوْۤا اَنُطْعِمُ مَنْ لَّوْ یَشَآءُ اللّٰهُ اَطْعَمَهٗۤ ۖۗ— اِنْ اَنْتُمْ اِلَّا فِیْ ضَلٰلٍ مُّبِیْنٍ ۟

او کله چې هغوی ته وویل شي چې: د هغه مال څه برخه د الله په لار کې ورکړئ چې تاسې ته يې درکړی دی نو کافران مؤمنانو ته وايې: ایا مونږ هغو ته خوراک ورکړو چې که الله خوراک ورکول غوښتل نو ورکړی به يي وای؟ تاسې په یوه ښکاره لار ورکتیا اخته شوي يې[۴].

[۴] بله معنا يې دا ده چې: دا د الله خبره شي: چې ای کافرانو! ستاسې دا خبره ښکاره ګمراهي ده( تفسیرالماوردی).

আয়াত: 48

وَیَقُوْلُوْنَ مَتٰی هٰذَا الْوَعْدُ اِنْ كُنْتُمْ صٰدِقِیْنَ ۟

او هغوی وايي چې که تاسې رښتیني یاست نو د قیامت نیټه کله ده؟

আয়াত: 49

مَا یَنْظُرُوْنَ اِلَّا صَیْحَةً وَّاحِدَةً تَاْخُذُهُمْ وَهُمْ یَخِصِّمُوْنَ ۟

هغوی پرته له دې د بل هیڅ شي انتظار نه کوي چې یوه چیغه يې په داسې ناببره توګه ونیسي چې په خپل ژوند کې سره اخته وي.

আয়াত: 50

فَلَا یَسْتَطِیْعُوْنَ تَوْصِیَةً وَّلَاۤ اِلٰۤی اَهْلِهِمْ یَرْجِعُوْنَ ۟۠

نو هغه وخت به نه د وصیت کولو توان ورسره وي او نه به خپلو کورونو ته بیرته ورتلای شي.

আয়াত: 51

وَنُفِخَ فِی الصُّوْرِ فَاِذَا هُمْ مِّنَ الْاَجْدَاثِ اِلٰی رَبِّهِمْ یَنْسِلُوْنَ ۟

او په شپیلۍ کې به پو وکړای شي نو ټول به له قبرونو څخه د خپل رب په لور ځغلي.

আয়াত: 52

قَالُوْا یٰوَیْلَنَا مَنْ بَعَثَنَا مِنْ مَّرْقَدِنَا ۣٚۘ— هٰذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمٰنُ وَصَدَقَ الْمُرْسَلُوْنَ ۟

کافران به وايې: آه دا چا مونږ له خپلو بسترو نه راپاڅولو؟ دا هغه څه دي چې رحمن خدای يې وعده کړې او پیغمرانو رښتیا ویلي وو.

আয়াত: 53

اِنْ كَانَتْ اِلَّا صَیْحَةً وَّاحِدَةً فَاِذَا هُمْ جَمِیْعٌ لَّدَیْنَا مُحْضَرُوْنَ ۟

بس یوه سخته کړیکه به وي ناببره به له یوې مخې زمونږ په وړاندې حاضر کړی شوي وي.

আয়াত: 54

فَالْیَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَیْـًٔا وَّلَا تُجْزَوْنَ اِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَ ۟

نن ورځ به په هیچا هیڅ ډول تیری نه کیږي او تاسې ته به پرته له هغه چې تاسې به کولو د بل څه بدل درنه کړای شي.

আয়াত: 55

اِنَّ اَصْحٰبَ الْجَنَّةِ الْیَوْمَ فِیْ شُغُلٍ فٰكِهُوْنَ ۟ۚ

نن به جنتیان په خوندونو اخیستلو بوخت وي.

আয়াত: 56

هُمْ وَاَزْوَاجُهُمْ فِیْ ظِلٰلٍ عَلَی الْاَرَآىِٕكِ مُتَّكِـُٔوْنَ ۟ۚ

هغوی او میرمني به يې په کڼو سیورو کې پرتختونو تکیه کوونکي وي.

আয়াত: 57

لَهُمْ فِیْهَا فَاكِهَةٌ وَّلَهُمْ مَّا یَدَّعُوْنَ ۟ۚ

په جنت کې به يې هر ډول میوې په برخه او د څه هیله چې وکړي ورته به حاضر وي.

আয়াত: 58

سَلٰمٌ ۫— قَوْلًا مِّنْ رَّبٍّ رَّحِیْمٍ ۟

د مهربان رب له لورې به ورته سلام وي.

আয়াত: 59

وَامْتَازُوا الْیَوْمَ اَیُّهَا الْمُجْرِمُوْنَ ۟

او ای مجرمانو! نن تاسې جلا شئ.

আয়াত: 60

اَلَمْ اَعْهَدْ اِلَیْكُمْ یٰبَنِیْۤ اٰدَمَ اَنْ لَّا تَعْبُدُوا الشَّیْطٰنَ ۚ— اِنَّهٗ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِیْنٌ ۟ۙ

ای د ادم اولادې! ایا تاسې ته مو نه وو ویلي چې د شیطان مننه مه کوئ؟ بې له شکه چې هغه ستاسې ډاګیز دښمن دی.

আয়াত: 61

وَّاَنِ اعْبُدُوْنِیْ ؔؕ— هٰذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِیْمٌ ۟

او یوازې زما بندګي وکړئ! بس همدغه روغه لار ده.

আয়াত: 62

وَلَقَدْ اَضَلَّ مِنْكُمْ جِبِلًّا كَثِیْرًا ؕ— اَفَلَمْ تَكُوْنُوْا تَعْقِلُوْنَ ۟

شیطان ستاسې سخت ډیر خلک بې لارې کړي وو ایا تاسې له عقل څخه کار نه اخیست؟

আয়াত: 63

هٰذِهٖ جَهَنَّمُ الَّتِیْ كُنْتُمْ تُوْعَدُوْنَ ۟

او دا هغه دوزخ دی چې له تاسې سره يي وعده شوې وه.

আয়াত: 64

اِصْلَوْهَا الْیَوْمَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُوْنَ ۟

د هغو کفري کارونو په بدل کې چې تاسو به کول نن همدغه دوزخ ته ورننوځئ!

আয়াত: 65

اَلْیَوْمَ نَخْتِمُ عَلٰۤی اَفْوَاهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَاۤ اَیْدِیْهِمْ وَتَشْهَدُ اَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوْا یَكْسِبُوْنَ ۟

نن به مونږ د هغوی خولې بندې کړو او لاسونه به يې له مونږ سره خبرې وکړي او پښې به يې په هغه څه شهادت ووايې چې دوی کول.

আয়াত: 66

وَلَوْ نَشَآءُ لَطَمَسْنَا عَلٰۤی اَعْیُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَاَنّٰی یُبْصِرُوْنَ ۟

او که مونږ غوښتي وای نو د هغوی سترګې به مو له مخ سره اوارې کړې وای نو چې لارې ته وړاندې شوي وای نو څرنګه به يې لیدلې وای؟

আয়াত: 67

وَلَوْ نَشَآءُ لَمَسَخْنٰهُمْ عَلٰی مَكَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوْا مُضِیًّا وَّلَا یَرْجِعُوْنَ ۟۠

او که مونږ غوښتې وای نو ځای په ځای به مو مسخ کړي وای بیا به نه د وړاندې تګ توان ورسره وو او نه به بیرته ګرځیدای شو.

আয়াত: 68

وَمَنْ نُّعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِی الْخَلْقِ ؕ— اَفَلَا یَعْقِلُوْنَ ۟

او چې چاته مونږ اوږد عمر ورکووو نو جوړښت يې په بل مخ اړوو[۵] ایا دوی له عقل نه کار نه اخلي؟

[۵] ورو، ورو په همغه شان کیږي چې په اول پیدایښت کې ؤ( فتح القدیر د امام الشوکاني)

আয়াত: 69

وَمَا عَلَّمْنٰهُ الشِّعْرَ وَمَا یَنْۢبَغِیْ لَهٗ ؕ— اِنْ هُوَ اِلَّا ذِكْرٌ وَّقُرْاٰنٌ مُّبِیْنٌ ۟ۙ

مونږ محمد ته نه شعر ښوولی او نه له هغه سره شعر او شاعري وړ ده. مونږ هغه ته پند ورکوونکی روښانه قران ورکړی دی.

আয়াত: 70

لِّیُنْذِرَ مَنْ كَانَ حَیًّا وَّیَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَی الْكٰفِرِیْنَ ۟

تر څو ژوندي خلک وډاروي. او پر کافرانو اخرنۍ خبره پخه شي.

আয়াত: 71

اَوَلَمْ یَرَوْا اَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِّمَّا عَمِلَتْ اَیْدِیْنَاۤ اَنْعَامًا فَهُمْ لَهَا مٰلِكُوْنَ ۟

ایا هغوی نه دي لیدلي چې مونږ ورته د خپلو لاسونو له جوړ شوو څیزونو څخه څاروي پیدا او اوس يې هغوی واکمن دي؟

আয়াত: 72

وَذَلَّلْنٰهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوْبُهُمْ وَمِنْهَا یَاْكُلُوْنَ ۟

او ښه مو ورته تابع کړل په ځینو يي سپرلۍ کوي، او له ځینو يي خوري.

আয়াত: 73

وَلَهُمْ فِیْهَا مَنَافِعُ وَمَشَارِبُ ؕ— اَفَلَا یَشْكُرُوْنَ ۟

په همدغو څارویو کې يې ډيرې نورې ګټې او څښل دي ایا شکر نه پر ځای کوي؟

আয়াত: 74

وَاتَّخَذُوْا مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ اٰلِهَةً لَّعَلَّهُمْ یُنْصَرُوْنَ ۟ؕ

او د الله پرته يي نور خدایان په دې هیله نیولي دي چې کومکیان به يي شي.

আয়াত: 75

لَا یَسْتَطِیْعُوْنَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُنْدٌ مُّحْضَرُوْنَ ۟

په داسې حال کې چې له خدایانو سره يي د دوی د ملاتړ هیڅ وش نشته خو بیا يې هم دوی لاس په نامه لښکر دی.

আয়াত: 76

فَلَا یَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْ ۘ— اِنَّا نَعْلَمُ مَا یُسِرُّوْنَ وَمَا یُعْلِنُوْنَ ۟

ای پیغمبره! د هغوی خبره باید تا غمجن نکړي. ځکه چې مونږ ته يې پټ او ښکاره ټول معلوم دي.

আয়াত: 77

اَوَلَمْ یَرَ الْاِنْسَانُ اَنَّا خَلَقْنٰهُ مِنْ نُّطْفَةٍ فَاِذَا هُوَ خَصِیْمٌ مُّبِیْنٌ ۟

ایا انسان دې ته نه دي کتلي چې مونږ د اوبو له یوه څاڅکي نه پیدا کړی خو بیا هم ډانګ پیلی جګړه مار وي.

আয়াত: 78

وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَّنَسِیَ خَلْقَهٗ ؕ— قَالَ مَنْ یُّحْیِ الْعِظَامَ وَهِیَ رَمِیْمٌ ۟

خپل پیدایښت ترې هیر او زمونږ په هکله مثالونه وړاندې کوي او وايي: چې وراسته شوي هډوکې څوک ژوندي کولای شي؟

আয়াত: 79

قُلْ یُحْیِیْهَا الَّذِیْۤ اَنْشَاَهَاۤ اَوَّلَ مَرَّةٍ ؕ— وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِیْمُ ۟ۙ

ای محمده! ووایه چې هغه ذات به يې را ژوندي کړي چې لومړی يې پیدا کي وو. او هغه پر هر پیدایښت ډیر ښه پوهیږي.

আয়াত: 80

١لَّذِیْ جَعَلَ لَكُمْ مِّنَ الشَّجَرِ الْاَخْضَرِ نَارًا فَاِذَاۤ اَنْتُمْ مِّنْهُ تُوْقِدُوْنَ ۟

هغه ذات دی چې تاسې ته يي له شنې[۶] ونې څخه اور پیدا کړی او تاسې له همغې ونې نه اور بلوئ.

[۶] هغه دوه شنې وني دي چې عربانو به يې ښاخونه یو پر بل وهل او اور به ترې بلیده او یا معنی دا چې هره شنه ونه بالاخر د اور.

আয়াত: 81

اَوَلَیْسَ الَّذِیْ خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ بِقٰدِرٍ عَلٰۤی اَنْ یَّخْلُقَ مِثْلَهُمْ ؔؕ— بَلٰی ۗ— وَهُوَ الْخَلّٰقُ الْعَلِیْمُ ۟

او ایا هغه ذات چې اسمانونه او ځمکه يي پیدا کړي ددي توان نه لري چې ددوی په شان پیدایښ وکړي؟ هو! توان يي شته او هغه د هر څه ښه پیداکوونکی او په هر څه ښه عالم دی.

আয়াত: 82

اِنَّمَاۤ اَمْرُهٗۤ اِذَاۤ اَرَادَ شَیْـًٔا اَنْ یَّقُوْلَ لَهٗ كُنْ فَیَكُوْنُ ۟

د هغه شان دا دې چې کله د یوه څیز اراده وکړي نو ورته وايې چې شه! نو هغه کیږي.

আয়াত: 83

فَسُبْحٰنَ الَّذِیْ بِیَدِهٖ مَلَكُوْتُ كُلِّ شَیْءٍ وَّاِلَیْهِ تُرْجَعُوْنَ ۟۠

نو هغه ذات پاک دی چې د هر څه واکمني يي په لاس او تاسې ټول د هغه په لور بیرته ورګرځول کیږئ.