অর্থসমূহের অনুবাদ আয়াত 27 সূরা সূরা আত-তাওবা - কুরআনুল কারীমের সংক্ষিপ্ত তাফসীরের ফার্সি ভাষায় অনুবাদ - আল-কুরআনুল কারীম বিশ্বকোষ

আয়াত: 27

ثُمَّ یَتُوْبُ اللّٰهُ مِنْ بَعْدِ ذٰلِكَ عَلٰی مَنْ یَّشَآءُ ؕ— وَاللّٰهُ غَفُوْرٌ رَّحِیْمٌ ۟

سپس بعد از این عذاب‌ اگر کسی از کفر و گمراهی‌اش توبه کند همانا الله او را می‌بخشد، و توبه‌اش را می‌پذیرد، و الله نسبت به بندگان توبه‌کارش بسیار آمرزنده و مهربان است، چون توبۀ آنها را پس از کفر و ارتکاب گناهان می‌پذیرد.

এই পৃষ্ঠার আয়াতগুলোর কতক ফায়দা:

• في الآيات دليل على أن تعلق القلب بأسباب الرزق جائز، ولا ينافي التوكل.

این آیات دلالت دارند بر اینکه تعلق قلب به اسباب روزی جایز است، و با توکل منافات ندارد.

• في الآيات دليل على أن الرزق ليس بالاجتهاد، وإنما هو فضل من الله تعالى تولى قسمته.

در این آیات دلیلی است بر اینکه روزی به تلاش زیاد نیست، بلکه فقط بخششی است از جانب الله تعالی که تقسیم آن را به عهده گرفته است.

• الجزية واحد من خيارات ثلاثة يعرضها الإسلام على الأعداء، يقصد منها أن يكون الأمر كله للمسلمين بنزع شوكة الكافرين.

جزیه، یکی از اختیارات سه‌گانه‌ای است که اسلام آن را بر دشمنان ارائه می‌کند، و این هدف را از آن دنبال می‌کند که با برکندن شوکت کافران، تمام امور برای مسلمانان باشد.

• في اليهود من الخبث والشر ما أوصلهم إلى أن تجرؤوا على الله، وتنقَّصوا من عظمته سبحانه.

یهودیان چنان پلید و شر هستند که آنها را به آنجا کشاند که بر الله گستاخی کنند، و عظمت او سبحانه را کم جلوه دهند.