অর্থসমূহের অনুবাদ আয়াত 59 সূরা সূরা আত-তাওবা - কুরআনুল কারীমের সংক্ষিপ্ত তাফসীরের ফিলিপিনো (তাগালোগ) ভাষায় অনুবাদ। - আল-কুরআনুল কারীম বিশ্বকোষ

আয়াত: 59

وَلَوۡ أَنَّهُمۡ رَضُواْ مَآ ءَاتَىٰهُمُ ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥ وَقَالُواْ حَسۡبُنَا ٱللَّهُ سَيُؤۡتِينَا ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦ وَرَسُولُهُۥٓ إِنَّآ إِلَى ٱللَّهِ رَٰغِبُونَ

Kung sana ang mga mapagpaimbabaw na ito na namimintas sa iyo sa paghahati ng mga kawanggawa ay nalugod sa isinatungkulin ni Allāh para sa kanila at sa ibinigay sa kanila ng Sugo Niya mula sa mga ito at nagsabi: "Nakasasapat sa amin si Allāh; magbibigay sa amin si Allāh mula sa kabutihang-loob Niya ng niloob Niya at magbibigay sa amin ang Sugo Niya mula sa ibinigay Niya rito. Tunay na kami kay Allāh lamang ay mga nagmimithi na magbigay Siya sa amin mula sa kabutihang-loob Niya." Kung sana sila ay gumawa niyon, talaga sanang iyon ay higit na mabuti para sa kanila kaysa sa mamintas sila sa iyo.

এই পৃষ্ঠার আয়াতগুলোর কতক ফায়দা:

• الأموال والأولاد قد تكون سببًا للعذاب في الدنيا، وقد تكون سببًا للعذاب في الآخرة، فليتعامل العبد معهما بما يرضي مولاه، فتتحقق بهما النجاة.

Ang mga yaman at ang mga anak ay maaaring maging isang dahilan para sa pagdurusa sa Mundo at isang dahilan para sa pagdurusa sa Kabilang-buhay. Kaya makitungo ang tao sa mga ito ayon sa nagpapalugod sa Tagatangkilik niya para maisakatuparan sa pamamagitan ng mga ito ang kaligtasan.

• توزيع الزكاة موكول لاجتهاد ولاة الأمور يضعونها على حسب حاجة الأصناف وسعة الأموال.

Ang pamamahagi ng zakāh ay nakasalig sa matalinong opinyon ng mga nakatalaga sa mga kapakanan, na inilalaan nila alinsunod sa pangangailangan ng mga uri ng tao at laki ng mga yaman.

• إيذاء الرسول صلى الله عليه وسلم فيما يتعلق برسالته كفر، يترتب عليه العقاب الشديد.

Ang pananakit sa Sugo – basbasan siya ni Allāh at batiin ng kapayapaan – hinggil sa nauugnay sa mensahe niya ay isang kawalang-pananampalataya at nagreresulta ito ng matinding parusa.

• ينبغي للعبد أن يكون أُذن خير لا أُذن شر، يستمع ما فيه الصلاح والخير، ويُعرض ترفُّعًا وإباءً عن سماع الشر والفساد.

Nararapat para sa tao na maging palakinig sa kabutihan hindi palakinig sa kasamaan. Makikinig siya sa anumang may kaayusan at kabutihan at aayaw siya, bilang pag-aangat sa dignidad at pagtanggi sa pakikinig sa kasamaan at katiwalian.