Prijevod značenja Ajet 47 Sura Sura Hud - Perzijski prijevod sažetog tefsira Plemenitog Kur'ana - Enciklopedija Kur'ana

Ajet: 47

قَالَ رَبِّ اِنِّیْۤ اَعُوْذُ بِكَ اَنْ اَسْـَٔلَكَ مَا لَیْسَ لِیْ بِهٖ عِلْمٌ ؕ— وَاِلَّا تَغْفِرْ لِیْ وَتَرْحَمْنِیْۤ اَكُنْ مِّنَ الْخٰسِرِیْنَ ۟

نوح علیه السلام گفت: پروردگارا، همانا به تو پناه می‌برم و متوسل می‌شوم از اینکه چیزی را که علمی به آن ندارم از تو بخواهم، و اگر گناهم را نبخشایی، و به رحمت خویش بر من رحم نکنی، از زیانکارانی خواهم بود که به بهره‌شان در آخرت زیان وارد کرده‌اند.

Poruke i pouke ajeta na ovoj stranici:

• لا يملك الأنبياء الشفاعة لمن كفر بالله حتى لو كانوا أبناءهم.

پیامبران علیهم السلام مالک شفاعت برای کسانی‌که کفر ورزند حتی اگر فرزندان‌شان باشند نیستند.

• عفة الداعية وتنزهه عما في أيدي الناس أقرب للقبول منه.

خویشتنداری و احساس بی‌نیازی دعوتگر از ثروت مردم، برای قبول دعوتش مؤثرتر است.

• فضل الاستغفار والتوبة، وأنهما سبب إنزال المطر وزيادة الذرية والأموال.

فضیلت استغفار و توبه، و اینکه این دو، سبب نزول باران و افزایش اولاد و اموال هستند.