Prijevod značenja Ajet 65 Sura Sura Gafir - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Enciklopedija Kur'ana

Ajet: 65

هُوَ ٱلۡحَيُّ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ فَٱدۡعُوهُ مُخۡلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَۗ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

У доим барҳаётдир. Ундан ўзга чин маъбуд йўқдир. Ибодат қилишда ҳам, дуо-илтижо қилишда ҳам ёлғиз Унгагина ихлос билан, ҳеч нарсани Унга шерик қилмасдан юкунинглар. Ҳамма махлуқотларнинг Парвардигори Аллоҳга ҳамд бўлсин.

Poruke i pouke ajeta na ovoj stranici:

• دخول الدعاء في مفهوم العبادة التي لا تصرف إلا إلى الله؛ لأن الدعاء هو عين العبادة.

Ибодат ёлғиз Аллоҳгагина қаратилмоғи лозим. Шу ибодат зимнида дуо маъноси ҳам бор. Зеро, дуо айни ибодатдир.

• نعم الله تقتضي من العباد الشكر.

Аллоҳнинг неъматлари бандаларнинг шукр қилишларини тақозо этади.

• ثبوت صفة الحياة لله.

Оятларда Аллоҳнинг барҳаётлик сифати ўз исботини топиб турибди.

• أهمية الإخلاص في العمل.

Амал ихлос билан бўлиши ўта муҳим.