Translation of the meanings Surah Hūd - Persian translation of Al-Mukhtsar in interpretation of the Noble Quran - Page Number 234 - The Noble Qur'an Encyclopedia

Ayah: 109

فَلَا تَكُ فِیْ مِرْیَةٍ مِّمَّا یَعْبُدُ هٰۤؤُلَآءِ ؕ— مَا یَعْبُدُوْنَ اِلَّا كَمَا یَعْبُدُ اٰبَآؤُهُمْ مِّنْ قَبْلُ ؕ— وَاِنَّا لَمُوَفُّوْهُمْ نَصِیْبَهُمْ غَیْرَ مَنْقُوْصٍ ۟۠

پس - ای رسول- از فساد آنچه این مشرکان عبادت می‌کنند در تردید و شک نباش، زیرا نه برهانی عقلی بر صحت آن دارند و نه برهانی شرعی؛ و تنها مُشَوّق آنها برای عبادت غیر الله، تقلید آنها از پدران‌شان است، و همانا ما سهم آنها از عذاب را بدون کاستی، کامل می‌کنیم.

Ayah: 110

وَلَقَدْ اٰتَیْنَا مُوْسَی الْكِتٰبَ فَاخْتُلِفَ فِیْهِ ؕ— وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَّبِّكَ لَقُضِیَ بَیْنَهُمْ ؕ— وَاِنَّهُمْ لَفِیْ شَكٍّ مِّنْهُ مُرِیْبٍ ۟

و تورات را به موسی علیه السلام دادیم، آن‌گاه مردم در آن اختلاف کردند. برخی از آنها به آن ایمان آوردند، و برخی دیگر کفر ورزیدند، و اگر حکمی از جانب الله نگذشته بود که عذاب را به تعجیل نیندازد، بلکه به حکمتی آن را تا روز قیامت به تأخیر اندازد، به‌طور قطع عذابی را که سزاوارش هستند در دنیا بر آنها نازل می‌شد، و همانا کافران، چه یهودیان و چه مشرکان، در شکی از قرآن هستند که به بدگمانی می‌اندازد.

Ayah: 111

وَاِنَّ كُلًّا لَّمَّا لَیُوَفِّیَنَّهُمْ رَبُّكَ اَعْمَالَهُمْ ؕ— اِنَّهٗ بِمَا یَعْمَلُوْنَ خَبِیْرٌ ۟

و -ای پیامبر- همانا پروردگارت جزای اعمال تمام اختلاف کنندگان مذکور را به طور کامل می دهد، اگر خیر باشد، پاداشش نیک و اگر بد باشد، سزایش بد می باشد، همانا الله متعال به جزئیات اعمالشان آگاه است، و چیزی از آن بر وى پوشیده نمی ماند.

Ayah: 112

فَاسْتَقِمْ كَمَاۤ اُمِرْتَ وَمَنْ تَابَ مَعَكَ وَلَا تَطْغَوْا ؕ— اِنَّهٗ بِمَا تَعْمَلُوْنَ بَصِیْرٌ ۟

- ای رسول- بر پایبندی به راه راست آن‌گونه که الله به تو فرمان داده است مداومت کن؛ یعنی اوامرش را اجرا، و نواهی‌اش را ترک کن، و مؤمنانی که با تو توبه کرده‌اند باید ایستادگی کنند، و با ارتکاب گناهان از حد تجاوز نکنید، همانا او تعالی آنچه را که انجام می‌دهید می‌بیند، و ذره‌ای از اعمال شما بر او پوشیده نمی‌ماند، و به زودی شما را در قبال اعمال‌تان جزا خواهد داد.

Ayah: 113

وَلَا تَرْكَنُوْۤا اِلَی الَّذِیْنَ ظَلَمُوْا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ ۙ— وَمَا لَكُمْ مِّنْ دُوْنِ اللّٰهِ مِنْ اَوْلِیَآءَ ثُمَّ لَا تُنْصَرُوْنَ ۟

و با چاپلوسی یا مودت به‌سوی کفار ستمگر متمایل نشوید، که به‌سبب این تمایل، جهنمی می‌شوید، و دوستانی غیر از الله ندارید که شما را از آن نجات دهند، سپس کسی را نمی‌یابید که شما را یاری رساند.

Ayah: 114

وَاَقِمِ الصَّلٰوةَ طَرَفَیِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ الَّیْلِ ؕ— اِنَّ الْحَسَنٰتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّاٰتِ ؕ— ذٰلِكَ ذِكْرٰی لِلذّٰكِرِیْنَ ۟ۚ

و - ای رسول- نماز را به بهترین وجه در دو طرف روز یعنی اول و آخر روز برپادار، و در ساعاتی از شب آن را برپادار، همانا اعمال صالح گناهان صغیره را محو می‌کنند. این مورد پندی برای پندگیران، و عبرتی برای عبرت‌گیران است.

Ayah: 115

وَاصْبِرْ فَاِنَّ اللّٰهَ لَا یُضِیْعُ اَجْرَ الْمُحْسِنِیْنَ ۟

و بر انجام آنچه به آن فرمان یافته‌ای از استقامت و غیر آن و بر ترک آنچه از آن نهی شده‌ای از طغیان و تمایل به ستمگران شکیبایی کن، به‌راستی که الله پاداش نیکوکاران را تباه نمی‌سازد، بلکه بهترین کاری را که انجام داده‌اند از آنها می‌پذیرد، و پاداش آنها را برحسب نیکوترین کاری که انجام می‌دادند به آنها جزا می‌دهد.

Ayah: 116

فَلَوْلَا كَانَ مِنَ الْقُرُوْنِ مِنْ قَبْلِكُمْ اُولُوْا بَقِیَّةٍ یَّنْهَوْنَ عَنِ الْفَسَادِ فِی الْاَرْضِ اِلَّا قَلِیْلًا مِّمَّنْ اَنْجَیْنَا مِنْهُمْ ۚ— وَاتَّبَعَ الَّذِیْنَ ظَلَمُوْا مَاۤ اُتْرِفُوْا فِیْهِ وَكَانُوْا مُجْرِمِیْنَ ۟

پس چرا از میان امت‌های عذاب ‌شدۀ قبل از شما بازماندگانی از اهل فضل و صلاح نبودند که آن امت‌ها را از کفر و از فساد در روی زمین توسط ارتکاب گناهان نهی کنند، این بازماندگان در میان آنها نبودند، جز اندکی از آنها که از فساد نهی می‌کردند، پس هنگامی‌که قوم ستمکارشان را نابود کردیم آنها را نجات دادیم، و ستمکاران اقوام‌شان به دنبال نعمت‌هایی که در آن بودند رفتند، و با رفتن به دنبال این نعمت‌ها ستمکار بودند.

Ayah: 117

وَمَا كَانَ رَبُّكَ لِیُهْلِكَ الْقُرٰی بِظُلْمٍ وَّاَهْلُهَا مُصْلِحُوْنَ ۟

و -ای رسول- همانا پروردگارت نمی‌خواهد یکی از این شهرها را نابود کند آن‌گاه که ساکنانش در زمین اصلاحگر باشند، بلکه فقط در صورتی آن را نابود می‌کند که ساکنانش با کفر و ستم و گناهان فسادکار باشند.

Benefits of the verses in this page:

• وجوب الاستقامة على دين الله تعالى.

وجوب پایداری بر دین الله تعالی.

• التحذير من الركون إلى الكفار الظالمين بمداهنة أو مودة.

ترساندن از تمایل به‌سوی کفار ستمکار با چاپلوسی یا مودت.

• بيان سُنَّة الله تعالى في أن الحسنة تمحو السيئة.

بیان سنت الله تعالی در اینکه نیکی بدی را محو می‌کند.

• الحث على إيجاد جماعة من أولي الفضل يأمرون بالمعروف، وينهون عن الفساد والشر، وأنهم عصمة من عذاب الله.

تشویق بر ایجاد گروهی از صاحبان فضل که به معروف فرمان دهند، و از فساد و شر نهی کنند، و اینکه آنها از عذاب الله محافظت می‌شوند.